KËNGA 155
Gëzim në përjetësi
1. Po shkruajn’ yjet poezi,
sa shum’ emocion!
Po thur agimi melodi
që zemrën freskon!
Me dor’ të ngroht’ ti na dhe jet’,
krijove tok’ dhe hën’ dhe det!
Mir’njohje përjet’!
(REFRENI)
Buzëqesh i gjith’ krijimi!
Sa gëzim sjell predikimi,
dhe parajsa që po vjen!
Jet’ e mot do të na duash,
bijt’ e tu do të na quash!
Do të jesh për çdo njeri,
gëzim në përjet’si!
2. Të pasur jemi, Jehova,
asgjë s’na mungon.
Na jep çdo gjë me bujari,
kënaq shpirtin ton’.
I dhe krijimit madhështi,
e zemrës son’ përjetësi!
Oh, sa dashuri!
(REFRENI)
Buzëqesh i gjith’ krijimi!
Sa gëzim sjell predikimi,
dhe parajsa që po vjen!
Jet’ e mot do të na duash,
bijt’ e tu do të na quash!
Do të jesh për çdo njeri,
gëzim në përjet’si!
(URA)
Pa Birin tënd të shtrenjt’,
do t’kishte lot dhe trishtim!
Dor’zoi jetën si shpërbles’,
që ne të shijojm’ veç gëzim!
(REFRENI)
Buzëqesh i gjith’ krijimi!
Sa gëzim sjell predikimi,
dhe parajsa që po vjen!
Jet’ e mot do të na duash,
bijt’ e tu do të na quash!
Do të jesh për çdo njeri,
gëzim në përjet’si!
(REFRENI)
Buzëqesh i gjith’ krijimi!
Sa gëzim sjell predikimi,
dhe parajsa që po vjen!
Jet’ e mot do të na duash,
bijt’ e tu do të na quash!
Do të jesh për çdo njeri,
gëzim në përjet’si!
(Shih edhe Psal. 37:4; 1 Kor. 15:28.)