آزار و اذیت از شادی ما نمیکاهد
آزار و اذیت از شادی ما نمیکاهد
«خوشا به حال شما، آنگاه که مردم به خاطر من، شما را دشنام دهند و آزار رسانند و هر سخن بدی به دروغ علیهتان بگویند.» — متّیٰ ۵:۱۱، ترجمهٔ هزارهٔ نو.
۱. عیسی در خصوص آزار و اذیت چه نویدی به شاگردان خود داد؟
وقتی عیسی شاگردانش را برای نخستین بار به موعظه فرستاد، بدیشان چنین هشدار داد: «به جهت اسم من، جمیع مردم از شما نفرت خواهند کرد.» ( متّیٰ ۱۰:۵-۱۸، ۲۲) عیسی شاگردانش را از پیش خبر داد که مورد آزار و اذیت قرار خواهند گرفت. اما وی پیش از آن در موعظهٔ بالای کوه به رسولان و پیروان دیگر خود نوید داده بود که این آزارها از شادی ایشان نخواهد کاست و حتی از این که به خاطر وی مورد آزار قرار میگیرند شاد و خوشحال خواهند شد! چگونه اذیت و آزار میتواند باعث شادی ما گردد؟
خوشا به حال آنانی که در راه پارسایی آزار میبینند
۲. بر طبق سخنان عیسی و پِطْرُس متحمّل شدن چه نوع آزار و اذیتی برای انسان شادیآور است؟
۲ عیسی هشتمین عامل شادی را چنین عنوان کرد: «خوشا به حال آنان که در راه پارسایی آزار میبینند، زیرا پادشاهی آسمان از آنِ ایشان است.» ( متّیٰ ۵:۱۰، ھ ن ) واضح است که هر آزار و اذیتی افتخارآفرین نیست. پِطْرُس در این خصوص چنین تذکر داد: «چه فخر دارد هنگامی که گناهکار بوده، تازیانه خورید و متحمّل آن شوید. لٰکن اگر نیکوکار بوده، زحمت کشید و صبر کنید، این نزد خدا ثواب است.» پِطْرُس همچنین گفت: «زنهار هیچ یکی از شما چون قاتل یا دزد یا شریر یا فضول عذاب نکشد. لٰکن اگر چون مسیحی عذاب بکشد، پس شرمنده نشود بلکه به این اسم خدا را تمجید نماید.» ( ۱پِطْرُس ۲:۲۰؛ ۴:۱۵، ۱۶) بر طبق سخن عیسی آزار دیدن زمانی افتخار محسوب میشود که در راه پارسایی باشد.
۳. الف) به چه دلیل مسیحیان در راه پارسایی آزار میبینند؟ ب) آزار و اذیت چه تأثیری بر مسیحیان اوّلیه داشت؟
۳ پارسایی واقعی یعنی رفتار نمودن مطابق احکام یَهُوَه و انجام دادن ارادهٔ او. فرد مسیحی در واقع به این دلیل ‹ در راه پارسایی آزار میبیند› که اجازه نمیدهد دیگران او را به شکستن احکام خدا وادارند. رهبران یهودی نیز رسولان را آزار و شکنجه میدادند تا آنان را از موعظه در مورد عیسی باز دارند. ( اَعمال ۴:۱۸-۲۰؛ ۵:۲۷-۲۹، ۴۰) آیا این آزارها از شادی ایشان کاست؟ به هیچ وجه! «رسولان چون خدا آنان را شایسته دانسته بود که به خاطر نام عیسی بیحرمتی ببینند شادیکنان از حضور شورا بیرون رفتند و همهروزه در معبد و در خانهها به تعلیم و اعلام این مژده که عیسی، مسیح موعود است، ادامه دادند.» ( اَعمال ۵:۴۱، ۴۲، انجیل شریف ) آنان نه تنها از این اذیت و آزارها دلسرد نشدند بلکه شاد گشته با غیرت و قدرت بیشتر به موعظهٔ کلام خدا پرداختند. گروه دیگری که مسیحیان را آزار و شکنجه میدادند رومیان بودند و آن صرفاً به این خاطر بود که مسیحیان از پرستش امپراتور سر باز میزدند.
