SI Jesu-Kristo nagtudlo sa iyang mga sumusunod: “Busa, mag-ampo kamo sa ingon niini nga paagi: ‘Amahan namo nga anaa sa mga langit, pagabalaanon unta ang imong ngalan. Paanhia ang imong gingharian. Matuman unta ang imong kabubut-on, maingon sa langit, mao man usab sa yuta.’” (Mateo 6:9, 10) Kining pag-ampoa, nga nailhan sa kadaghanan ingong Amahan Namo, o Pag-ampo sa Ginoo, nagpatin-aw sa katuyoan sa Gingharian sa Diyos.

Pinaagi sa maong Gingharian, ang ngalan sa Diyos mabalaan. Kini mahinloan sa tanang pasipala nga gihan-ok niini tungod sa pagrebelde ni Satanas ug sa tawo. Hinungdanon kaayo kini. Ang kalipay sa tanang intelihenteng mga linalang nagdepende sa ilang pagbalaan sa ngalan sa Diyos ug sa kinabubut-ong pagpasakop sa iyang katungod sa pagmando.—Pinadayag 4:11.

Dugang pa, ang Gingharian gitukod aron ‘matuman ang kabubut-on sa Diyos, maingon sa langit, mao man usab sa yuta.’ Ug unsa ang maong kabubut-on? Kini mao ang pagpasig-uli sa relasyon tali sa Diyos ug sa mga tawo, nga giwala ni Adan. Ang Gingharian magtuman usab sa katuyoan sa Unibersohanong Soberano, si Jehova, sa pagtukod ug usa ka paraiso dinhi sa yuta diin ang maayong mga tawo mabuhi hangtod sa kahangtoran. Oo, ang Gingharian sa Diyos magwagtang sa tanang kadaot nga gipahinabo sa orihinal nga sala ug magpatuman sa mahigugmaong katuyoan sa Diyos alang sa yuta. (1 Juan 3:8) Kining maong Gingharian ug kon unsay himoon niini, sa pagkatinuod, mao ang pangunang mensahe sa Bibliya.

Ang Gingharian sa Diyos maoy usa ka tinuod nga kagamhanan nga adunay dakong gahom. Ang manalagnang si Daniel naghatag kanato ug ideya kon unsa ka gamhanan kini. Dugay na kanhi, siya mitagna: “Ang Diyos sa langit magatukod ug usa ka gingharian nga . . . magadugmok ug magatapos niining tanang [tawhanong] gingharian.” Dugang pa, lahi sa tawhanong mga kagamhanan, nga motungha ug mahanaw sa lakaw sa kasaysayan, ang Gingharian sa Diyos “dili gayod malumpag.” (Daniel 2:44) Dili kay kana ra. Sa tanang bahin, kining Ginghariana labaw kaayo kon itandi sa bisan unsang tawhanong kagamhanan.

Ang Gingharian sa Diyos adunay labing maayong Hari.

Tagda kon kinsa kanang Haria. Diha sa “usa ka damgo ug mga panan-awon” nga gihatag kaniya, nakita ni Daniel ang Magmamando sa Gingharian sa Diyos ingong “sama sa anak sa tawo” nga gipaatubang sa Diyos nga Labing Gamhanan ug gihatagag dumalayong “pagmando ug dignidad ug gingharian.” (Daniel 7:1, 13, 14) Ang maong Anak sa tawo walay lain kondili si Jesu-Kristo—ang Mesiyas. (Mateo 16:13-17) Gitudlo ni Jehova nga Diyos ang kaugalingon niyang Anak, si Jesus, nga mahimong Hari sa Iyang Gingharian. Sa dinhi pa si Jesus sa yuta, iyang giingnan ang daotang mga Pariseo: “Ang gingharian sa Diyos anaa sa inyong taliwala,” nga nagpasabot nga siya, ang umaabot nga Hari sa maong Gingharian, didto sa ilang taliwala.—Lucas 17:21.

Kinsa taliwala sa mga tawo ang makatupong sa mga katakos ni Jesus ingong Magmamando? Gipamatud-an na ni Jesus nga siya maoy usa ka matarong, kasaligan, ug mahingawaon gayod nga Lider. Ang mga Ebanghelyo naghubit kaniya ingong usa  ka tawo nga molihok dayon ug may malumo ug tiunayng pagbati. (Mateo 4:23; Marcos 1:40, 41; 6:31-34; Lucas 7:11-17) Dugang pa, ang nabanhawng Jesus wala na mailalom sa kamatayon o sa uban pang tawhanong mga limitasyon.—Isaias 9:6, 7.

