Usahay mabug-atan kaayo ta sa mga presyur ug pagsulay sa atong kinabuhi nga tungod niana kasurenderon na ta ug maglisod na sa pagpadayon. Apan sa maong mga panahon, mahimong mapalig-on ta kon pamalandongon nato ang tin-aw kaayong pagkahulagway nga panan-awon ni Ezequiel sa pagpasig-uli. Ngano? Atong makat-onan niining tagnaa nga ang Diyos nga dunay gahom sa paghatag ug kinabuhi sa patayng mga bukog seguradong makahatag natog kusog sa pagbuntog sa mga babag​—bisan kadtong sa panglantaw sa tawo dili mabuntog.​—Basaha ang Salmo 18:29; Filip. 4:13.

Kini lagmit makapahinumdom nato nga sa daghang siglo una pa sa panahon ni Ezequiel, si propetang Moises miingon nga si Jehova dili lang kay may gahom kondili nagtinguha sab nga gamiton ang iyang kusog alang sa iyang katawhan. Si Moises misulat: “Ang Diyos maoy dangpanan sukad pa sa karaang panahon, ang iyang mga bukton nga magpabilin hangtod sa hangtod magsapnay kanimo.” (Deut. 33:27) Oo, makaseguro ta nga kon modangop ta sa atong Diyos panahon sa kasakitan, sapnayon ta ni Jehova ug tabangan nga makatindog pag-usab.​—Ezeq. 37:10.