SI Jesucristo nagtudlo sa iya mga sumulunod: “Gani, mangamuyo kamo sa sining paagi: ‘Amay namon nga yara sa langit, pakabalaanon ang imo ngalan. Magkari ang imo ginharian. Matuman [man] ang imo kabubut-on sa duta, subong sang sa langit.’” (Mateo 6:9, 10) Ini nga pangamuyo, nga kilala sang madamo subong Amay Namon, ukon Pangamuyo sang Ginuo, nagapaathag sang katuyuan sang Ginharian sang Dios.

Paagi sa Ginharian, ang ngalan sang Dios pakabalaanon. Tinluan ini gikan sa tanan nga tap-ing nga resulta sang pagrebelde ni Satanas kag sang tawo. Importante ini. Ang kalipay sang tanan nga intelihente nga mga tinuga nasandig sa pagtamod nila sa ngalan sang Dios nga balaan kag sa kahanda nila nga batunon ang iya kinamatarong sa paggahom.—Bugna 4:11.

Dugang pa, ang Ginharian gintukod agod ‘ang kabubut-on sang Dios matuman man sa duta, subong sang sa langit.’ Kag ano ina nga kabubut-on? Ini amo ang pagpasag-uli sang kaangtanan sang Dios kag sang katawhan, nga gindula ni Adan. Himuon man sang Ginharian ang katuyuan sang Bug-os Uniberso nga Soberano, nga si Jehova, nga magtukod sing isa ka paraiso sa duta diin magakabuhi sing dayon ang maayo nga mga tawo. Huo, dulaon sang Ginharian sang Dios ang tanan nga halit sang orihinal nga sala kag tumanon sini ang mahigugmaon nga katuyuan sang Dios para sa duta. (1 Juan 3:8) Sa katunayan, ini nga Ginharian kag ang himuon sini amo ang panguna nga mensahe sang Biblia.

Ang Ginharian sang Dios isa ka matuod nga panguluhan nga may daku nga gahom. Ginhatagan kita ni manalagna Daniel sing ideya kon daw ano ini ka gamhanan. Nagtagna sia: “Ang Dios sang langit magapatindog sing ginharian . . . Dugmukon sini kag papason ini tanan nga [tawhanon nga] ginharian.” Subong man, indi kaangay sang tawhanon nga mga panguluhan, nga nagabangon kag nagakapukan sa paglakat sang maragtas, ang Ginharian sang Dios “indi gid malaglag.” (Daniel 2:44) Indi lang ini. Sa tanan nga bahin, ining Ginharian labaw gid sa bisan anong tawhanon nga panguluhan.

Ang Ginharian sang Dios may labaw gid nga Hari.

Binagbinaga kon sin-o ina nga Hari. Sa iya ‘damgo kag mga palanan-awon,’ nakita ni Daniel ang Hari sang Ginharian sang Dios subong “isa nga kaangay sa anak sang tawo” nga gindala sa atubangan sang Labing Gamhanan nga Dios kag ginhatagan sing dayon nga “pagginahom kag kadungganan kag ginharian.” (Daniel 7:1, 13, 14) Ining Anak sang tawo wala sing liwan kundi si Jesucristo—ang Mesias. (Mateo 16:13-17) Gintangdo ni Jehova nga Dios ang iya Anak, nga si Jesus, nga mangin Hari sang Iya Ginharian. Sang yari sia sa duta, si Jesus nagsiling sa malauton nga mga Fariseo: “Ang ginharian sang Dios yara sa tunga ninyo,” nga nagakahulugan nga sia, ang palaabuton nga Hari sina nga Ginharian, yara sa tunga nila.—Lucas 17:21.

Sin-o sa tunga sang katawhan ang makatupong sa ikasarang ni Jesus subong Hari? Si Jesus napamatud-an na nga isa gid ka matarong, masaligan, kag mainawaon nga Lider. Ginalaragway sia sang mga Ebanghelyo subong isa ka tawo nga nagapanghikot kag subong man isa nga mahigugmaon  kag mahinuklugon. (Mateo 4:23; Marcos 1:40, 41; 6:31-34; Lucas 7:11-17) Isa pa, ang ginbanhaw nga si Jesus walay kamatayon kag tawhanon nga mga kakulangan.—Isaias 9:6, 7.

Si Jesus kag ang iya mga kaupod magagahom gikan sa mas mataas nga duog.

