អ្វីដែលព្រះរាជាណាចក្រនៃព្រះនឹងធ្វើ
អ្វីដែលព្រះរាជាណាចក្រនៃព្រះនឹងធ្វើ
«សូមឲ្យរាជ្យទ្រង់បានមកដល់ សូមឲ្យព្រះហឫទ័យទ្រង់បានសំរេចនៅផែនដី ដូចនៅស្ថានសួគ៌ដែរ»។—ម៉ាថាយ ៦:១០
១. តើការមកដល់នៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះមានន័យយ៉ាងណា?
នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូបានបង្រៀនពួកអ្នកកាន់តាមទ្រង់ឲ្យអធិស្ឋានសុំព្រះរាជាណាចក្រនៃព្រះមក ទ្រង់បានជ្រាបថាការមកដល់នៃព្រះរាជាណាចក្រនេះ នឹងនាំមកដល់ទីបញ្ចប់នៃរាប់ពាន់ឆ្នាំនៃការគ្រប់គ្រងរបស់មនុស្ស ដែលឥតពឹងពាក់ទៅលើព្រះ។ ក្នុងកំឡុងពេលនោះ ជាទូទៅបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះឥតបានសម្រេចនៅលើផែនដីនេះទេ។ (ទំនុកដំកើង ១៤៧:១៩, ២០) ប៉ុន្តែក្រោយពីការស្ថាបនាព្រះរាជាណាចក្រនេះនៅស្ថានសួគ៌ នោះបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះនឹងបានសម្រេចនៅគ្រប់ទីកន្លែង។ ពេលវេលាចំពោះការផ្លាស់ប្ដូរដ៏ស្ញប់ស្ញែងនេះ គឺកាន់តែជិតណាស់ហើយ ពីការគ្រប់គ្រងរបស់មនុស្សទៅការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះរាជាណាចក្រនៅស្ថានសួគ៌។
២. តើអ្វីនឹងសម្គាល់ការផ្លាស់ប្ដូរពីការគ្រប់គ្រងរបស់មនុស្ស មកជាការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះរាជាណាចក្រ?
២ សញ្ញាសម្គាល់ចំពោះការផ្លាស់ប្ដូរនេះ នឹងជាកំឡុងពេលដែលព្រះយេស៊ូបានហៅថា«សេចក្ដីវេទនាជាខ្លាំងណាស់ ដល់ម្ល៉េះបានជាតាំងពីដើមកំណើតលោកីយ ដរាបមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ មិនដែលមានយ៉ាងដូច្នោះឡើយ ហើយទៅមុខក៏មិនដែលមានដែរ»។ (ម៉ាថាយ ២៤:២១) ព្រះគម្ពីរមិនបានចែងប្រាប់អំពីកំឡុងពេលនោះនឹងមានយូរប៉ុន្មាននោះទេ ក៏ប៉ុន្តែវិបត្ដិដែលនឹងត្រូវកើតឡើងក្នុងកំឡុងនោះ នឹងអាក្រក់ជាងអ្វីៗដែលមនុស្សលោកធ្លាប់ឃើញទៅទៀត។ នៅដើមនៃសេចក្ដីវេទនាជាខ្លាំង មានអ្វីមួយដែលនឹងកើតឡើង ដែលនឹងជាការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំងដល់មនុស្សជាច្រើនលើផែនដីនេះ នោះគឺជាសេចក្ដីហិនវិនាសនៃសាសនាមិនពិត។ នោះនឹងមិនមែនជាអ្វីដែលធ្វើឲ្យស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាភ្ញាក់ផ្អើលឡើយ ដ្បិតពួកគេបានរង់ចាំព្រឹត្ដិការណ៍នេះជាយូរយារមកហើយ។ (វិវរណៈ ១៧:១, ១៥-១៧; ១៨:១-២៤) សេចក្ដីវេទនាជាខ្លាំងនេះនឹងមកដល់ទីបញ្ចប់នៅឯអើម៉ាគេដូន ពេលដែលព្រះរាជាណាចក្រនៃព្រះនឹងកំទេចចោលរបបទាំងមូលរបស់សាតាំង។—ដានីយ៉ែល ២:៤៤; វិវរណៈ ១៦:១៤, ១៦
៣. តើលោកយេរេមារៀបរាប់អំពីលទ្ធផលនៃពួកអ្នកមិនស្ដាប់បង្គាប់យ៉ាងដូចម្ដេច?
