Królestwo Boże — nowa władza nad ziemią

„To królestwo (...) zmiażdży (...) wszystkie owe królestwa i położy im kres, lecz samo będzie trwać po czasy niezmierzone” (DANIELA 2:44).

1. Jaką ufność możemy pokładać w Biblii?

BIBLIA to objawienie, które dał ludziom Bóg. Apostoł Paweł napisał: „Gdy przyjęliście słowo Boże, któreście od nas słyszeli, przyjęliście je nie jako słowo ludzi, lecz — jak jest naprawdę — jako słowo Boga” (1 Tesaloniczan 2:13). Pismo Święte zawiera to, co powinniśmy wiedzieć o Bogu: informacje o Jego osobowości, zamierzeniach i stawianych nam wymaganiach. Podaje najlepsze rady w sprawach życia rodzinnego oraz zachowania na co dzień. Są w nim proroctwa, które spełniły się w przeszłości, urzeczywistniają się obecnie i ziszczą się w przyszłości. Istotnie, „całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauczania, do upominania, do prostowania, do karcenia w prawości, aby człowiek Boży był w pełni umiejętny, całkowicie wyposażony do wszelkiego dobrego dzieła” (2 Tymoteusza 3:16, 17).

2. Jak Jezus podkreślił główny temat Biblii?

² Najważniejszym tematem poruszonym w Biblii jest usprawiedliwienie zwierzchnictwa Boga, czyli prawowitości Jego władzy, za pośrednictwem niebiańskiego Królestwa. Odegrało ono kluczową rolę w służbie kaznodziejskiej Jezusa. Czytamy o nim: „Począł głosić i mówić: ‚Okazujcie skruchę, bo przybliżyło się królestwo niebios’” (Mateusza 4:17). Pokazał, jakie miejsce powinno ono zajmować w naszym życiu, udzielił bowiem zachęty: „Stale więc szukajcie najpierw królestwa oraz Jego prawości” (Mateusza 6:33). Istotną rolę tego rządu podkreślił też, gdy uczył swych naśladowców modlić się do Boga: „Niech przyjdzie twoje królestwo. Niech się dzieje twoja wola, jak w niebie, tak i na ziemi” (Mateusza 6:10).

 Nowa władza nad ziemią

3. Dlaczego Królestwo Boże ma dla nas istotne znaczenie?

³ Dlaczego Królestwo Boże ma tak ogromne znaczenie dla ludzi? Ponieważ wkrótce podejmie działania, w wyniku których raz na zawsze zmieni się panowanie nad ziemią. Proroctwo zanotowane w Księdze Daniela 2:44 zapowiada: „A za dni tych królów [panujących obecnie na ziemi] Bóg nieba ustanowi królestwo [rząd w niebie], które nigdy nie zostanie obrócone wniwecz. I to królestwo nie przejdzie na żaden inny lud. Zmiażdży ono wszystkie owe królestwa [ziemskie rządy] i położy im kres, lecz samo będzie trwać po czasy niezmierzone”. Kiedy niebiańskie Królestwo Boże w pełni przejmie władzę, ziemia już nigdy więcej nie znajdzie się we władaniu ludzi. Ich skłócone i nieudolne rządy przeminą bezpowrotnie.

4, 5. (a) Dlaczego na Władcę w Królestwie najlepiej nadaje się Jezus? (b) Jakie zadanie otrzyma Jezus w niedalekiej przyszłości?

⁴ W tym niebiańskim Królestwie urząd Naczelnego Władcy, podlegającego bezpośrednio Jehowie, piastuje ktoś, kto się najlepiej do tego nadaje — Chrystus Jezus. Był pierwszym ze wszystkich stworzeń Boga i przed przyjściem na ziemię działał w niebie jako Jego „mistrzowski wykonawca” (Przysłów 8:22-31). „On jest obrazem niewidzialnego Boga, pierworodnym wszelkiego stworzenia; bo za jego pośrednictwem zostało stworzone wszystko inne w niebiosach i na ziemi” (Kolosan 1:15, 16). A posłany przez Ojca na ziemię, cały czas spełniał Jego wolę. Zniósł najtrudniejsze próby i do samego końca był Mu wierny (Jana 4:34; 15:10).

