Муқаддас Китобдаги баёнот(лар):

• Зб 78:40, 41; 106:36–46. Гарчи йўлдан озган халқ қилган гуноҳи билан Яҳованинг кўнглини оғритган бўлса-да, У халқини қайта-қайта кечирган

• Лқ 15:11–32. Исо йўлдан озган ўғил кейинчалик тавба қилганида, отаси унга раҳм-шафқат кўрсатиб қандай муносабатда бўлгани ҳақидаги масални келтириб, Яҳова кечиримли эканини очиб берган

Муқаддас Китобдаги баёнот(лар):

• Ибр 9:22–28. Ҳаворий Павлус фақатгина Масиҳнинг қони гуноҳларимиз кечирилиши учун асос бўла олишини тушунтирган

• Вҳ 7:9, 10, 14, 15. Ҳаворий Юҳанно «улкан оломон» тўғрисида ваҳий кўрган. Унга кўра, улар Масиҳнинг қони эвазига Худонинг олдида пок бўлиб туришарди

Муқаддас Китобдаги баёнот(лар):

• Аюб 42:7–10. Яҳова Аюбнинг қийинчиликларига чек қўйишдан, унинг соғлиги ва мол-мулкини тиклашдан олдин Аюб учта сохта дўсти учун ибодат қилган

• Мт 18:21–35. Кечирилишни истасак, ўзимиз бошқаларни кечиришимиз қанчалик муҳим эканини Исо ёрқин мисол орқали кўрсатган

Муқаддас Китобдаги баёнот(лар):

• Зб 32:1–5; 51:1, 2, 16, 17. Шоҳ Довуд қилган гуноҳлари дастидан қалби эзилиб тилка-пора бўлган ва у чин дилдан тавба қилган

• Ёқ 5:14–16. Ёқуб агар жиддий гуноҳ қилсак оқсоқолларга мурожаат қилишимиз кераклигини тушунтирган

 Муқаддас Китобдаги баёнот(лар):

• 3Шҳ 21:27–29; 2Сл 18:18–22, 33, 34; 19:1, 2. Шоҳ Ахаб ҳукм қилинганда ўзини камтар тутгани боис Яҳова унга қайсидир даражада раҳм-шафқат кўрсатган. Лекин у чин дилдан тавба қилмагани учун Яҳова уни ёвуз инсон деб ҳисоблаб ўлимга маҳкум қилган

• 2Сл 33:1–16. Шоҳ Манаше ўтакетган ёвуз бўлган. Лекин у тавба қилганида Яҳова уни кечирган. Манаше бутпарастликка қарши курашиб, ҳақ топинишни олға суриш орқали чин дилдан тавба қилганини ва ўзгарганини кўрсатган

Муқаддас Китобдаги баёнот(лар):

• 2Шҳ 12:13; 24:1; 3Шҳ 9:4, 5. Гарчи Довуд жуда оғир гуноҳлар қилган бўлса-да, тавба қилгани учун Яҳова уни кечирган ва кейинчалик унга бенуқсон инсон сифатида ишора қилган

Муқаддас Китобдаги баёнот(лар):

• Мт 26:36, 40, 41. Исо энг яқин шогирдларининг қўллаб-қувватлашига муҳтож бўлганида улар ухлаб қолишган. Лекин Исо уларнинг имкониятлари чегараланган эканини тушунган

• Мт 26:69–75; Лқ 24:33, 34; Ҳв 2:37–41. Бутрус Исони билишидан уч марта тонган, аммо ҳаворий тавба қилганида Масиҳ уни кечирган. Кейинчалик Исо тирилганида Бутрусга шахсан кўринган ва унга жамоатдаги шарафли вазифаларни топширган

Муқаддас Китобдаги баёнот(лар):

• Мт 23:29–33. Исо уламою фарзийларни жаҳаннамда ҳукмга дучор бўлишдан ёки бутунлайин йўқ бўлишдан огоҳлантирган

• Юҳ 17:12; Мрк 14:21. Исо Яҳудо Ишқариётни «ҳалокатга йўлиқадиган киши» деб атаб, бундай хиёнаткор туғилмагани яхшироқ бўларди деб айтган