Худдорӣ
Чӣ тавр Яҳува пурсабриву худдорияшро нишон медиҳад?
Дар кадом соҳаҳои ҳаёт худдорӣ нишон додан лозим аст?
Пнм 16:32; 25:28; 1Қр 9:25, 27
Ҳамчунин нигаред ба 2Тм 2:23–25; Тит 1:7, 8
Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас
2Пш 16:5–14. Вақте Шимъӣ шоҳ Довудро дашном дода ба ӯ беҳурматӣ кард, Довуд худдорӣ нишон дод.
1Пт 2:21–23. Петруси расул гуфт, ки, вақте Исоро азоб доданд, ӯ худдориву пурсабрии бемислу монанд зоҳир кард.
Чӣ ба мо кумак мекунад, ки худдориямонро зиёд гардонем?
Лқ 11:9–13; Ғл 5:22, 23; Эф 4:23, 24; Қл 4:2
Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас
Лқ 11:5–8. Исо гуфта буд, ки мо бояд исроркорона кумак пурсем.
Шояд маълумоти зерин низ ба шумо маъқул шавад
БУРҶИ ДИДБОНӢ (НАШРИ ОМӮЗИШӢ)
Худдорӣ. Бе ин хислат мо ба Яҳува писанд омада наметавонем
ҲАЗРАТИ ИСО — РОҲ, РОСТӢ ВА ҲАЁТ
Дуо ва фурӯтанӣ муҳиманд
Мисоли довари беинсоф ва бевазанро оварда, Исо муҳим будани як хислатро қайд мекунад.
ДАР БОРАИ МО
Дархост кунед, ки бо шумо тамос гиранд
Ба саволе, ки бо Китоби Муқаддас алоқаманд аст, ҷавоб ёбед ё дар бораи Шоҳидони Яҳува бештар фаҳмед.
scl саҳ. 115
