Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

Jongeren helpen met onderricht te rechter tijd

Jongeren helpen met onderricht te rechter tijd

Sta in volkomenheid en met een vaste overtuiging

Jongeren helpen met onderricht te rechter tijd

EPAFRAS was een eerste-eeuwse christen die naar Rome was gereisd. Maar hij had goede redenen om te blijven terugdenken aan Kolosse, een stad in Klein-Azië. Hij had daar het goede nieuws gepredikt en ongetwijfeld enkele Kolossenzen geholpen discipelen van Jezus Christus te worden (Kolossenzen 1:7). Epafras was intens bezorgd over medegelovigen in Kolosse, want de apostel Paulus schreef hun vanuit Rome: „U groet Epafras, . . . die zich altijd ten behoeve van u inspant in zijn gebeden, opdat gij ten slotte in volkomenheid en met een vaste overtuiging moogt staan in de gehele wil van God.” — Kolossenzen 4:12.

Zo bidden in deze tijd christelijke vaders en moeders ook vurig voor het geestelijke welzijn van hun kinderen. Deze ouders streven ernaar liefde voor God in het hart van hun kinderen te planten zodat ze sterk in het geloof worden.

Veel christelijke jongeren hebben om hulp gevraagd bij de problemen die ze op school en elders ontmoeten. Een meisje van vijftien zei: „Onze problemen worden steeds erger. Het leven is heel eng. We hebben hulp nodig!” Zijn de verzoeken van zulke jongeren en de gebeden van godvruchtige ouders verhoord? Ja! Via „de getrouwe en beleidvolle slaaf” is op de bijbel gebaseerd onderricht verschaft (Mattheüs 24:45). Hier staat wat van de lectuur afgebeeld die honderdduizenden jongeren heeft geholpen ’in volkomenheid en met een vaste overtuiging te staan’. Laten we eens enkele van deze publicaties bekijken.

„Kijk eens . . . 15.000 nieuwe getuigen!”

In augustus 1941 kwamen 115.000 personen in St. Louis (Missouri, VS) bijeen voor het grootste congres dat Jehovah’s Getuigen tot dan toe hadden gehouden. Op de laatste dag — „Kinderendag” — zaten zo’n 15.000 kinderen dicht bij het podium aandachtig naar Joseph F. Rutherford te luisteren die het onderwerp „Kinderen van de Koning” besprak. Tegen het eind van zijn lezing sprak de 71-jarige Rutherford hen vaderlijk toe:

„Jullie allemaal, . . . kinderen, die zijn overeengekomen . . . God en Zijn Koning te gehoorzamen, willen jullie alsjeblieft opstaan?” De kinderen stonden en bloc op. „Kijk eens,” riep broeder Rutherford uit, „meer dan 15.000 nieuwe getuigen van het Koninkrijk!” Er barstte een luid applaus los. De spreker vervolgde: „Willen allen van jullie die al het mogelijke zullen doen om anderen over Gods koninkrijk . . . te vertellen, Ja zeggen?” De kinderen reageerden met een luid „Ja!” Toen liet hij het nieuwe boek Kinderen (in het Engels) zien, dat met langdurig applaus werd ontvangen.

Na deze ontroerende lezing liep een lange rij jongeren het podium op, waar broeder Rutherford hun een exemplaar van het nieuwe boek cadeau gaf. Het tafereel bewoog de toeschouwers tot tranen. Een ooggetuige van de gebeurtenis zei: „Alleen een hart van steen zou niet ontroerd raken bij het zien van jongeren die volledig vertrouwen en geloof [stellen] in hun God, Jehovah.”

Tijdens dat gedenkwaardige congres werden 1300 jongeren als symbool van hun opdracht aan Jehovah gedoopt. Velen van hen zijn tot op de dag van vandaag vast in het geloof gebleven. Ze ondersteunen plaatselijke gemeenten, zijn vrijwilligers op Bethel of dienen als zendelingen in het buitenland. „Kinderendag” en het boek Kinderen hebben dus op menig jong hart een blijvende indruk gemaakt!

Ze schijnen precies op het juiste moment te komen”

In de jaren ’70 publiceerden Jehovah’s Getuigen nog drie boeken waarmee het hart van honderdduizenden jongeren werd bereikt. Dit waren Naar de Grote Onderwijzer luisteren, Maak je jeugd tot een succes en Mijn boek met bijbelverhalen. In 1982 begon de serie „Jonge mensen vragen . . .” in het tijdschrift Ontwaakt! te verschijnen. Deze artikelen hebben weerklank gevonden in het hart van jong en oud. „Elke avond dank ik God dat ze worden gepubliceerd”, zei een veertienjarige. „Ik vind de artikelen prachtig,” merkte een meisje van dertien op, „ze schijnen precies op het juiste moment te komen.” Ook ouders en ouderlingen vinden dat deze artikelen actueel en nuttig zijn.

Tegen 1989 waren er zo’n 200 „Jonge mensen vragen . . .”-artikelen in Ontwaakt! verschenen. Dat jaar werd op het „Godvruchtige toewijding”-districtscongres het boek Wat jonge mensen vragen — Praktische antwoorden vrijgegeven. Heeft het jongeren geholpen sterk in het geloof te blijven? Drie jongens schreven: „Dit boek is een fantastisch middel voor ons geweest om onze problemen te begrijpen en te weten hoe we ze moeten aanpakken. Bedankt voor jullie belangstelling voor ons welzijn.” Talloze jonge lezers in de hele wereld zijn het daarmee eens.

„Het heeft onze honger gestild”

In 1999 kwamen Jehovah’s Getuigen met nog een vorm van onderricht te rechter tijd voor jongeren: de video Young People Ask — How Can I Make Real Friends? Die maakte een enthousiaste reactie los. „Deze video heeft mijn hart geraakt”, zei een meisje van veertien. „Hij zal geregeld op ons geestelijke menu staan”, zei een alleenstaande moeder. „Het is hartverwarmend te weten dat onze beste Vriend, Jehovah, echt van de jongeren in zijn wereldomvattende organisatie houdt en voor hen zorgt”, zei een jonge vrouw.

Wat heeft de video bereikt? Jongeren zeggen: „De video heeft me geholpen op mijn omgang te letten, mijn vriendenkring in de gemeente uit te breiden en Jehovah tot mijn vriend te maken.” „Ik ben erdoor geholpen weerstand te bieden aan mijn leeftijdgenoten.” „Mijn vastberadenheid om Jehovah zo goed mogelijk te dienen is erdoor vergroot.” En een echtpaar schreef: „Wij willen jullie uit de grond van ons hart bedanken voor dit ’voedsel’. Het heeft onze honger gestild.”

Getrouw aan zijn van God afkomstige opdracht heeft de gezalfde „getrouwe en beleidvolle slaaf” geestelijk voedsel te rechter tijd verschaft voor allen die het willen aanvaarden. En wat een vreugde is het te zien hoe zulk schriftuurlijk onderricht jongeren in deze tijd helpt ’in volkomenheid en met een vaste overtuiging te staan in de gehele wil van God’!