៣ តើនេះនឹងមានន័យយ៉ាងណាចំពោះមនុស្ស«ដែលមិនស្គាល់ព្រះ ហើយនឹងពួកអ្នកដែលមិនស្ដាប់តាមដំណឹងល្អ»អំពីព្រះរាជាណាចក្រនៅស្ថានសួគ៌របស់ទ្រង់ ដែលនៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ព្រះគ្រីស្ទនោះ? (ថែស្សាឡូនីចទី២ ១:៦-៩) ទំនាយព្រះគម្ពីរចែងប្រាប់យើងថា៖ «មើល! សេចក្ដីអាក្រក់នឹងចេញពីនគរ១ដល់នគរ១ ហើយនឹងកើតព្យុះសង្ឃរាយ៉ាងសំបើម មកពីចុងផែនដីបំផុត នៅថ្ងៃនោះ សាកសពនៃមនុស្ស ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រហារ នឹងនៅរាយពេញ ពីចុងផែនដីម្ខាង ទៅដល់ចុងផែនដីម្ខាង ឥតមានអ្នកណាសោកស្ដាយគេ ឬប្រមូលខ្មោចគេទៅកប់ឡើយ គឺគេនឹងទៅជាជីនៅលើដី»។—យេរេមា ២៥:៣២, ៣៣
ទីបញ្ចប់នៃអំពើអាក្រក់ជួជាតិ
៤. ហេតុអ្វីក៏ព្រះយេហូវ៉ាមានហេតុនាំឲ្យរបបដ៏អាក្រក់ជួជាតិនេះមកដល់ទីបញ្ចប់?
៤ ជាច្រើនពាន់ឆ្នាំមកហើយ ព្រះយេហូវ៉ាបានបណ្ដោយឲ្យមានអំពើអាក្រក់ជួជាតិមានរយៈពេលយូរល្មមគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីឲ្យមនុស្សដែលមានចិត្តទៀងត្រង់អាចឃើញថា ការគ្រប់គ្រងរបស់មនុស្សគឺប្រកបដោយមហន្តរាយ។ ជាឧទាហរណ៍ យោងទៅតាមប្រភពមួយ គ្រាន់តែនៅសតវត្សទី២០ មនុស្សជាង១៥០លាននាក់បានស្លាប់ដោយសារសង្គ្រាម បដិវត្តន៍ និងក្នុងចលាចលនៃពលរដ្ឋឯទៀត។ ភាពសាហាវព្រៃផ្សៃរបស់មនុស្សលោកបានឃើញជាពិសេស ក្នុងកំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២ ពេលដែលមនុស្សប្រមាណ៥០លាននាក់បានស្លាប់ ដែលភាគច្រើនបានស្លាប់ក្នុងបន្ទាយឃុំឃាំងមនុស្សក្នុងរបបណាត្ស៊ី។ ដូចជាព្រះគម្ពីរបានប្រាប់ នៅក្នុងសម័យយើងនេះ‹ពួកអាក្រក់និងពួកឆបោកមានជំនឿនជឿនទៅខាងសេចក្ដីអាក្រក់កាន់តែខ្លាំងឡើង›។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១-៥, ១៣) សព្វថ្ងៃនេះ អំពើឥតសីលធម៌ បទឧក្រិដ្ឋ អំពើឃោរឃៅ ការពុករលួយ និងការស្អប់ខ្ពើមខ្នាតតម្រារបស់ព្រះគឺមានពាសពេញ។ ដូច្នេះហើយ ព្រះយេហូវ៉ាពិតជាមានហេតុនាំឲ្យរបបដ៏អាក្រក់ជួជាតិនេះមកដល់ទីបញ្ចប់។
៥, ៦. សូមរៀបរាប់នូវអំពើអាក្រក់ជួជាតិដែលមាននៅក្នុងស្រុកកាណាន។
៥ ស្ថានការណ៍សព្វថ្ងៃនេះគឺដូចគ្នានឹងស្ថានការណ៍ក្នុងស្រុកកាណាន ប្រមាណ៣.៥០០ឆ្នាំកន្លងទៅនេះ។ ព្រះគម្ពីរចែងថា៖ «ដ្បិតគេប្រព្រឹត្តដល់ព្រះរបស់គេតាមអស់ទាំងសេចក្ដីដែលព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ស្អប់ខ្ពើម គេបានទាំងដុតកូនប្រុសកូនស្រីរបស់គេក្នុងភ្លើងថ្វាយដល់ព្រះគេផង»។ (ចោទិយកថា ១២:៣១) ព្រះយេហូវ៉ាបានមានបន្ទូលប្រាប់សាសន៍អ៊ីស្រាអែលថា៖ «គឺដោយព្រោះអំពើបាបរបស់សាសន៍ទាំងនោះវិញទេតើ ដែលព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃឯង ទ្រង់បណ្ដេញគេពីមុខឯងចេញ»។ (ចោទិយកថា ៩:៥) អ្នកប្រវត្ដិសាស្ត្រខាងព្រះគម្ពីរលោក ហេនរី ហាឡី បានកត់សម្គាល់ថា៖ «ការថ្វាយបង្គំព្រះបាល ព្រះនាងអាសថារ៉ូត និងព្រះឯទៀតរបស់ពួកកាណាន គឺមានការសេពកាមហួសប្រមាណ វិហាររបស់គេជាមណ្ឌលនៃអបាយមុខ»។
