Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ δίδαξε τους ακολούθους του: «Πρέπει, λοιπόν, να προσεύχεστε με αυτόν τον τρόπο: “Πατέρα μας που είσαι στους ουρανούς, ας αγιαστεί το όνομά σου. Ας έρθει η βασιλεία σου. Ας γίνει το θέλημά σου, όπως στον ουρανό, έτσι και πάνω στη γη”». (Ματθαίος 6:9, 10) Αυτή η προσευχή, γνωστή σε πολλούς ως το «Πάτερ Ημών», εξηγεί το σκοπό της Βασιλείας του Θεού.

Μέσω της Βασιλείας, το όνομα του Θεού θα αγιαστεί. Θα καθαριστεί από όλη την ατίμωση που έχει συσσωρευτεί πάνω του ως αποτέλεσμα του στασιασμού του Σατανά και του ανθρώπου. Αυτό είναι ζωτικό. Η ευτυχία όλων των νοήμονων πλασμάτων εξαρτάται από το αν θεωρούν το όνομα του Θεού ιερό και αν δέχονται πρόθυμα το δικαίωμα που έχει να κυβερνάει.—Αποκάλυψη 4:11.

Επιπλέον, η Βασιλεία έχει εγκαθιδρυθεί για να «γίνει το θέλημα [του Θεού], όπως στον ουρανό, έτσι και πάνω στη γη». Και ποιο είναι αυτό το θέλημα; Είναι το να αποκατασταθεί η σχέση του Θεού με την ανθρωπότητα, την οποία έχασε ο Αδάμ. Η Βασιλεία θα εξυπηρετήσει επίσης το σκοπό του Παγκόσμιου Κυρίαρχου, του Ιεχωβά, να εγκαθιδρύσει έναν παράδεισο στη γη όπου οι καλοί άνθρωποι θα μπορούν να απολαμβάνουν τη ζωή για πάντα. Ναι, η Βασιλεία του Θεού θα αντιστρέψει όλη τη βλάβη που προήλθε από την πρώτη αμαρτία και θα πραγματοποιήσει το στοργικό σκοπό του Θεού για τη γη. (1 Ιωάννη 3:8) Αυτή η Βασιλεία και όσα θα επιτελέσει αποτελούν, στην ουσία, το βασικό άγγελμα της Γραφής.

Η Βασιλεία του Θεού είναι μια πραγματική κυβέρνηση που διαθέτει μεγάλη δύναμη. Ο προφήτης Δανιήλ μάς έδωσε μια πρόγευση σχετικά με το πόσο ισχυρή είναι. Πριν από πολύ καιρό, ο ίδιος προείπε: «Ο Θεός του ουρανού θα εγκαθιδρύσει μια βασιλεία η οποία . . . θα συντρίψει και θα βάλει τέλος σε όλες . . . τις [ανθρώπινες] βασιλείες». Επιπλέον, σε αντίθεση με τις ανθρώπινες κυβερνήσεις, οι οποίες έρχονται και παρέρχονται στο διάβα της ιστορίας, η Βασιλεία του Θεού «ποτέ δεν θα καταστραφεί». (Δανιήλ 2:44) Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Από κάθε άποψη, η εν λόγω Βασιλεία είναι πολύ ανώτερη από οποιαδήποτε ανθρώπινη κυβέρνηση.

Η Βασιλεία του Θεού έχει ανώτερο Βασιλιά.

Σκεφτείτε ποιος είναι αυτός ο Βασιλιάς. Σε «όνειρο και οράματα» που του δόθηκαν, ο Δανιήλ είδε τον Άρχοντα της Βασιλείας του Θεού ως “κάποιον που ήταν σαν γιος ανθρώπου” και ο οποίος φέρθηκε μπροστά στον Παντοδύναμο Θεό και έλαβε ακατάλυτη «εξουσία διακυβέρνησης και αξιοπρέπεια και βασιλεία». (Δανιήλ 7:1, 13, 14) Αυτός ο Γιος του ανθρώπου δεν είναι άλλος από τον Ιησού Χριστό—τον Μεσσία. (Ματθαίος 16:13-17) Ο Ιεχωβά Θεός όρισε τον ίδιο του τον Γιο, τον Ιησού, Βασιλιά της Βασιλείας Του. Όταν ήταν στη γη, ο Ιησούς είπε στους πονηρούς Φαρισαίους: «Η βασιλεία του Θεού είναι ανάμεσά σας», εννοώντας ότι ο ίδιος, ο μελλοντικός Βασιλιάς αυτής της Βασιλείας, βρισκόταν ανάμεσά τους.—Λουκάς 17:21.

