តើអ្នកអាចរៀនអ្វីខ្លះពីអព្ភូតហេតុរបស់លោកយេស៊ូ?
តើអ្នកអាចរៀនអ្វីខ្លះពីអព្ភូតហេតុរបស់លោកយេស៊ូ?
អ្នកប្រហែលជាភ្ញាក់ផ្អើលពេលដឹងថាកំណត់ហេតុក្នុងគម្ពីរអំពីជីវិតលោកយេស៊ូនៅផែនដី មិនធ្លាប់ប្រើពាក្យ«អព្ភូតហេតុ»ជាភាសាក្រិចទេ។ ពាក្យភាសាក្រិច «ឌីណាមីស» (dyʹna·mis) ជួនកាលបានត្រូវបកប្រែថា«អព្ភូតហេតុ» ដែលមានន័យត្រង់ថា«ឫទ្ធានុភាព»។ (លូកា ៨:៤៦) ក៏អាចបកប្រែដែរថា«សមត្ថភាព» ឬ«ធ្វើការដែលប្រកបដោយឫទ្ធានុភាព»។ (ម៉ាថាយ ១១:២០; ២៥:១៥) យោងតាមបណ្ឌិតម្នាក់បាននិយាយថា ពាក្យភាសាក្រិចនេះ«ផ្ដោតសំខាន់ទៅលើកិច្ចការដែលបានសម្រេចរួចហើយ ជាពិសេសកិច្ចការដែលបានធ្វើឡើងតាមរយៈឫទ្ធានុភាព។ កំណត់ហេតុទាំងនោះបានត្រូវរៀបរាប់ដោយពាក្យដែលបង្ហាញពីឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះក្នុងការធ្វើសកម្មភាពណាមួយ»។
ពាក្យភាសាក្រិចមួយទៀត«ថេរ៉ាស» (teʹras) ជាទូទៅបានត្រូវបកប្រែថា «សញ្ញាសម្គាល់» ឬ«ការអស្ចារ្យ»។ (យ៉ូហាន ៤:៤៨; សកម្មភាព ២:១៩) ពាក្យនេះសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើប្រតិកម្មរបស់អ្នកសង្កេតមើល។ ជាញឹកញយ ក្រុមមនុស្សនិងពួកអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូបាននឹកអស្ចារ្យក្នុងចិត្ត ឬរំភើបចិត្តក្រៃលែងចំពោះការប្រកបដោយឫទ្ធានុភាពរបស់លោកយេស៊ូ។—ម៉ាកុស ២:១២; ៤:៤១; ៦:៥១; លូកា ៩:៤៣
ពាក្យភាសាក្រិចទី៣គឺ «ស៊ីម្មាន» (se·meiʹon) សំដៅលើអព្ភូតហេតុរបស់លោកយេស៊ូ ដែលមានន័យថា«សញ្ញាសម្គាល់នៃអំណាចដែលព្រះបានផ្ដល់ឲ្យ»។ បណ្ឌិតរ៉ូបឺត ឌីហ្វីនបោ បាននិយាយថា៖«ពាក្យនេះផ្ដោតទៅលើអត្ថន័យជ្រាលជ្រៅអំពីអព្ភូតហេតុ»។ គាត់និយាយទៀតថា៖«សញ្ញាសម្គាល់ជាអព្ភូតហេតុដែលបញ្ជាក់នូវសេចក្ដីពិតអំពីលោកយេស៊ូជាម្ចាស់របស់យើង»។
តើជាការបោកបញ្ឆោតឬជាអំណាចដែលព្រះបានផ្ដល់ឲ្យ?
គម្ពីរមិនបានរៀបរាប់ថាអព្ភូតហេតុរបស់លោកយេស៊ូ គឺជាការឆ្ពិនភ្នែកឬជាការបោកបញ្ឆោតដើម្បីផ្ដល់ភាពសប្បាយរីករាយដល់មនុស្សទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ អព្ភូតហេតុទាំងនោះបង្ហាញអំពី«កម្លាំងមហិមារបស់ព្រះ» ដូចក្នុងករណីដែលលោកយេស៊ូបានបណ្ដេញវិញ្ញាណកំណាចពីក្មេងប្រុសម្នាក់។ (លូកា ៩:៣៧-៤៣) ការអស្ចារ្យបែបនេះអាចកើតឡើងបាន ដោយសារព្រះដែលមាន«ព្រះចេស្ដាដ៏ធំ» មែនទេ? (អេសាយ ៤០:២៦) ពិតមែន!
