İçeriğe geç

İçindekiler kısmına geç

Geçmişte ve Şimdi Hakiki Tapınmayı Destekleyenler

Geçmişte ve Şimdi Hakiki Tapınmayı Destekleyenler

Geçmişte ve Şimdi Hakiki Tapınmayı Destekleyenler

ESKİ Yeruşalim şehri için kimin ağladığını hatırlıyor musunuz? ‘İsa’ diye cevap verebilirsiniz ve gerçekten de İsa Yeruşalim için ağlamıştı. (Luka 19:28, 41) Fakat İsa’nın yeryüzüne gelmesinden yüzyıllar önce Tanrı’nın başka sadık bir hizmetçisi de Yeruşalim için ağlamıştı. Onun adı Nehemya’ydı.—Nehemya 1:3, 4.

Nehemya’yı ağlatacak kadar üzen şey neydi? Şehrin ve orada oturanların yararına ne yaptı? Onun örneğinden biz ne öğrenebiliriz? Cevabı almak için onun günlerindeki bazı olayları gözden geçirelim.

Duyarlı Biri ve Bir Eylem Adamı

Nehemya Yeruşalim’e vali olarak tayin edilmeden önce Şuşan şehrinde bulunan Pers sarayında üst düzey bir memurdu. Ancak, onun konforlu yaşamı, uzakta, Yeruşalim şehrinde yaşayan Yahudi kardeşlerinin iyiliği konusunda duyduğu endişeyi azaltmadı. Yeruşalim’den temsilciler Şuşan’ı ziyaret ettiğinde Nehemya’nın yaptığı ilk şey, ‘kaçıp kurtulan, sürgünden artakalan Yahudileri ve Yeruşalim’in durumunu’ sormak oldu. (Nehemya 1:2) Ziyaretçiler, Yeruşalim halkının “büyük düşkünlük” içinde olduğunu ve şehir duvarlarının ‘yıkıldığını’ söyleyince, Nehemya ‘oturdu ve ağladı, ve günlerce yas tuttu.’ Daha sonra Yehova’ya yürekten dua ederek üzüntüsünü ifade etti. (Nehemya 1:3-11) Nehemya neden böylesine üzgündü? Çünkü Yehova’ya sunulan tapınmanın yeryüzündeki merkezi olan Yeruşalim ihmal edilmişti. (I. Kırallar 11:36) Üstelik, şehrin harap durumu orada oturanların ruhi yönden zayıf olduklarının bir göstergesiydi.—Nehemya 1:6, 7.

Yeruşalim için duyduğu kaygı ve orada yaşayan Yahudiler için hissettiği acıma duygusu Nehemya’yı Yeruşalim için canla başla hizmet etmeye yöneltti. Pers Kralı, Nehemya’ya izin verir vermez, o, Yeruşalim’e yapacağı uzun yolculuk için hazırlıklara başladı. (Nehemya 2:5, 6) O gücünü, zamanını ve becerilerini onarım işi için kullanmak istedi. Oraya gitmesinden sonraki birkaç gün içinde Yeruşalim’in tüm duvarını onarmak üzere bir plan yapmıştı bile!—Nehemya 2:11-18.

Nehemya duvarı onarmakla ilgili bu büyük görevi birçok aileye paylaştırdı ve onların hepsi omuz omuza vererek çalıştılar. * 40’ı aşkın farklı grubun her biri “başka bir kısmı” onarmakla görevlendirildi. Sonuç neydi? Çocuklarıyla birlikte çalışan ana babalar da dahil pek çok işçinin zaman ve enerjilerini harcaması sayesinde başa çıkılmaz gibi görünen bu görevin üstesinden gelebildiler. (Nehemya 3:11, 12, 19, 20) Harıl harıl çalışmaları sonucu tüm duvar iki ay içinde onarıldı! Nehemya bu onarma işine karşı çıkanların bile “bu işin Allahımız tarafından yapılmış olduğunu” kabul etmek zorunda kaldıklarını yazdı.—Nehemya 6:15, 16.

