برادران و خواهران عزیز:‏

عشق و محبتمان به خدا و مردم ما را برمی‌انگیزد که ‹از مردم همهٔ ملت‌ها شاگرد بسازیم و آن‌ها را تعمید بدهیم.‏› (‏مت ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰؛‏ مرق ۱۲:‏۲۸-‏۳۱‏)‏ با چنین محبتی می‌توانیم به ‹کسانی که دلشان برای به دست آوردن زندگی ابدی پذیرای حقیقت است،‏› کمک کنیم.‏​—‏اعما ۱۳:‏۴۸‏.‏

در گذشته سعی می‌کردیم پیشنهادهایی را که برای خدمت موعظه می‌گرفتیم حفظ کنیم و به مردم نشریه بدهیم.‏ اما حالا می‌خواهیم مهارتمان را در گفتگو بالا ببریم.‏ می‌خواهیم در مورد موضوعاتی که مردم به آن علاقه دارند با آن‌ها صحبت کنیم و به این شکل محبتمان را به آن‌ها نشان دهیم.‏ پس باید انعطاف‌پذیر باشیم و دقت کنیم که مخاطب چه نگرانی‌هایی دارد و به چه موضوعاتی علاقه دارد.‏ این بروشور چطور به ما کمک می‌کند؟‏

این بروشور ۱۲ درس دارد.‏ در هر درس به یک خصوصیت اشاره می‌شود که ما می‌خواهیم در خودمان پرورش بدهیم تا بتوانیم به دیگران محبت کنیم و شاگرد بسازیم.‏ در هر درس،‏ گزارشی دربارهٔ عیسی یا یکی از شاگردانش آمده است.‏ آن گزارش روی یک خصوصیت مهم تمرکز می‌کند که آن‌ها در موعظه نشان دادند.‏ هدف از بررسی این درس‌ها این است که راهی پیدا کنیم که به مردم محبت کنیم؛‏ نه این که چند جمله را حفظ کنیم و به آن‌ها بگوییم.‏ ما در خدمت موعظه به همهٔ خصوصیت‌هایی که در این بروشور آمده،‏ نیاز داریم.‏ اما می‌بینیم که کدام یک از آن‌ها به خصوص برای شروع گفتگو،‏ ادامهٔ گفتگو و مطالعه با شاگرد لازم است.‏

هنگام مطالعهٔ هر درس،‏ فکر کنید که شما شخصاً چطور می‌توانید آن خصوصیت را در محدودهٔ موعظه‌تان نشان بدهید.‏ سعی کنید عشق و محبتتان را به یَهُوَه و مردم بیشتر کنید.‏ محبت،‏ بیشتر از هر مهارت و روشی کمکتان می‌کند که به هدفتان یعنی شاگردسازی برسید.‏

باعث افتخار ماست که شانه‌به‌شانه با شما همکاری کنیم.‏ (‏صف ۳:‏⁠۹‏)‏ یَهُوَه به تلاش‌هایتان برکت بدهد تا همچنان با محبت به مردم شاگرد بسازید!‏