යෙහෝවාගේ වචනය ජීවමානය

ද්විතීය කතාව පොතෙන් විශේෂාංග

ඊශ්‍රායෙල් ජාතිය යෙහෝවාගේ මැදිහත් වීමෙන් ඊජිප්තු ග්‍රහණයෙන් මිදී දැන් වර්ෂ 40ක් ගත වී හමාරය. මෙම මුළු කාලය ඔවුන් ගෙවා ඇත්තේ පාළුකරයෙහිය. ඔවුන් තවමත් දේශයක් නැති ජාතියක්ය. එනමුත් දැන් ඔවුහු තමන්ට පොරොන්දු වූ දේශය අද්දර සිටිති. වර්ෂය ක්‍රි.පූ. 1473 වේ. එම දේශය අත් පත් කරගැනීමට පියවර ගන්නා විට ඔවුන් කවර තත්වයන්ට මුහුණ දේවිද? යම් ගැටලු මතු වේවිද? ඒවාට ඔවුන් කෙසේ මුහුණ දිය යුතුද?

මුළු ජාතිය යොර්දාන් ගඟින් එගොඩ වී කානාන් දේශයට ඇතුල් වීමට සූදානම්ය. එනමුත් ඔවුන් ඉදිරියෙහි ඇති භාර දූර කාර්යයන් සඳහා ඔවුන්ව සූදානම් කිරීමට මෝසෙස් පියවර ගනියි. ඒ කෙසේද? ඔහු මුළු ජාතිය එක් රැස් කරවා ඔවුන්ට කිහිප වතාවක්ම කතා කරයි. ඔහුගේ අභිප්‍රාය වන්නේ අවශ්‍ය දිරිගැන්වීම්, අවවාදානුශාසනා සහ අනතුරු ඇඟවීම් ඔවුන්ට ලබා දීමයි. යෙහෝවා දෙවි තනි භක්තියක් ලැබිය යුතු දෙවි කෙනෙකු බවත්, අවට ජාතීන්ගේ පුරුදුවලට ඔවුන් හසු නොවිය යුතු බවත් ඔහු ඊශ්‍රායෙල් ජාතියට සිහිගන්වයි. ද්විතීය කතාව පොතේ ප්‍රධාන වශයෙන් ඇතුළත් කර තිබෙන්නේ මෝසෙස් ඔවුන්ට පැවසූ ඉහත සඳහන් දේවල්ය. එහි අන්තර්ගත උපදෙස් අපටත් කදිමට අදාළ වේ. මන්දයත් අද අප ජීවත් වන ලෝකයෙන් ඇති වන බලපෑම් සලකා බලන විට යෙහෝවාට තනි භක්තියක් පිරිනැමීම අපටත් අභියෝගයක් වන හෙයිනි.—හෙබ්‍රෙව් 4:12.

ද්විතීය කතාව පොතේ අවසාන පරිච්ඡේදය හැර අන් සියලු පරිච්ඡේද ලීවේ මෝසෙස්ය. * මාස දෙකකට මදක් වැඩි කාල පරිච්ඡේදයක් තුළ සිදු වූ දේවල් එම පොතෙහි වාර්තා වේ. (ද්විතීය කතාව 1:3; යෝෂුවා 4:19) එහි සඳහන් වී ඇති තොරතුරු යෙහෝවා දෙවිට මුළු සිතින් ප්‍රේම කරන්නටත්, ඔහුට විශ්වාසවන්තව සේවය කරන්නටත් අපට උපකාරවත් වන අයුරු සලකා බලමු.

‘ඔබගේ ඇස්වලින් දුටු දේ සිහි නැති නොකරන්න’

(ද්විතීය කතාව 1:1–4:49)

