Daut loont sikj, Jehova Gott kjanen to lieren

JLEEFST du, jeft daut irjentwaut, waut dien Läwen kunn bäta moaken? Een deel Menschen sent enjeworden, daut daut Läwen väl bäta es, wan see Gott kjanen lieren. Daut woat die nu aul halpen un uk fa lota.

Jehova Gott, von dän de Schreft kjemt, well haben, daut wie am sellen kjanen lieren. De Psalmenschriewa schreef: “Dan woaren see daut enseenen, daut du, dee du HAR heeten deist, auleen de Aulahechsta en de Welt best!” (Psalm 83:19, PB). Jehova sajcht to ons, daut et fa onsen ieejnen Nutzen es, am kjanen to lieren: “Ekj sie de HAR, dien Gott, un ekj lia die daut, waut goot fa die es”. Woo kjemt ons daut togood, Jehova Gott, dän Aulahechsten, kjanen to lieren? (Jesaja 48:17, PB).

Woo es ons daut toom gooden, Gott kjanen to lieren? Daut halpt ons, met Schwierichkjeiten foadich to woaren. Un daut jeft ons eene Hopninj fa lota un uk ennalich Fräd. Un uk välet, wua wie em Läwen äwa twiewlen, woat enne Schreft oppem kloaren jebrocht. Biejlikj äwa waut twiewlen een deel Menschen?

Haft ons Läwen eenen Senn?

Wan de Menschen uk aul sent en välet sea wiet jekomen, haben väle oba noch Twiewel äwa wichtje Sachen. Soone aus dise: “To waut läw wie? Wua jeit daut met ons han? Waut von Senn haft ons Läwen?” Un wan een Mensch äwa soone Sachen aus dit nich Kloarheit finjt, dan woat dee nich kjennen werkjlich schaftich sennen. Een deel Menschen jeit daut soo. Aune 1997 befruagen se Menschen en Dietschlaunt äwa dän Senn von daut Läwen un de Halft von dee säden, daut see sikj foaken ooda eenjemol soo feelden, daut daut Läwen kjeenen Senn haud. Veleicht es daut en june Omjäajent uk änlich.

Wan eena sikj soo feelt, daut eenem sien Läwen kjeenen Senn haft, dan lat eenem aules diesta un eena well uk nuscht plonen to doonen. Om sikj nich soo to feelen, proowen väle sikj huach uttolieren un rikj to woaren. Un doch feelen väle sikj ladich un mootloos. Bie eenje woat daut soo schlemm, daut dee nich mol mea läwen wellen. En daut Buak International Herald Tribune wia de Jeschicht von eene 31-joasche Fru bennen. See woss en eene sea rikje Famielje opp, oba see feeld sikj doawäajen auleen un see docht, daut daut Läwen kjeenen Senn haud. See wia soo vetwiewelt, daut see sikj daut Läwen neem. Veleicht kjanst du uk wäm, waut soo vetwiewelt wia, daut dee sikj daut Läwen neem.

Eenje Menschen jleewen, daut de Wissenschoft de Leesunk haft fa aul onsen Twiewel em Läwen. En een Buak von Dietschlaunt, waut Die Woche heet, säd daut, daut wan de Wissenschoft uk sea väl Sachen utlajen kaun, kaun dee ons oba nich em jeisteljen halpen. Daut säd uk, daut de Lia von de Ewoluzion ooda aundre Lieren von de Wissenschoft kjennen ons nich Sechaheit un Troost jäwen. Daut stemt, de Wissenschoft haft ons aul sea jeholpen, välet äwa daut Läwen to lieren, oba dee kaun ons nich sajen, to waut wie läwen un wua daut met ons hanjeit. Wan wie ons bloos opp de Wissenschoft veloten, dan kjenn wie nich Kloarheit finjen, waut de Senn em Läwen es. Daut es soo aus eene dietschlendsche Post säd, daut de Menschen daut nu väl dolla aun Rot fält aus jeemols ea.

Wäa wudd ons kjennen bätren Rot jäwen aus de Schepfa? Wäajen hee ons jemoakt haft, mott hee uk weeten, to waut wie läwen. De Schreft sajcht, daut Jehova de Menschen soo muak, daut dee sikj sullen vemieren un sikj om de Ieed kjemren. Hee haft ons soo jemoakt, daut wie am kjennen nodoonen: Wie kjennen jerajcht sennen, weis haundlen un Leew wiesen. Wan wie weeten, wuarom Jehova ons jemoakt haft, dan weet wie uk, waut de Senn en ons Läwen es (1. Mose 1:26-28).