ក្នុងសៀវភៅដំណឹងល្អមានកំណត់ហេតុអំពីអព្ភូតហេតុរបស់លោកយេស៊ូប្រហែល៣៥ដង។ ប៉ុន្តែ គម្ពីរមិនបានប្រាប់អំពីចំនួនសរុបនៃអព្ភូតហេតុរបស់លោកទេ។ ជាឧទាហរណ៍ ម៉ាថាយ ១៤:១៤ ចែងថា៖«ពេលដែលឡើងពីទូកមក លោក[យេស៊ូ]ឃើញមនុស្សមួយក្រុមធំ ហើយលោកមានចិត្ដអាណិតអាសូរពួកគេ ក៏បានធ្វើឲ្យមនុស្សដែលឈឺក្នុងចំណោមពួកគេបានជាសះស្បើយ»។ ដូច្នេះ នៅពេលនោះ យើងមិនដឹងថាលោកយេស៊ូបានធ្វើឲ្យមនុស្សប៉ុន្មាននាក់ជាសះស្បើយឡើយ។
ការប្រកបដោយឫទ្ធានុភាពទាំងនោះជាមូលដ្ឋានសម្រាប់ការអះអាងរបស់លោកយេស៊ូថា លោកជាបុត្ររបស់ព្រះ និងជាមេស្ស៊ីដែលព្រះបានសន្យា។ បទគម្ពីរបានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា ព្រះបានផ្ដល់ឫទ្ធានុភាពឲ្យលោកយេស៊ូធ្វើអព្ភូតហេតុ។ សាវ័កពេត្រុសបានលើកឡើងថា លោកយេស៊ូជា«បុរសម្នាក់ដែលព្រះបានសម្ដែងឲ្យអ្នករាល់គ្នាឃើញជាចំហ ដោយការដែលប្រកបដោយឫទ្ធានុភាព សញ្ញាសម្គាល់ និងការដ៏គួរឲ្យកោតស្ងើច ដែលព្រះបានធ្វើតាមរយៈលោកនៅកណ្ដាលអ្នករាល់គ្នា ដូចអ្នករាល់គ្នាដឹងហើយ»។ (សកម្មភាព ២:២២) នៅពេលមួយទៀត ពេត្រុសបានប្រាប់ថា៖«ព្រះបានរើសតាំងលោក[យេស៊ូ]ដោយសកម្មពលបរិសុទ្ធនិងឫទ្ធានុភាព។ លោកបានធ្វើដំណើរពាសពេញស្រុក ដោយធ្វើអំពើល្អហើយធ្វើឲ្យអស់អ្នកដែលត្រូវមេកំណាចបៀតបៀន បានជាសះស្បើយ ពីព្រោះព្រះនៅជាមួយនឹងលោក»។—សកម្មភាព ១០:៣៧, ៣៨
អព្ភូតហេតុរបស់លោកយេស៊ូជាប់ទាក់ទងនឹងដំណឹងដែលលោកផ្សាយ។ ម៉ាកុស ១:២១-២៧ បង្ហាញអំពីប្រតិកម្មរបស់បណ្ដាជនចំពោះសេចក្ដីបង្រៀននិងអព្ភូតហេតុមួយរបស់លោកយេស៊ូ។ ម៉ាកុស ១:២២ ចែងថា បណ្ដាជន«នឹកអស្ចារ្យនឹងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់លោក» ហើយខ២៧ចែងថា បណ្ដាជន«នឹកស្ងើចក្នុងចិត្ត»ពេលលោកបានបណ្ដេញវិញ្ញាណកំណាចមួយចេញ។ ការអស្ចារ្យនិងដំណឹងដែលលោកយេស៊ូផ្សាយ ជាភ័ស្តុតាងបញ្ជាក់ថាលោកជាមេស្ស៊ីដែលព្រះបានសន្យា។
លោកយេស៊ូមិនគ្រាន់តែអះអាងថាលោកជាមេស្ស៊ីប៉ុណ្ណោះទេ តែតាមរយៈការប្រព្រឹត្តនិងពាក្យសម្ដីរបស់លោក ព្រមទាំងឫទ្ធានុភាពដែលព្រះបានផ្ដល់ឲ្យលោកធ្វើអព្ភូតហេតុ ជាភ័ស្ដុតាងដែលបង្ហាញថាលោកជាមេស្ស៊ីពិតមែន។ ពេលមានមនុស្សសួរអំពីតួនាទីនិងភារកិច្ចរបស់លោកយេស៊ូ លោកបានឆ្លើយតបយ៉ាងក្លាហានថា៖«ខ្ញុំមានការបញ្ជាក់ដែលប្រសើរជាងការបញ្ជាក់របស់យ៉ូហាន[ដែលជាអ្នកជ្រមុជទឹក] ព្រោះកិច្ចការដែលបិតារបស់ខ្ញុំបានចាត់ខ្ញុំឲ្យសម្រេច ពោលគឺកិច្ចការដែលខ្ញុំកំពុងធ្វើនោះ គឺកិច្ចការនោះឯងដែលបញ្ជាក់អំពីខ្ញុំថា បិតានៅស្ថានសួគ៌បានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក»។—យ៉ូហាន ៥:៣៦