۴. مسیحیان به چه دلایلی مورد آزار و اذیت قرار میگیرند؟
۴ امروزه نیز شاهدان یَهُوَه به دلیل پایداری در موعظه و رساندن مژدهٔ «ملکوت» به همنوعانشان مورد آزار و اذیت قرار میگیرند. ( متّیٰ ۲۴:۱۴) وقتی تشکیل جلسات شاهدان ممنوع اعلام میشود، آنان هر سختی و خطری را به جان میخرند تا به نحوی به گرد هم آمدن با برادران خود ادامه دهند. ( عبرانیان ۱۰:۲۴، ۲۵) گاهی نیز آنان به دلیل بیطرفیشان در امور سیاسی یا این که نمیخواهند خون را به نحوی نادرست به کار گیرند مورد آزار قرار میگیرند. ( یوحنّا ۱۷:۱۴؛ اَعمال ۱۵:۲۸، ۲۹) اما پایداری شاهدان یَهُوَه در حفظ معیارهای خدا، آرامشی درونی و شادیای عمیق در ایشان ایجاد میکند. — ۱پِطْرُس ۳:۱۴.
دشنام شنیدن به خاطر نام مسیح
۵. دلیل اصلی اینکه قوم یَهُوَه اذیت و آزار میبینند چیست؟
۵ عامل نهمی که عیسی برای شادی عنوان کرد نیز در رابطه با آزار و اذیت است. عیسی اظهار نمود: «خوشا به حال شما، آنگاه که مردم به خاطر من، شما را دشنام دهند و آزار رسانند و هر سخن بدی به دروغ علیهتان بگویند.» ( متّیٰ ۵:۱۱، ھ ن ) دلیل اصلی اینکه قوم یَهُوَه اذیت و آزار میبینند این است که خود را از نظام پلید دنیا جدا نگاه میدارند. عیسی به شاگردانش گفت: «اگر به دنیا تعلّق داشتید، دنیا شما را چون کسان خود دوست میداشت. اما چون به دنیا تعلّق ندارید، بلکه من شما را از دنیا برگزیدهام، دنیا از شما نفرت دارد.» ( یوحنّا ۱۵:۱۹، ھ ن ) پِطْرُس رسول نیز در این خصوص گفته است: «در این متعجب هستند که شما همراه ایشان به سوی همین اسرافِ اوباشی نمیشتابید و شما را دشنام میدهند.» — ۱پِطْرُس ۴:۴.
۶. الف) چرا مسیحیان مسحشده و یاران ایشان مورد اذیت و اهانت قرار میگیرند؟ ب) آیا اهانتها و دشنامها از شادی ما میکاهد؟
۶ پیش از این اشاره نمودیم که مسیحیان به دلیل سرسختیشان در موعظه کردن به نام عیسی مورد آزار و اذیت قرار میگرفتند. عیسی به پیروانش فرمود: «شاهدان من خواهید بود، . . . تا اقصای جهان.» ( اَعمال ۱:۸) مسیحیان مسحشدهای که اکنون روی زمین هستند با کمک یارانشان که «گروهی عظیم» را تشکیل میدهند با شور و غیرت به این فرمان سَروَر خود گردن نهادهاند. ( مکاشفه ۷:۹) به همین خاطر، شیطان مصمم شده است تا «با باقیماندگانِ ذریّت زن ( زن مظهر بخش آسمانی سازمان خداست) که احکام خدا را حفظ میکنند و شهادتِ عیسی را نگاه میدارند، جنگ کند.» ( مکاشفه ۱۲:۹، ۱۷) ما شاهدان یَهُوَه باید در مورد عیسی شهادت دهیم که او اکنون پادشاه ملکوت آسمانی میباشد و در آیندهای نزدیک تمام حکومتهای روی زمین را که در مقابل حکومت عادل یَهُوَه قد علم کردهاند نابود خواهد ساخت. ( دانیال ۲:۴۴؛ ۲پِطْرُس ۳:۱۳) در واقع به دلیل همین بشارت به نام عیسی است که ما شاهدان مورد آزار و اذیت قرار میگیریم. لیکن از اینکه به نام مسیح دشنام بشنویم نه تنها ناراحت نمیشویم بلکه خوشحال میگردیم. — ۱پِطْرُس ۴:۱۴.
