សំណួរពីអ្នកអាន
សំណួរពីអ្នកអាន
ពាក្យ«អ្នកដែលមិនជឿ»នៅក្នុងកូរិនថូសទី២ ៦:១៤ តើប៉ូលសំដៅទៅអ្នកណា?
នៅកូរិនថូសទី២ ៦:១៤ចែងថា៖«កុំផ្សំផ្គុំខ្លួនជាមួយនឹងអ្នកដែលមិនជឿឡើយ»។ បើយើងមើលបរិបទ យើងឃើញថាពាក្យ«អ្នកដែលមិនជឿ» ប៉ូលចង់សំដៅទៅលើអស់អ្នកដែលមិនរួមចំណែកជាមួយនឹងក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិក។ ក្នុងខគម្ពីរឯទៀត ប៉ូលក៏ប្រើពាក្យអស់«អ្នកមិនជឿ»ដែរ ហើយនេះគាំទ្រការយល់ដឹងនៅខាងដើម។
ជាឧទាហរណ៍ ប៉ូលបានស្ដីបន្ទោសបងប្អូនគ្រិស្តសាសនិកដែលប្ដឹងផ្ដល់គ្នានៅតុលាការ ហើយឈរនៅមុខ«ពួកអ្នកមិនជឿ»។ (កូរិនថូសទី១ ៦:៦) ពាក្យ«ពួកអ្នកមិនជឿ»សំដៅទៅលើចៅក្រមដែលបម្រើក្នុងតុលាការក្នុងក្រុងកូរិនថូស។ ក្នុងសំបុត្រទី២ ប៉ូលសរសេរថាសាថាន«ធ្វើឲ្យគំនិតរបស់ពួកអ្នកមិនជឿទៅជាងងឹត»។ គំនិតពួកអ្នកមិនជឿបានត្រូវគ្របបាំងដោយ«ស្បៃ»ពីដំណឹងល្អ។ ពួកគេគ្មានបំណងបម្រើព្រះយេហូវ៉ាទេ។ ដូចប៉ូលបានពន្យល់ថា៖«ពេលដែលពួកគេបែរមកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា ស្បៃនោះក៏ត្រូវដកចេញ»។—កូរិនថូសទី២ ៣:១៦; ៤:៤
ពួកអ្នកមិនជឿខ្លះរួមបញ្ចូលពួកអ្នកទទឹងច្បាប់ឬពួកអ្នកគោរពបូជារូបព្រះ។ (កូរិនថូសទី២ ៦:១៥, ១៦) ប៉ុន្តែ មិនមែនពួកគេទាំងអស់សុទ្ធតែប្រឆាំងអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ានោះទេ។ អ្នកខ្លះបង្ហាញចំណាប់អារម្មណ៍លើសេចក្ដីពិត។ ពួកគេជាច្រើននាក់មានគូអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាគ្រិស្តសាសនិក ហើយពួកគេសប្បាយរួមរស់ជាមួយគូរបស់ខ្លួន។ (កូរិនថូសទី១ ៧:១២-១៤; ១០:២៧; ១៤:២២-២៥; ពេត្រុសទី១ ៣:១, ២) ប៉ុន្តែ ពេលប៉ូលប្រើពាក្យ«អ្នកដែលមិនជឿ» គាត់តែងតែសំដៅទៅលើអស់អ្នកដែលមិនរួមចំណែកក្នុងក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិក ដែលមានសុទ្ធតែ«អ្នកជឿលោកម្ចាស់»។—សកម្មភាព ២:៤១; ៥:១៤; ៨:១២, ១៣
គោលការណ៍នៅកូរិនថូសទី២ ៦:១៤ ជាគោលការណ៍ល្អសម្រាប់ណែនាំគ្រិស្តសាសនិកក្នុងគ្រប់កាលៈទេសៈនៃជីវិត។ គោលការណ៍នេះក៏មានប្រយោជន៍សម្រាប់គ្រិស្តសាសនិកដែលចង់រៀបការដែរ។ (ម៉ាថាយ ១៩:៤-៦) ជាការប្រកបដោយប្រាជ្ញា ដែលគ្រិស្តសាសនិកដែលទទួលការជ្រមុជទឹកនឹងមិនរៀបការជាមួយនឹងអ្នកដែលមិនជឿទេ ព្រោះពួកគេមានគោលដៅ ខ្នាតតម្រា និងជំនឿខុសគ្នាឆ្ងាយណាស់។
ចុះយ៉ាងណាអ្នកដែលរៀនគម្ពីរ ហើយចូលរួមកិច្ចប្រជុំគ្រិស្តសាសនិកជាទៀងទាត់? ចុះចំណែកឯអ្នកផ្សព្វផ្សាយដែលមិនទាន់ទទួលការជ្រមុជទឹក? តើពួកគេជាអ្នកដែលមិនជឿដែរឬ? មិនមែនទេ។ អស់អ្នកដែលទទួលយកសេចក្ដីពិតពីដំណឹងល្អ ហើយរីកចម្រើនឈានទៅដល់ការទទួលការជ្រមុជទឹក មិនត្រូវហៅថាអ្នកដែលមិនជឿនោះទេ។ (រ៉ូម ១០:១០; កូរិនថូសទី២ ៤:១៣) ជាឧទាហរណ៍ កូនេលាសបានត្រូវហៅថា«អ្នកគោរពកោតខ្លាចព្រះ» មុនគាត់ទទួលការជ្រមុជទឹកទៅទៀត។—សកម្មភាព ១០:២