ភ័ស្តុតាងដែលគួរឲ្យជឿជាក់
ហេតុអ្វីយើងអាចប្រាកដថាអព្ភូតហេតុរបស់លោកយេស៊ូគឺជាការពិតនិងគួរឲ្យជឿជាក់? សូមពិចារណាភ័ស្តុតាងខ្លះៗ។
ពេលលោកយេស៊ូធ្វើការអស្ចារ្យ លោកមិនដែលចង់ឲ្យគេមានចំណាប់អារម្មណ៍ចំពោះលោកទេ។ គ្រប់ពេលដែលលោកធ្វើអព្ភូតហេតុឬការអស្ចារ្យណាមួយ លោកតែងតែផ្ដល់ការសរសើរនិងកិត្តិយសដល់ព្រះជានិច្ច។ ជាឧទាហរណ៍ មុនពេលលោកយេស៊ូធ្វើឲ្យបុរសងងឹតភ្នែកម្នាក់មើលឃើញ លោកបានមានប្រសាសន៍ថាការនេះនឹងកើតឡើង«ដើម្បីឲ្យកិច្ចការរបស់ព្រះបានសឲ្យឃើញក្នុងករណីរបស់គាត់»។—យ៉ូហាន ៩:១-៣; ១១:១-៤
ខុសគ្នាពីគ្រូវេទមន្ត អ្នកបោកបញ្ឆោត ឬអ្នកឆ្ពិនភ្នែក លោកយេស៊ូមិនដែលប្រើល្បិច ប្រើគាថា ប្រើវេទមន្ត ឬពិធីសាសនាដើម្បីទស្សន៍ទាយ ឬដើម្បីធ្វើឲ្យមានការស្រមើស្រមៃនោះឡើយ។ លោកមិនពឹងផ្អែកលើអបិយជំនឿ ឬប្រើវត្ថុដែលមនុស្សគិតថាស័ក្តិសិទ្ធិនោះទេ។ សូមកត់សម្គាល់វិធីដ៏សាមញ្ញដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើឲ្យបុរសងងឹតភ្នែកពីរនាក់មើលឃើញ។ កំណត់ហេតុគម្ពីរប្រាប់ថា៖«លោកយេស៊ូមានចិត្តក្ដួលអាណិត ក៏បានពាល់ភ្នែករបស់ពួកគេ។ រំពេចនោះ ពួកគេក៏មើលឃើញ ហើយបានទៅតាមលោក»។ (ម៉ាថាយ ២០:២៩-៣៤) លោកធ្វើអព្ភូតហេតុដោយគ្មានពិធីសាសនា ឬវត្ថុស័ក្តិសិទ្ធិអ្វីទាំងអស់។ លោកយេស៊ូធ្វើការអស្ចារ្យជាចំហនៅចំពោះមុខមនុស្សជាច្រើន។ លោកមិនបានប្រើពន្លឺភ្លើង វេទិកា ឬឧបករណ៍អ្វីទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ អព្ភូតហេតុដែលគេអះអាងថាមាននៅសព្វថ្ងៃ ច្រើនតែគ្មានភ័ស្ដុតាងមកបញ្ជាក់ឡើយ។—ម៉ាកុស ៥:២៤-២៩; លូកា ៧:១១-១៥
ជួនកាល លោកយេស៊ូឃើញថាមនុស្សខ្លះបានទទួលប្រយោជន៍ពីអព្ភូតហេតុរបស់លោក ដោយសារពួកគេមានជំនឿ។ ប៉ុន្តែ ទោះជាអ្នកខ្លះទៀតគ្មានជំនឿក៏ដោយ ក៏លោកនៅតែធ្វើអព្ភូតហេតុដែរ។ ពេលដែលលោកនៅក្រុងកាពើណិមក្នុងស្រុកកាលីឡេ«មានគេនាំមនុស្សជាច្រើនដែលមានវិញ្ញាណកំណាចចូល ឲ្យមកជួបលោក។ ដោយមានប្រសាសន៍តែមួយម៉ាត់ លោកបានបណ្ដេញវិញ្ញាណទាំងនោះ ហើយអស់អ្នកដែលមានជំងឺ លោកក៏បានធ្វើឲ្យជាសះស្បើយ»។—ម៉ាថាយ ៨:១៦
លោកយេស៊ូធ្វើអព្ភូតហេតុដើម្បីបំពេញសេចក្ដីត្រូវការខាងរូបកាយរបស់មនុស្ស មិនមែនដើម្បីបំពេញការចង់ដឹងចង់ឮរបស់អ្នកណាម្នាក់ទេ។ (ម៉ាកុស ១០:៤៦-៥២; លូកា ២៣:៨) លោកយេស៊ូមិនដែលធ្វើអព្ភូតហេតុដើម្បីរកប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនទាល់តែសោះ។—ម៉ាថាយ ៤:២-៤; ១០:៨
ចុះយ៉ាងណាអំពីកំណត់ហេតុក្នុងសៀវភៅដំណឹងល្អ?