මෝසෙස් ජාතියට කතා කරන මුල්ම අවස්ථාවේදී, පාළුකරයේ තැනින් තැන ගමන් කළ විට ඔවුන්ට මුහුණ දෙන්නට සිදු වූ සමහරක් දේවල් ගැන ඔහු මතක් කරයි. ඔහු විශේෂයෙන්ම සිහියට  නැඟුවේ පොරොන්දු දේශය අත් පත් කරගැනීමට සූදානමින් සිටි ඊශ්‍රායෙල් ජාතියට ප්‍රයෝජනවත් වන සිදුවීම් කිහිපයක් ගැනය. විනිශ්චයකරුවන් පත් කළ අයුරු ඔවුන්ට සිහිගන්වනු ලැබීය. යෙහෝවා තම ප්‍රේමණීය සෙනඟව සංවිධානය කරන්නේ ඔවුන්ට රැකවරණය ලැබෙන අයුරින් බව එමගින් ඔවුන්ට මතක් වන්නට ඇත. ඔත්තුකාරයන් දසදෙනා ගෙනා අසුබ පුවත නිසා ඊශ්‍රායෙල් ජාතියේ එක් පරම්පරාවකට පොරොන්දු දේශයට ඇතුල් වීමේ වරම අහිමි වූ අයුරු ගැනද මෝසෙස් කතා කළේය. මෝසෙස්ට සවන් දුන් අය දැන් සිටියේ එම දේශය අද්දරය. එමනිසා එම දේශයට ඇතුල් වීමේ භාග්‍යය අහිමි කරගත් ඒ පෙර පරම්පරාව තැබූ අවාදර්ශය ඔවුන්ගේ සිත්වලට ප්‍රබලව බලපාන්නට ඇත.

යොර්දාන් ගඟින් එගොඩ වීමට කලින් යෙහෝවා ඊශ්‍රායෙල් පුත්‍රයන්ට නොයෙකුත් ජයග්‍රහණ ලබා දුන්නේය. ගඟින් එගොඩ වී පොරොන්දු දේශය අත් පත් කරගැනීමේ කාර්යය ඔවුන් ඉදිරියෙහි තිබුණු බැවින් මෙම ජයග්‍රහණ සිහිපත් කිරීම ඔවුන්ට මහත් ධෛර්යයක් වන්නට ඇත. ඒ දේශය පුරාම රූප නමස්කාරය වසංගතයක් මෙන් පැතිර තිබිණ. එමනිසා රූප නමස්කාරය ගැන මෝසෙස් දුන් තද අනතුරු ඇඟවීම ඉතා යෝග්‍ය විය.

ශුද්ධ ලියවිලිමය ප්‍රශ්නෝත්තර

2:4-6, 9, 19, 24, 31-35; 3:1-6—ඊශ්‍රායෙල් ජාතිය යොර්දාන් ගඟේ නැඟෙනහිර ඉවුර අවට ප්‍රදේශවල ජීවත් වූ ඇතැම් ජාතීන් ඝාතනය කළත්, සමහර ජාතීන්ට පහර නොදුන්නේ මන්ද? ඒසව්ගේ පුත්‍රයන් සමඟ සතුරුවාදීකම් නොපවත්වන ලෙස යෙහෝවා ඊශ්‍රායෙල් ජාතියට අණ කළේය. ඒ මන්ද? ඔවුන් යාකොබ්ගේ සහෝදරයාගෙන් බිහි වූ ජාතියක් වූ බැවිනි. මෝවබ්වරුන් සහ අම්මෝනිවරුන් ආබ්‍රහම්ගේ නෑයෙකු වූ ලොත්ගෙන් පැවත ආ නිසා, ඔවුන්ට හිරිහැර නොකරන්නට හෝ ඔවුන්ට විරුද්ධව සටන් නොකරන්නට හෝ අණ කර තිබිණ. කෙසේවෙතත්, සීහොන් සහ ඕග් නමැති අමෝරි රජවරුන් යම් ප්‍රදේශයක් පාලනය කළත් ඔවුන්ට ඒ සම්බන්ධයෙන් කිසිදු අයිතිවාසිකමක් නොතිබිණ. එබැවින්, සීහොන් ඊශ්‍රායෙල් ජාතියට බාධා කළ විටත්, ඕග් ඔවුන්ට විරුද්ධව සටන් කරන්නට පැමිණි විටත්, කිසිවෙකු ඉතිරි නොකර ඔවුන්ගේ නගර සහමුලින්ම විනාශ කරන ලෙස යෙහෝවා ඊශ්‍රායෙල් ජාතියට අණ කළේය.

