Eksiksiz Şekilde Sağlam Bir İnançla Durun

Zamanında Yapılan Yönlendirmelerle Gençlere Yardım Edildi

EPAFRAS, İsa’nın ilk yüzyılda yaşamış bir takipçisiydi ve Roma’ya gitmişti. Bununla birlikte, bazı nedenlerle aklı Kolose’de (Anadolu’da bir şehir) kalmıştı. Orada iyi haberi vaaz etmiş ve kuşkusuz bazı Koloselilerin İsa Mesih’in öğrencileri olmasına yardım etmişti. (Koloseliler 1:7) Epafras, Kolose’deki iman kardeşleriyle gerçekten ilgileniyordu, çünkü resul Pavlus onlara Roma’dan şöyle yazmıştı: ‘Tanrı’nın tüm iradesinde eksiksiz şekilde, sağlam bir inançla durasınız diye’, “Epafras, dualarında sizin için daima cehdetmekte olup size selâm eder.”—Koloseliler 4:12.

Benzer şekilde, bugün de İsa’nın takipçisi ana babalar çocuklarının ruhi iyiliği hakkında hararetle dua ederler. Bu ana babalar, çocuklarının imanının güçlü olması amacıyla onların yüreğine Tanrı sevgisini yerleştirmeye çalışırlar.

İsa’nın takipçisi birçok genç, okulda ya da başka yerlerde karşılaştığı zorluklarla başa çıkmak için yardım istedi. 15 yaşındaki bir kız şöyle dedi: “Sorunlarımız giderek kötüleşiyor. Hayat insanı korkutuyor. Yardıma ihtiyacımız var!” Bu gençlerin dilekleri ve Tanrı’dan korkar ana babalarının duaları yanıtlandı mı? Evet! “Sadık ve basiretli köle” aracılığıyla Mukaddes Kitaba dayalı yönlendirmeler sağlandı. (Matta 24:45) Burada yüz binlerce gencin ‘eksiksiz şekilde, sağlam bir inançla durmasına’ yardım etmiş olan bazı yayınlar görülüyor. Bunlardan birkaçını ele alalım.

“İşte . . . . 15.000 Yeni Şahit!”

Ağustos 1941’de St. Louis’de (Missouri, ABD) Yehova’nın Şahitleri’nin o zamana kadar yapılmış en büyük ibadetinde 115.000 kişi toplanmıştı. İbadetin, “Çocukların Günü” olarak adlandırılan son gününde sahne kenarında oturan yaklaşık 15.000 çocuk, “Kralın Çocukları” konusunda konuşan Joseph F. Rutherford’u dikkatle dinliyordu. Konuşmanın sonlarına doğru, 71 yaşındaki Rutherford babacan bir ses tonuyla şöyle dedi:

“Tanrı’ya ve Kralına itaat etmeyi . . . . kabul eden çocuklar, hepiniz, lütfen ayağa kalkın.” Çocuklar hep birden ayağa kalktı. “İşte,” diye haykırdı Birader Rutherford, “Gökteki Krallığın 15.000’den fazla yeni şahidi!” Büyük bir alkış tufanı koptu. Konuşmacı şunları ekledi: “Tanrı’nın Gökteki Krallığını başkalarına anlatmak için ellerinden geleni yapacak olanlar, hepiniz, . . . . lütfen Evet deyin.” Çocuklar yüksek sesle “Evet!” diye karşılık verdi. Ondan sonra konuşmacı uzun alkışlarla karşılanan Children (Çocuklar) kitabını sundu.

Bu etkileyici konuşmadan sonra uzun bir kuyruk oluşturan çocuklar, kürsüye doğru ilerleyerek orada Birader Rutherford’un elinden yeni kitabı aldılar. Bu manzara karşısında izleyiciler göz yaşlarını tutamadı. Bu olay sırasında orada olan birinin dediği gibi: “Tanrıları Yehova’ya tam bir güven ve iman [gösteren] gençlerin bu görüntüsünden ancak taş yürekli biri etkilenmezdi.”