Ποιος ανάμεσα από την ανθρωπότητα μπορεί να έχει τα διαπιστευτήρια που διαθέτει ο Ιησούς ως Άρχοντας; Ο Ιησούς έχει ήδη αποδείξει ότι είναι πέρα για πέρα δίκαιος, αξιόπιστος και συμπονετικός Ηγέτης. Τα Ευαγγέλια τον απεικονίζουν  ως άνθρωπο δράσης καθώς και ως άτομο με τρυφερή θέρμη και βαθιά αισθήματα. (Ματθαίος 4:23· Μάρκος 1:40, 41· 6:31-34· Λουκάς 7:11-17) Επιπλέον, ο αναστημένος Ιησούς δεν υπόκειται στο θάνατο ή σε άλλους ανθρώπινους περιορισμούς.—Ησαΐας 9:6, 7.

Ο Ιησούς και οι σύντροφοί του κυβερνούν από ανώτερη θέση.

Στο όραμα που έλαβε σε όνειρο, ο Δανιήλ είδε επίσης ότι «η βασιλεία και η εξουσία . . . δόθηκαν στο λαό που είναι οι άγιοι». (Δανιήλ 7:27) Ο Ιησούς δεν κυβερνάει μόνος. Έχει και άλλους μαζί του οι οποίοι πρόκειται να κυβερνήσουν ως βασιλιάδες και να υπηρετήσουν ως ιερείς. (Αποκάλυψη 5:9, 10· 20:6) Σχετικά με αυτούς, ο απόστολος Ιωάννης έγραψε: «Είδα το Αρνί να στέκεται πάνω στο Όρος Σιών, και μαζί του εκατόν σαράντα τέσσερις χιλιάδες . . . οι οποίοι έχουν αγοραστεί από τη γη».—Αποκάλυψη 14:1-3.

Το Αρνί είναι ο Ιησούς Χριστός στη Βασιλική του θέση. (Ιωάννης 1:29· Αποκάλυψη 22:3) Αυτό το Όρος Σιών αναφέρεται στον ουρανό. * (Εβραίους 12:22) Ο Ιησούς και οι 144.000 σύντροφοί του κυβερνούν από τον ουρανό. Πόσο εξυψωμένη είναι η θέση από την οποία κυβερνούν! Επειδή βρίσκονται στον ουρανό, έχουν πιο διευρυμένη άποψη. Εφόσον η έδρα της «βασιλείας του Θεού» είναι ο ουρανός, αυτή αποκαλείται επίσης “η βασιλεία των ουρανών”. (Λουκάς 8:10· Ματθαίος 13:11) Ούτε όπλα, ούτε ακόμη και πυρηνικές επιθέσεις, μπορούν να φτάσουν αυτή την ουράνια κυβέρνηση και να την ανατρέψουν. Είναι ακατανίκητη και θα εκπληρώσει το σκοπό που έχει ο Ιεχωβά για αυτήν.—Εβραίους 12:28.

Η Βασιλεία του Θεού έχει αξιόπιστους εκπροσώπους στη γη.

Πώς το γνωρίζουμε αυτό; Το εδάφιο Ψαλμός 45:16 δηλώνει: «Θα διορίσεις άρχοντες σε όλη τη γη». Αυτή η προφητεία απευθύνεται στον Γιο του Θεού. (Ψαλμός 45:6, 7· Εβραίους 1:7, 8) Επομένως, ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός θα διορίσει τους αρχοντικούς εκπροσώπους. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι αυτοί θα εκτελούν πιστά τις οδηγίες του. Ακόμη και σήμερα, άντρες με τα κατάλληλα προσόντα οι οποίοι υπηρετούν ως πρεσβύτεροι στη Χριστιανική εκκλησία διδάσκονται, όχι να «καταδυναστεύουν» τους ομοπίστους τους, αλλά να τους προστατεύουν, να τους αναζωογονούν και να τους παρηγορούν.—Ματθαίος 20:25-28· Ησαΐας 32:2.

