Առնչվող արձանագրություններ

• Ղկ 20։37, 38— Համաձայն Հիսուսի խոսքերի՝ հարությունը այնքան հաստատ է, որ Եհովայի տեսանկյունից մահացածներն ասես ողջ լինեն

•  Հվ 11։5, 6, 11-14— Իմանալով, որ իր մտերիմ ընկեր Ղազարոսը մահացել է՝ Հիսուսը մահը համեմատում է քնի հետ

• Եբ 2։14, 15— Պողոս առաքյալը նշում է, որ չպետք է թույլ տանք՝ մահվան վախը ղեկավարի մեզ

Առնչվող արձանագրություններ

• Աստվածաշնչում կան հարության ինը դեպքեր, որոնցից ութը երկրային հարություն են։ Յուրաքանչյուր արձանագրություն կարող է մխիթարության և հույսի աղբյուր լինել նրանց համար, ովքեր սգում են հարազատի մահը

  • 1Թգ 17։17-24— Եղիա մարգարեն հարություն է տալիս Սիդոնի Սարեփթա քաղաքից այրի կնոջ որդուն

  • 2Թգ 4։32-37— Սունամ քաղաքում Եղիսե մարգարեն հարություն է տալիս մի տղայի և նրան վերադարձնում ծնողներին

  • 2Թգ 13։20, 21— Մահացած մարդու դիակը դիպչում է Եղիսեի ոսկորներին, և այդ մարդը հարություն է առնում

  • Ղկ 7։11-15— Նային քաղաքի մերձակայքում Հիսուսն ընդհատում է թաղման արարողությունը և հարություն տալիս այրի կնոջ որդուն

  • Ղկ 8։41, 42, 49-56— Հիսուսը հարություն է տալիս ժողովարանի պետ Հայրոսի փոքրիկ աղջկան

  • Հվ 11։38-44— Հիսուսը հարություն է տալիս իր թանկագին ընկեր Ղազարոսին, և վերջինս վերամիավորվում է իր քույրեր Մարթայի ու Մարիամի հետ

  • Գրծ 9։36-42— Պետրոս առաքյալը հարություն է տալիս Տաբիթա անունով մի քրիստոնյա կնոջ, որին շատ են սիրում բարության և առատաձեռնության համար

  • Գրծ 20։7-12— Պողոս առաքյալը հարություն է տալիս Եվտիքոս անունով մի երիտասարդի, ով ընկել է պատուհանից ու մահացել

• Հիսուս Քրիստոսը հարություն է առնում որպես անմահ ոգեղեն էակ, ինչը երաշխավորում է ապագայի հետ կապված մեր հույսի իրականացումը

  • Գրծ 17։31; 1Պտ 3։18

• Հիսուսը առաջինն է, բայց ոչ վերջինը, ով հարություն է առել երկնքում և անմահություն ստացել. նրա 144 000 օծյալ հետևորդները նույնպես այդպիսի հարություն են ստանում

  • 1Կթ 15։20, 23, 51-53; 1Թղ 4։16, 17; Հտն 14։1