Bu unutulmaz ibadette, 1.300 genç, Yehova’ya vakfının simgesi olarak vaftiz edildi. Onlardan birçoğu, ta günümüze kadar imanlarını kararlılıkla korudu. Yöresel cemaatleri destekliyor, Beytel’de gönüllü olarak hizmet ediyor ya da yabancı ülkelerde dolgun vakitli vaiz olarak çalışıyorlar. Gerçekten de “Çocukların Günü” ve Children (Çocuklar) kitabı küçük yaştaki birçok kişinin yüreğinde kalıcı bir iz bıraktı!

“Sanki Hep Tam Zamanında Geliyorlar”

Yehova’nın Şahitleri 1970’li yıllar boyunca yüz binlerce gencin yüreğine ulaşan üç kitap daha yayımladı. Bunlar, Listening to the Great Teacher (Büyük Öğretmeni Dinlemek), Your Youth—Getting the Best out of It (Gençliğin—Onu En İyi Şekilde Değerlendir) ve Mukaddes Kitap Öyküleri kitaplarıydı. 1982’de Awake! dergisinde “Gençler  Soruyor . . . ” dizisi çıkmaya başladı. Bu makaleler genç, yaşlı herkesin yüreğini derinden etkiledi. 14 yaşındaki bir genç “Bunları yayımlattığı için her gece Tanrı’ya şükrediyorum” diyor. 13 yaşındaki bir kız “makaleleri seviyorum” diyor, “sanki hep tam zamanında geliyorlar.” Ana babalar ve tayin edilmiş cemaat ihtiyarları bu makalelerin zamanında ve yararlı olduğu görüşünde birleşiyor.

O dergide 1989’a kadar yaklaşık 200 tane “Gençler Soruyor . . . . ” makalesi çıktı. O yılki “Tanrısal Bağlılık” bölge ibadetlerinde Gençler Soruyor . . . Sorular ve Pratik Cevaplar adlı kitap çıktı. Bu kitap gençlerin imanını korumasına yardım etti mi? Üç genç şunları yazdı: “Bu kitap sorunlarımızı ve bunları halletmenin yollarını anlamamız için bize muhteşem bir yardım sağladı. Bizim iyiliğimizi düşündüğünüz için teşekkür ederiz.” Dünya çapında birçok genç okuyucu buna katılıyor.

“Açlığımızı Giderdi”

Yehova’nın Şahitleri 1999’da zamanında gelen başka bir yönlendirme sağladı: Gençler Soruyor—Nasıl Gerçek Dostlar Edinebilirim? adlı video. Bu, büyük bir coşku uyandırdı. 14 yaşındaki bir genç, “Bu video doğrudan yüreğimi etkiledi” dedi. Bekâr bir anne şöyle dedi: “Bu, ruhi beslenmemizin devamlı bir kısmı olacak.” Genç bir kadın da şunları söyledi: “En iyi dostumuz Yehova’nın dünya çapındaki teşkilatında bulunan gençleri gerçekten sevdiğini ve onlara özen gösterdiğini bilmek çok sevindirici.”

Bu video neler başardı? Gençler şunları diyor: “Arkadaşlıklarım konusunda dikkatli olmama, cemaatteki çevremi genişletmeme ve Yehova’yı dost edinmeme yardım etti.” “Yaşıtlarımın baskısına direnmeme yardım etti.” “Yehova’ya elimden gelenin en iyisini yaparak hizmet etme kararlılığımı pekiştirdi.” Ayrıca evli bir çift şunları yazdı: “Bize bu ‘gıdayı’ sağladığınız için size yürekten teşekkür ederiz. Gerçekten açlığımızı giderdi.”

Meshedilmiş “sadık ve basiretli köle,” Tanrı’nın verdiği göreve sadık kalarak, kabul eden herkese vaktinde ruhi gıda sağladı. Kutsal Yazılara dayalı böyle yönlendirmelerin günümüzdeki gençlerin ‘Tanrı’nın tüm iradesinde eksiksiz şekilde, sağlam bir inançla durmasına’ nasıl yardım ettiğini görmek çok sevindiricidir.