Η Βασιλεία έχει δίκαιους υπηκόους.

Αυτοί είναι άμεμπτοι και ευθείς στα μάτια του Θεού. (Παροιμίες 2:21, 22) «Οι πράοι . . . θα γίνουν κάτοχοι της γης», λέει η Γραφή, «και θα βρίσκουν εξαιρετική ευχαρίστηση στην αφθονία της ειρήνης». (Ψαλμός 37:11) Οι υπήκοοι της Βασιλείας είναι πράοι—ευδίδακτοι και ταπεινοί, ήπιοι και καλοσυνάτοι. Το πρωταρχικό τους ενδιαφέρον είναι τα πνευματικά ζητήματα. (Ματθαίος 5:3) Θέλουν να κάνουν το ορθό και ανταποκρίνονται στη θεϊκή κατεύθυνση.

Η Βασιλεία του Θεού διέπεται από ανώτερους νόμους.

Οι νόμοι και οι αρχές που διέπουν τη Βασιλεία προέρχονται από τον ίδιο τον Ιεχωβά Θεό. Αντί να μας περιορίζουν άδικα, μας ωφελούν. (Ψαλμός 19:7-11) Πολλοί άνθρωποι ωφελούνται ήδη ζώντας σύμφωνα με τις δίκαιες απαιτήσεις του Ιεχωβά. Παραδείγματος χάρη, αν δίνουμε προσοχή στις Γραφικές συμβουλές για τους άντρες, τις γυναίκες και τα παιδιά βελτιώνεται η οικογενειακή μας ζωή. (Εφεσίους 5:33–6:3) Όταν υπακούμε στην εντολή να “ντυνόμαστε την αγάπη”, η σχέση μας με τους άλλους βελτιώνεται. (Κολοσσαείς 3:13, 14) Καθώς ζούμε σύμφωνα με τις Γραφικές αρχές, καλλιεργούμε επίσης καλές συνήθειες εργασίας και ισορροπημένη άποψη για τα χρήματα. (Παροιμίες 13:4· 1 Τιμόθεο 6:9, 10) Η αποφυγή της μέθης, της σεξουαλικής ανηθικότητας, του καπνού και των ναρκωτικών μάς βοηθάει να προφυλάσσουμε την υγεία μας.—Παροιμίες 7:21-23· 23:29, 30· 2 Κορινθίους 7:1.

Η Βασιλεία του Θεού είναι μια κυβέρνηση την οποία όρισε ο Θεός. Ο Βασιλιάς της—ο Μεσσίας, ο Ιησούς Χριστός—και όλοι οι συγκυβερνήτες του έχουν ευθύνη απέναντι στον Θεό να υποστηρίζουν τους δίκαιους νόμους Του και τις στοργικές αρχές Του. Οι υπήκοοι της Βασιλείας, περιλαμβανομένων και των επίγειων εκπροσώπων της, βρίσκουν ευχαρίστηση καθώς ζουν  σύμφωνα με τους νόμους του Θεού. Ο Θεός είναι, λοιπόν, το επίκεντρο της ζωής των κυβερνητών και των υπηκόων της Βασιλείας. Συνεπώς, η Βασιλεία είναι αληθινή θεοκρατία—διακυβέρνηση από τον Θεό. Είναι βέβαιο ότι θα επιτύχει στην εκτέλεση του σκοπού για τον οποίο έχει εγκαθιδρυθεί. Αλλά πότε αρχίζει τη διακυβέρνησή της η Βασιλεία του Θεού, η οποία είναι επίσης γνωστή ως Μεσσιανική Βασιλεία;