ដោយសារឱវាទរបស់ប៉ូលនៅក្នុងកូរិនថូសទី២ ៦:១៤ មិនសំដៅចំៗទៅលើអ្នកផ្សាយដែលមិនទាន់ទទួលការជ្រមុជទឹក តើជាការប្រកបដោយប្រាជ្ញាទេ បើគ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ស្វែងយល់ចិត្តគ្នា ហើយមានគម្រោងរៀបការជាមួយអ្នកផ្សាយនោះ? នោះគឺមិនប្រកបដោយប្រាជ្ញាទេ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះប៉ូលបានឲ្យឱវាទចំៗទៅគ្រិស្តសាសនិកដែលជាស្ត្រីមេម៉ាយថា៖«នាងមានសេរីភាពអាចរៀបការជាមួយនឹងអ្នកណាក៏បាន ឲ្យតែអ្នកនោះជាអ្នកកាន់តាមលោកម្ចាស់»។ (កូរិនថូសទី១ ៧:៣៩) ស្របតាមឱវាទនេះ គ្រិស្តសាសនិកដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹកបានត្រូវលើកទឹកចិត្តឲ្យរៀបការតែជាមួយ«អ្នកកាន់តាមលោកម្ចាស់»ប៉ុណ្ណោះ។
នៅរ៉ូម ១៦:៨-១០ ប្រើពាក្យ«ក្នុងគ្រិស្ត» ហើយនៅកូឡុស ៤:៧ ប្រើពាក្យ«របស់លោកម្ចាស់»។ តើពាក្យទាំងនោះមានន័យយ៉ាងណា? បើអ្នកអានខទាំងនោះ អ្នកនឹងឃើញថាឃ្លាទាំងពីរនោះសំដៅទៅលើ«អ្នករួមការងារ»«អ្នកស្មោះត្រង់»«បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់»«អ្នកបម្រើស្មោះត្រង់»និង‹ខ្ញុំបម្រើគ្នីគ្នា›។
តើពេលណាបុគ្គលម្នាក់ក្លាយទៅជា«ខ្ញុំបម្រើរបស់លោកម្ចាស់»? គឺពេលដែលគាត់សុខចិត្តបំពេញភារកិច្ចដែលខ្ញុំបម្រើគួរធ្វើ ហើយប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះ។ លោកយេស៊ូបានពន្យល់ថា៖«បើអ្នកណាចង់មកតាមខ្ញុំ អ្នកនោះត្រូវប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះ ហើយលីបង្គោលទារុណកម្មរបស់ខ្លួន រួចមកតាមខ្ញុំជាដរាប»។ (ម៉ាថាយ ១៦:២៤) ពេលដែលបុគ្គលម្នាក់ប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះ គាត់ចាប់ផ្ដើមធ្វើតាមគ្រិស្ត ហើយចុះចូលទាំងស្រុងដើម្បីធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះ។ ក្រោយមក គាត់ទទួលការជ្រមុជទឹក ហើយក្លាយជាអ្នកបម្រើព្រះពេញសិទ្ធិ និងទទួលការពេញចិត្តពីព្រះយេហូវ៉ា។ * ដូច្នេះ ‹រៀបការជាមួយអ្នកកាន់តាមលោកម្ចាស់›មានន័យថារៀបការជាមួយនឹងបុគ្គលដែលបានបង្ហាញថាគាត់គឺជាអ្នកជឿមែន ពោលគឺជា«ខ្ញុំបម្រើរបស់ព្រះនិងរបស់លោកម្ចាស់យេស៊ូគ្រិស្ត»។—យ៉ាកុប ១:១
បុគ្គលម្នាក់ដែលកំពុងសិក្សាគម្ពីរជាមួយនឹងសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា ហើយកំពុងរីកចម្រើន គឺពិតជាគួរឲ្យសរសើរណាស់។ ប៉ុន្តែ គាត់មិនទាន់ប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ា ហើយមិនទាន់សម្រេចចិត្តបម្រើព្រះ និងធ្វើការលះបង់ដើម្បីលោកទេ។ គាត់នៅតែត្រូវកែប្រែក្នុងរឿងជាច្រើន។ គាត់ក៏ត្រូវសម្រេចចិត្តក្នុងរឿងធំៗដែរ ដូចជាការប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះនិងទទួលការជ្រមុជទឹក។ ការសម្រេចចិត្តនេះគួរតែធ្វើមុន ការសម្រេចចិត្តឯទៀតក្នុងជីវិត ដូចជាការរៀបការជាដើម។