4:15-20, 23, 24—කැපූ රූපයක් සාදා නොගැනීමට පනවා ඇති තහනමින් නිවස සැරසීමට යම් කලාත්මක දේවල් සෑදීම වැරදි බව අදහස් කරයිද? නැත. තහනමට ඇතුළත් වූයේ නමස්කාරය සඳහා රූප සෑදීමය. එනම් ‘නමස්කාරය හා මෙහෙ කිරීම පිණිස තැනූ රූපයි.’ නිවස සැරසීමට කලාත්මක රූපයක් ඇඹීම හෝ චිත්‍රයක් ඇඳීම ශුද්ධ ලියවිල්ලෙහි තහනම් කර නැත.—1 රාජාවලිය 7:18, 25.

අපට ගත හැකි පාඩම්:

1:2, 19. ඊශ්‍රායෙල් පුත්‍රයෝ පාළුකරයේ වර්ෂ 38ක් පුරා ගමන් කළෝය. එනමුත් ‘හොරේබ් [එනම් දස පනත භාර දුන් ස්ථානය වන සීනයි කන්ද ආශ්‍රිතව පිහිටා තිබූ කඳුකර ප්‍රදේශයේ] සිට සේයිර් කන්ද හරහා කාදෙෂ්-බර්නේය’ බලා යෑමට ගත වන්නේ “එකොළොස් දවසක්” තරම් කෙටි කාලයකි. එනමුත් යෙහෝවා දෙවිට අකීකරු වූ නිසා ඒ අනගි ප්‍රස්තාව ඔවුහු අහිමි කරගත්තෝය.—ගණන් කතාව 14:26-34.

1:16, 17. විනිශ්චය කිරීම සම්බන්ධයෙන් දෙවිට තිබෙන ප්‍රමිති එදා මෙන්ම අදටත් නොවෙනස්ව පවතී. විනිශ්චමය කමිටුවක සේවය කිරීමේ වගකීම ලැබෙන කෙනෙකු තරාතිරම් බැලීම නිසා හෝ මනුෂ්‍යයන්ට භයවීම නිසා හෝ අසාධාරණ විනිශ්චයක් නොදිය යුතුය.

4:10. ‘තම ඇස්වලින් දුටු දේ සිහි නැති නොකිරීම’ ඊශ්‍රායෙල් ජාතියේ ශුභසිද්ධියට අත්‍යවශ්‍ය විය. දෙවි පොරොන්දු වී ඇති නව ලෝකය ළඟා වෙද්දී යෙහෝවාගේ පුදුම ක්‍රියා නිතරම සිහියේ තබාගැනීම අත්‍යවශ්‍යය. අපට එසේ කළ හැක්කේ දේවවචනය හොඳින් අධ්‍යයනය කිරීමෙනි.

යෙහෝවාට ප්‍රේම කරමින් ඔහුගේ ආඥාවලට කීකරු වන්න

(ද්විතීය කතාව 5:1–26:19)

මෝසෙස් ඊශ්‍රායෙල් ජාතිය දෙවන වරට අමතන විට සීනයි කන්දේදී නීතිය ලැබූ ආකාරය සිහිපත් කරමින් දසපනත ඔවුන්ට ඇසෙන්න නැවතත් කියවයි. සහමුලින්ම විනාශ කළ යුතු ජාතීන් සතක් ගැනද ඔහු සඳහන් කරයි. පාළුකරයෙහි සිටි විට ඊශ්‍රායෙල් පුත්‍රයන් ඉගෙනගත් වැදගත් පාඩමක් ඔවුන්ට සිහිගන්වනු ලැබේ. එනම්, “මනුෂ්‍යයා කෑමෙන් පමණක් නොව යෙහෝවාගේ මුඛයෙන් පිට වන සියල්ලෙන් ජීවත් වන” බවය. අලුත් දේශයෙහි පදිංචි වෙද්දී ඔවුන් ‘සියලුම ආඥා පැවැත්විය’ යුතු විය.—ද්විතීය කතාව 8:3; 11:9.