Si Jesus ug ang iyang mga kauban magmando gikan sa usa ka labaw nga posisyon.

Sa iyang panan-awon pinaagig damgo, nakita usab ni Daniel nga “ang gingharian ug ang pagmando . . . gihatag ngadto sa katawhan nga mao ang mga balaan.” (Daniel 7:27) Si Jesus wala mag-inusara sa pagmando. Siya adunay mga kauban nga magmando ingong mga hari ug mag-alagad ingong mga saserdote. (Pinadayag 5:9, 10; 20:6) Mahitungod kanila, si apostol Juan misulat: “Nakita ko, ug, tan-awa! ang Kordero nga nagbarog diha sa Bukid sa Zion, ug uban kaniya ang usa ka gatos ug kap-atag-upat ka libo . . . nga gipalit gikan sa yuta.”—Pinadayag 14:1-3.

Ang Kordero mao si Jesu-Kristo human siya maentrono ingong Hari sa Gingharian. (Juan 1:29; Pinadayag 22:3) Ang Bukid sa Zion nagtumong sa langit. a (Hebreohanon 12:22) Si Jesus ug ang iyang 144,000 ka kauban nagamando gikan sa langit. Usa gayod kini ka binayaw nga posisyon nga gikan niana sila nagamando! Kay atua sa langit, sila mas haluag ug panglantaw. Sanglit ang langit mao ang sentro sa pagmando niini, ang “gingharian sa Diyos” gitawag usab nga “gingharian sa mga langit.” (Lucas 8:10; Mateo 13:11) Walay hinagiban, bisan ang nukleyar nga mga pag-atake, nga makahulga o makalaglag sa maong langitnong kagamhanan. Kini dili mapukan ug kini magtuman sa katuyoan ni Jehova alang niini.—Hebreohanon 12:28.

Ang Gingharian sa Diyos adunay kasaligang mga hawas dinhi sa yuta.

Giunsa nato pagkahibalo niini? Ang Salmo 45:16 nag-ingon: ‘Ikaw magatudlo ug mga prinsipe sa tibuok yuta.’ Ang ‘ikaw’ niining tagnaa mao ang Anak sa Diyos. (Salmo 45:6, 7; Hebreohanon 1:7, 8) Busa, si Jesu-Kristo mismo mao ang magtudlo ug prinsipenhong mga hawas. Makaseguro kita nga sila magmatinumanon sa pagtuman sa iyang paggiya. Bisan karon, ang kuwalipikadong mga lalaki nga nag-alagad ingong mga ansiyano diha sa Kristohanong kongregasyon gitudloan nga dili ‘magharihari’ ibabaw sa ilang mga isigkamagtutuo kondili manalipod, magpalagsik, ug maghupay kanila.—Mateo 20:25-28; Isaias 32:2.

Ang Gingharian adunay matarong nga mga ginsakpan.

Sila walay-ikasaway ug mga matul-id sa mga mata sa Diyos. (Proverbio 2:21, 22) “Ang mga maaghop magapanag-iya sa yuta,” nag-ingon ang Bibliya, “ug sila makakaplag gayod sa ilang tumang kalipay sa kadagaya sa pakigdait.” (Salmo 37:11) Ang mga sakop sa maong Gingharian maoy mga maaghop—daling matudloan ug mapainubsanon, malumo ug maluloton. Ang ilang pangunang interes mao ang espirituwal nga mga butang. (Mateo 5:3) Gusto nilang buhaton kon unsay matarong ug sila daling mosanong sa pagtultol sa Diyos.

Ang Gingharian sa Diyos gigamhan sa labing maayong mga balaod.

