Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Μια συνέλευση-ορόσημο το 1919 παρείχε ισχυρή απόδειξη ότι ο λαός του Θεού είχε επιτέλους ελευθερωθεί από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη

ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ 9Β

Γιατί το 1919;

Γιατί το 1919;

Γιατί λέμε ότι ο λαός του Θεού ελευθερώθηκε από τα δεσμά της Βαβυλώνας της Μεγάλης το 1919; Ένας συνδυασμός Βιβλικών προφητειών και ιστορικών γεγονότων μάς βοηθάει να φτάσουμε σε αυτό το συμπέρασμα.

Οι Βιβλικές προφητείες και η ιστορία δείχνουν αδιαμφισβήτητα ότι ο Ιησούς άρχισε να κυβερνάει ως Βασιλιάς στον ουρανό το 1914, σηματοδοτώντας την έναρξη των τελευταίων ημερών του συστήματος του Σατανά εδώ στη γη. Τι έκανε ο Ιησούς όταν έγινε Βασιλιάς; Μήπως ελευθέρωσε αμέσως τους επίγειους υπηρέτες του από τα δεσμά της Βαβυλώνας της Μεγάλης; Μήπως διόρισε τον “πιστό και φρόνιμο δούλο” του το 1914 και άρχισε το μεγάλο έργο του θερισμού;​—Ματθ. 24:45.

Προφανώς όχι. Θυμηθείτε ότι ο απόστολος Πέτρος έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση ότι η κρίση “θα άρχιζε από τον οίκο του Θεού”. (1 Πέτρ. 4:17) Σε παρόμοιο πνεύμα, ο προφήτης Μαλαχίας προείπε ότι ο Ιεχωβά θα ερχόταν στον οίκο της λατρείας Του συνοδευόμενος από “τον αγγελιοφόρο της διαθήκης”, τον Γιο του Θεού. (Μαλ. 3:1-5) Εκείνη θα ήταν μια περίοδος εξαγνισμού και δοκιμασίας. Εναρμονίζεται η ιστορία με αυτές τις προφητικές ενδείξεις;

Και βέβαια! Το διάστημα από το 1914 ως τις αρχές του 1919 ήταν ένας δύσκολος καιρός δοκιμασίας και εξαγνισμού για τους Σπουδαστές της Γραφής, όπως ήταν τότε γνωστοί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Το 1914, πολλοί από τον λαό του Θεού στη γη απογοητεύτηκαν βλέποντας ότι το τέλος του συστήματος για το οποίο έλπιζαν δεν ήρθε. Η απογοήτευσή τους κορυφώθηκε το 1916 όταν πέθανε ο Κάρολος Τ. Ρώσσελ, ο οποίος ασκούσε δυναμικά την ηγεσία ανάμεσα στον λαό του Θεού. Μερικοί οι οποίοι ήταν υπερβολικά προσκολλημένοι στον αδελφό Ρώσσελ εναντιώθηκαν ενεργά στις προσπάθειες του Ιωσήφ Φ. Ρόδερφορντ, ο οποίος ανέλαβε την ηγεσία μετά τον Ρώσσελ. Το 1917, ξέσπασαν διαιρέσεις που κόντεψαν να διχάσουν την οργάνωση. Κατόπιν, το 1918, προφανώς με την υποκίνηση του κλήρου, ο αδελφός Ρόδερφορντ και εφτά συνεργάτες του πέρασαν από δίκη, καταδικάστηκαν άδικα και στάλθηκαν στη φυλακή. Τα κεντρικά γραφεία στο Μπρούκλιν έκλεισαν. Σαφώς, ο λαός του Θεού δεν είχε ακόμα ελευθερωθεί από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη!

Τι συνέβη όμως το 1919; Η κατάσταση αντιστράφηκε και μάλιστα με σχεδόν ιλιγγιώδη ταχύτητα! Νωρίς εκείνο το έτος, ο Ρόδερφορντ και οι συνεργάτες του αποφυλακίστηκαν. Και ανέλαβαν αμέσως δράση! Μέσα σε ελάχιστο χρόνο, προγραμματίστηκε μια συνέλευση που έμεινε στην ιστορία, και δρομολογήθηκε η έκδοση ενός καινούριου περιοδικού, του Χρυσού Αιώνος (τώρα Ξύπνα!). Το καινούριο περιοδικό είχε σχεδιαστεί για εκστρατείες στη δημόσια διακονία. Επιπρόσθετα, σε κάθε εκκλησία διορίστηκε ένας επίσκοπος για να οργανώνει και να προωθεί τη διακονία. Το ίδιο έτος άρχισε να εκδίδεται το Δελτίο (Bulletin), ο πρόδρομος του σημερινού εντύπου Χριστιανική Ζωή και Διακονία​—Φυλλάδιο Εργασίας για τη Συνάθροιση, το οποίο θα βοηθούσε στην οργάνωση του έργου κηρύγματος.

Τι είχε συμβεί; Σαφώς, ο Χριστός είχε ελευθερώσει τον λαό του από την αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. Είχε διορίσει τον πιστό και φρόνιμο δούλο του. Το έργο θερισμού βρισκόταν πλέον σε εξέλιξη. Από το καθοριστικό έτος 1919 και έπειτα, το έργο προχωρεί ακάθεκτο σημειώνοντας εκπληκτική πρόοδο.