៦ លោកហាឡីបានបង្ហាញនូវអំពើអាក្រក់ជួជាតិនេះមានដល់កំរិតណា ដោយសឲ្យឃើញនៅកន្លែងមួយក្នុងចំណោមកន្លែងជាច្រើន នោះពួកបុរាណវត្ថុវិទូ«បានរកឃើញក្រឡជាច្រើន ដែលមានសពកូនង៉ាដែលបានបូជាទៅព្រះបាល»។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «កន្លែងទាំងមូលជាកន្លែងបញ្ចុះសពនៃកូនខ្ចី។ . . . ពួកកាណានថ្វាយបង្គំដោយបណ្ដោយខ្លួនក្នុងអំពើឥតសីលធម៌ជាចរិតខាងសាសនា ពីមុខព្រះរបស់គេ។ ហើយរួចមក សម្លាប់កូនច្បងរបស់គេបូជាដល់ព្រះទាំងនេះ។ ដោយអំពើនេះមានទំហំដ៏ធំក្រៃលែង ហាក់បីដូចជាស្រុកកាណានបានក្លាយជាក្រុងសូដុំមនិងក្រុងកូម៉ូរ៉ាពេញប្រទេស។ . . . តើអារ្យធម៌ដ៏ស្មោកគ្រោកនិងជាទីស្អប់ខ្ពើម ថែមទាំងពេញដោយភាពឃោរឃៅបែបនេះ មានសិទ្ធិស្ថិតស្ថេរនៅបានទៀតទេ? . . . ពួកបុរាណវត្ថុវិទូដែលបានជីកក្នុងសំណង់បាក់បែកនៃក្រុងទាំងឡាយនៃពួកសាសន៍កាណាន បានឆ្ងល់នូវហេតុអ្វីដែលព្រះមិនបានកំទេចពួកគេឲ្យឆាប់ជាងនោះ»។
ការទទួលផែនដីជាមរតក
៧, ៨. តើព្រះទ្រង់នឹងបោសសំអាតផែនដីនេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
៧ ដូចជាទ្រង់បានបោសសំអាតស្រុកកាណាន នោះបន្ដិចទៀត ព្រះទ្រង់នឹងបោសសំអាតផែនដីទាំងមូល ហើយប្រទានឲ្យអស់អ្នកដែលធ្វើតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់។ «ដ្បិតមនុស្សទៀងត្រង់នឹងអាស្រ័យនៅផែនដី ហើយមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍នឹងបាននៅជាប់ តែមនុស្សអាក្រក់នឹងត្រូវកាត់ឲ្យសូន្យចេញពីផែនដីវិញ»។ (សុភាសិត ២:២១, ២២) ហើយអ្នកតែងបទទំនុកដំកើងនេះចែងថា៖ «ដល់បន្ដិចទៀត មនុស្សអាក្រក់នឹងមិនមានទៀតទេ . . . ឯមនុស្សរាបសា គេនឹងបានផែនដីជាមរដក ហើយនឹងបានចិត្តរីករាយ ដោយសេចក្ដីក្សេមក្សាន្តដ៏បរិបូរ»។ (ទំនុកដំកើង ៣៧:១០, ១១) ហើយក៏នឹងត្រូវដកសាតាំងចេញដែរ ដើម្បី«កុំឲ្យវានាំអស់ទាំងសាសន៍ ឲ្យវង្វេងទៀត ទាល់តែផុតពី១ពាន់ឆ្នាំនោះទៅ»។ (វិវរណៈ ២០:១-៣) ត្រូវហើយ «ឯលោកីយនេះ នឹងសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នារបស់វា នោះកំពុងកន្លងទៅ តែអ្នកណាដែលធ្វើតាមព្រះហឫទ័យព្រះ នោះនឹងនៅជាប់អស់កល្បជានិច្ចវិញ»។—យ៉ូហានទី១ ២:១៧
៨ ក្នុងការសង្ខេបនូវសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យ ចំពោះអស់អ្នកដែលចង់រស់នៅលើផែនដីជារៀងរហូត នោះព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលថា៖ «មានពរហើយ អស់អ្នកដែលស្លូតត្រង់ ដ្បិតអ្នកទាំងនោះនឹងគ្រងបានផែនដីជាមរដក»។ (ម៉ាថាយ ៥:៥) ទ្រង់ប្រហែលជាសំដៅទៅឯទំនុកដំកើង ៣៧:២៩ ដែលបានទាយប្រាប់ថា៖ «ពួកអ្នកសុចរិតនឹងបានស្រុកទុកជាមរដក ហើយនឹងនៅក្នុងស្រុកនោះជានិច្ច»។ ព្រះយេស៊ូបានជ្រាបថាគឺជាគោលបំណងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដើម្បីឲ្យមានមនុស្សដែលមានចិត្តស្មោះត្រង់រស់នៅលើផែនដីមនោរម្យជានិរន្តរ៍នោះ។ ព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលថា៖ «អញបានបង្កើតផែនដី នឹងមនុស្ស ហើយសត្វដែលនៅលើផែនដីទាំងប៉ុន្មាន ដោយសារឫទ្ធិដ៏ធំ . . . ក៏ប្រគល់ដល់អ្នកណាដែលអញគិតឃើញថាគួរ»។—យេរេមា ២៧:៥
ពិភពលោកថ្មីដ៏អស្ចារ្យ
៩. តើព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះនឹងនាំមកនូវពិភពលោកបែបណា?