Unutulmaz Bir Örnek

Nehemya bu proje için sadece zamanını vermek ve işin yöneticiliğini yapmakla kalmadı. Hakiki tapınmayı desteklemek için maddi olanaklarını da harcadı. Yahudi kardeşlerini kölelikten kurtarmak için kendi parasını kullandı. Hiçbir faiz istemeden borç verdi. Vali olarak hakkı olan aylığı isteyerek asla Yahudilere ‘yük olmadı.’ Tersine “çevremizde olan milletlerden bize gelenlerden başka, . . . . yüz elli kişi soframda bulunurdu” dedi. Her gün misafirleri için ‘bir öküz, altı seçme koyun ve tavuklar’ keserdi. Ayrıca her on günde bir onlar için “her çeşitten çok şarap” sunardı ve bütün bunları kendi parasıyla yapardı.—Nehemya 5:8, 10, 14-18.

Nehemya cömertlik konusunda Tanrı’nın hem o zamanki hem de şimdiki hizmetçileri için göze çarpar bir örnek bıraktı. Tanrı’nın bu cesur hizmetçisi, hakiki tapınmayı geliştirmek üzere çalışanları desteklemek için maddi olanaklarını cömertçe ve istekle kullandı. Dolayısıyla Yehova’dan şunu dilemiş olması yerindedir: “Ey Allahım, bu kavm uğrunda yaptığım her şeyi benim için iyilikle an.” (Nehemya 5:19) Yehova’nın bunu yapacağına hiç kuşku yoktur.—İbraniler 6:10.

Günümüzde Nehemya’nın Örneği İzleniyor

Benzer şekilde bugün Yehova’nın toplumunun sıcak duygularla, istekle çalıştığını ve hakiki tapınma uğrundaki fedakâr tutumunu görmek çok sevinç vericidir. İman kardeşlerimizin sıkıntı çektiğini duyduğumuzda onların iyiliğiyle yakından ilgileniyoruz. (Romalılar 12:15) Nehemya gibi, acı çeken iman kardeşlerimizi desteklemek üzere Yehova’ya dua ederek şunu diliyoruz: “Niyaz ederim, bu kulunun duasını, ve senin isminden korkmakta zevk bulan kullarının duasını kulağın işitici olsun.”—Nehemya 1:10, 11; Koloseliler 4:2.

Bununla birlikte iman kardeşlerimizin ruhi ve fiziksel iyiliği, ayrıca hakiki tapınmanın gelişmesi konusunda duyduğumuz ilgi yalnızca duygularımızı etkilemez. Bizi harekete geçmeye de yöneltir. Koşulları buna izin veren kişiler sevgiyle harekete geçerek rahat evlerini bırakıp tıpkı Nehemya gibi ihtiyacı olan kişilerin bulunduğu yerlere taşındılar. Bu gönüllü kişiler, dünyanın bazı yerlerinde yüz yüze kaldıkları zor yaşam koşullarında yılmadan, oradaki kardeşleriyle omuz omuza hizmet ederek hakiki tapınmanın gelişmesine destek oluyorlar. Gösterdikleri fedakârlık ruhu gerçekten övgüye değer.

Bulunduğumuz Yerde Üzerimize Düşeni Yapalım

Tabii, çoğumuz başka bir yere taşınamayız. Bulunduğumuz yerde hakiki tapınmayı destekleriz. Nehemya kitabında bu da gösteriliyor. Nehemya’nın onarım işine katılan sadık ailelerin bazıları hakkında verdiği ayrıntılara dikkat edin. O şöyle yazdı: “Harumafın oğlu Yedaya evinin karşısında onardı. . . . . Benyamin ve Haşşub, kendi evlerinin karşısını onardılar. Onlardan öte Ananyanın oğlu, Maaseyanın oğlu Azarya kendi evinin yanını onardı.” (Nehemya 3:10, 23, 28-30) Bu adamlar ve aileleri evlerinin yakınlarındaki onarım işine katılarak hakiki tapınmanın ilerlemesine büyük ölçüde katkıda bulundular.