Ang mga balaod ug mga prinsipyo nga gilatid sa gingharian naggikan kang Jehova nga Diyos mismo. Imbes maglimite kanato sa dili-makiangayong paagi, kini makabenepisyo kanato. (Salmo 19:7-11) Daghang tawo ang nakabenepisyo na pinaagi sa pagkinabuhi subay sa matarong nga mga kinahanglanon ni Jehova. Pananglitan, ang pagsunod sa tambag sa Bibliya alang sa mga bana, mga asawa, ug mga anak makapauswag sa atong pamilyahanong kinabuhi. (Efeso 5:33–6:3) Kon atong tumanon ang sugo nga ‘isul-ob nato ang gugma,’ ang atong relasyon sa uban mouswag. (Colosas 3:13, 14) Samtang kita nagkinabuhi subay sa Kasulatanhong mga prinsipyo, kita usab makaugmad ug maayong mga batasan sa pagtrabaho ug usa ka balanseng panglantaw sa salapi. (Proverbio 13:4; 1 Timoteo 6:9, 10) Ang paglikay sa paghuboghubog, seksuwal nga imoralidad, tabako, ug makagiyan nga mga droga makatabang kanato sa pagpanalipod sa atong kahimsog.—Proverbio 7:21-23; 23:29, 30; 2 Corinto 7:1.

Ang Gingharian sa Diyos maoy usa ka kagamhanan nga gitukod sa Diyos. Ang Hari niini—ang Mesiyas, si Jesu-Kristo—ug ang tanan niyang kaubang mga magmamando manubag sa Diyos sa pagtuboy sa Iyang matarong nga mga balaod ug  mahigugmaong mga prinsipyo. Ang mga sakop sa maong Gingharian, nga naglakip sa yutan-ong mga hawas niini, malipay sa pagkinabuhi subay sa mga balaod sa Diyos. Busa, ang Diyos mao ang panguna sa kinabuhi sa mga magmamando ug sa mga sakop sa Gingharian. Tungod niana, ang Gingharian maoy usa ka tinuod nga teokrasya—nga gimandoan sa Diyos. Kini seguradong magpalampos sa katuyoan nga tungod niana kini gitukod. Apan kanus-a nagsugod pagmando ang Gingharian sa Diyos, nga nailhan usab nga Mesiyanikong Gingharian?

Ang usa ka paagi sa pagsabot kon kanus-a nagsugod pagmando ang Gingharian makaplagan diha sa mga pulong ni Jesus. Siya nag-ingon: “Ang Jerusalem pagayatakan sa mga nasod, hangtod matuman ang tinudlong mga panahon sa mga nasod.” (Lucas 21:24) Ang Jerusalem mao ang bugtong siyudad sa tibuok yuta nga direktang nalangkit sa ngalan sa Diyos. (1 Hari 11:36; Mateo 5:35) Kini mao ang kaulohan sa usa ka yutan-ong gingharian nga giuyonan ug gipaluyohan sa Diyos. Kanang siyudara pagayatakan sa mga nasod sa paagi nga ang pagmando sa Diyos baldahon sa mga kagamhanan sa kalibotan. Kanus-a kini magsugod?

Ang kataposang hari nga naglingkod sa trono ni Jehova sa Jerusalem giingnan: “Kuhaa ang purong, ug kuhaa ang korona. . . . Walay magapanag-iya niini hangtod nga moabot siya nga may legal nga katungod, ug ihatag ko kini kaniya.” (Ezequiel 21:25-27) Ang korona pagakuhaon gikan sa ulo nianang haria, ug sa ingon mabalda ang pagmando sa Diyos ibabaw sa Iyang katawhan. Kini nahitabo niadtong 607 W.K.P. sa dihang gilaglag sa mga Babilonyanhon ang Jerusalem. Sulod sa “tinudlong mga panahon” nga mosunod, ang Diyos walay gingharian sa yuta nga maghawas sa iyang pagmando. Sa kataposan lamang nianang maong mga panahon nga ihatag ni Jehova ang gahom sa pagmando ngadto sa usa nga “may legal nga katungod”—si Jesu-Kristo. Unsa ka dugay ang maong yugto sa panahon?

Ang tagna diha sa basahon sa Bibliya nga Daniel nag-ingon: “Tag-a ninyo ang kahoy, ug laglaga kini. Hinunoa, ibilin ninyo ang iyang tuod diha sa yuta, apan may pikit nga puthaw ug tumbaga, . . . hangtod nga molabay kaniya ang pito ka panahon.” (Daniel 4:23) Sama sa ato unyang mahibaloan, ang “pito ka panahon” nga gihisgotan dinhi maoy katumbas sa gidugayon sa “tinudlong mga panahon sa mga nasod.”