៩ ក្រោយពីអើម៉ាគេដូន ព្រះរាជាណាចក្រនៃព្រះនឹងនាំឲ្យមាន«ផែនដីថ្មី» ដែលមាន«សុទ្ធតែសេចក្ដីសុចរិត»។ (ពេត្រុសទី២ ៣:១៣) នេះជាការធូរស្បើយដ៏អស្ចារ្យយ៉ាងណាទៅហ្ន៎! ចំពោះពួកអ្នករួចរស់ជីវិតពីអើម៉ាគេដូន ដោយព្រោះរបបលោកីយ៍ដ៏អាក្រក់ជួជាតិនេះនឹងត្រូវបាត់ចេញពីមុខពីមាត់របស់ពួកគេនោះ! ពួកគេនឹងមានចិត្តរីករាយណាស់ហ្ន៎! ដោយបានចូលទៅក្នុងពិភពលោកថ្មីដែលមានសុទ្ធតែសេចក្ដីសុចរិត ក្រោមការដឹកនាំនៃរាជរដ្ឋាភិបាលនៅស្ថានសួគ៌ ដោយមានសង្ឃឹមលើប្រសិទ្ធិពរដ៏អស្ចារ្យ និងសង្ឃឹមទៅលើជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ចនោះ។—វិវរណៈ ៧:៩-១៧
១០. តើរបស់ដ៏អាក្រក់អ្វីខ្លះ ដែលនឹងលែងមានទៀតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះរាជាណាចក្រ?
១០ សង្គ្រាម បទឧក្រិដ្ឋ ការស្រេកឃ្លាន ឬសូម្បីតែសត្វដែលស៊ីសាច់សត្វដទៃជាអាហារ ក៏លែងគំរាមកំហែងដល់មនុស្សលោកដែរ។ «អញនឹងតាំងសន្ដិសញ្ញានឹង[រាស្ត្ររបស់អញ] ហើយនឹងធ្វើឲ្យសត្វកំណាចផុតចេញពីស្រុកវាទៅ . . . ដើមឈើនៅផែនដីនឹងបង្កើតផ្លែ ហើយដីនឹងបានផលចំរើន វារាល់គ្នានឹងនៅក្នុងស្រុកខ្លួន ដោយសុខសាន្ត»។ «នោះគេនឹងដំដាវរបស់គេធ្វើជាផាល ហើយលំពែងគេធ្វើជាដង្កាវវិញ អស់ទាំងនគរនឹងលែងលើកដាវច្បាំងគ្នាទៀត ក៏មិនរៀនវិជ្ជាចំបាំងទៀតតទៅ គឺគ្រប់គ្នានឹងអង្គុយក្រោមដើមទំពាំងបាយជូរ ហើយក្រោមដើមល្វារបស់ខ្លួន ឥតមានអ្នកណាបំភ័យគេឡើយ»។—អេសេគាល ៣៤:២៥-២៨; មីកា ៤:៣, ៤
១១. ហេតុអ្វីក៏យើងអាចមានទំនុកចិត្តថា ជម្ងឺខាងរាងកាយនឹងលែងមានទៀត?
១១ ជម្ងឺ ទុក្ខព្រួយ ថែមទាំងសេចក្ដីស្លាប់នឹងត្រូវបំបាត់ចោលទាំងអស់។ «ឯពួកអ្នកដែលនៅក្នុងក្រុងគេនឹងមិនថា៖ ‹ខ្ញុំឈឺទៀតឡើយ› ព្រះទ្រង់នឹងអត់ទោសចំពោះអំពើទុច្ចរិតរបស់ប្រជាជនផង»។ (អេសាយ ៣៣:២៤) «ព្រះទ្រង់នឹងជូតអស់ទាំងទឹកភ្នែក ពីភ្នែកគេចេញ នឹងគ្មានសេចក្ដីស្លាប់ ឬសេចក្ដីសោកសង្រេង ឬសេចក្ដីយំទួញ ឬទុក្ខលំបាកណាទៀតឡើយ ដ្បិតសេចក្ដីមុនទាំងប៉ុន្មាន បានកន្លងបាត់ទៅហើយ។ . . . ‹មើល! អញធ្វើទាំងអស់ឡើងជាថ្មី›»។ (វិវរណៈ ២១:៤, ៥) នៅពេលដែលទ្រង់បានគង់នៅលើផែនដី នោះព្រះយេស៊ូបានសម្ដែងឲ្យឃើញនូវសមត្ថភាពរបស់ទ្រង់ក្នុងការធ្វើរបស់ទាំងនោះ តាមរយៈព្រះចេស្ដាដែលព្រះបានប្រទានឲ្យទ្រង់។ ដោយមានការគាំទ្រពីវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះព្រះយេស៊ូបានយាងទៅទូទាំងប្រទេស ដោយប្រោសឲ្យជាដល់មនុស្សពិការនិងមនុស្សឈឺឲ្យជាវិញ។—ម៉ាថាយ ១៥:៣០, ៣១
១២. តើពួកមនុស្សស្លាប់មានសេចក្ដីសង្ឃឹមយ៉ាងណា?
