Навхонадорон орзую ният мекунанд, ки як умр якҷоя хушбахт бошанд, ва ин имконпазир аст. Ҳамсароне, ки хизматгори Яҳуваанд ва солҳои дароз оиладоранд, медонанд, ки барои хушбахт будан муҳим аст, ки маслиҳатҳои Каломи Худоро доимо ба кор баранд.

1. Дар Китоби Муқаддас ба шавҳарон чӣ маслиҳат дода шудааст?

Яҳува сарвариро дар оила ба шавҳар супурдааст. (Эфсӯсиён 5:23-ро хонед.) Яҳува мехоҳад, ки шавҳар чун сарвар қарорҳое барорад, ки барои беҳбудии оилааш мебошанд. Дар Каломи Худо ба шавҳарон гуфта шудааст: «Занони худро дӯст доред» (Эфсӯсиён 5:25). Шавҳаре, ки занашро дӯст медорад, ба ӯ ҳам дар танҳоӣ ва ҳам дар пеши одамон меҳрубон аст. Ҳамчунин ӯ ҳамсарашро муҳофизат менамояд, таъмин мекунад ва ба ӯ меҳру муҳаббаташро нишон медиҳад (1 Тимотиюс 5:8). Аз ҳама муҳимаш, ӯ занашро рӯҳан дастгирӣ мекунад (Матто 4:4). Масалан, ӯ метавонад бо ҳамсараш дуо гӯяд ва Каломи Худоро хонад. Агар шавҳар ғамхору меҳрубон бошад, дӯстиашро бо Яҳува мустаҳкамтар мекунад. (1 Петрус 3:7-ро хонед.)

2. Дар Китоби Муқаддас ба занон чӣ маслиҳат дода шудааст?

Дар Каломи Худо гуфта мешавад, ки «зан бояд ба шавҳари худ эҳтироми зиёд дошта бошад» (Эфсӯсиён 5:33). Барои эҳтироми зиёд доштан зан метавонад ба хислатҳои хуби шавҳараш аҳамият диҳад. Ӯ кӯшишу меҳнати шавҳарашро, ки барои ӯву фарзандонаш мекунад, қадр менамояд. Ӯ эҳтиромашро бо он нишон медиҳад, ки қарорҳои шавҳарашро дастгирӣ мекунад. Зани худотарс хоҳ шавҳараш ҳамимон бошад, хоҳ не, ба ӯ меҳрубон аст ва дар ҳаққи ӯ суханони нек мегӯяд.

3. Чӣ тавр ҳамсарон пайванди издивоҷашонро мустаҳкам карда метавонанд?

Дар Китоби Муқаддас дар бораи зану шавҳар чунин гуфта шудааст: «Ҳар ду як тан мешаванд» (Матто 19:5). Ин маънои онро дорад, ки онҳо бояд кӯшиш кунанд, то муносибаташон зарар набинад ва фикри ҷудошавиро накунанд. Барои ин онҳо бояд бо якдигар вақт гузаронанд ва фикру ҳиссиёташонро меҳрубонона ба ҳамдигар кушоянд. Зану шавҳар намегузоранд, ки касе ё чизе аз ҳамсарашон дида барои онҳо азизтар бошад, албатта, ғайр аз Яҳува. Онҳо эҳтиёт мешаванд, ки ба каси дигар дилбастагӣ пайдо накунанд.

 БЕШТАР ФАҲМЕД

4. Шавҳарон, ба занони худ ғамхору меҳрубон бошед

5. Занон, шавҳари худро дӯст дореду ҳурмат кунед

Мувофиқи Китоби Муқаддас зан бояд шавҳарашро, хоҳ хизматгори Яҳува бошад, хоҳ не, эҳтиром намояд. 1 Петрус 3:1, 2-ро хонед, сипас ба саволҳои зерин ҷавоб диҳед:

• Ҳар як зани худотарс мехоҳад, ки шавҳараш Яҳуваро парастиш кунад. Агар шавҳаратон ҳамимон набошад, чӣ тавр метавонед ба ӯ кумак кунед, то хизматгори Яҳува шавад? Ба фикратон, хуб мебуд, ки шабу рӯз ба ӯ дар бораи Худо гап занед ё бо рафторатон нишон диҳед, ки зани хубу эҳтиромгузор ҳастед? Чаро чунин фикр мекунед?

Зану шавҳар якҷоя метавонанд қарорҳои пухта бароранд. Лекин баъзан чунин мешавад, ки зан бо шавҳараш ҳамфикр нест. Дар чунин ҳолат ӯ метавонад фикри худро оромона ва боэҳтиром ба шавҳараш гӯяд. Ҳамзамон ӯ бояд дар хотир дорад, ки мувофиқи дастури Яҳува шавҳар қарор мекунад, ки барои оилааш чӣ  беҳтар аст. Зан бошад, бояд қарори шавҳарашро аз таҳти дил дастгирӣ кунад. Чунин рафтори ӯ ба хушбахтии оила мусоидат мекунад. 1 Петрус 3:3–5-ро хонед, сипас ба саволи зерин ҷавоб диҳед:

• Вақте зан шавҳарашро ҳурмату иззат менамояд, Яҳува чӣ ҳис мекунад?

6. Ҳамсарон, шумо душвориҳоро паси сар карда метавонед

 ФИКРҲОИ АСОСӢ

Агар зану шавҳар якдигарро дӯст доранд, ҳурмат кунанд ва маслиҳатҳои Каломи Худоро ба кор баранд, хушбахт мешаванд.

Такрор

• Шавҳар чӣ кор карда метавонад, то оилааш хушбахт бошад?

• Зан барои хушбахтии оилааш чӣ кор карда метавонад?

• Агар шумо оиладор бошед, ба фикратон, кадом маслиҳати Китоби Муқаддас издивоҷатонро мустаҳкамтар мекунад?