ඊශ්‍රායෙල් ජාතිය පොරොන්දු දේශයෙහි පදිංචි වී දෛනික ජීවිතය ගත කරන විට ඔවුන්ට මඟ පෙන්වීම සඳහා නමස්කාරය හා සම්බන්ධ නීති පමණක් නොව, විනිශ්චය, පරිපාලනය, යුද්ධ සහ සමාජ ඇසුර මෙන්ම පෞද්ගලික ජීවිතය සම්බන්ධයෙන් නීති ඔවුන්ට අවශ්‍ය වේ. මෝසෙස් මෙම නීතිද ඔවුන්ට මතක් කර දෙන අතර, යෙහෝවාට ප්‍රේම කිරීමත්, ඔහුගේ  ආඥා පැවැත්වීමත් කොතරම් වැදගත්ද යන්න අවධාරණය කරයි.

ශුද්ධ ලියවිලිමය ප්‍රශ්නෝත්තර

8:3, 4—පාළුකරයේ තැනින් තැන ගමන් කළ කාලයේදී ඊශ්‍රායෙල් ජාතියේ වස්ත්‍ර පරණ නොවීමටත්, ඔවුන්ගේ කකුල් නොඉදිමීමටත් හේතුව කුමක්ද? මන්නා දෙවිගෙන් ලද ආශ්චර්යවත් සැපයුමක් වූවාක් මෙන්ම මෙයද සිදු වූ ආශ්චර්යයකි. පාළුකරයේ තැනින් තැන ගමන් කිරීමේ කාලය ආරම්භ වූ විට තිබූ වස්ත්‍ර හා පාවහන් ඒ කාල පරිච්ඡේදය පුරාම ඊශ්‍රායෙල් ජාතිය භාවිත කළෝය. පෙනෙන විදිහට ඒවා මතු පරම්පරාවේ භාවිතය සඳහාද දෙන ලදි. පාළුකරයේ ගමන ආරම්භයේදී හා එය අවසානයේදී සිදු කළ ජන සංගණන දෙක සැසඳීමෙන් පෙනී යන්නේ ඊශ්‍රායෙල් ජාතියේ වැඩිවීමක් සිදු නොවූ බවය. එමනිසා මුලින් තිබූ වස්ත්‍ර හා පාවහන් ගණන ප්‍රමාණවත් වන්නට ඇත.—ගණන් කතාව 2:32; 26:51.

14:21—ඊශ්‍රායෙල් වැසියෙකුට පෞද්ගලිකව අනුභව කළ නොහැකි, ලේ ඉවත් නොකළ ඉබේම මැරුණු සතෙකු විදේශිකයෙකුට හෝ පරදේශිකයෙකුට දීමට හෝ විකිණීමට හැකියාව තිබුණේ මන්ද? බයිබලයේ “විදේශියා” යන වචනය භාවිත කර තිබෙන්නේ ඊශ්‍රායෙල් ජාතියේ නමස්කාරය වැලඳගත් වෙනත් ජාතියේ කෙනෙකු සඳහා හෝ යෙහෝවාගේ නමස්කාරය වැලඳ නොගත්තද දේශයේ මූලික නීතිවලට අනුව ජීවත් වූ පදිංචිකරුවෙකු සඳහාය. මේ අනුව ඊශ්‍රායෙල් ජාතියේ නමස්කාරය වැලඳ නොගත් විදේශිකයෙකු හෝ පරදේශිකයෙකු නීතිය යටතේ සිටියේ නැත. එමනිසා ලේ ඉවත් නොකළ මළ සතෙකුව නොයෙකුත් ආකාරවලින් භාවිත කිරීමට ඔවුන්ට ඉඩ කඩ තිබිණ. එවැනි සතුන් ඔවුන්ට දීමට හෝ විකිණීමට ඊශ්‍රායෙල් ජාතිකයන්ට අවසර දී තිබිණ. එනමුත් ඊශ්‍රායෙල් ජාතියේ නමස්කාරය වැලඳගත් විදේශිකයා නීතියට බැඳී සිටියේය. එමනිසා ලෙවී කතාව 17:10හි දක්වා ඇති ආකාරයට සතෙකුගේ ලේ අනුභව කිරීම සඳහා එවන් කෙනෙකුට අවසර තිබුණේ නැත.