១២ ព្រះយេស៊ូបានធ្វើច្រើនជាងនោះទៅទៀត។ ទ្រង់បានប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ។ តើមនុស្សដែលមានចិត្តរាបទាបបានមានទឹកចិត្តយ៉ាងណា? នៅពេលដែលទ្រង់បានប្រោសក្មេងស្រីដែលមានអាយុ១២ឆ្នាំម្នាក់ឲ្យរស់ឡើងវិញ នោះម្ដាយរបស់នាង«មានសេចក្ដីអស្ចារ្យជាខ្លាំងក្រៃលែង»។ (ម៉ាកុស ៥:៤២) នេះជាគំរូមួយទៀតអំពីអ្វីដែលព្រះយេស៊ូនឹងធ្វើនៅពាសពេញផែនដី ក្រោមការគ្រប់គ្រងនៃព្រះរាជាណាចក្រនេះ ដ្បិតនៅពេលនោះ«ទាំងមនុស្សសុចរិត នឹងមនុស្សទុច្ចរិត នឹងបានរស់ឡើងវិញទាំងអស់គ្នា»។ (កិច្ចការ ២៤:១៥) ចូរនឹកក្នុងមនោគិតនូវការរីករាយយ៉ាងខ្លាំង កាលដែលមនុស្សស្លាប់មួយក្រុមហើយមួយក្រុមទៀត មានជីវិតរស់ឡើងវិញ ហើយបានមកជួបជុំគ្នាជាមួយពួកស្ងួនភ្ងារបស់គេវិញ! ប្រាកដហើយ នឹងមានកិច្ចការអប់រំដ៏ធំមួយ ក្រោមការត្រួតពិនិត្យនៃព្រះរាជាណាចក្រនេះ ដើម្បីឲ្យ«គ្រប់ទាំងអស់នឹងស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ា នៅពេញពាសលើផែនដី ដូចជាទឹកនៅពេញពាសក្នុងសមុទ្រដែរ»។—អេសាយ ១១:៩
អធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានត្រូវធ្វើយុត្ដិកម្ម
១៣. តើភាពត្រឹមត្រូវនៃការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះនឹងត្រូវបង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៣ មកដល់ទីបញ្ចប់នៃមួយពាន់ឆ្នាំនៃការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះរាជាណាចក្រនេះ នោះក្រុមគ្រួសារជាមនុស្សលោកនឹងបានស្ដារឡើងវិញឲ្យមានគំនិតនិងរូបកាយដ៏ល្អគ្រប់ល័ក្ខណ៍។ ផែនដីនេះនឹងទៅជាសួនច្បារអេដែនដែលមានពេញពាសលើផែនដី គឺជាសួនមនោរម្យមួយ។ សន្ដិភាព សុភមង្គល សន្ដិសុខ ព្រមទាំងសង្គមមនុស្សដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់នឹងអាចមានបានហើយ។ ពីមុននឹងការគ្រប់គ្រងដោយព្រះរាជាណាចក្រ នោះមិនដែលឃើញមានសភាពដូចនេះក្នុងប្រវត្ដិសាស្ត្រមនុស្សលោកឡើយ។ នេះនឹងបានបង្ហាញឲ្យឃើញនូវភាពខុសគ្នាឆ្ងាយយ៉ាងណាទៅហ្ន៎! រវាងការគ្រប់គ្រងរាប់ពាន់ឆ្នាំរបស់មនុស្សលោក ដែលមានទុក្ខវេទនា និងការគ្រប់គ្រងដ៏អស្ចារ្យដោយព្រះរាជាណាចក្រនៃព្រះនៅស្ថានសួគ៌ អស់រយៈពេលមួយពាន់ឆ្នាំនោះ។ ការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះតាមរយៈព្រះរាជាណាចក្រទ្រង់ នឹងបានបង្ហាញថាមានភាពខ្ពង់ខ្ពស់ទាំងស្រុងក្នុងគ្រប់ប្រការ។ សិទ្ធិគ្រប់គ្រង ដែលជាអធិបតេយ្យភាពរបស់ទ្រង់ នឹងត្រូវបានធ្វើយុត្ដិកម្មទាំងស្រុងហើយ។
១៤. តើអ្វីនឹងកើតឡើងដល់ពួកអ្នកបះបោរ ពេលដែលមួយពាន់ឆ្នាំបានមកដល់ទីបញ្ចប់?