យើងបានដឹងហេតុការណ៍ពិតអំពីអព្ភូតហេតុរបស់លោកយេស៊ូតាមរយៈសៀវភៅដំណឹងល្អទាំងបួន។ កាលដែលយើងពិចារណាភ័ស្តុតាងដ៏គួរឲ្យជឿជាក់អំពីអព្ភូតហេតុរបស់លោកយេស៊ូ តើមានមូលហេតុដែលធ្វើឲ្យយើងទុកចិត្តកំណត់ហេតុទាំងនោះឬទេ? ពិតជាមាន។
ស្តុបដូចបានរៀបរាប់រួចមកហើយ លោកយេស៊ូបានធ្វើអព្ភូតហេតុជាចំហនៅចំពោះមុខមនុស្សជាច្រើន។ សៀវភៅដំណឹងល្អដំបូងបានត្រូវសរសេរនៅពេលដែលសាក្សីភាគច្រើននៅរស់នៅឡើយ។ ស្ដីអំពីភាពស្មោះត្រង់របស់អ្នកសរសេរសៀវភៅដំណឹងល្អ សៀវភៅមួយបានកត់ទុកថា៖«ការចោទប្រកាន់អ្នកសរសេរសៀវភៅដំណឹងល្អថាបានបញ្ចេញបញ្ចូលព័ត៌មានជាច្រើនអំពីអព្ភូតហេតុដើម្បីធ្វើឲ្យមនុស្សជឿថាជាការពិត ក្នុងគោលបំណងលើកស្ទួយជំនឿសាសនារបស់ខ្លួន នោះពិតជារឿងអយុត្តិធម៌ខ្លាំងណាស់ . . . ពួកអ្នកសរសេរសៀវភៅដំណឹងល្អបានប្ដេជ្ញាកត់ទុកកំណត់ហេតុយ៉ាងស្មោះត្រង់» (The Miracles and the Resurrection)។
ជនជាតិយូដាដែលជាអ្នកប្រឆាំងគ្រិស្តសាសនាមិនដែលសង្ស័យអំពីការអស្ចារ្យ ដែលបានត្រូវរៀបរាប់ក្នុងសៀវភៅដំណឹងល្អទេ។ ពួកគេឆ្ងល់តែអំពីប្រភពអំណាចនៃការធ្វើអព្ភូតហេតុទាំងនោះប៉ុណ្ណោះ។ (ម៉ាកុស ៣:២២-២៦) ក្រោយមក ទាំងពួកអ្នករិះគន់ក៏មិនអាចមានអ្វីមកគាំទ្រការបដិសេធរបស់ខ្លួនអំពីអព្ភូតហេតុរបស់លោកយេស៊ូដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញ ក្នុងរវាងសតវត្សរ៍ទី១និងទី២ គ.ស. មានឯកសារយោងផ្សេងៗអំពីការអស្ចារ្យដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើ។ ជាក់ស្ដែងណាស់ យើងមានមូលហេតុច្បាស់លាស់ឲ្យចាត់ទុកអព្ភូតហេតុរបស់លោកយេស៊ូក្នុងសៀវភៅដំណឹងល្អ ជាកំណត់ហេតុដែលយើងអាចជឿទុកចិត្តបាន។
បុគ្គលដែលបានធ្វើអព្ភូតហេតុ
ការពិនិត្យមើលអព្ភូតហេតុរបស់លោកយេស៊ូនឹងមិនពេញលេញទេ បើពិនិត្យមើលត្រឹមតែអំណះអំណាងសមហេតុសមផលប៉ុណ្ណោះ។ សៀវភៅដំណឹងល្អមិនគ្រាន់តែពណ៌នាអំពីការប្រកបដោយឫទ្ធានុភាពរបស់លោកយេស៊ូប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏បានលើកបញ្ជាក់ដែរថាលោកជាបុរសដែលមានមនោសញ្ចេតនាដ៏ជ្រាលជ្រៅ មានមេត្តាករុណា និងយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះសេចក្ដីសុខរបស់មនុស្ស។
