Pagpangayog Pasaylo—Usa ka Yawi sa Pagpakigdait

“EPEKTIBO kaayo ang pagpangayog pasaylo. Makasulbad kini sa mga kasungian nga dili mogamit ug kapintasan, makatul-id sa panagbingkil sa mga nasod, magpaarang sa mga kagamhanan sa pagmatikod sa pag-antos sa ilang mga lungsoranon, ug magpasig-uli sa maayong personal nga mga relasyon.” Kini ang gisulat ni Deborah Tannen, awtor sa himalitang mga basahon ug sociolinguist sa Georgetown University sa Washington, D.C.

Ang Bibliya nagpamatuod nga ang sinserong pagpangayog pasaylo sagad maoy epektibong paagi sa pag-alim sa nadaot nga relasyon. Pananglitan, sa sambingay ni Jesus bahin sa anak nga mausikon, sa dihang ang anak mipauli sa balay ug kinasingkasing nga nangayog pasaylo, ang amahan andam kaayo sa pagdawat kaniya sa iyang panimalay. (Lucas 15:17-24) Oo, kinahanglang tunlon sa usa ka tawo ang iyang garbo, ug dayon mangayog pasaylo. Siyempre, alang sa sinsero ug mapaubsanong mga tawo, dili gayod lisod ang pagpangayog pasaylo.

Ang Epekto sa Pagpangayog Pasaylo

Si Abigail, usa ka maalamong babaye sa karaang Israel, naghatag ug usa ka panig-ingnan bahin sa epekto sa pagpangayog pasaylo, bisan tuod ang iyang pagpangayog pasaylo maoy tungod sa sayop nga nahimo sa iyang bana. Samtang nagpuyo sa kamingawan, si David, nga sa ulahi nahimong hari sa Israel, uban sa iyang mga tawo maoy nanalipod sa mga hayop nga iya sa bana ni Abigail, si Nabal. Apan, sa dihang ang mga tawo ni David nangayog tinapay ug tubig, giabog sila ni Nabal nga gipang-insulto pa gani. Kay nasuko, gipangunahan ni David ang mga 400 ka lalaki aron moasdang batok kang Nabal ug sa iyang panimalay. Sa pagkahibalo  bahin sa kahimtang, gisugat ni Abigail si David. Sa pagkakita kaniya, si Abigail mihapa sa tiilan ni David. Dayon siya miingon: “Mahianhi kanako, Oh akong ginoo, ang kasaypanan; ug, palihog, pasultiha ang imong ulipong babaye sa imong mga igdulungog, ug pamatia ang mga pulong sa imong ulipong babaye.” Dayon gisaysay ni Abigail ang kahimtang ug gihatag kang David ang gasa nga pagkaon ug ilimnon. Niana si David miingon: “Lakaw sa kalinaw ngadto sa imong balay. Tan-awa, ako namati sa imong tingog aron sa paghatag kanimo ug konsiderasyon.”—1 Samuel 25:2-35.

Ang mapaubsanong tinamdan ni Abigail duyog sa iyang pagpangayog pasaylo tungod sa bastos nga gawi sa iyang bana maoy nakasalbar sa iyang panimalay. Si David nagpasalamat pa gani kang Abigail kay siya napugngan sa pagkasad-an sa dugo. Bisan tuod si Abigail dili maoy nagmaltrato kang David ug sa iyang mga tawo, gidawat niya ang responsabilidad sa pagkasad-an sa iyang pamilya ug nakigdait kang David.

Ang laing panig-ingnan sa usa nga nahibalo kon kanus-a mangayog pasaylo mao si apostol Pablo. Usa ka higayon, kinahanglan niyang labanan ang iyang kaugalingon atubangan sa Sanhedrin, ang Hudiyohanong hataas nga hukmanan. Kay napungot sa matinud-anong mga pulong ni Pablo, ang hataas nga saserdoteng si Ananias nagsugo niadtong nanagbarog duol kang Pablo nga sagpaon siya sa baba. Busa, si Pablo miingon kaniya: “Ang Diyos magasagpa kanimo, ikaw nga pinaputing bungbong. Ikaw ba molingkod sa paghukom kanako sumala sa Balaod ug, sa samang higayon magalapas sa Balaod pinaagi sa pagsugo nga ako sagpaon?” Sa dihang ang mga nanan-aw nag-akusar kang Pablo sa pagpasipala sa hataas nga saserdote, ang apostol midawat dayon sa iyang sayop, nga miingon: “Mga igsoon, ako wala mahibalo nga siya hataas nga saserdote. Kay nahisulat, ‘Dili ka magsultig daotan batok sa usa ka magmamando sa imong katawhan.’”—Buhat 23:1-5.

Husto ang gisulti ni Pablo nga ang gitudlo nga maghuhukom dili angayng mogamit ug kapintasan. Sa gihapon, siya nangayog pasaylo kay wala siyay kalibotan nga nakigsulti diay siya sa hataas nga saserdote sa paagi nga mahimong isipon ingong dili matinahoron. a Ang pagpangayog pasaylo ni Pablo nagbukas sa dalan nga ang Sanhedrin naminaw sa iyang gisulti. Sanglit nahibalo si Pablo sa kasungian taliwala sa mga membro sa hukmanan, iyang giingnan sila nga siya gihusay tungod sa iyang pagtuo sa pagkabanhaw. Busa, miulbo ang dakong panagsumpaki, diin ang mga Pariseo midapig kang Pablo.—Buhat 23:6-10.

