ចិត្តស្មោះឥតងាករេ
តើចិត្តស្មោះឥតងាករេជាអ្វី?
ចសព. ១៨:២៣-២៥; ២៦:១, ២; ១០១:២-៧; ១១៩:១-៣, ៨០
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
ចល. ២២:១៧-២២—ព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវឲ្យបណ្ដាជន ជូនសត្វដែល«ល្អឥតខ្ចោះ»ជាគ្រឿងបូជាដល់លោក។ ពាក្យ«ល្អឥតខ្ចោះ»ជាប់ទាក់ទងយ៉ាងខ្លាំងនឹងពាក្យភាសាហេប្រឺ ដែលបានត្រូវបកប្រែថា«ចិត្តស្មោះឥតងាករេ» ហើយពាក្យនោះទាក់ទងនឹងភក្ដីភាពផ្ដាច់មុខចំពោះព្រះយេហូវ៉ា
-
យ៉ូប ១:១, ៤, ៥, ៨; ២:៣—តាមរយៈរបៀបរស់នៅរបស់យ៉ូប គាត់បានបង្ហាញថា ដើម្បីមានចិត្តស្មោះឥតងាករេ បុគ្គលម្នាក់ត្រូវមានការគោរពយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ហើយគោរពប្រណិប័តន៍លោកយ៉ាងស្មោះអស់ពីចិត្ត និងជៀសវាងធ្វើអ្វីដែលលោកចាត់ទុកថាអាក្រក់
-
ហេតុអ្វីយើងត្រូវមានចិត្តស្មោះឥតងាករេ?
ចសព. ៧:៨, ៩; ២៥:២១; ៤១:១២; សុភ. ១០:៩; ១១:៣
សូមមើលដែរ ម៉ាក. ១២:៣០
តើអ្វីអាចជំរុញយើងឲ្យរក្សាចិត្តស្មោះឥតងាករេ?
សូមមើលដែរ សុភ. ២៧:១១; ១យ៉ូន. ៥:៣
តើតាមរបៀបណាយើងអាចបណ្ដុះឲ្យមានចិត្តស្មោះឥតងាករេ និងបន្តមានចិត្តបែបនោះជារៀងរហូត?
យ៉ូស. ២៤:១៤, ១៥; ចសព. ១០១:២-៤
សូមមើលដែរ បច. ៥:២៩; អេ. ៤៨:១៧, ១៨
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
យ៉ូប ៣១:១-១១, ១៦-៣៣—យ៉ូបបង្ហាញថាគាត់មានចិត្តស្មោះឥតងាករេចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ដោយជៀសចេញពីអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ ហើយប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកឯទៀតដោយសប្បុរសនិងថ្លៃថ្នូរ។ យ៉ូបគោរពប្រណិប័តន៍តែព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះ មិនមែនរូបព្រះទេ។ គាត់ចាត់ទុកចំណងមិត្តភាពជាមួយព្រះថា មានតម្លៃជាងទ្រព្យសម្បត្តិ
-
ដាន. ១:៦-២១—ទោះជាដានីយ៉ែលនិងមិត្តភក្តិគាត់បីនាក់រស់នៅក្នុងចំណោមមនុស្ស ដែលមិនជឿព្រះយេហូវ៉ាក៏ដោយ ពួកគាត់បានរក្សាចិត្តស្មោះឥតងាករេ ដោយសម្រេចចិត្តមិនបរិភោគអាហារដែលបំពានច្បាប់របស់ព្រះ
-
បើបុគ្គលម្នាក់ធ្វើខុសម្ដងហើយម្ដងទៀត តើគាត់អាចមានចិត្តស្មោះឥតងាករេឡើងវិញបានទេ?
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
១បស. ៩:២-៥; ចសព. ៧៨:៧០-៧២—ពិតមែនថាស្ដេចដាវីឌបានធ្វើខុសច្រើន តែគាត់បានប្រែចិត្ដ ហើយព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោសឲ្យគាត់។ ដូច្នេះ លោកចាត់ទុកដាវីឌថា ជាមនុស្សមានចិត្តស្មោះឥតងាករេ
-
អេ. ១:១១-១៨—ព្រះយេហូវ៉ាប្រាប់រាស្ត្ររបស់លោកថា ទោះជាពួកគេធ្វើខុសប៉ុន្មានដងក្ដី លោកនឹងអភ័យទោសឲ្យពួកគេ បើពួកគេប្រែចិត្តយ៉ាងស្មោះ ហើយឈប់ធ្វើអំពើអាក្រក់ទៀត
-