⁵ Za dochowanie aż do śmierci lojalności wobec Boga Jezus dostąpił nagrody. Bóg wskrzesił go do życia w niebie i upoważnił do sprawowania władzy w niebiańskim Królestwie (Dzieje 2:32-36). Jako jego Władca, Chrystus Jezus otrzyma od Boga zaszczytne zadanie przewodzenia miriadom potężnych stworzeń duchowych w usuwaniu z ziemi człowieczych rządów oraz wszelkiej niegodziwości (Przysłów 2:21, 22; 2 Tesaloniczan 1:6-9; Objawienie 19:11-21; 20:1-3). Potem niebiańskie Królestwo Boże z Chrystusem na czele stanie się nową, jedyną władzą nad całą ziemią (Objawienie 11:15).

6. Jakich rządów można się spodziewać po Władcy Królestwa Bożego?

⁶ O nowym Władcy ziemi Słowo Boże mówi: „Dano mu panowanie i dostojeństwo oraz królestwo, aby jemu służyły wszystkie ludy, grupy narodowościowe i języki” (Daniela 7:14). Ponieważ Jezus będzie naśladował miłość Bożą, pod jego rządami rozkwitnie pokój i szczęście (Mateusza 5:5; Jana 3:16; 1 Jana 4:7-10). „Obfitości tej władzy książęcej i pokojowi nie będzie końca, (...) aby je ugruntować oraz wesprzeć sprawiedliwością i prawością” (Izajasza 9:7). Jakimż błogosławieństwem okaże się Władca sprawujący rządy w sposób nacechowany miłością, sprawiedliwością i prawością! Dlatego w Liście 2 Piotra 3:13 zapowiedziano: „Są jednak nowe niebiosa [niebiańskie Królestwo Boże] i nowa ziemia [nowe społeczeństwo na ziemi], których oczekujemy zgodnie z jego obietnicą, i w nich ma mieszkać prawość”.

7. Jak spełnia się dziś zapowiedź z Mateusza 24:14?

⁷ Dla każdego, kto miłuje prawość, wieść o Królestwie Bożym z całą pewnością jest najlepszą z nowin. Właśnie dlatego Jezus, mówiąc o znaku wskazującym, że żyjemy w „dniach ostatnich” teraźniejszego niegodziwego systemu, zapowiedział między innymi: „Ta dobra nowina o królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom; a potem nadejdzie koniec” (2 Tymoteusza 3:1-5; Mateusza 24:14). Proroctwo to już się spełnia, ponieważ około sześciu milionów Świadków Jehowy w 234 krajach poświęca co roku ponad miliard godzin na mówienie bliźnim o Królestwie Bożym. Słusznie więc każde z miejsc wielbienia, w których spotyka się na całym świecie jakieś 90 000 zborów, nazywamy Salą Królestwa. Ludzie zgromadzają się w tych salach, by nabywać wiedzy o nadchodzącym nowym rządzie.

 Współwładcy

8, 9. (a) Skąd pochodzą współwładcy Chrystusa? (b) Jakie przekonanie możemy żywić co do rządów Króla i jego współwładców?

⁸ U boku Chrystusa Jezusa w niebiańskim Królestwie Bożym zasiądą też współwładcy. W Księdze Objawienia 14:1-4 zapowiedziano, że ‛spośród ludzi zostanie kupionych’ i wskrzeszonych do życia w niebie 144 000 osób. Mężczyźni i kobiety z tego grona nie byli obsługiwani przez innych, lecz sami pokornie służyli Bogu i bliźnim. „Będą kapłanami Boga i Chrystusa i będą z nim królować przez tysiąc lat” (Objawienie 20:6). Jest ich znacznie mniej niż członków „wielkiej rzeszy, której żaden człowiek nie zdołał policzyć, ze wszystkich narodów i plemion, i ludów, i języków”, i która przeżyje koniec teraźniejszego systemu. Oni również ‛dniem i nocą pełnią dla Boga świętą służbę’, ale nie mają powołania niebiańskiego (Objawienie 7:9, 15). Stanowią zaczątek nowej ziemi jako poddani niebiańskiego Królestwa Bożego (Psalm 37:29; Jana 10:16).