១៤ នៅទីបញ្ចប់នៃមួយពាន់ឆ្នាំ ព្រះយេហូវ៉ានឹងអនុញ្ញាតឲ្យមនុស្សគ្រប់ល័ក្ខណ៍ប្រើចិត្តសេរីរបស់គេ ថាតើពួកគេចង់បំរើអ្នកណា។ ព្រះគម្ពីរបង្ហាញថា«ទ្រង់នឹងស្រាយអារក្សសាតាំងលែងពីគុកចេញ»។ វានឹងខំនាំមនុស្សលោកឲ្យវង្វេងម្ដងនេះទៀត ដែលអ្នកខ្លះនឹងជ្រើសរើសយកភាពមិនពឹងពាក់លើព្រះ។ ដើម្បីបង្ការ‹សេចក្ដីទុក្ខវេទនាកើតឡើងដល់ទៅពីរដង› នោះព្រះយេហូវ៉ានឹងកំទេចចោលសាតាំង ពួកបិសាចរបស់វានិងអស់អ្នកដែលបះបោរប្រឆាំងនឹងអធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ គ្មានអ្នកណាម្នាក់នឹងជំទាស់ថា មនុស្សណាដែលបានត្រូវកំទេចចោលជារៀងរហូតនៅពេលនោះ ថាគេឥតមានឱកាសឬថាដំណើរខុសរបស់គេគឺដោយសារភាពឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍នោះឡើយ។ មិនមែនទេ ពួកគេនឹងបានគ្រប់ល័ក្ខណ៍ដូចអ័ដាមនិងអេវ៉ា ដែលបានសម្រេចចិត្តដោយចេតនា ដើម្បីបះបោរប្រឆាំងនឹងការគ្រប់គ្រងដ៏សុចរិតរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។—វិវរណៈ ២០:៧-១០; ណាហ៊ុម ១:៩
១៥. តើពួកអ្នកស្មោះត្រង់នឹងមានទំនាក់ទំនងយ៉ាងណាជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា?
១៥ ម្យ៉ាងវិញទៀត មនុស្សភាគច្រើនប្រហែលនឹងសម្រេចចិត្តដំកើងនូវអធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ដោយមានពួកបះបោរបានត្រូវកំទេចចោលអស់ហើយ នោះពួកមនុស្សសុចរិតនឹងឈរពីមុខព្រះយេហូវ៉ា ដោយបានឈ្នះលើការសាកល្បងផ្ដាច់ព្រាត់នៃភក្ដីភាព។ ព្រះយេហូវ៉ានឹងទទួលយកពួកអ្នកស្មោះត្រង់ទាំងនេះជាកូនប្រុសកូនស្រី។ ដូច្នេះហើយ ពួកគេនឹងមានទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងព្រះ ដូចអ័ដាមនិងអេវ៉ាធ្លាប់មាន មុននឹងពួកគេបានបះបោរនោះ។ ដូច្នេះហើយ រ៉ូម ៨:២១ នឹងត្រូវសម្រេច ដែលថា៖ «ជីវិតទាំងនោះឯង នឹងបានរួចពីចំណងនៃសេចក្ដីពុករលួយ ឲ្យបានសេរីភាពនៃសិរីល្អរបស់ពួកកូនព្រះវិញ»។ ព្យាការីអេសាយទាយទុកថា៖ «[ព្រះ]ទ្រង់នឹងបំផ្លាញសេចក្ដីស្លាប់ឲ្យសូន្យបាត់ទៅជាដរាប នោះព្រះអម្ចាស់យេហូវ៉ា ទ្រង់នឹងជូតទឹកភ្នែកពីមុខមនុស្សទាំងអស់»។—អេសាយ ២៥:៨
សេចក្ដីសង្ឃឹមនៃជីវិតអស់កល្បជានិច្ច
១៦. ហេតុអ្វីក៏ជាការត្រឹមត្រូវដោយទន្ទឹងចាំទៅឯរង្វាន់គឺជាជីវិតអស់កល្បជានិច្ចនោះ?