۷، ۸. چه اتهاماتی به مسیحیان قرن اوّل وارد میشد؟
۷ عیسی به پیروانش گفت که حتی اگر به خاطر نام او ‹به دروغ سخن بدی علیهشان گفته شود› باید خوشحال باشند. ( متّیٰ ۵:۱۱) مصداق این موضوع را به خوبی میتوان در مورد مسیحیان قرن اوّل مشاهده کرد. حدود سالهای ۵۹-۶۱ د.م. وقتی پولُس رسول در زندان روم به سر میبرد رهبران یهودی آن شهر در مورد مسیحیان چنین میگفتند: «مردم در هر جا بر ضدّ این فرقه سخن میگویند.» ( اَعمال ۲۸:۲۲، ھ ن ) پولُس و سیلاس متهم شدند که «همهٔ دنیا را به آشوب کشیدهاند» و «از فرمانهای قیصر سرپیچی میکنند.» — اَعمال ۱۷:۶، ۷، ھ ن.
۸ تاریخدانی به نام کِنِت لاتورت در مورد مسیحیانی که در زمان امپراتوری روم میزیستند مینویسد: «مسیحیان را به عناوین مختلف متهم میکردند. آنان را ملحد میخواندند، زیرا در مراسم مشرکانهشان شرکت نمیکردند. از مسیحیان نفرت داشتند، چون از اعیاد مشرکانه و تفریحات عمومی . . . پرهیز میکردند. گفته میشد که مرد و زن شبها در محافل خود جمع میشوند و فسق و فجور میکنند. . . . همچنین چون هنگام برگزاری یادبود مرگ مسیح فقط اعضای جماعت مسیحی حضور مییافتند شایع شده بود که در این مراسم کودکی را قربانی میکنند و گوشت و خون آن را میخورند.» مسیحیان را همچنین دشمن دولت میخواندند، زیرا از پرستش امپراتور امتناع میورزیدند.
۹. چرا مسیحیان قرن اوّل از دروغهای مخالفانشان دلسرد نمیشدند، و امروزه وضع به چه صورت است؟
۹ دروغها و اتهامات بیاساس، مسیحیان را از موعظه کردن باز نداشت. حدود سالهای ۶۰ و ۶۱ د.م. پولُس توضیح داد که مژدهٔ پادشاهی خدا ‹ در تمامی عالَم میوه میآورد و نموّ میکند.› و افزود که ‹به تمامی خلقتِ زیر آسمان موعظه شده است.› ( کُولُسیان ۱:۵، ۶، ۲۳) امروزه نیز بار دیگر میتوان مصداق سخن پولُس را مشاهده کرد. اکنون دروغهای بسیاری در مورد شاهدان یَهُوَه گفته میشود. با این حال، فعالیت شاهدان در امر موعظه ثمرهٔ فراوان میآورد و برای این واعظان شادی بسیار ایجاد میکند.
پیامبران را نیز آزار رسانیدند
۱۰، ۱۱. الف) عیسی در انتها به کدام عامل شادی اشاره کرد؟ ب) چرا انبیای یَهُوَه مورد آزار و شکنجه قرار میگرفتند؟ چند نمونه ذکر کنید.