Waut kaust du aulsoo doonen?

Jeit die daut uk soo, daut du nich hast kunt Kloarheit finjen äwa dise Sachen, soo aus to waut wie läwen, wua daut met ons hanjeit un waut de Senn vom Läwen es? De Schreft rot die too, daut du Jehova goot kjanen lieescht. Jesus säd mau rajcht: “Daut eewje Läwen es dit: daut see die, dän eensich woaren Gott, un Jesus Christus, dän du jeschekjt hast, kjanen lieren” (Johanes 17:3, PB). De Schreft rot die uk too, leeftolich to sennen un to wiesen, daut du west en Gott sien Kjennichrikj läwen. Wan du daut deist, dan woascht du eenen Senn em Läwen haben un eene scheene un sechre Hopninj fa lota haben. Un daut woat aul daut, wua du Twiewel äwa hast, secha oppem kloaren brinjen (Liera 12:13).

Woo kaun die dit halpen? Well wie mol seenen, woo eenen Maun daut holp, waut Hans heet. * Hans jleewd doaraun, daut daut eenen Gott jeef, oba daut wia nich wichtich fa am. Hans jleicht Mootasikjels, hee brukt Droggs, veläwd sikj met Frues un deed aundre schlajchte Sachen. Oba Hans sajcht: “Ekj haud nich een tofrädnet Läwen un wia uk nich schaftich.” Aus hee ojjefäa 25 Joa wia, wort hee sikj eenich, mea äwa Gott to lieren, un doawäajen läsd hee de Schreft. Aus hee Jehova ieescht emma bäta kjanen lieed un vestunt, waut de Senn em Läwen wia, endad hee sien Läwen un leet sikj aus eent von Jehova siene Zeijen deepen. Hee haft aul fa de latste tieen Joa de mieeschte Tiet fa dän Deenst jebrukt un sajcht gaunz opprechtich: “Jehova deenen es daut baste Läwen. Daut jeit met nuscht to vejlikjen. Jehova to kjanen haft mie eenen Senn em Läwen jejäft.”

Waut de Senn em Läwen es, es nich de eensje Sach, wua de Menschen äwa twiewlen. Un wäajen de Welt emma schlemma woat, sent väl Menschen uk noch äwa aundre Sachen beduat.

Wuarom must daut soo sennen?

Wan waut schlemmet passieet, dan denkjen Menschen foaken soo: “Wuarom must daut bloos soo sennen?” Wan eena weet, wuarom doa waut schlajchtet passieet, dan es daut väl leichta, doamet omtogonen un nich to vetwiewlen. Denkj wie bloos mol doaraun, waut een Fru beläwd, waut Bruni heet.

Bruni sajcht: “Joaren trigj storf ons Bäbe. Ekj jleewd aun Gott un doawäajen socht ekj bie dän Priesta no Troost. Hee säd to mie, daut Gott Susanne haud nom Himmel jenomen un daut dee doa nu een Enjel wia. Ekj wia sea truarich un ekj haust Gott, wäajen dee mien Kjint wajchjenomen haud.” Bruni must noch Joaren doarunja lieden. See sajcht: “Dan kjeem doa wäa von Jehova siene Zeijen un wees mie von de Bibel, daut ekj kjeene Uasoak haud, Gott to haussen. Jehova haud Susanne nich nom Himmel jenomen un see wia uk nich een Enjel. Äare Krankheit wia, wäajen wie Menschen aula onvolkomen sent. Susanne schlapt doa nu em Doot un luat doano, daut Jehova ar oppwakjt. Un dan lieed ekj uk, daut Jehova de Menschen jemoakt haud, daut dee kunnen fa emma oppe Ieed läwen en een Paradies un daut et boolt wudd soo sennen. Aus ekj ieescht vestonen kunn, woo Jehova werkjlich wia, dan kjeem ekj am noda. Von dan aun feeld ekj mie lang nich mea soo truarich” (Psalm 37:29; Aposteljeschicht 24:15; Reema 5:12).

Millionende Menschen motten wäajen veschiedne Sachen lieden: entwäda wäajen en äa Läwen waut schlemmet passieet ooda doa es Kjrich ooda Hungaschnoot ooda wäajen Owwada. Bruni jinkj daut wada bäta, aus see ieescht von ut de Bibel lieed, daut daut schlajchte nich von Jehova kjeem un daut hee uk kjeenmol haud wult, daut de Menschen lieden sullen un daut hee daut schlajchte boolt aula woat oppriemen. Wäajen daut met daut schlajchte emma schlemma woat, es to seenen, daut wie nu en “de latste Doag” von dise Welt läwen. Wie wenschen ons aula, daut et saul bäta woaren un boolt woat daut uk soo sennen (2. Timotäus 3:1-5, PB; Matäus 24:7-8).