Unsay atong makat-onan gikan niining duha ka panig-ingnan sa Bibliya? Sa maong duha ka kahimtang, ang matinud-anong mga ekspresyon sa pagbasol maoy nagbukas sa dalan alang sa dugang komunikasyon. Busa ang pagpangayog pasaylo makatabang kanato sa pagpakigdait. Oo, ang pagdawat sa atong mga sayop ug pagpangayog pasaylo tungod sa kadaot nga nahimo makabukas ug mga kahigayonan alang sa makapalig-ong mga panaghisgot.

 ‘Apan Ako Walay Nahimong Sayop’

Kon atong masayran nga may tawong nasakitan sa atong gisulti o gihimo, basin kita mobati nga siya dili-makataronganon o sensitibo ra kaayo. Apan, si Jesu-Kristo nagtambag sa iyang mga tinun-an: “Nan, kon ikaw nagadala sa imong gasa ngadto sa halaran ug didto mahinumdom ka nga ang imong igsoon may butang nga batok kanimo, biyai ang imong gasa didto atubangan sa halaran, ug lakaw; pakigdait una sa imong igsoon, ug unya, sa makabalik ka na, ihalad ang imong gasa.”—Mateo 5:23, 24.

Pananglitan, basin bation sa usa ka igsoon nga ikaw nakasala kaniya. Sa maong kahimtang, si Jesus nag-ingon nga ikaw moadto ug ‘makigdait sa imong igsoon,’ bisan pag gibati nimo nga ikaw nakahimo kaniyag sayop o wala. Sumala sa Gregong teksto, ang pulong nga gigamit ni Jesus dinhi ‘nagpasabot nga ang duha magpinasayloay human sa ilang panag-away.’ (Vine’s Expository Dictionary of Old and New Testament Words) Sa pagkatinuod, kon ang duha ka tawo dili magkasinabot, sa usa ka sukod basin silang duha ang mabasol, kay sila parehas nga dili-hingpit ug busa masayop. Busa angay gayod nga magpinasayloay.

Ang isyu dili kay kon kinsay husto o kon kinsay sayop, kondili kon kinsay mouna sa pagpakigdait. Sa dihang namatikdan ni apostol Pablo nga ang mga Kristohanon sa Corinto nagtaral sa mga isigkaalagad sa Diyos ngadto sa sekular nga mga hukmanan tungod sa personal nga mga kasungian sama sa di-pagsinabtanay bahin sa panalapi, iyang gitul-id sila: “Nganong dili hinuon ninyo tugotan nga kamo mabuhatan ug sayop? Nganong dili hinuon ninyo pasagdan nga kamo matikasan?” (1 Corinto 6:7) Bisan tuod gisulti kini ni Pablo aron mapugngan ang mga isigka-Kristohanon nga ipadayag ang ilang personal nga mga kasungian diha sa sekular nga mga hukmanan, ang prinsipyo tin-aw: Ang pakigdait taliwala sa mga isigkamagtutuo mas hinungdanon kay sa pagpamatuod kon kinsay husto ug kon kinsay sayop. Ang paghinumdom niining prinsipyoha mas makapasayon kanato nga mangayog pasaylo tungod sa usa ka sayop nga gihunahuna sa usa nga atong nahimo batok kaniya.

Ang Pagkasinsero Kinahanglanon

Hinuon, masobraag gamit sa ubang mga tawo ang mga pulong nga gamiton ra unta sa pagpangayog pasaylo. Pananglitan, sa Hapon, ang pulong sumimasen, nga maoy naandang pulong nga gamiton sa pagpangayog pasaylo, madungog sa linibo ka higayon. Gamiton gani kini sa pagpasalamat, nga magpasabot sa di-maayong pagbati tungod kay dili makabalos sa gipakitang kaayo. Tungod sa kadaghag gamit niini, gibati sa uban nga subsob ra kaayong gigamit ang maong pulong ug sila naghunahuna kon sinsero ba kaha kadtong nagsulti niana. Ang nagkalainlaing paagi sa pagpangayog pasaylo basin masobraag gamit sa ubang mga kultura usab.