⁹ Na współwładców Chrystusa w niebie Jehowa wybrał wierne osoby, które borykały się z najróżniejszymi problemami. Ci królowie-kapłani doświadczyli niemal wszystkiego, czego może zaznać człowiek. Dzięki życiu na ziemi będą lepiej przygotowani do sprawowania władzy nad rodem ludzkim. Nawet sam Jezus „nauczył się posłuszeństwa z tego, co wycierpiał” (Hebrajczyków 5:8). Apostoł Paweł powiedział o nim: „Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł się wczuć w nasze słabości, lecz wypróbowanego pod każdym względem tak jak my, ale bez grzechu” (Hebrajczyków 4:15). Jakże pokrzepia świadomość, że w Bożym nowym świecie, w którym zamieszka prawość, ludzie znajdą się pod rządami miłościwych, współczujących królów i kapłanów!

Czy Królestwo było przewidziane w zamierzeniu Bożym?

10. Dlaczego niebiańskie Królestwo nie było uwzględnione w pierwotnym zamierzeniu Bożym?

¹⁰ Czy stwarzając Adama i Ewę, Bóg ujął w swym pierwotnym zamierzeniu niebiańskie Królestwo? Biblijny opis stwarzania nie wspomina o Królestwie mającym panować nad ludźmi. Ich Władcą był sam Jehowa i dopóki okazywali Mu posłuszeństwo, nie zachodziła potrzeba powoływania jakiejś innej władzy. Z pierwszego rozdziału Księgi Rodzaju wynika, że Jehowa pozostawał z Adamem i Ewą w bliskim kontakcie, prawdopodobnie poprzez swego pierworodnego niebiańskiego Syna. W sprawozdaniu tym występują takie zwroty, jak: „rzekł do nich Bóg” oraz „przemówił Bóg” (Rodzaju 1:28, 29; Jana 1:1).

11. Jaki doskonały początek zapewniono ludzkości?

¹¹ Biblia oznajmia: „Bóg widział wszystko, co uczynił, i oto było to bardzo dobre” (Rodzaju 1:31). Wszystko w ogrodzie Eden było absolutnie doskonałe. Adam i Ewa żyli w raju. Mieli doskonałe umysły i doskonałe ciała. Mogli komunikować się ze swoim Stwórcą, a On z nimi.  Gdyby dochowali wierności, wydaliby na świat doskonałe dzieci. Nie musiano by powoływać nowego niebiańskiego rządu.

12, 13. Dlaczego mimo powiększania się doskonałej rodziny ludzkiej Bóg dalej potrafiłby się z nią kontaktować?

¹² Jak w miarę powiększania się rodziny ludzkiej Bóg porozumiewałby się ze wszystkimi jej członkami? Pomyślmy o gwiazdach na niebie. Są pogrupowane w galaktyki, nazywane wyspami wszechświata. Niektóre z nich składają się z miliarda, a inne z biliona gwiazd. Uczeni oceniają, iż we wszechświecie dostępnym naszym obserwacjom istnieje około 100 miliardów galaktyk! Mimo to Stwórca powiada: „Podnieście oczy ku górze i popatrzcie. Kto stworzył te rzeczy? Ten, który ich zastęp wyprowadza według liczby, wszystkie je woła po imieniu. Dzięki obfitości dynamicznej energii — jako że jest również pełen werwy w swej mocy — ani jednej z nich nie brak” (Izajasza 40:26).

¹³ Skoro Bóg uważnie obserwuje wszystkie te ciała niebieskie, na pewno bez trudu utrzymałby kontakt ze znacznie mniejszą liczbą ludzi. Już teraz miliony Jego sług codziennie zanosi do Niego modlitwy. Docierają one do Jego uszu natychmiast. Tak więc komunikowanie się ze wszystkimi doskonałymi ludźmi nie sprawiłoby Bogu żadnego kłopotu. Do kontaktowania się z nimi nie musiałby się posługiwać niebiańskim Królestwem. Jakiż to cudowny zaszczyt mieć Jehowę za swego Władcę, móc bezpośrednio przystępować do Niego oraz rozkoszować się perspektywą bezkresnego życia w ziemskim raju!

