Тиңшиғучиларниң өз нийәтлирини тәкшүрүшигә ярдәм бериш. Ойландуридиған соалларни қоюп, тиңшиғучиларниң өз һис-туйғулирини тәкшүрүшигә ярдәм бериң.

Тоғра нийәтни йетилдүрүшкә дәвәт қилиш. Тиңшиғучиларни немә үчүн яхши иш қилиш һәққидә чоңқурирақ ойлинишқа үндәң. Уларни тоғра нийәтни, йәни Йәһваға, башқиларға вә үгәнгән Муққәдәс китап тәлимлиригә болған сөйгү-муһәббәтни йетилдүрүшкә дәвәт қилиң. Уларға әқил үгәтмәй, Муқәддәс китаптики даналиқни өзлири көрүп йетишигә ярдәм бериң. Нутуқ яки сөһбәт ахирида, тиңшиғучиларни хиҗаләт қилмаң яки әйипкар һис қилдурмаң, әксичә уларға илһам-мәдәт берип, уларни техиму яхширақ һәрикәт қилишқа үндәң.

Кишиләрниң диққитини Йәһваға қаритиш. Муқәддәс китапниң тәлимлири, қаидә-принциплири вә буйруқлири Худаниң пәзиләтлирини һәм бизгә болған меһир-муһәббитини қандақ әкс әттүридиғанлиғини тәкитләң. Тиңшиғучиларниң Йәһваниң һис-туйғулирини нәзәргә елиш вә Уни хурсән қилиш арзу-истәклирини йетилдүрүшигә ярдәм бериң.