Kisah ing Alkitab:

• Mat 4:​8-10—Sétan ngomong nèk Yésus isa nguwasani kabèh pamréntahané manungsa, sing penting Yésus nyembah Sétan. Tapi, Yésus ora gelem merga Yésus mung péngin nyembah Yéhuwah

• Why 19:​9, 10—Malaékaté Yéhuwah ora gelem disembah Rasul Yohanes

Kisah ing Alkitab:

• Yés 1:​10-17—Yéhuwah ora gelem nampa ibadahé wong-wong sing munafik, utawa sing ora tenanan manut préntahé

• Mat 15:​1-11—Saka omongané Yésus, awaké dhéwé ngerti nèk Yéhuwah ora gelem nampa ibadah sing mung mentingké tradhisi lan ora sesuai karo préntahé Yéhuwah

Kisah ing Alkitab:

• Kis 2:​40-42—Ing jamané para rasul, wong Kristen ngumpul bareng kanggo ndonga, bergaul, lan sinau Kitab Suci

• 1Kor 14:​26-40—Rasul Paulus ngandhani nèk pertemuan ibadah kudu tertib lan nguwatké bèn sedulur-sedulur isa paham karo sing diajarké

Kisah ing Alkitab:

• Ibr 11:6—Rasul Paulus njelaské bèn ibadahé ditampa, awaké dhéwé kudu nduwé iman karo Yéhuwah

• Yak 2:​14-17, 24-26—Yakobus ngomong nèk iman kudu dibuktèkké liwat tumindak

Kisah ing Alkitab:

• Mat 25:​14, 15—Perumpamaané Yésus nduduhké nèk murid-muridé nduwé kesanggupan sing béda-béda. Mula, dhèwèké ora meksa murid-muridé ngekèki sing padha

• Luk 21:​2-4—Yésus menghargai sumbangan sing sithik saka randha mlarat

Kisah ing Alkitab:

• 2Tim 4:17—Paulus ngerti nèk dhèwèké bakal éntuk kekuwatan sing dibutuhké