ផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ
ហេតុអ្វីគ្រិស្តសាសនិកពិតទាំងអស់ប្រាប់អំពីជំនឿរបស់ខ្លួនដល់អ្នកឯទៀត?
ម៉ាថ. ២៨:១៩, ២០; រ៉ូម ១០:៩, ១០; ហេ. ១៣:១៥
សូមមើលដែរ សកម្ម. ១:៨; ១កូ. ៩:១៦
តើលោកយេស៊ូបានទុកគំរូអ្វីខ្លះក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ?
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
លូក. ៤:៤២-៤៤—លោកយេស៊ូប្រាប់ថា លោកបានត្រូវចាត់ឲ្យមកផែនដី ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ
-
យ៉ូន. ៤:៣១-៣៤—លោកយេស៊ូពន្យល់ថា ការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ គឺប្រៀបដូចជាអាហារសម្រាប់លោក
-
តើភារកិច្ចផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អគឺសម្រាប់តែបុរសដែលជាអ្នកនាំមុខក្នុងក្រុមជំនុំប៉ុណ្ណោះឬ?
ចសព. ៦៨:១១; ១៤៨:១២, ១៣; សកម្ម. ២:១៧, ១៨
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
២បស. ៥:១-៤, ១៣, ១៤, ១៧—ក្មេងស្រីជនជាតិអ៊ីស្រាអែលម្នាក់ បានប្រាប់ប្រពន្ធណាម៉ានអំពីអេលីសេ ដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយរបស់ព្រះយេហូវ៉ា
-
ម៉ាថ. ២១:១៥, ១៦—ពេលក្មេងៗសរសើរលោកយេស៊ូ នោះពួកសង្ឃនាយកនិងពួកអ្នកជំនាញខាងច្បាប់ មិនពេញចិត្តទេ។ ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូបានកែតម្រង់ពួកបុរសទាំងនោះ
-
តើគ្រិស្តសាសនិកដែលជាអ្នកត្រួតពិនិត្យមានតួនាទីអ្វី ក្នុងការផ្សព្វផ្សាយនិងការបង្រៀន?
តើតាមរបៀបណាព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូជួយយើងឲ្យធ្វើកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ?
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
សកម្ម. ១៦:១២, ២២-២៤; ១ថែ. ២:១, ២—ដោយមានជំនួយពីព្រះ សាវ័កប៉ូលនិងគ្នារបស់គាត់នៅតែបន្តផ្សព្វផ្សាយដោយចិត្តក្លាហាន ទោះជាត្រូវគេវាយធ្វើបាបក៏ដោយ
-
២កូ. ១២:៧-៩—សូម្បីតែសាវ័កប៉ូលមានបញ្ហាសុខភាពដែលប្រៀបដូចជា«បន្លាមួយក្នុងសាច់ឈាម» គាត់នៅតែបន្តផ្សព្វផ្សាយដោយចិត្តខ្នះខ្នែង ពីព្រោះគាត់បានទទួលកម្លាំងពីព្រះយេហូវ៉ា
-
តើអ្នកណាធ្វើឲ្យគ្រិស្តសាសនិកមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយ?
១កូ. ១:២៦-២៨; ២កូ. ៣:៥; ៤:១៣
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
យ៉ូន. ៧:១៥—បណ្ដាជនភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង ពេលឃើញលោកយេស៊ូមានចំណេះដឹងច្រើន ទោះជាលោកមិនបានសិក្សានៅសាលាសាសនាក៏ដោយ
-
សកម្ម. ៤:១៣—មនុស្សខ្លះចាត់ទុកពួកសាវ័ករបស់លោកយេស៊ូថា ជាជនសាមញ្ញដែលមិនបានរៀនសូត្រ។ ប៉ុន្តែ ពួកសាវ័កមិនភ័យខ្លាចឡើយ ពួកគាត់បន្តផ្សព្វផ្សាយដោយចិត្តខ្នះខ្នែង
-
តើយើងដឹងយ៉ាងដូចម្ដេចថាព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យយើងបង្ហាត់អ្នកឯទៀតឲ្យចេះផ្សព្វផ្សាយនិងបង្រៀន?
ម៉ាក. ១:១៧; លូក. ៨:១; អេភ. ៤:១១, ១២
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
អេ. ៥០:៤, ៥—មុនមេស្ស៊ីមកផែនដី លោកបានទទួលការបង្ហាត់បង្រៀនដោយផ្ទាល់ពីព្រះយេហូវ៉ា
-
ម៉ាថ. ១០:៥-៧—កាលដែលលោកយេស៊ូនៅផែនដី លោកអត់ធ្មត់បង្ហាត់បង្រៀនពួកអ្នកកាន់តាម ឲ្យបន្តធ្វើកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ
-
តើយើងគួរមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះភារកិច្ចរបស់យើងជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ?
តើយើងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាពេលផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ?
តើដំណឹងដែលយើងផ្សព្វផ្សាយរួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ?
ម៉ាថ. ២៤:១៤; ២៨:១៩, ២០; សកម្ម. ២៦:២០; បប. ១៤:៦, ៧
សូមមើលដែរ អេ. ១២:៤, ៥; ៦១:១, ២
ហេតុអ្វីយើងបកអាក្រាតសេចក្ដីបង្រៀនមិនពិត?
