Нағз тайёрӣ бинед. Мақсади навишта шудани матнро фаҳмед. Калимаҳои алоҳидаро неву ҷумла ё қисми онро яклухт ва равон хонед. Калимаеро илова накунед, ба ҷойи як калима калимаи дигарро нахонед ё ягон калимаро напартоед. Аломатҳои китобат (аломатҳои ист)-ро ба назар гиред.

Ҳар як калимаро дуруст талаффуз кунед. Агар шумо надонед, ки калима чӣ тавр талаффуз мешавад, аудиосабти адабиётамонро гӯш кунед ё аз касе, ки нағз мехонад, кӯмак пурсед.

Бурро гап занед. Барои бурро хондан саратонро баланд доред ва даҳонатонро калон кушоед. Кӯшиш кунед, ки ҳар як ҳиҷоро нағз талаффуз кунед.