Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Στο εδάφιο 2 Κορινθίους 6:14, σε ποιους αναφέρεται ο Παύλος όταν χρησιμοποιεί τον όρο “άπιστοι”;

Στο εδάφιο 2 Κορινθίους 6:14, διαβάζουμε: «Μην μπαίνετε άνισα κάτω από τον ίδιο ζυγό με απίστους». Αν προσέξουμε τα συμφραζόμενα, είναι προφανές ότι ο Παύλος μιλάει για άτομα που σαφώς δεν αποτελούν μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας. Την κατανόηση αυτή υποστηρίζουν άλλα Γραφικά εδάφια στα οποία ο Παύλος χρησιμοποιεί τον όρο «άπιστος» ή «άπιστοι».

Για παράδειγμα, ο Παύλος επιπλήττει τους Χριστιανούς για το ότι πήγαιναν στο δικαστήριο «ενώπιον απίστων». (1 Κορινθίους 6:6) Σε αυτή την περίπτωση, οι άπιστοι ήταν οι δικαστές που υπηρετούσαν στο δικαστικό σύστημα της Κορίνθου. Στη δεύτερη επιστολή του, ο Παύλος δηλώνει ότι ο Σατανάς «έχει τυφλώσει τις διάνοιες των απίστων». Τα μάτια αυτών των απίστων είναι “καλυμμένα” ως προς τα καλά νέα. Αυτοί οι άπιστοι δεν έχουν κάνει καμιά προσπάθεια να υπηρετήσουν τον Ιεχωβά, εφόσον ο Παύλος εξήγησε νωρίτερα: «Όταν . . . υπάρξει στροφή προς τον Ιεχωβά, το κάλυμμα αφαιρείται».​—2 Κορινθίους 3:16· 4:4.

Ορισμένοι άπιστοι είναι αναμειγμένοι σε ανομία ή σε ειδωλολατρία. (2 Κορινθίους 6:15, 16) Εντούτοις, δεν εναντιώνονται όλοι στους υπηρέτες του Ιεχωβά. Ορισμένοι δείχνουν ενδιαφέρον για την αλήθεια. Πολλοί έχουν Χριστιανούς συντρόφους και συμβιώνουν με αυτούς πρόθυμα. (1 Κορινθίους 7:12-14· 10:27· 14:22-25· 1 Πέτρου 3:1, 2) Εντούτοις, ο Παύλος εφαρμόζει με συνέπεια τον όρο «άπιστος» σε άτομα που, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, δεν είναι μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας, η οποία αποτελείται από εκείνους που είναι «πιστοί στον Κύριο».​—Πράξεις 2:41· 5:14· 8:12, 13.

Η αρχή που αναφέρεται στο εδάφιο 2 Κορινθίους 6:14 είναι πολύτιμος οδηγός για τους Χριστιανούς σε όλους τους τομείς της ζωής και παρατίθεται συχνά ως σοφή συμβουλή για Χριστιανούς που αναζητούν γαμήλιο σύντροφο. (Ματθαίος 19:4-6) Ένας αφιερωμένος, βαφτισμένος Χριστιανός, ενεργώντας σοφά, δεν αναζητάει γαμήλιο σύντροφο ανάμεσα σε εκείνους που είναι άπιστοι, εφόσον οι αξίες, οι στόχοι και οι πεποιθήσεις των απίστων διαφέρουν πάρα πολύ από αυτά ενός αληθινού Χριστιανού.

Τι μπορεί να λεχθεί, όμως, για άτομα που μελετούν την Αγία Γραφή και συναναστρέφονται με τη Χριστιανική εκκλησία; Τι θα πούμε για εκείνους που είναι αβάφτιστοι ευαγγελιζόμενοι; Είναι αυτοί άπιστοι; Όχι. Τα άτομα που έχουν δεχτεί την αλήθεια των καλών νέων και προοδεύουν σταθερά προς το βάφτισμα δεν θα πρέπει να αποκαλούνται άπιστοι. (Ρωμαίους 10:10· 2 Κορινθίους 4:13) Πριν ο Κορνήλιος βαφτιστεί, ειπώθηκε ότι «ήταν ευλαβής και φοβόταν τον Θεό».​—Πράξεις 10:2.

Θα ήταν, λοιπόν, σοφό για έναν αφιερωμένο Χριστιανό να επιδιώξει στενή γνωριμία και γάμο με ένα άτομο που έχει γίνει δεκτό ως αβάφτιστος ευαγγελιζόμενος, εφόσον η συμβουλή του Παύλου που καταγράφεται στο εδάφιο 2 Κορινθίους 6:14 δεν θα εφαρμοζόταν με την αυστηρή έννοια σε εκείνη την περίπτωση; Όχι, αυτό δεν είναι σοφό. Γιατί όχι; Λόγω της συμβουλής που έδωσε ευθέως ο Παύλος όσον αφορά τις Χριστιανές χήρες. Ο Παύλος έγραψε: «Είναι ελεύθερη να παντρευτεί όποιον θέλει, αλλά μόνο εν Κυρίω». (1 Κορινθίους 7:39) Σε αρμονία με αυτή τη συμβουλή, οι αφιερωμένοι Χριστιανοί παροτρύνονται να αναζητούν γαμήλιο σύντροφο μόνο μεταξύ εκείνων που είναι «εν Κυρίω».