Diha sa bisan unsang pinulongan, kinahanglang sinsero kon mangayog pasaylo. Ang paagi sa pagsulti ug ang tono sa tingog angayng magpadayag sa pagkatiunay sa gibating kasubo. Gitudloan ni Jesu-Kristo ang iyang mga tinun-an diha sa Wali sa Bukid: “Himoa lang ang inyong pulong nga Oo magkahulogan ug Oo, ang inyong Dili, Dili; kay ang kapin niini nagagikan sa usa nga daotan.” (Mateo 5:37) Kon ikaw mangayog pasaylo, kinahanglang sinsero ka! Sa pag-ilustrar: Usa ka tawo nga naglinya diha sa check-in counter sa erport nangayog pasaylo sa dihang ang iyang bagahe nakaigo sa babaye nga naghulat sunod kaniya sa linya. Pila ka minutos sa ulahi, sa pag-irog sa linya, naigo na usab sa maleta ang babaye. Sa makausa pa, ang lalaki matinahoron nga nangayog pasaylo. Sa dihang naigo na usab ang babaye, ang kauban sa babaye sa pagbiyahe misulti kaniya nga kon tininuod ang pagpangayo niyag pasaylo, seguroon niya nga ang bagahe dili na makaigo pag-usab sa babaye. Oo, ang sinserong pagpangayog pasaylo angayng ubanan sa paningkamot nga dili na gayod usbon ang sayop.

Kon kita sinsero, ang atong pagpangayog pasaylo maglakip sa pag-angkon sa bisan unsang sayop ug maningkamot nga ayohon ang kadaot kutob sa mahimo. Sa baylo, ang nasaypan magpasaylo dayon sa mahinulsolong mamumuhat ug daotan. (Mateo 18:21, 22; Marcos 11:25; Efeso 4:32; Colosas 3:13) Sanglit ang duha ka kiliran dili hingpit, ang pagpakigdait mahimong dili kanunay sayon. Sa gihapon, ang pagpangayog pasaylo maoy usa ka dakong panukmod sa pagpakigdait.

Sa Dihang ang Pagpangayog Pasaylo Dili Angay

Bisan tuod ang mga ekspresyon sa pagbasol ug kasubo makapahupay ug makatampo sa pakigdait, ang maalamong tawo dili mopahayag niana  kon dili angay ang pagbuhat sa ingon. Ingnon ta nga ang isyu maglangkit sa atong integridad sa Diyos. Sa dinhi pa sa yuta si Jesu-Kristo, “siya nagpaubos ug nagmasinugtanon hangtod sa kamatayon, oo, kamatayon sa estaka sa pagsakit.” (Filipos 2:8) Apan, wala siya mangayog pasaylo tungod sa iyang mga tinuohan aron maalibyohan ang iyang pag-antos. Ug si Jesus wala mangayog pasaylo sa dihang ang hataas nga saserdote nangutana: “Pinaagi sa buhi nga Diyos ipailalom ko ikaw sa panumpa sa pagtug-an kanamo kon ikaw ba ang Kristo nga Anak sa Diyos!” Inay maulawong mangayog pasaylo, si Jesus maisogong mitubag: “Ikaw mismo ang nag-ingon niini. Apan ako magaingon kaninyo, Sukad karon inyong makita ang Anak sa tawo nga magalingkod sa tuong kamot sa gahom ug magaanhi diha sa mga panganod sa langit.” (Mateo 26:63, 64) Ang paghunahuna nga mahuptan ang pakigdait uban sa hataas nga saserdote ug unya madaot ang iyang integridad sa iyang Amahan, si Jehova nga Diyos, wala gayod mosantop sa alimpatakan ni Jesus.

Ang mga Kristohanon nagatahod ug nagapasidungog sa mga tawong anaa sa katungdanan. Bisan pa niana, dili kinahanglang sila mangayog pasaylo tungod sa ilang pagkamasinugtanon sa Diyos ug sa ilang gugma sa ilang mga igsoon.—Mateo 28:19, 20; Roma 13:5-7.

Walay Kababagan sa Pakigdait

Sa pagkakaron, kita masayop kay napanunod nato ang pagkadili-hingpit ug sala gikan sa atong katigulangang si Adan. (Roma 5:12; 1 Juan 1:10) Ang makasasalang kahimtang ni Adan maoy sangpotanan sa iyang pagrebelde sa Maglalalang. Apan, sa sinugdan, si Adan ug Eva hingpit ug walay sala, ug ang Diyos nagsaad nga ang mga tawo ipasig-uli niining kahimtanga sa kahingpitan. Wagtangon niya ang sala ug ang tanang epekto niini.—1 Corinto 15:56, 57.

Hunahunaa lang kon unsay ipasabot niana! Sa iyang tambag bahin sa paggamit sa dila, ang igsoon ni Jesus sa inahan nga si Santiago miingon: “Kon adunay dili mapandol sa pulong, siya usa ka tawong hingpit, nga makahimo usab sa pagrenda sa iyang tibuok lawas.” (Santiago 3:2) Ang hingpit nga tawo makakontrolar sa iyang dila mao nga dili na kinahanglang mangayo siyag pasaylo gumikan sa dili maayong paggamit niini. Makahimo siya ‘pagrenda sa iyang tibuok lawas.’ Pagkanindot gayod unya kon mamahingpit na kita! Dayon, wala na unyay mga babag sa pakigdait tali sa mga tawo. Apan, sa kasamtangan, ang sinsero ug nahiangay nga pagpangayog pasaylo dakog mahimo sa pagpakigdait.

[Footnote]

[Hulagway sa panid 5]

Unsay atong makat-onan sa panig-ingnan ni Pablo?

[Hulagway sa panid 7]

Inigkahingpit na sa tanang tawo, wala na unyay mga kababagan sa pakigdait