24:6—‘ඇඹරුම් යන්ත්‍රයක් හෝ යන්ත්‍රයෙහි උඩු ගල උකසට ගැනීම’ “ප්‍රාණය” උකසට ගැනීම හා සමාන වූයේ කවර අන්දමකින්ද? ඇඹරුම් ගල සහ එම යන්ත්‍රයෙහි උඩු ගල පුද්ගලයෙකුගේ “ප්‍රාණය” රැකගැනීමට හෙවත් ආහාර පිළියෙල කිරීම සඳහා අත්‍යවශ්‍ය දෙයක් විය. ඒ දෙකින් එකක් උකසට ගැනීම නිසා මුළු පවුලකටම තම දෛනික ආහාර පිළියෙල කරගැනීමට නොහැකි වනු ඇත.

25:9—තම නැසී ගිය සහෝදරයාගේ භාර්යාව හා විවාහ වීමට අකමැති කෙනෙකුගේ වහන් ගලවා ඔහුගේ මුහුණට කෙළගැසීමෙන් අදහස් වූයේ කුමක්ද? “පෙර කාලයේ ඊශ්‍රායෙල්හි මිදීම . . . ගැන සියලු දේ ස්ථිර කරන පිණිස . . . මනුෂ්‍යයෙක් තමාගේ වහන් ගලවා තමන් අසල්වාසියාට දුන්නේය.” (රූත් 4:7) තම නැසී ගිය සහෝදරයාගේ භාර්යාව හා විවාහ වීමට අකමැති වූ කෙනෙකුගේ වහන් ගැලවීමෙන් සනාථ වූයේ තම නැසී ගිය සහෝදරයා වෙනුවෙන් දරුවෙකු බිහි කිරීමට තමා සතු හැකියාව හා අයිතිය ප්‍රතික්ෂේප කළ බවය. මෙය ඉතා නින්දාසහගත දෙයක් විය. (ද්විතීය කතාව 25:10) එමනිසා ඔහුගේ මුහුණට කෙළගැසීම ඔහුව ලජ්ජාවට පත් කිරීම සඳහා කළ ක්‍රියාවකි.—ගණන් කතාව 12:14.

අපට ගත හැකි පාඩම්:

6:6-9. ඊශ්‍රායෙල් ජාතිකයන් නීතිය ගැන හොඳින් දැනුවත් වී සිටීම අවශ්‍ය විය. එලෙසම අපද දෙවිගේ ආඥා හොඳින් දැනගෙන, ඒවා නිතරම සිහියේ තබාගනිමින් අපගේ දරුවන්ටද හොඳින් ඉගැන්විය යුතුය. අප ඒවා ‘අපගේ අත පිට ලකුණක් පිණිස බැඳගත යුතුය.’ ඉන් අදහස් වන්නේ අපගේ ක්‍රියාවලින් අප යෙහෝවාට කීකරුයි කියා පෙන්නුම් කළ යුතු බවය. එමෙන්ම ඒවා ‘අපගේ ඇස් අතරෙහි නළල් පටියක්’ මෙන් විය යුතුය. එනම් අප කීකරු බව සැමට පැහැදිලි විය යුතුය.

6:16. ඊශ්‍රායෙල් ජාතිය මස්සාහිදී ජල හිඟය ගැන කොඳුරමින් ඇදහිල්ල නොමැතිව ක්‍රියා කළේය. අපි කිසිදාක යෙහෝවාව එලෙස පරීක්ෂා නොකරමු.—නික්මයාම 17:1-7.

 8:11-18. ධනය වස්තුව ආදි දේවලට ඇලුම් කිරීමෙන් අපට යෙහෝවාව අමතක වන්නට පුළුවන.

9:4-6. අපගේම ධර්මිෂ්ඨකම මුදුන් පමුණුවාගැනීමෙන් වැළකී සිටිය යුතුය.

13:6, 7. යෙහෝවාට අප කරන නමස්කාරයෙන් අපව වැළැක්වීමට කිසිවෙකු කරන පෙලඹවීම්වලට අප හසු නොවිය යුතුය.