១៦ នេះជាសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យយ៉ាងណាទៅហ្ន៎! ចំពោះពួកអ្នកស្មោះត្រង់ទាំងនេះ ដោយដឹងថាព្រះនឹងប្រទានឲ្យគេ នូវផលប្រយោជន៍ខាងវិញ្ញាណនិងខាងវត្ថុជាបរិបូរហូរហៀរនោះ។ អ្នកតែងបទទំនុកដំកើងបានមានប្រសាសន៍យ៉ាងត្រឹមត្រូវថា៖ «ទ្រង់លាព្រះហស្ត ក៏បំពេញចិត្តប្រាថ្នានៃជីវិតទាំងឡាយ»។ (ទំនុកដំកើង ១៤៥:១៦) ព្រះយេហូវ៉ាលើកទឹកចិត្តអស់អ្នកនៃក្រុមខាងផែនដីឲ្យមានសង្ឃឹមនេះអំពីជីវិតនៅលើសួនមនោរម្យ ជាផ្នែកនៃជំនឿរបស់គេលើទ្រង់។ កាលដែលរឿងខាងអធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ាមានសារៈសំខាន់ជាង នោះទ្រង់មិនតម្រូវឲ្យមនុស្សបំរើទ្រង់ ដោយឥតមានសង្ឃឹមទទួលរង្វាន់នោះឡើយ។ ក្នុងព្រះគម្ពីរទាំងមូល ភក្ដីភាពចំពោះព្រះនិងសេចក្ដីសង្ឃឹមចង់បានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច គឺភ្ជាប់គ្នាមិនអាចផ្ដាច់ចេញបានទេ ដែលជាចំណែកចាំបាច់នៃជំនឿរបស់គ្រីស្ទានណាម្នាក់លើព្រះ។ «ដ្បិតអ្នកណាដែលចូលទៅឯព្រះ នោះត្រូវតែជឿថា មានព្រះមែន ហើយថា ទ្រង់ប្រទានរង្វាន់ ដល់អស់អ្នកដែលស្វែងរកទ្រង់»។—ហេព្រើរ ១១:៦
១៧. តើតាមរបៀបណាដែលព្រះយេស៊ូបង្ហាញថា គឺជាការត្រឹមត្រូវឲ្យបានទ្រទ្រង់ដោយសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងនោះ?
១៧ ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលថា៖ «នេះជាជីវិតអស់កល្បជានិច្ច គឺឲ្យគេមានចំណេះអំពីទ្រង់ដ៏ជាព្រះពិតតែមួយ និងព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ ដែលទ្រង់បានចាត់ឲ្យមកផង»។ (យ៉ូហាន ១៧:៣, ព.ថ.) នៅទីនេះទ្រង់បានភ្ជាប់ចំណេះអំពីព្រះនិងគោលបំណងរបស់ទ្រង់ ជាមួយនឹងរង្វាន់ដែលនឹងមាននោះ។ ជាគំរូមួយ នៅពេលដែលមនុស្សប្រព្រឹត្តអាក្រក់ម្នាក់ បានសុំឲ្យព្រះយេស៊ូចងចាំគាត់ក្រោយពីទ្រង់បានកាន់អំណាចក្នុងព្រះរាជាណាចក្រ នោះព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលថា៖ «អ្នកនឹងនៅក្នុងសួនមនោរម្យជាមួយនឹងខ្ញុំដែរ»។ (លូកា ២៣:៤៣, ព.ថ.) ទ្រង់មិនបានប្រាប់បុរសនេះឲ្យមានជំនឿ ទោះជាគាត់ឥតទទួលរង្វាន់ក៏ដោយ។ ទ្រង់ជ្រាបថា ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យពួកអ្នកបំរើរបស់ទ្រង់ មានសេចក្ដីសង្ឃឹមលើជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ចនៅលើផែនដីមនោរម្យ ដើម្បីជួយទ្រទ្រង់គេ ពេលដែលពួកគេជួបប្រទះនូវសេចក្ដីទុក្ខលំបាកក្នុងលោកីយ៍នេះ។ ដូច្នេះ ការទន្ទឹងចាំយ៉ាងរំភើបចំពោះរង្វាន់ គឺជាជំនួយដ៏សំខាន់និងចាំបាច់ដើម្បីស៊ូទ្រាំជាគ្រីស្ទានម្នាក់។
អនាគតនៃព្រះរាជាណាចក្រនេះ
១៨, ១៩. តើអ្វីនឹងកើតឡើងដល់ស្តេចនិងព្រះរាជាណាចក្រ នៅទីបញ្ចប់នៃការសោយរាជ្យមួយពាន់ឆ្នាំនោះ?