‛Nie należy do człowieka’

14. Dlaczego ludzie zawsze będą potrzebować rządów Jehowy?

¹⁴ Jednakże ludzie, nawet doskonali, zawsze potrzebowaliby panowania Jehowy. Dlaczego? Ponieważ Jehowa nie stworzył ich tak, by mogli z powodzeniem kierować swym życiem bez oglądania się na Jego władzę. Na to prawo, któremu podlega rodzaj ludzki, wskazał prorok Jeremiasz: „Dobrze wiem, Jehowo, że do ziemskiego człowieka jego droga nie należy. Do męża, który idzie, nie należy nawet kierowanie swym krokiem. Koryguj mnie, Jehowo” (Jeremiasza 10:23, 24). Ludzie postąpiliby niemądrze, gdyby uważali, że zdołają pomyślnie rządzić społeczeństwem, nie podlegając zwierzchnictwu Jehowy. Byłoby to sprzeczne ze sposobem, w jaki zostali uczynieni. Uniezależnienie się od panowania Jehowy z całą pewnością doprowadziłoby do samolubstwa, nienawiści, okrucieństwa, przemocy, wojen i śmierci. ‛Człowiek panowałby nad człowiekiem ku jego szkodzie’ (Kaznodziei 8:9).

15. Jakie konsekwencje pociągnął za sobą zły wybór dokonany przez naszych prarodziców?

¹⁵ Niestety, nasi prarodzice uznali, iż nie muszą uważać Boga za swego Władcę, i postanowili żyć niezależnie od Niego. Wobec tego On przestał ich utrzymywać w stanie doskonałości. Zaczęli przypominać urządzenie elektryczne odcięte od źródła zasilania. Dlatego z czasem funkcjonowali niejako coraz wolniej, aż się zatrzymali, czyli umarli. Stali się podobni do uszkodzonej formy i tylko taki stan mogli przekazać swemu potomstwu (Rzymian 5:12). „Skała [Jehowa] — doskonałe są wszystkie jego poczynania, bo wszystkie jego drogi są sprawiedliwością. (...) Oni zaś postępowali zgubnie; nie są jego dziećmi, wada jest ich własna” (Powtórzonego Prawa 32:4, 5). To prawda, że Adam i Ewa ulegli wpływowi zbuntowanej istoty duchowej, która stała się Szatanem, ale przecież mieli doskonałe umysły i mogli odrzucić jego niegodziwe podszepty (Rodzaju 3:1-19; Jakuba 4:7).

16. Co mówi historia o skutkach uniezależnienia się od Boga?

¹⁶ Historia wymownie ukazuje skutki uniezależnienia się od Boga. Przez tysiące lat ludzie wypróbowali wszelkie formy rządów oraz systemy ekonomiczne i społeczne. Jednakże niegodziwość dalej się nasila (2 Tymoteusza 3:13). Dobitnie potwierdził to wiek XX. Obfitował w zajadłą nienawiść oraz w największe w dziejach wojny, przemoc, głód, ubóstwo i cierpienia. A mimo osiągnięć medycyny prędzej czy później każdy umiera (Kaznodziei 9:5,  10). Próbując kierować własnymi krokami, ludzie do tego stopnia wpadli w szpony Szatana i demonów, że Biblia nazywa go „bogiem tego systemu rzeczy” (2 Koryntian 4:4).