۱۰ عیسی در آخر، نهمین عامل خوشی و شادی را چنین عنوان کرد: «خوش باشید و شادی کنید . . . چرا که همین گونه پیامبرانی را که پیش از شما بودند، آزار رسانیدند.» ( متّیٰ ۵:۱۲، ھ ن ) اسرائیلیان با پیامبرانی که یَهُوَه برای هشدار دادن نزد ایشان میفرستاد رفتار بدی داشتند و آنان را آزار و شکنجه میدادند. ( اِرْمیا ۷:۲۵، ۲۶) پولُس رسول در تأیید این موضوع نوشت: «دیگر چه گویم؟ زیرا که وقت مرا کفاف نمیدهد که از . . . انبیا اخبار نمایم، که از ایمان، . . . از استهزاها و تازیانهها بلکه از بندها و زندان آزموده شدند.» — عبرانیان ۱۱:۳۲-۳۸.
۱۱ طی سلطنت اَخاب، پادشاه اسرائیل تعداد زیادی ۱پادشاهان ۱۸:۴، ۱۳؛ ۱۹:۱۰) همچنین میتوان به اِرْمیای نبی اشاره کرد که مدتی دست و پایش در کنده بسته بود و بعد به چاهی پر از گل و لای انداخته شد. ( اِرْمیا ۲۰:۱، ۲؛ ۳۸:۶) در مورد دانیال نیز میدانیم که چگونه به چاه شیران افکنده شد. ( دانیال ۶:۱۷، ۱۸) تمام این انبیای پیش از مسیح به این دلیل آزار دیدند که پرستش پاک یَهُوَه را ترویج میکردند. بسیاری از انبیا نیز به دست رهبران یهودی آزار و شکنجه دیدند. عیسی کاتبان و فریسیان را «فرزندان قاتلان انبیا» خواند. — متّیٰ ۲۳:۳۱.
از انبیای یَهُوَه به دست ایزابل همسر اَخاب به قتل رسیدند. (۱۲. چرا برای ما شاهدان یَهُوَه باعث افتخار است که مانند انبیای باستان مورد آزار و اذیت قرار بگیریم؟
۱۲ امروزه نیز ما شاهدان یَهُوَه صرفاً به این دلیل که با غیرت مژدهٔ ملکوت خدا را به دیگران میرسانیم مورد آزار و اذیت قرار میگیریم. دشمنانمان ما را متهم میکنند که در ترویج اعتقادات خود افراط میکنیم؛ همان اتهامی که همیشه به خادمان یَهُوَه نسبت داده میشد. ( اِرْمیا ۱۱:۲۱؛ ۲۰:۸، ۱۱) برای ما باعث افتخار است که به همان دلیلی مورد آزار و اذیت قرار میگیریم که انبیای وفادار یَهُوَه در گذشته آزار میدیدند و شکنجه میشدند. یعقوب، شاگرد عیسی مینویسد: «ای برادران، نمونهٔ زحمت و صبر را بگیرید از انبیایی که به نام خداوند تکلّم نمودند. اینک صابران را خوشحال میگوییم.» — یعقوب ۵:۱۰، ۱۱.
دلیل واقعی برای شاد بودن
۱۳. الف) چرا آزار و اذیت ما را دلسرد نمیکند؟ ب) چه چیزی به ما کمک میکند استوار بمانیم، این موضوع گواه چیست؟
۱۳ آزارهایی که به ما میرسد نه تنها ما را دلسرد نمیکند، بلکه باعث دلگرمیمان میگردد. زیرا ما را نیز به دلیل داشتن رفتاری همچون رفتار انبیای عهد باستان، مسیحیان قرن اوّل و خود عیسی مسیح مورد آزار و اذیت ۱پِطْرُس ۲:۲۱) کتاب مقدّس نیز به ما قوّت قلب داده میگوید: «ای حبیبان، تعجب منمایید از این آتشی که در میان شماست و به جهت امتحان شما میآید که گویا چیزی غریب بر شما واقع شده باشد. اگر به خاطر نام مسیح رسوایی میکشید، خوشا به حال شما زیرا که روح جلال و روح خدا بر شما آرام میگیرد.» ( ۱پِطْرُس ۴:۱۲، ۱۴) آری، تجربه به ما ثابت کرده است که با کمک روحالقدس خدا میتوانیم بر هر فشاری غلبه کنیم. حقیقتاً، چه چیزی شادیآورتر از اینکه بدانیم یَهُوَه ما را شایستهٔ برکات خود دانسته و روح مقدّس خویش را به ما ارزانی داشته است. — مزمور ۵:۱۲؛ فیلِپّیان ۱:۲۷-۲۹.
