Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

THAGAVAL PETTI 1A

Vanakkam Endraal Enna?

Vanakkam Endraal Enna?

Vanakkam endra vaarttheiyei, “Kadavulmīdhu anbeiyum mariyaadheiyeiyum kaattum seyal” ena vilakkalaam. Baibilil, “vanakkam” endru molipeyarkkappattulla vaarttheiyin mūlamoli vaarttheigal, manidharukkō uyirinangalukkō oruvar kaattum aalndha mariyaadheiyei kurikkalaam. (Mat. 28:9) Andha vaarttheigal, Kadavulukku selutthappadum bakthikkuriya seyalei kurikkavum payanpadutthappattirukkalaam. (Yōvaa. 4:23, 24) Andha vaarttheigalei eppadi purindhukolla vēndum enbadhu sūlameivei porutthē irukkiradhu.

Nam Padeippaalarum Unnadha Pērarasarumaagiya Yegōvaa mattumē nam vanakkatthei petrukkolla thagudhiyaanavar. (Veli. 4:10, 11) Naam Yegōvaavei vanangugirōm enbadhei, avarudeiya unnadha pērarasaatchikku madhippu koduppadhan mūlamum, avarudeiya peyarukku magimei sērppadhan mūlamum kaattugirōm. (Sang. 86:9; Mat. 6:9, 10) Indha irandu vishayangalukkumdhaan, adhaavadhu Yegōvaavudeiya unnadha pērarasaatchikkum avarudeiya peyarukkumdhaan, Esēkkiyēl butthagam adhiga mukkiyatthuvam kodukkiradhu. “Unnadha Pērarasaraagiya Yegōvaa” endra sotrodar, Esēkkiyēl butthagatthil mattum 217 dhadavei kaanappadugiradhu. “Naan Yegōvaa endru nīngal therindhukolvīrgal” enbadhei pōndra sotrodargal 55 dhadavei kaanappadugindrana.​—Esē. 2:4; 6:7.

Vanakkam enbadhu verumanē oru unarvu alla. Unmeiyaana vanakkatthil seyalgal utpattirukkindrana. (Yaak. 2:26) Yegōvaavukku nammei arppanikkumbōdhu, vaalkkeiyin ellaa amsangalilum Unnadha Pērarasaraagiya avarukku kīlppadivōm endrum, avarudeiya peyarukku aalndha mariyaadhei kaattuvōm endrum vaakku kodukkirōm. Mūndraavadhu sōdhaneikku Yēsu koduttha badhiladiyei nyaabagappadutthi paarungal. Avar vanakkatthei ‘parisuttha sēveiyōdu’ sambandhappadutthi pēsinaar. (Mat. 4:10) Yegōvaavei vanangugira naam avarukku sēvei seiya manadhaara virumbugirōm. * (Ubaa. 10:12) Nam vanakkatthōdu nēradiyaaga sambandhappatta seyalgalil īdupadumbōdhu, adhuvum thiyaagangal seidhu avatril īdupadumbōdhu, naam Kadavulukku parisuttha sēvei seigirōm endru arttham. Eveiyellaam nam vanakkatthōdu nēradiyaaga sambandhappatta seyalgal?

Pala valigalil nammaal parisuttha sēvei seiya mudiyum. Avei ellaamē Yegōvaavin paarveiyil arumeiyaanavei. Matravargalidam prasangkikkumbōdhu... kūttangalukkaaga Raajya Mandratthukku varumbōdhu... vanakkatthukkaana idangalei kattumbōdhu... avatrei paraamarikkumbōdhu... naam parisuttha sēveiyil īdupadugirōm. Adhōdu, kudumba valipaattil kalandhukollumbōdhu... nivaarana paniyil īdupadumbōdhu... maanaadugalil vaalandiyargalaaga sēvei seiyumbōdhu... alladhu Betthēlil sēvei seiyumbōdhu... naam parisuttha sēveiyil īdupadugirōm. (Ebi. 13:16; Yaak. 1:27) Nam manadhilum idhayatthilum thūya vanakkatthukku mudhalidam kodutthaal, nam Kadavulaana Yegōvaavukku “iravum pagalum . . . parisuttha sēvei” seivōm. Adhu nam manadhei sandhōshatthaal nirappum.​—Veli. 7:15.

^ Vanakkam endra porulei tharum Ebireya vaarttheigalil oru vaarttheikku sēvei endra artthamum irukkiradhu. Appadiyendraal, vanakkatthil sēveiyum utpattirukkiradhu.