سرود ۱۵۲
مکان ستایشت
(۱پادشاهان ۸:۲۷؛ ۱تواریخ ۲۹:۱۴)
۱. یَهُوَه، حتی آسِمانها،
کجا دارد گنجایشَت؟
باشد ساکن، اما روحِ تو
در مکانِ پرستشَت
قومِ تو یکدل آیند اینجا،
آراسته سازند این خانه
در نورِ تو گام برمیدارند،
در خدمتت شادمانه
از سوی تو باشد
هر آنچه که ما داریم
برکتِ دستت را
به حضورَت آریم
برای امیدِ حقیقی
وَ کارهای پرارزشَت
با سپاس، میسراییم اکنون
در مکان ستایشَت
۲. یَهُوَه، همواره آگاهی
از هر نیاز خادمان
در اینجا، مقاصدِ تو را
میآموزیم به مردمان
ارادهات را در این مکان،
انجام میدهیم هر زمان
پیش بَریم کاری را که سپرْد
پسرِ تو به دستمان
تنها شایانِ توست،
وقت و داراییِ ما
بهترینِ خود را پس
به تو دهیم، خدا
برای امیدِ حقیقی
وَ کارهای پرارزشَت
با سپاس، میسراییم اکنون
در مکان ستایشَت