Ένας βασικός παράγοντας για να κατανοήσουμε πότε αρχίζει η διακυβέρνηση της Βασιλείας βρίσκεται στα λόγια του Ιησού. «Η Ιερουσαλήμ θα καταπατείται από τα έθνη», είπε, «μέχρι να συμπληρωθούν οι προσδιορισμένοι καιροί των εθνών». (Λουκάς 21:24) Η Ιερουσαλήμ ήταν η μοναδική πόλη σε όλη τη γη που συνδεόταν άμεσα με το όνομα του Θεού. (1 Βασιλέων 11:36· Ματθαίος 5:35) Ήταν η πρωτεύουσα μιας επίγειας βασιλείας που είχε την επιδοκιμασία του Θεού. Αυτή η πόλη επρόκειτο να καταπατηθεί από τα έθνη με την έννοια ότι οι κοσμικές κυβερνήσεις θα διέκοπταν τη διακυβέρνηση του Θεού επί του λαού του. Πότε θα άρχιζε αυτό;

Στον τελευταίο βασιλιά που κάθησε στο θρόνο του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ ειπώθηκε: «Βγάλε το τουρμπάνι και αφαίρεσε το στέμμα. . . . Δεν πρόκειται να ανήκει σε κανέναν, ώσπου να έρθει εκείνος που έχει το νόμιμο δικαίωμα, και θα το δώσω σε αυτόν». (Ιεζεκιήλ 21:25-27) Το στέμμα θα αφαιρούνταν από το κεφάλι εκείνου του βασιλιά, και η διακυβέρνηση του Θεού επί του λαού Του θα διακοπτόταν. Αυτό συνέβη το 607 Π.Κ.Χ. όταν οι Βαβυλώνιοι κατέστρεψαν την Ιερουσαλήμ. Κατά τη διάρκεια “των προσδιορισμένων καιρών” που θα ακολουθούσαν, ο Θεός δεν θα είχε κάποια κυβέρνηση στη γη που να εκπροσωπεί τη δική του διακυβέρνηση. Μόνο μετά το τέλος εκείνων των καιρών θα έδινε ο Ιεχωβά την εξουσία για διακυβέρνηση σε αυτόν «που έχει το νόμιμο δικαίωμα»—τον Ιησού Χριστό. Πόσο θα διαρκούσε αυτή η περίοδος;

Μια προφητεία στο Γραφικό βιβλίο του Δανιήλ αναφέρει: «Κόψτε το δέντρο και καταστρέψτε το. Το στέλεχος των ριζών του, όμως, αφήστε το στη γη, αλλά με δεσμά σιδερένια και χάλκινα . . . ώσπου να περάσουν εφτά καιροί από πάνω του». (Δανιήλ 4:23) Όπως θα δούμε, οι «εφτά καιροί» που αναφέρονται εδώ αντιστοιχούν από πλευράς διάρκειας με “τους προσδιορισμένους καιρούς των εθνών”.

Στη Γραφή, άτομα, ηγέτες και βασίλεια συμβολίζονται μερικές φορές από δέντρα. (Ψαλμός 1:3· Ιερεμίας 17:7, 8· Ιεζεκιήλ, κεφάλαιο 31) Το συμβολικό δέντρο «ήταν ορατό ως την άκρη ολόκληρης της γης». (Δανιήλ 4:11) Επομένως, η διακυβέρνηση που αντιπροσωπεύεται από το δέντρο το οποίο θα κοβόταν και θα περιοριζόταν με δεσμά εκτεινόταν «ως την άκρη της γης», περιλαμβάνοντας ολόκληρη τη βασιλεία των ανθρώπων. (Δανιήλ 4:17, 20, 22) Το δέντρο, λοιπόν, αντιπροσωπεύει την υπέρτατη διακυβέρνηση του Θεού, ιδιαίτερα σε σχέση με τη γη. Αυτή η διακυβέρνηση εκφραζόταν για κάποιο διάστημα μέσω της βασιλείας την οποία εγκαθίδρυσε ο Ιεχωβά στο έθνος του Ισραήλ. Το συμβολικό δέντρο κόπηκε ενώ σιδερένια και χάλκινα δεσμά τοποθετήθηκαν στο υπόλειμμα του κορμού ώστε να εμποδίσουν  την ανάπτυξή του. Αυτό έδειχνε ότι η λειτουργία της αντιπροσωπευτικής διακυβέρνησης του Θεού στη γη επρόκειτο να διακοπεί, όπως και συνέβη το 607 Π.Κ.Χ.—αλλά όχι επ’ αόριστον. Το δέντρο θα παρέμενε με δεσμά ώσπου να περάσουν «εφτά καιροί». Στο τέλος εκείνης της περιόδου, ο Ιεχωβά θα έδινε τη διακυβέρνηση στο νόμιμο κληρονόμο, τον Ιησού Χριστό. Σαφώς, οι «εφτά καιροί» και «οι προσδιορισμένοι καιροί των εθνών» αναφέρονται στην ίδια χρονική περίοδο.