14:1. තම සිරුරට තුවාල කරගැනීමෙන් වැළකී සිටිය යුතුය. මන්ද මිනිස් සිරුරට අගෞරවය කිරීමක් ඉන් පිළිබිඹු වන අතර එය බොරු ආගමික චාරිත්‍රවලටද සම්බන්ධ විය හැකි බැවිනි. (1 රාජාවලිය 18:25-28) අපට නැවත-නැඟිටීම ගැන බලාපොරොත්තුවක් ඇති නිසා මළ පුද්ගලයා ගැන ඇති වන ශෝකය මෙලෙස අධික ලෙස ප්‍රකාශ කිරීම නුසුදුසුය.

20:5-7; 24:5. අප කාර්යබහුලව සිටියත් යම් විශේෂ අවශ්‍යතා ඇති අය කෙරෙහි විශේෂ සැලකිල්ලක් දැක්විය යුතුය.

22:23-27. ස්ත්‍රියකව දූෂණය කිරීමට තැත් කරන අවස්ථාවකදී ඇයට කළ හැකි හොඳම දේ මොරගැසීමයි.

“ජීවිතය තෝරාගන්න”

(ද්විතීය කතාව 27:1–34:12)

මෝසෙස් තුන්වන වරටත් සෙනඟ අමතන විට ඔහු පවසන්නේ යොර්දාන් ගඟින් එගොඩ වූ පසු නීතිය විශාල ගල්වල ලිවිය යුතු බවය. ඊට අමතරව අකීකරු වුවහොත් ඇති වන ශාපද කීකරු වුවහොත් අත් වන ආශීර්වාද ගැනද සෙනඟ ඉදිරියෙහි ප්‍රකාශ කළ යුතු බව ඔහු පවසයි. හතරවන වරටත් කතා කරන විට යෙහෝවා සහ ඊශ්‍රායෙල් ජාතිය අතර කළ ගිවිසුම යළිත් වරක් ස්ථාපිත කෙරේ. අකීකරු නොවන ලෙස අවවාද කරමින් මෝසෙස් ජනයාට දිරිගන්වන්නේ “ජීවිතය තෝරාගන්න” කියාය.—ද්විතීය කතාව 30:19, 20.

ඊශ්‍රායෙල් ජාතියට හතර වතාවක් කතා කිරීමෙන් අනතුරුව මෝසෙස් අලුත් නායකයෙකු පත් කිරීම ගැනද සාකච්ඡා කරයි. ඉන් අනතුරුව යෙහෝවාට ප්‍රශංසා කරමින්, අවිශ්වාසවන්ත වීමෙන් අත් වන දුක් ගැන අනතුරු අඟවන අලංකාර ගීතයක්ද සෙනඟට කියා දෙයි. ගෝත්‍ර සියල්ලට ආශීර්වාද කිරීමෙන් පසු අවුරුදු 120ක් වයසැති මෝසෙස් මිය යයි. ඉන්පසුව ඔහුව භූමදාන කෙරේ. ඒත් සමඟම ශෝක දින 30ක් ප්‍රකාශ කෙරේ. ද්විතීය කතාව පොතේ සඳහන් කාල පරිච්ඡේදයෙන් අඩකට ආසන්න කාල පරිච්ඡේදයක්ම එම ශෝක දින වේ.

ශුද්ධ ලියවිලිමය ප්‍රශ්නෝත්තර

32:13, 14—සතුන්ගේ තෙල් කෑම ඊශ්‍රායෙල් ජාතියට තහනම් කළ නිසා, “බැටළු පැටවුන්ගේ තෙල්” අනුභව කිරීමෙන් අදහස් වන්නේ කුමක්ද? මෙහි සංකේතාත්මක අදහසක් ගැබ්ව ඇත. ඉන් අදහස් වන්නේ රැළේ හොඳම සතුන් යන්නයි. එම පදයෙහිම ‘මිදි පලයේ රුධිරය’ යන්නද භාවිත කෙරේ. ඉන් පැහැදිලි වන්නේ එම යෙදුම් කාව්‍යමය අර්ථයකින් භාවිත කර ඇති බවය.