Dar wolnej woli

17. Jak miał być wykorzystywany Boży dar wolnej woli?

¹⁷ Dlaczego Jehowa pozwolił, by ludzie chodzili własnymi drogami? Ponieważ stwarzając człowieka, obdarzył go cudownym darem — wolną wolą, swobodą wyboru. Apostoł Paweł oświadczył: „Gdzie duch Jehowy, tam wolność” (2 Koryntian 3:17). Nikt by nie chciał być robotem, którego wszystkie słowa i ruchy ustalałby ktoś inny. Ale Jehowa wymagał, żeby ludzie korzystali z daru wolnej woli w sposób odpowiedzialny oraz żeby uznawali, iż mądrze jest spełniać Jego wolę i być Mu uległym (Galatów 5:13). A zatem nie miała to być wolność absolutna, mogąca doprowadzić do anarchii, lecz wolność ograniczona dobroczynnymi prawami Bożymi.

18. Czego Bóg dowiódł, pozwalając ludziom korzystać ze swobody wyboru?

¹⁸ Pozwalając ludziom działać na własną rękę, Bóg raz na zawsze udowodnił, że Jego panowanie jest nam potrzebne. Tylko Jego sposób sprawowania władzy i Jego zwierzchnictwo są słuszne; przysparzają największej miary szczęścia, zadowolenia i pomyślności. Dzieje się tak dlatego, że nasze umysły i ciała zaprojektowane przez Jehowę funkcjonują najlepiej w harmonii z Jego prawami. „Ja, Jehowa, jestem twoim Bogiem; uczę cię, byś odniósł pożytek, sprawiam, że idziesz drogą, którą powinieneś kroczyć” (Izajasza 48:17). Swoboda wyboru w granicach nakreślonych przez prawa Boże nie miała stanowić brzemienia, lecz prowadzić do zachwycającej różnorodności pożywienia, domów, sztuki oraz muzyki. Dzięki mądrze spożytkowanej wolnej woli życie na rajskiej ziemi byłoby wspaniałe i zawsze fascynujące.

19. Jak Jehowa umożliwia ludziom pojednanie się z Nim?

¹⁹ Jednakże wskutek złego wyboru ludzie oddalili się od Jehowy — utracili doskonałość, zaczęli się degenerować i w końcu umierać. Musieli więc zostać wybawieni z tego przykrego stanu i ponownie nawiązać właściwe stosunki  z Bogiem jako Jego synowie i córki. Środkiem, za pomocą którego Bóg postanowił tego dokonać, jest Królestwo, a Odkupicielem — Jezus Chrystus (Jana 3:16). Dzięki temu osoby przejęte szczerą skruchą — tak jak syn marnotrawny z Jezusowej przypowieści — będą mogły pojednać się z Bogiem i zostać przez Niego uznane za Jego dzieci (Łukasza 15:11-24; Rzymian 8:21; 2 Koryntian 6:18).

20. Jak dzięki Królestwu urzeczywistni się zamierzenie Boże?

²⁰ Na ziemi z całą pewnością będzie się działa wola Jehowy (Izajasza 14:24, 27; 55:11). Bóg za pośrednictwem ustanowionego przez siebie Królestwa pod władzą Chrystusa w pełni udowodni, że ma prawo być naszym Władcą. Królestwo położy kres ludzkim i demonicznym rządom nad ziemią, a samo będzie panować z nieba przez 1000 lat (Rzymian 16:20; Objawienie 20:1-6). Ale jak w tym okresie zostanie dowiedziona wyższość rządów Jehowy? I jaką rolę odegra Królestwo po owym tysiącleciu? Pytania te omawia następny artykuł.

Pytania powtórkowe

• Co jest tematem Biblii?

• Kto wejdzie w skład nowej władzy nad ziemią?

• Dlaczego niezależne od Boga rządy ludzkie nigdy nie osiągną powodzenia?

• Jak należy korzystać z wolnej woli?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 10]

Nauki Jezusa kierowały uwagę na władzę Bożą, sprawowaną za pośrednictwem Królestwa

[Ilustracje na stronie 12]

W każdym kraju Świadkowie Jehowy nauczają przede wszystkim o Królestwie

[Ilustracje na stronie 14]

Historia potwierdza fatalne skutki niezależności od Boga

[Prawa własności]

Żołnierze podczas I wojny światowej: U.S. National Archives; obóz koncentracyjny: Państwowe Muzeum Oświęcim-Brzezinka; dziecko: UN PHOTO 186156/J. Isaac