Diha sa Bibliya, ang mga tawo, mga magmamando, ug mga gingharian usahay gihawasan ug mga kahoy. (Salmo 1:3; Jeremias 17:7, 8; Ezequiel, kapitulo 31) Ang simbolikong kahoy “makita hangtod sa kinatumyan sa tibuok yuta.” (Daniel 4:11) Busa, ang pagmando nga gihawasan sa maong kahoy nga pagaputlon ug pikitan miabot “hangtod sa kinatumyan sa yuta,” nga naglakip sa tanang gingharian sa mga tawo. (Daniel 4:17, 20, 22) Busa ang maong kahoy naghawas sa supremong pagmando sa Diyos, ilabina maylabot sa relasyon niini sa yuta. Kining maong pagmando gipahayag sa yuta sulod sa usa ka yugto sa panahon pinaagi sa gingharian nga gitukod ni Jehova ibabaw sa nasod sa Israel. Ang simbolikong kahoy giputol, ug ang tuod niini gipikitan ug mga pikit nga puthaw ug tumbaga aron kini dili manalingsing.  Kini nagpasabot nga ang gingharian nga gigamit sa Diyos sa pagmando sa yuta mohunong na sa pagmando, sama sa nahitabo niadtong 607 W.K.P.—apan dili kay hangtod sa hangtod. Ang kahoy magpabiling pinikitan hangtod sa paglabay sa “pito ka panahon.” Sa kataposan nianang yugtoa, ihatag ni Jehova ang pagmando ngadto sa legal nga manununod niini, si Jesu-Kristo. Dayag nga ang “pito ka panahon” ug ang “tinudlong mga panahon sa mga nasod” nagtumong sa samang yugto sa panahon.

Ang Bibliya nagtabang kanato sa pagtino sa gitas-on sa “pito ka panahon.” Gipadayag niini nga ang 1,260 ka adlaw motumbas sa “usa ka panahon ug mga panahon [duha ka panahon, plural] ug tunga sa panahon”—sa total nga tulo ug tunga ka “panahon.” (Pinadayag 12:6, 14) Kini nagpasabot nga ang duha ka pilo sa maong gidaghanon, o pito ka panahon, maoy 2,520 ka adlaw.

Kon moihap kitag literal nga 2,520 ka adlaw gikan sa 607 W.K.P., moabot kita sa 600 W.K.P. Apan, ang pito ka panahon mas dugay pa niana. Kini nagpadayon pa sa dihang si Jesus naghisgot bahin sa “tinudlong mga panahon sa mga nasod.” Busa ang pito ka panahon maoy matagnaon. Tungod niana, kinahanglang ipadapat nato ang lagda sa Kasulatan: “Usa ka adlaw alang sa usa ka tuig.” (Numeros 14:34; Ezequiel 4:6) Nianang paagiha, ang pito ka panahon sa pagmando sa yuta pinaagi sa mga gahom sa kalibotan nga wala mangilabot ang Diyos mokabat ug 2,520 ka tuig. Kon moihap kitag 2,520 ka tuig gikan sa 607 W.K.P., moabot kita sa 1914 K.P. Nianang tuiga natapos ang “tinudlong mga panahon sa mga nasod,” o pito ka panahon. Kini nagkahulogan nga si Jesu-Kristo nagsugod sa pagmando ingong Hari sa Gingharian sa Diyos niadtong 1914.

Sanglit ang Mesiyanikong Gingharian natukod na sa langit, angay ba kitang magpadayon sa pag-ampo niana nga moanhi, sumala sa gitudlo ni Jesus diha sa sulondang pag-ampo? (Mateo 6:9, 10) Oo. Haom ug makahuloganon gihapon ang maong hangyo. Umaabot pa ang bug-os nga pagkontrolar sa Gingharian sa Diyos niining yutaa.

Pagkatalagsaon ang mga panalangin nga mapahimuslan sa matinumanong katawhan sa dihang mahitabo kana! “Ang Diyos makig-uban kanila,” nag-ingon ang Bibliya, “ug iyang pagapahiran ang tanang luha gikan sa ilang mga mata, ug ang kamatayon mawala na, ni may pagbangotan ni pagtiyabaw ni may kasakit pa. Ang unang mga butang nangagi na.” (Pinadayag 21:3, 4) Nianang panahona, “walay pumoluyo nga moingon: ‘Ako masakiton.’” (Isaias 33:24) Kinabuhing dayon ang mapahimuslan niadtong gikahimut-an sa Diyos. (Juan 17:3) Samtang kita magpaabot sa katumanan niini ug sa uban pang kahibulongang mga tagna sa Bibliya, “magpadayon [kita] sa pagpangita pag-una sa gingharian ug sa pagkamatarong [sa Diyos].”—Mateo 6:33.