قرار میدهند. (۱۴. چرا آزار و اذیت دیدن در راه پارسایی باعث شادی ما میشود؟
۱۴ دلیل دیگری که آزار دیدن در راه صداقت و پارسایی باعث شادی ما میشود این است که به ما ثابت میکند که به یَهُوَه و اصول والای او وفادار بودهایم. پولُس رسول میگوید: «همهٔ کسانی که میخواهند در مسیح عیسی به دینداری زیست کنند، زحمت خواهند کشید.» ( ۲تیموتاؤس ۳:۱۲) همچنین چقدر باعث شادی ماست که با وفاداریمان میتوانیم جوابی محکم به شیطان بدهیم که ادعا میکند همهٔ مخلوقات یَهُوَه صرفاً برای نفع شخصی او را پرستش میکنند. ( ایّوب ۱:۹-۱۱؛ ۲:۳، ۴) آری، شادی ما از این است که سهمی، هر چند کوچک، در راه اثبات حق حاکمیت یَهُوَه داریم. — امثال ۲۷:۱۱.
اجر شما عظیم است
۱۵، ۱۶. الف) چرا عیسی گفت «خوش باشید و شادی عظیم نمایید»؟ ب) یَهُوَه چه اجری نصیب مسحشدگان و «گوسفندان دیگر» میکند؟
۱۵ عیسی خاطر نشان کرد که وقتی ما را مانند پیامبران عهد باستان آزار میدهند باید شاد باشیم و دلیل آن را چنین عنوان کرد: «خوش باشید و شادی عظیم نمایید، زیرا اجر شما در آسمان عظیم است.» ( متّیٰ ۵:۱۲) پولُس رسول نوشت: «مزد گناه موت است، اما نعمت خدا حیات جاودانی در خداوند ما عیسی مسیح.» ( رومیان ۶:۲۳) ‹اجر عظیمی› که یَهُوَه وعده داده است زندگی جاودان است. ارزش زندگی جاودان آنقدر زیاد است که هیچ یک از ما نمیتواند بهای آن را بپردازد. اما یَهُوَه آن را همچون هدیهای به ما میبخشد. عیسی اشاره نمود که ‹اجر ما در آسمان› است زیرا یَهُوَه خدای آسمانها آن را به ما عطا میکند.
۱۶ مسحشدگان «تاج حیات» را دریافت میکنند، یعنی در کنار مسیح به زندگی فناناپذیر در آسمان نایل میآیند. ( یعقوب ۱:۱۲، ۱۷) نصیب مسیحیانی که امید زمینی دارند، زندگی ابدی در زمینی بهشتگونه میباشد. ( یوحنّا ۱۰:۱۶؛ مکاشفه ۲۱:۳-۵) هیچ یک از این دو گروه مستحق چنین «اجر عظیمی» نیست. این یک «لطف بزرگ» است که یَهُوَه به خادمان خود میکند. پولُس در این خصوص نوشت: «خدا را برای بخشش غیرقابل توصیف او سپاس بگوییم!» — ۲قُرِنتیان ۹:۱۴، ۱۵، ا ش.