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
ម៉ាក. ១២:១៨-២៧—លោកយេស៊ូវែកញែកបទគម្ពីរជាមួយពួកសាឌូស៊ីដើម្បីបង្ហាញថា ពួកគេគិតខុសហើយ ដែលមិនជឿទៅលើការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ
-
សកម្ម. ១៧:១៦, ១៧, ២៩, ៣០—សាវ័កប៉ូលវែកញែកជាមួយពួកអ្នកក្រុងអាថែនដើម្បីបង្ហាញថា ការគោរពបូជារូបព្រះ គឺមិនត្រឹមត្រូវឡើយ
-
តើយើងផ្សព្វផ្សាយតាមវិធីណាខ្លះ?
ហេតុអ្វីយើងផ្សព្វផ្សាយនៅកន្លែងសាធារណៈ?
យ៉ូន. ១៨:២០; សកម្ម. ១៦:១៣; ១៧:១៧; ១៨:៤
សូមមើលដែរ សុភ. ១:២០, ២១
ពេលផ្សព្វផ្សាយ ហេតុអ្វីយើងត្រូវតស៊ូអត់ធ្មត់?
តើកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយនាំឲ្យមានលទ្ធផលល្អអ្វីខ្លះ?
ហេតុអ្វីយើងគួរត្រៀមខ្លួនផ្សព្វផ្សាយគ្រប់ឱកាស?
១កូ. ៩:២៣; ១ធី. ២:៤; ១ពេ. ៣:១៥
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
យ៉ូន. ៤:៦, ៧, ១៣, ១៤—ទោះជាលោកយេស៊ូអស់កម្លាំងក៏ដោយ លោកបានផ្សព្វផ្សាយដល់ស្ត្រីជនជាតិសាម៉ារីម្នាក់នៅឯអណ្ដូងទឹក
-
ភី. ១:១២-១៤—សាវ័កប៉ូលជាប់គុកដោយសារជំនឿ តែគាត់បានប្រើឱកាសនោះដើម្បីផ្សព្វផ្សាយ និងលើកទឹកចិត្តអ្នកឯទៀត
-
តើយើងគួររំពឹងថាមនុស្សទាំងអស់នឹងស្ដាប់ដំណឹងដែលយើងផ្សាយឬទេ?
យ៉ូន. ១០:២៥, ២៦; ១៥:១៨-២០; សកម្ម. ២៨:២៣-២៨
-
កំណត់ហេតុគម្ពីរដែលទាក់ទង៖
-
យេ. ៧:២៣-២៦—ព្រះយេហូវ៉ាប្រើយេរេមាឲ្យប្រាប់រាស្ត្ររបស់លោកថា ពួកគេក្បាលរឹងណាស់ ដោយសារពួកគេមិនព្រមស្ដាប់ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយរបស់លោកទេ
-
ម៉ាថ. ១៣:១០-១៦—លោកយេស៊ូពន្យល់ថា ដូចនៅសម័យអេសាយ មនុស្សជាច្រើននឹងឮដំណឹងល្អ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេមិនទទួលយកដំណឹងនោះទេ
-
ហេតុអ្វីយើងមិនភ្ញាក់ផ្អើលដែលមនុស្សជាច្រើនរវល់ពេក រហូតដល់គ្មានពេលស្ដាប់ដំណឹងដែលយើងប្រាប់?
តើយើងដឹងយ៉ាងដូចម្ដេចថាមនុស្សខ្លះនឹងព្រមស្ដាប់ តែក្រោយមកក៏លែងចាប់អារម្មណ៍ទៀត?
ពេលជួបការប្រឆាំងក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ តើមានគំរូអ្វីខ្លះដែលអាចជួយយើងកុំឲ្យភ្ញាក់ផ្អើល?
ពេលគេព្យាយាមរារាំងយើងមិនឲ្យផ្សព្វផ្សាយ តើយើងគួរប្រព្រឹត្តយ៉ាងណា?
ហេតុអ្វីយើងអាចជឿជាក់ថានឹងមានមនុស្សខ្លះដែលព្រមទទួលយកដំណឹងល្អ?
តើព្រះតម្រូវអ្វីពីអស់អ្នកដែលបានដឹងដំណឹងល្អ?
សកម្ម. ២០:២៦, ២៧; ១កូ. ៩:១៦, ១៧; ១ធី. ៤:១៦
សូមមើលដែរ អេគ. ៣៣:៨
ហេតុអ្វីយើងគួរផ្សាយប្រាប់មនុស្សទាំងអស់ ទោះជាពួកគេមានសាសនា វប្បធម៌ ឬជនជាតិណាក្ដី?
ម៉ាថ. ២៤:១៤; សកម្ម. ១០:៣៤, ៣៥; បប. ១៤:៦
សូមមើលដែរ ចសព. ៤៩:១, ២
តើជាការខុសទេ បើយើងផ្សព្វផ្សាយរាល់ថ្ងៃរួមទាំងថ្ងៃឈប់សម្រាកដែរ?
តើគំរូអ្វីខ្លះបង្ហាញថាយើងគួរផ្សព្វផ្សាយដល់មនុស្សគ្រប់រូប ទោះជាអ្នកខ្លះប្រាប់ថាជឿគម្ពីរ ឬមានសាសនាហើយក្ដី?