Τι σημαίνει η έκφραση «εν Κυρίω» και η συναφής έκφραση «σε σχέση με τον Χριστό»; Ο Παύλος κάνει λόγο για άτομα που ήταν «σε  σχέση με τον Χριστό» (ἐν Χριστῷ, Κείμενο) ή «σε σχέση με τον Κύριο» στα εδάφια Ρωμαίους 16:8-10 και Κολοσσαείς 4:7. Αν διαβάσετε αυτά τα εδάφια, θα δείτε ότι άτομα σαν αυτά είναι “συνεργάτες”, “επιδοκιμασμένοι”, “αγαπητοί αδελφοί”, “πιστοί διάκονοι” και “σύνδουλοι”.

Πότε γίνεται κανείς “δούλος σε σχέση με τον Κύριο”; Αυτό συμβαίνει όταν το συγκεκριμένο άτομο κάνει πρόθυμα όσα πρέπει να κάνει ένας δούλος και απαρνιέται τον εαυτό του. Ο Ιησούς εξηγεί: «Αν κάποιος θέλει να έρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώσει το ξύλο του βασανισμού του και ας με ακολουθεί συνεχώς». (Ματθαίος 16:24) Ένα άτομο αρχίζει να ακολουθεί τον Χριστό και να υποτάσσεται πλήρως στο θέλημα του Θεού όταν αφιερώνει τον εαυτό του στον Θεό. Έπειτα, παρουσιάζεται για βάφτισμα και γίνεται χειροτονημένος διάκονος με επιδοκιμασμένη υπόσταση ενώπιον του Ιεχωβά Θεού. * Άρα λοιπόν, το να “παντρευτεί κανείς εν Κυρίω” σημαίνει ότι παντρεύεται κάποιον που έχει δείξει σαφώς ότι είναι όντως πιστός, αφιερωμένος «δούλος του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού».​—Ιακώβου 1:1.

Ένα άτομο που μελετάει την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και κάνει καλή πνευματική πρόοδο είναι αξιέπαινο. Ωστόσο, δεν έχει αφιερωθεί ακόμα στον Ιεχωβά ούτε έχει αφοσιωθεί σε μια ζωή υπηρεσίας και αυτοθυσίας. Κάνει ακόμα τις απαραίτητες αλλαγές. Χρειάζεται να ολοκληρώσει τις βασικές αλλαγές που περιλαμβάνονται στο να γίνει αφιερωμένος, βαφτισμένος Χριστιανός πριν σκεφτεί να κάνει άλλη μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή, όπως είναι ο γάμος.

Θα ήταν ενδεδειγμένο να επιδιώκει ένας Χριστιανός στενή γνωριμία με κάποιο άτομο που φαίνεται ότι κάνει καλή πρόοδο στη Γραφική του μελέτη, ίσως με την πρόθεση να περιμένει μέχρι αυτό το άτομο να βαφτιστεί και μετά να παντρευτούν; Όχι. Τα κίνητρα ενός σπουδαστή της Γραφής θα μπορούσαν κάλλιστα να μπερδευτούν αν γνωρίζει ότι μια αφιερωμένη Χριστιανή θέλει να τον παντρευτεί αλλά δεν πρόκειται να το κάνει αυτό πριν εκείνος βαφτιστεί.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ένα άτομο είναι αβάφτιστος ευαγγελιζόμενος για περιορισμένο χρονικό διάστημα, μέχρι να προοδεύσει ως το βάφτισμα. Συνεπώς, η συμβουλή που δίνεται παραπάνω να παντρευόμαστε μόνο εν Κυρίω δεν είναι παράλογη. Τι γίνεται, όμως, αν κάποιος είναι σε ηλικία γάμου, έχει ανατραφεί σε Χριστιανική οικογένεια, είναι δραστήριος στην εκκλησία εδώ και μερικά χρόνια, και υπηρετεί ως αβάφτιστος ευαγγελιζόμενος; Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τι τον εμποδίζει να αφιερώσει τη ζωή του στον Ιεχωβά; Γιατί διστάζει; Μήπως έχει αμφιβολίες; Αν και δεν είναι άπιστος, δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι «εν Κυρίω».

Η συμβουλή του Παύλου για το γάμο είναι προς όφελός μας. (Ησαΐας 48:17) Όταν και οι δύο υποψήφιοι σύντροφοι έχουν αφιερωθεί στον Ιεχωβά, η μεταξύ τους δέσμευση στα πλαίσια του γάμου έχει στερεό, πνευματικό θεμέλιο. Έχουν τις ίδιες αξίες και τους ίδιους στόχους. Αυτό συμβάλλει πολύ σε μια ευτυχισμένη ένωση. Επιπρόσθετα, όταν ένα άτομο “παντρεύεται εν Κυρίω”, δείχνει οσιότητα στον Ιεχωβά και αυτό οδηγεί σε διαρκείς ευλογίες, επειδή “με τον όσιο, [ο Ιεχωβά] θα ενεργεί με οσιότητα”.​—Ψαλμός 18:25.

[Υποσημείωση]

[Εικόνα στη σελίδα 31]

“Με τον όσιο, [ο Ιεχωβά] θα ενεργεί με οσιότητα”