۱۷. چرا با وجود مصایب و سختیها میتوانیم «شادی عظیم» نماییم؟
۱۷ پولُس رسول به مسیحیانی که برخی از آنان اندکی بعد تحت شکنجهٔ رومیان قرار گرفتند نوشت: «در زحمات خود نیز شاد هستیم زیرا میدانیم که زحمت، بردباری را ایجاد میکند و بردباری موجب میشود که مورد قبول خدا شویم و این امر امید را میآفریند. این امید هیچ وقت ما را مأیوس نمیسازد.» پولُس سپس افزود: «امیدتان مایهٔ شادی شما باشد و در رنج و مصیبت صابر باشید.» ( رومیان ۵:۳-۵؛ ۱۲:۱۲، ا ش ) اجری که یَهُوَه به دلیل تحمّل مصایب به ما ارزانی میدارد، حال چه سلطنت در کنار مسیح در آسمان باشد و چه زندگی ابدی بر روی زمین، بسیار بیش از آن چیزی است که استحقاقش را داریم. رسیدن به زندگی جاودانه و خدمت و ستایش یَهُوَه خدا براستی که «شادی عظیمی» در دل ما به وجود میآورد.
۱۸. ملتهای جهان در پایان چه خواهند کرد، و یَهُوَه چه پاسخی خواهد داد؟
۱۸ در برخی از کشورها شاهدان یَهُوَه مورد اذیت و آزار بسیار قرار گرفتهاند و این آزارها همچنان هم ادامه دارد. عیسی در نبوّتی در خصوص ایّام آخر گفت: «جمیع امّتها به جهت اسم من از شما نفرت کنند.» ( متّیٰ ۲۴:۹) شیطان سرانجام، کاری خواهد کرد که ملتهای جهان نفرت خود را به شاهدان یَهُوَه نمایان کنند. ( حِزْقِیال ۳۸:۱۰-۱۲، ۱۴-۱۶) درست در آن موقع است که یَهُوَه وارد عمل خواهد شد. «خویشتن را در نظر امّتهای بسیاری معظّم و قدّوس و معروف خواهم نمود و خواهند دانست که من یَهُوَه هستم.» ( حِزْقِیال ۳۸:۲۳) یَهُوَه بدین شکل نام معظّم خویش را تقدیس خواهد کرد و امّت خود را از هر گونه آزار و شکنجه رهایی خواهد داد. پس، «خوشا به حال آن که در آزمایشها استقامت نشان میدهد.» — یعقوب ۱:۱۲، ھ ن.
۱۹. با نزدیک شدن «روز خداوند» باید به چه کاری مشغول باشیم؟
۱۹ از آنجا که «روز خداوند» بسیار نزدیک است، پس شاد باشیم که ‹شایستهٔ آن شمرده شدهایم که به جهت اسم او رسوایی کشیم.› ( ۲پِطْرُس ۳:۱۰-۱۳؛ اَعمال ۵:۴۱) ما نیز همچنان که در انتظار اجر عظیم خود در دنیای جدید خدا میباشیم، بیاییم با استواری مانند مسیحیان قرن اوّل به مردم دنیا ‹تعلیم و مژده دهیم که عیسی همان مسیح موعود› و پادشاهی است که یَهُوَه برای ملکوت خود برگزیده است. — اَعمال ۵:۴۲، ا ش؛ یعقوب ۵:۱۱.
مرور
• منظور از آزار دیدن در راه پارسایی چیست؟
• مسیحیان قرن اوّل در مقابل آزار و شکنجه چه روحیهای از خود نشان میدادند؟
• چرا میتوان گفت که شاهدان یَهُوَه نیز مانند پیامبران عهد باستان مورد آزار و اذیت قرار میگیرند؟
• چرا وقتی مورد آزار و اذیت قرار میگیریم میتوانیم ‹خوش باشیم و شادی کنیم›؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعهای]
[تصاویر در صفحهٔ ۳۰، ۳۱]
خوشا به حال شما، آنگاه که مردم به خاطر من، شما را دشنام دهند
[سطر اعتبار]
Group in prison: Chicago Herald-American