Η Γραφή μάς βοηθάει να καθορίσουμε τη διάρκεια των “εφτά καιρών”. Εξισώνει 1.260 ημέρες με «καιρό [έναν καιρό] και καιρούς [δύο καιρούς, πληθυντικός] και μισό καιρό»—ένα σύνολο τρεισήμισι “καιρών”. (Αποκάλυψη 12:6, 14) Αυτό σημαίνει ότι το διπλάσιο του συγκεκριμένου αριθμού, δηλαδή εφτά καιροί, είναι 2.520 ημέρες.

Αν υπολογίσουμε 2.520 κατά γράμμα ημέρες από το 607 Π.Κ.Χ. φτάνουμε στο 600 Π.Κ.Χ. Ωστόσο, οι εφτά καιροί διήρκεσαν πολύ περισσότερο από αυτό το διάστημα. Βρίσκονταν ακόμη σε εξέλιξη όταν ο Ιησούς μίλησε για “τους προσδιορισμένους καιρούς των εθνών”. Οι εφτά καιροί, λοιπόν, είναι προφητικοί. Γι’ αυτό, πρέπει να εφαρμόσουμε το Γραφικό κανόνα: «Μία ημέρα για ένα έτος». (Αριθμοί 14:34· Ιεζεκιήλ 4:6) Σε αυτή την περίπτωση, οι εφτά καιροί κατά τους οποίους κυριαρχούσαν στη γη οι κοσμικές εξουσίες χωρίς θεϊκή παρέμβαση ισοδυναμούν με 2.520 χρόνια. Υπολογίζοντας 2.520 χρόνια από το 607 Π.Κ.Χ. φτάνουμε στο 1914 Κ.Χ. Αυτό είναι το έτος κατά το οποίο τελείωσαν «οι προσδιορισμένοι καιροί των εθνών», δηλαδή οι εφτά καιροί. Αυτό σημαίνει ότι ο Ιησούς Χριστός άρχισε να κυβερνάει ως Βασιλιάς της Βασιλείας του Θεού το 1914.

Εφόσον η Μεσσιανική Βασιλεία έχει ήδη εγκαθιδρυθεί στον ουρανό, πρέπει άραγε να συνεχίσουμε να προσευχόμαστε να έρθει, όπως δίδαξε ο Ιησούς στην υποδειγματική προσευχή; (Ματθαίος 6:9, 10) Ναι. Αυτό το αίτημα είναι κατάλληλο και εξακολουθεί να έχει ουσιαστικό νόημα. Σε λίγο, η Βασιλεία του Θεού θα επιβάλει πλήρως την εξουσία της στη γη μας.

Τι ευλογίες θα γευτεί η πιστή ανθρωπότητα όταν θα συμβεί αυτό! «Ο ίδιος ο Θεός θα είναι μαζί τους», αναφέρει η Γραφή, «και θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια. Τα παλιά έχουν παρέλθει». (Αποκάλυψη 21:3, 4) Τότε, «κανένας κάτοικος δεν θα λέει: “Είμαι άρρωστος”». (Ησαΐας 33:24) Όσοι ευαρεστούν τον Θεό θα απολαύσουν αιώνια ζωή. (Ιωάννης 17:3) Καθώς αναμένουμε την εκπλήρωση αυτών και άλλων υπέροχων Γραφικών προφητειών, ας “εξακολουθήσουμε να επιζητούμε πρώτα τη βασιλεία και τη δικαιοσύνη [του Θεού]”.—Ματθαίος 6:33.