១៨ ដោយព្រោះព្រះរាជាណាចក្រនេះជារដ្ឋាភិបាលបន្ទាប់បន្សំដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើ ដើម្បីនាំឲ្យផែនដីនិងមនុស្សលោកបានល្អគ្រប់ល័ក្ខណ៍ ហើយឲ្យបានផ្សះផ្សានឹងទ្រង់ នោះតើព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទដ៏ជាស្តេចនិងពួក១៤៤.០០០នាក់ដែលជាស្តេចនិងជាសង្ឃ នឹងមានមុខនាទីយ៉ាងណាក្រោយពីមួយសហស្សវត្សរ៍នោះ? «គ្រានោះបានដល់ចុងបំផុតហើយ ជាវេលាដែលទ្រង់នឹងប្រគល់នគរ ដល់ព្រះដ៏ជាព្រះវរបិតាទៅវិញ ក្រោយដែលទ្រង់បានទំលាក់អស់ទាំងរាជ្យ នឹងអំណាច ហើយនឹងឥទ្ធិឫទ្ធិទាំងប៉ុន្មានចេញ ដ្បិតគួរឲ្យទ្រង់បានសោយរាជ្យ ទាល់តែដាក់អស់ទាំងខ្មាំងសត្រូវនៅក្រោមព្រះបាទទ្រង់»។—កូរិនថូសទី១ ១៥:២៤, ២៥
១៩ នៅពេលដែលព្រះគ្រីស្ទប្រគល់ព្រះរាជាណាចក្រនេះដល់ព្រះ តើបទគម្ពីរដែលនិយាយថាព្រះរាជាណាចក្រនឹងនៅស្ថិតស្ថេរអស់កល្បជានិច្ច នឹងអាចត្រូវយល់យ៉ាងណាវិញទៅ? ការសម្រេចទាំងប៉ុន្មាននៃព្រះរាជាណាចក្រនេះ នឹងនៅមានជារៀងរហូត។ ព្រះគ្រីស្ទនឹងទទួលកិត្ដិយសជារៀងរហូត ដោយព្រោះមុខនាទីរបស់ទ្រង់ ក្នុងការធ្វើយុត្ដិកម្មដល់អធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះ។ ប៉ុន្តែ ដោយអំពើបាបនិងសេចក្ដីស្លាប់នឹងបានដកយកចេញឲ្យបាត់ នោះមនុស្សលោកបានត្រូវរំដោះឲ្យរួច នេះនឹងបញ្ចប់នូវតម្រូវការឲ្យទ្រង់ធ្វើជាអ្នកលោះទៀតហើយ។ ការគ្រប់គ្រងមួយពាន់ឆ្នាំនៃព្រះរាជាណាចក្រនេះ នឹងបានសម្រេចគ្រប់ទាំងអស់។ ដូច្នេះហើយ គឺលែងត្រូវការរដ្ឋាភិបាលបន្ទាប់បន្សំរវាងព្រះយេហូវ៉ា និងមនុស្សលោកដែលចេះស្ដាប់បង្គាប់ទៀតហើយ។ ដូច្នេះហើយ «ព្រះបានធ្វើជាគ្រប់ទាំងអស់ក្នុងគ្រប់ទាំងអស់»។—កូរិនថូសទី១ ១៥:២៨
២០. តើតាមរបៀបណាដែលយើងអាចរកឃើញនូវអនាគត របស់ព្រះគ្រីស្ទនិងពួក១៤៤.០០០នាក់នោះ?
២០ តើព្រះគ្រីស្ទនិងពួកអ្នកគ្រប់គ្រងជាមួយទ្រង់នឹងមានមុខនាទីអ្វីនៅអនាគត ក្រោយពីការសោយរាជ្យមួយពាន់ឆ្នាំបានចប់ទៅ? ព្រះគម្ពីរឥតចែងប្រាប់ទេ។ ក៏ប៉ុន្តែយើងអាចប្រាកដក្នុងចិត្តថា ព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រទានឲ្យគេនូវឯកសិទ្ធិឯទៀតខាងកិច្ចបំរើទូទាំងការបង្កើតរបស់ទ្រង់។ សូមឲ្យយើងគ្រប់គ្នាតម្កើងអធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ា និងឲ្យបានទទួលនូវជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ដើម្បីនៅអនាគតយើងនឹងមានជីវិតរស់នៅក្នុងការអាចរកឃើញថាព្រះយេហូវ៉ាមានបំណងយ៉ាងណាចំពោះស្តេចនិងពួកស្តេចរបស់ទ្រង់ថែមទាំងជាពួកសង្ឃទៀតផង ព្រមទាំងសកលលោកដ៏អស្ចារ្យទាំងមូលរបស់ទ្រង់នោះដែរ!
ចំណុចសំរាប់រៀនសាឡើងវិញ
• តើមានការផ្លាស់ប្ដូរអ្វីចំពោះការគ្រប់គ្រងដែលនឹងជិតមកដល់យើងនោះ?
• តើព្រះទ្រង់នឹងវិនិច្ឆ័យពួកមនុស្សអាក្រក់និងពួកមនុស្សសុចរិតយ៉ាងដូចម្ដេច?
• តើស្ថានការណ៍អ្វីដែលនឹងមាននៅលើពិភពលោកថ្មី?
• តើអធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើយុត្ដិកម្មពេញលេញយ៉ាងដូចម្ដេច?
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
[រូបភាពនៅទំព័រ៣១]
‹នឹងមានដំណើររស់ឡើងវិញទាំងមនុស្សសុចរិតនិងមនុស្សទុច្ចរិត›
[រូបភាពនៅទំព័រ៣២]
ពួកអ្នកស្មោះត្រង់នឹងមានទំនាក់ទំនងដ៏ត្រឹមត្រូវជាមួយព្រះយេហូវ៉ាវិញ