Woo eena Gott kjanen lieren kaun

Hans un Bruni jleewden aun Gott, oba dee wisten nich väl von am. Oba aus see sikj aunstrenjden, Jehova krakjt kjanen to lieren, wort aul dee äa Twiewel oppem kloaren jebrocht. Daut holp dee, ennalich ruich to sennen un daut jeef an uk eene Hopninj fa lota. Krakjt soo haft väle von Jehova siene Deena daut aul jegonen.

Daut ieeschte, waut du doonen motst toom Jehova goot kjanen lieren, es de Schreft studieren. De Schreft lieet ons, woo hee es un waut hee von ons velangt. Soo deeden eenje Menschen daut bie 2 000 Joa trigj. Lukas schreef von eenje Juden en de Vesaumlunk Beria en Griechenlaunt: “Dee neemen daut Wuat [von Paulus un Silas] gaunz wellich opp, un forschten aule Dach en de Schreft, om to seenen auf daut soo wia, aus see säden” (Aposteljeschicht 17:10-11, PB).

De ieeschte Christen kjeemen uk en Vesaumlungen toop (Aposteljeschicht 2:41-42, 46; 1. Korinta 1:1-2; Galata 1:1-2; 2. Tessalonicha 1:1). Krakjt soo doonen Jehova siene Zeijen daut vondoag dän Dach uk. Dee äare Toopkomes halpen Menschen, Gott noda to komen, daut dee kjennen siene Frind sennen un am met Freid deenen. Sikj met Jehova siene Zeijen toop vesaumlen, haft noch waut goodet. Dee proowen Jehova notodoonen un wan du die met dee toop vesaumlen deist, dan woat die daut halpen, emma dolla soo to woaren aus Jehova un du woascht dän uk kjennen bäta kjanen lieren (Hebräa 10:24-25).

Loont sikj daut, aul dit to doonen toom Gott kjanen lieren? Jo, daut deit, wan daut uk Aunstrenjunk brukt. Un soo es je daut uk bie väl Sachen, waut eena volbrinjen well. Denkj wie mol aun soone Menschen, waut bie groote Sport-Späls metmoaken wellen. Jean-Claude Killy säd: “Eena mott aul tieen Joa em verut aunfangen to eewen un daut 365 Doag daut Joa. Eena mott sikj fa Joaren aunstrenjen fa waut, waut bloos tieen Minuten dieet un dan äwa es.” Dan denkj doa bloos mol äwa no, woo väl dolla sikj daut loont, Jehova kjanen to lieren.

Met Jehova Frind woaren loont sikj

Wäa well irjentwaut goodet em Läwen vespält gonen? Kjeena. Doawäajen, wan sikj die daut soo späat, daut dien Läwen nich eenen Senn haft ooda du wundascht, wuarom doa soo väl schlemmet passieet, dan strenj die aun un lia Jehova Gott kjanen. Mea von am to lieren kaun dien Läwen sea vebätren. Mau rajcht fa emma!

Wie woaren emma mea von Jehova lieren kjennen. Mau rajcht soone, waut Jehova aul fa väl Joaren jedeent haben, lieren noch emma mea von am. Daut moakt ons schaftich un wie woaren dan uk jratre Frind met am. Secha jeit ons daut dan uk soo aus dän Apostel Paulus. Hee schreef: “Oo, woo rikj es doch ons Gott aun beides, Weisheit uk Erkjantnis! Woo ommäajlich es daut doch, siene Jerechten to bejriepen, un siene Wäaj to vestonen! Wiels ‘wäa haft jewist waut Gott em Senn haud, ooda wäa wia sien Rotjäwa?’” (Reema 11:33-34, PB).

[Footnote]

[Takjst]

Väle haben noch Twiewel äwa wichtje Sachen. Soone aus dise: “To waut läw wie? Wua jeit daut met ons han? Waut von Senn haft ons Läwen?”

[Takjst]

“Aus ekj ieescht vestonen kunn, woo Jehova werkjlich wia, dan kjeem ekj am noda”

[Takjst]

“Jehova deenen es daut baste Läwen. Daut jeit met nuscht to vejlikjen. Jehova to kjanen haft mie eenen Senn em Läwen jejäft”