តើជាការប្រកបដោយប្រាជ្ញាទេ ដែលគ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ចង់ស្វែងយល់ចិត្តគ្នាជាមួយនឹងសិស្សគម្ពីរដែលកំពុងរីកចម្រើនក្នុងបំណងរៀបការជាមួយគាត់ ក្រោយគាត់បានទទួលការជ្រមុជទឹក? ការធ្វើដូច្នោះគឺមិនប្រកបដោយប្រាជ្ញាឡើយ។ បើសិស្សគម្ពីរនោះដឹងអំពីរឿងនេះ បំណងចិត្តគាត់ក្នុងការទទួលការជ្រមុជទឹកប្រហែលមិនត្រឹមត្រូវទេ។
ធម្មតាពេលវេលាពីការធ្វើជាអ្នកផ្សាយមិនទាន់ទទួលការជ្រមុជទឹករហូតដល់ទទួលការជ្រមុជទឹក មិនមានរយៈពេលយូរប៉ុន្មានទេ។ ដូច្នេះ ឱវាទដែលឲ្យរៀបការជាមួយអ្នកកាន់តាមលោកម្ចាស់ គឺជាការសមហេតុសមផល។ ចុះបើបុគ្គលម្នាក់ដល់អាយុគ្រប់ការ ហើយធំឡើងក្នុងក្រុមគ្រួសារគ្រិស្តសាសនិកនិងបានរួមចំណែកក្នុងក្រុមជំនុំអស់ជាច្រើនឆ្នាំ តែគាត់នៅតែជាអ្នកផ្សាយដែលមិនទាន់ទទួលការជ្រមុជទឹក។ តើគ្រិស្តសាសនិកដែលជ្រមុជទឹកហើយ គួររៀបការជាមួយគាត់ឬទេ? មុនសម្រេចចិត្ត សូមគិតសំណួរដូចតទៅ៖ តើអ្វីរារាំងគាត់ពីការប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ា? ហេតុអ្វីគាត់ស្ទាក់ស្ទើរទទួលការជ្រមុជទឹក? តើគាត់សង្ស័យឬ? ទោះជាគាត់មិនមែនជាអ្នកដែលមិនជឿក៏ដោយ តែគាត់មិនបានត្រូវចាត់ទុកជា‹ខ្ញុំបម្រើរបស់លោកម្ចាស់›ដែរ។
ឱវាទរបស់ប៉ូលស្ដីអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ គឺមានប្រយោជន៍សម្រាប់យើង។ (អេសាយ ៤៨:១៧) ពេលដែលបុគ្គលពីរនាក់សម្រេចចិត្តប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ា នោះជាមូលដ្ឋានគ្រឹះដ៏រឹងមាំសម្រាប់ការតាំងចិត្តស្មោះជាមួយគ្នាក្នុងចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍។ ការមានខ្នាតតម្រាសីលធម៌ដូចគ្នានិងមានគោលដៅដូចគ្នា ជួយឲ្យចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍កាន់តែរឹងមាំនិងមានសុភមង្គល។ បន្ថែមទៅទៀត ការ‹រៀបការជាមួយអ្នកកាន់តាមលោកម្ចាស់› គឺបង្ហាញភក្ដីភាពចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ហើយនាំឲ្យមានពរជារៀងរហូត ព្រោះ«លោកបង្ហាញភក្ដីភាពចំពោះអ្នកដែលមានភក្ដីភាព»។—ចម្រៀងសរសើរព្រះ ១៨:២៥
[កំណត់សម្គាល់]
^ វគ្គ 10 សំបុត្ររបស់សាវ័កប៉ូល ដំបូងសរសេរទៅកាន់គ្រិស្តសាសនិកដែលព្រះបានរើសតាំង។ ដូច្នេះ ការធ្វើជា‹ខ្ញុំបម្រើរបស់លោកម្ចាស់›ក៏រួមបញ្ចូលការទទួលតែងតាំងជាបុត្ររបស់ព្រះនិងជាបងប្អូនរបស់គ្រិស្ត។
[រូបភាព]
‹ព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញភក្ដីភាពចំពោះអ្នកដែលមានភក្ដីភាព›