Bugün pek çoğumuz çeşitli yollarla kendi bulunduğumuz yerde hakiki tapınmayı destekliyoruz. İbadet Salonu inşa projelerine, yardım çalışmalarına ve en önemlisi Gökteki Krallığı vaaz etme işine katılıyoruz. Ayrıca inşa ya da yardım işine kişisel olarak katılalım ya da katılamayalım hepimiz hakiki tapınmayı kendi olanaklarımızla, tıpkı Nehemya’nın kendi günlerinde yaptığı gibi cömertçe desteklemek üzere içten bir arzuya sahibiz.—“Gönüllü Vermenin Özellikleri” başlıklı kutuya bakın.

Sayısı artan yayınlarımızın basımı, yardım çalışmaları ve dünya çapında yerine getirilen sayısız diğer hizmeti finanse etmek için para bulmak bazen çok zor gibi gözükebilir. Bununla birlikte Yeruşalim’in büyük duvarını onarma işinin de çok zor göründüğünü unutmayın. (Nehemya 4:10) Yine de bu görev pek çok istekli aile arasında paylaştırıldığından başarıyla tamamlandı. Benzer şekilde bugün de dünya çapındaki faaliyeti yerine getirmek için gereken kaynağı bulmak, her birimizin işin bir kısmıyla ilgilenmeye devam etmemizle mümkündür.

Geçen yıl boyunca Tanrı’nın kavminden pek çok kişi işimizi destekledi ve Yehova’nın Şahitlerinin Yönetim Kurulu yürekleri kendilerini böyle gönüllü şekilde vermeye yönelten herkese içten minnettarlığını ifade etmek için bu fırsatı kullanmak istiyor. Her şeyden önemlisi dünya çapında hakiki tapınmayı ilerletmekte toplumunun samimi çabalarını bol bol bereketlediği için Yehova’ya teşekkür ediyoruz. Evet, Yehova’nın elinin yıllardır bize nasıl yol gösterdiğini düşündükçe minnettarlıkla şunları söyleyen Nehemya’nın sözlerini tekrarlama arzusu duyuyoruz: “Allahımın eli üzerimde inayetli oldu.”—Nehemya 2:18.

[Dipnot]

^ p. 7 Nehemya 3:5, bazı “ileri gelen” Yahudilerin bu işe katılmayı reddettiklerini, fakat onların istisna olduklarını söyler. Çünkü kâhinler, kuyumcular, aktarlar, reisler ve tüccarlar gibi farklı kesimlerden insanların hepsi bu projeyi destekledi.—1, 8, 9, 32. ayetler.

[Sayfa 30’daki çerçeve]

Gönüllü Vermenin Özellikleri

[Aşağıdaki bilgiler bağış toplanan ülkeler için söz konusudur.]

Resul Pavlus Korintoslulara yazdığı mektupta gönüllü olarak vermenin üç önemli özelliğinden söz etti. (1) Para toplamaktan söz ederken şu talimatı verdi: “Sizden her biri haftanın birinci gününde, . . . . kendi yanında para alıkoyup biriktirsin.” (I. Korintoslular 16:2) Böylece vermenin önceden planlanması ve bunun düzenli şekilde yapılması gerekir. (2) Pavlus ayrıca her kişinin “refahı haline göre” vermesi gerektiğini de yazdı. (I. Korintoslular 16:2) Başka sözlerle gönüllü olarak vermek isteyen bir birey gelirine göre bunu yapabilir. İsa’nın bir takipçisi az kazanıyor olsa bile bağışta bulunacağı küçük bir miktar Yehova’nın gözünde değerlidir. (Luka 21:1-4) (3) Pavlus ayrıca şunları yazdı: “Hüzünle yahut mecburiyetle değil, herkes yüreğinde niyet ettiği gibi versin; çünkü Allah sevinç ile vereni sever.” (II. Korintoslular 9:7) İsa’nın samimi takipçileri yürekten, sevinç ile verirler.

[Sayfa 26’daki resimler]

Nehemya, duyarlı biri ve bir eylem adamıydı

[Sayfa 30’daki resimler]

Gönüllü katkılar, dünya çapındaki yayınların basımı, yardım çalışmaları, İbadet Salonu inşası ve diğer yararlı hizmetleri destekler