សូមពិចារណាករណីបុរសកើតឃ្លង់ម្នាក់ដែលបានមកជួបលោកយេស៊ូ ហើយបានអង្វរលោកយ៉ាងស្មោះថា៖«បើលោកចង់ធ្វើឲ្យខ្ញុំជាស្អាត លោកអាចធ្វើបាន»។ ឃើញដូច្នេះ «លោកមានចិត្តក្ដួលអាណិត» រួចលូកដៃទៅពាល់គាត់ ហើយពោលថា៖«ខ្ញុំចង់ធ្វើឲ្យអ្នកជាស្អាតមែន។ សូមឲ្យជាស្អាតចុះ»។ ភ្លាមនោះ គាត់ក៏បានជាសះស្បើយ។ (ម៉ាកុស ១:៤០-៤២) តាមរយៈការលូកដៃទៅពាល់គាត់ នោះបង្ហាញថាលោកយេស៊ូយល់អារម្មណ៍គាត់ ហើយនេះបានជំរុញចិត្តលោកឲ្យធ្វើអព្ភូតហេតុ ដោយប្រើឫទ្ធានុភាពដែលព្រះបានផ្ដល់ឲ្យលោក។
តើមានអ្វីកើតឡើងពេលលោកយេស៊ូបានជួបក្បួនហែសពចេញពីក្រុងណេអ៊ីន? បុរសវ័យក្មេងដែលបានស្លាប់ គឺជាកូនប្រុសតែមួយរបស់ស្ត្រីមេម៉ាយម្នាក់។ ពេលដែលលោកយេស៊ូឃើញស្ត្រីនោះ លោក«មានចិត្តក្ដួលអាណិត» ហើយក៏ដើរទៅរកនាង រួចមានប្រសាសន៍ថា៖«ឈប់យំទៅ»។ បន្ទាប់មក លោកបានប្រោសកូននាងឲ្យរស់ឡើងវិញ។—លូកា ៧:១១-១៥
ស្ដីអំពីកំណត់ហេតុដែលសម្រាលទុក្ខនេះ យើងអាចទាញមេរៀនអំពីអព្ភូតហេតុរបស់លោកយេស៊ូថា លោក«មានចិត្តក្ដួលអាណិត» ហើយលោកបានធ្វើអ្វីផ្សេងៗដើម្បីជួយមនុស្សឯទៀត។ ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូមិនគ្រាន់តែធ្វើអព្ភូតហេតុបែបនេះនៅអតីតកាលប៉ុណ្ណោះទេ ព្រោះសៀវភៅហេប្រឺ ១៣:៨ ចែងថា៖«លោកយេស៊ូគ្រិស្តគឺនៅដដែល ម្សិលមិញ ថ្ងៃនេះ និងជារៀងរហូតតទៅ»។ សព្វថ្ងៃ លោកកំពុងគ្រប់គ្រងជាស្ដេចនៅស្ថានសួគ៌ ហើយត្រៀមខ្លួនជានិច្ចក្នុងការប្រើឫទ្ធានុភាពដែលព្រះបានផ្ដល់ឲ្យ ដើម្បីធ្វើអព្ភូតហេតុដែលមានទំហំធំជាងអព្ភូតហេតុដែលលោកបានធ្វើ ពេលដែលលោកជាមនុស្សនៅផែនដី។ មិនយូរទៀត លោកយេស៊ូនឹងប្រើឫទ្ធានុភាពដើម្បីធ្វើឲ្យមនុស្សដែលស្ដាប់បង្គាប់ជាសះស្បើយ។ សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាសប្បាយចិត្តនឹងជួយអ្នកឲ្យរៀនថែមទៀតអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យនេះសម្រាប់អនាគត។
[រូបភាព]
អព្ភូតហេតុរបស់លោកយេស៊ូ បង្ហាញឲ្យឃើញ«ឫទ្ធានុភាពដ៏មហិមារបស់ព្រះ»
[រូបភាព]
លោកយេស៊ូជាបុគ្គលដែលមានមនោសញ្ចេតនាដ៏ជ្រាលជ្រៅ