33:1-29—මෝසෙස් ඊශ්‍රායෙල් පුත්‍රයන්ට ආශීර්වාද කළ විට සිමියොන් ගැන විශේෂ සඳහනක් කර නැත්තේ මන්ද? ඊට හේතුව නම් සිමියොන් මෙන්ම ලෙවී “කෲර” අන්දමකින් ක්‍රියා කළ නිසාත් ඔවුන්ගේ කෝපය “රෞද්‍ර” වූ නිසාත්ය. (උත්පත්ති 34:13-31; 49:5-7) අනිකුත් ගෝත්‍රයන්ට ලැබූ උරුමයට සමාන උරුමයක් ඔවුන්ට නොලැබිණ. ලෙවී වෙනුවෙන් නුවරවල් 48ක් වෙන් කරනු ලැබූ අතර සිමියොන්ගේ කොටස යූදාගේ ගෝත්‍රික ප්‍රදේශය මැදට වෙන්න පිහිටා තිබිණ. (යෝෂුවා 19:9; 21:41, 42) මේ අනුව මෝසෙස් සිමියොන්ට විශේෂයෙන්ම ආශීර්වාද කළේ නැත. කෙසේවෙතත්, ජාතියක් වශයෙන් ඊශ්‍රායෙල් ජනතාවට ආශීර්වාද කරද්දී සිමියොන්ද එයට ඇතුළත් විය.

අපට ගත හැකි පාඩම්:

31:12, 13. සභා රැස්වීම්වලදී දරුවන් වැඩිහිටියන් සමඟ වාඩි වී සිටිය යුතු අතර, ඇහුම්කන් දීමටත්, ඉගෙනගැනීමටත් උත්සාහ දැරිය යුතුය.

32:4. දෙවිගේ වැඩ හෙවත් ක්‍රියා සම්පූර්ණය කීමෙන් අදහස් වන්නේ යුක්තිය, ප්‍රඥාව, ප්‍රේමය හා බලය යන තම ගුණාංග ඔහු මනා සමබරතාවකින් යුක්තව විදහාපෙන්වන බවය.

අපට ඉතා ප්‍රයෝජනවත් පොතකි

යෙහෝවා “එකම යෙහෝවා” ලෙස ද්විතීය කතාව පොතෙහි දක්වා ඇත. (ද්විතීය කතාව 6:4) එම පොතෙහි සඳහන් වන්නේ දෙවි සමඟ අද්විතීය සබඳතාවක් පැවැත්වූ ජනතාවක් ගැනය. මීට අමතරව රූප නමස්කාරය ගැන අනතුරු අඟවමින් දෙවිට තනි භක්තියක් දීමේ වැදගත්කම ගැනද ද්විතීය කතාව පොතෙහි අවධාරණය කෙරේ.

ද්විතීය කතාව පොතෙන් අපට ඉමහත් ප්‍රයෝජන නෙළාගත හැකි බව පැහැදිලිය. අප මෝසෙස්ගේ නීතියට යටත්ව නොසිටියත්, ‘අපගේ මුළු හෘදයෙන්ද මුළු ආත්මයෙන්ද මුළු ශක්තියෙන්ද අපගේ දෙවි වූ යෙහෝවාට ප්‍රේම කරන්නට’ උපකාරවත් වන කාරණා බොහොමයක් අපට ඉන් උගත හැක.—ද්විතීය කතාව 6:5.

[පාදසටහන]

[24වන පිටුවේ සිතියම]

(මුද්‍රිත පිටපත බලන්න)

කාදෙෂ්-බර්නේය

සේයිර්

සීනයි කන්ද (හොරේබ්)

රතු මුහුද

[හිමිකම් විස්තර]

Based on maps copyrighted by Pictorial Archive (Near Eastern History) Est. and Survey of Israel

[24වන පිටුවේ පින්තූරය]

ද්විතීය කතාව පොතේ ප්‍රධාන වශයෙන් ඇතුළත් කර තිබෙන්නේ මෝසෙස් ඊශ්‍රායෙල් ජනතාවට පැවසූ දේවල්ය

[26වන පිටුවේ පින්තූරය]

යෙහෝවා විසින් මන්නා සැපයීමෙන් උගත හැකි පාඩම කුමක්ද?

[26වන පිටුවේ පින්තූරය]

‘ඇඹරුම් යන්ත්‍රයක් හෝ යන්ත්‍රයෙහි උඩු ගල උකසට ගැනීම’ “ප්‍රාණය” උකසට ගැනීම හා සමාන කරන ලදි