Саховатмандӣ
Пнм 11:25; Крн 20:35; 2Қр 9:11
Ҳамчунин нигаред ба Пнм 19:17; Мт 10:8; Лқ 6:38
Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас
1Вқ 22:6–16. Ҳарчанд ба Довуд иҷозат дода нашуд, ки ибодатгоҳро созад, ӯ барои сохтмон хайрияи зиёд кард.
3Пш 17:8–16. Бевазани сорефотӣ андак хӯроки доштаашро ба пайғамбар Илёс дод, ҳарчанд худашу писараш қариб буд, ки аз гушнагӣ муранд.
Шояд маълумоти зерин низ ба шумо маъқул шавад
БЕДОР ШАВЕД!
Роҳ ба сӯйи хушбахтӣ. Қаноат ва саховат
Бисёр одамон фикр мекунанд, ки ҳар қадар бой бошӣ, ҳамон қадар хушбахттар мешавӣ. Оё пулу мол дар ҳақиқат одамро хушбахт мекунад? Таҷрибаи зиндагӣ чиро нишон медиҳад?
Ба саволҳои худ аз Китоби Муқаддас ҷавоб ёбед
Китоби Муқаддас дар бораи саховатмандӣ чӣ мегӯяд?
Чӣ гуна саховатмандӣ ба Худо писанд аст?
ДАР БОРАИ МО
Дархост кунед, ки бо шумо тамос гиранд
Ба саволе, ки бо Китоби Муқаддас алоқаманд аст, ҷавоб ёбед ё дар бораи Шоҳидони Яҳува бештар фаҳмед.