Sa iya damgo kag palanan-awon, nakita man ni Daniel nga “ang ginharian kag ang pagbulut-an . . . ginhatag sa katawhan nga amo ang mga balaan.” (Daniel 7:27) Si Jesus indi magagahom sing isahanon. May mga kaupod sia nga magagahom subong mga hari kag magaalagad subong mga saserdote. (Bugna 5:9, 10; 20:6) Tuhoy sa ila, si apostol Juan nagsulat: “Nakita ko, kag, yari karon! ang Kordero nagatindog sa Bukid Sion, kag kaupod niya ang isa ka gatos kag kap-atan kag apat ka libo . . . nga ginbakal gikan sa duta.”—Bugna 14:1-3.

Ang Kordero amo si Jesucristo pagkatapos nga ginpahamtang sia nga Hari sang Ginharian. (Juan 1:29; Bugna 22:3) Ining Bukid Sion nagapatuhoy sa langit. a (Hebreo 12:22) Si Jesus kag ang iya kaupod nga 144,000 nagagahom gikan sa langit. Daw ano gid kataas nga duog! Bangod yara sila sa langit, mas masangkad ang ila panan-aw kag paghangop. Bangod langit ang lingkuranan sini, ang “ginharian sang Dios” ginatawag man nga “ginharian sang langit.” (Lucas 8:10; Mateo 13:11) Wala sing mga hinganiban, bisan pa nuklear nga mga pagsalakay, ang makalab-ot kag makapukan sa sining langitnon nga panguluhan. Indi ini malutos kag himuon sini ang katuyuan ni Jehova para sa sini.—Hebreo 12:28.

Ang Ginharian sang Dios may masaligan nga mga tiglawas sa duta.

Paano naton ini nahibaluan? Ang Salmo 45:16 nagasiling: “Himuon mo sila nga mga prinsipe sa bug-os nga duta.” Ang tinaga nga “mo” sa sining tagna amo ang Anak sang Dios. (Salmo 45:6, 7; Hebreo 1:7, 8) Gani, si Jesucristo mismo ang magatangdo sa tiglawas nga mga prinsipe. Makasiguro kita nga sundon nila sing matutom ang iya instruksion. Bisan karon, ang kalipikado nga mga lalaki nga nagaalagad subong mga gulang sa Cristianong kongregasyon ginatudluan, indi agod ‘magpakaginuo’ sa ila mga masigkatumuluo, kundi agod amligan, pabakuron, kag lugpayan sila.—Mateo 20:25-28; Isaias 32:2.

Ang Ginharian may matarong nga mga sakop.

Wala sila sing kasawayan kag matadlong sa mata sang Dios. (Hulubaton 2:21, 22) “Ang mga mahagop magapanag-iya sang duta,” siling sang Biblia, “kag makasapo gid sila sing daku nga kalipay sa kabuganaan sang paghidait.” (Salmo 37:11) Ang mga sakop sang Ginharian mahagop—madali tudluan kag mapainubuson, malulo kag mainayuhon. Pinakaimportante gid sa ila ang espirituwal nga mga butang. (Mateo 5:3) Luyag nila himuon kon ano ang matarong kag matinumanon sila sa instruksion sang Dios.

Ang Ginharian sang Dios may labaw gid nga mga kasuguan.

Ang mga kasuguan kag mga pagsulundan sang Ginharian naghalin mismo kay Jehova nga Dios. Sa baylo nga di-makatarunganon nga nagadumili sa aton, nagabulig ini sa aton. (Salmo 19:7-11) Madamo nga tawo na ang nabuligan bangod sang pagsunod sa matarong nga mga kasuguan ni Jehova. Halimbawa, ang pagpamati sa laygay sang Biblia para sa mga bana, mga asawa, kag mga anak nagapauswag sang aton pagkabuhi subong pamilya. (Efeso 5:33–6:3) Kon ginatuman naton ang sugo nga ‘panaptan ang aton kaugalingon sing gugma,’ ang aton kaangtanan sa iban nagabakod. (Colosas 3:13, 14) Samtang nagakabuhi kita nahisanto sa mga prinsipio sang Kasulatan, ginapalambo man naton ang maayo nga mga batasan sa pagtrabaho kag ang timbang nga pagtamod sa kuarta. (Hulubaton 13:4; 1 Timoteo 6:9, 10) Ang paglikaw sa pagpahubog, seksuwal nga imoralidad, tabako, kag makapagiyan nga mga droga nagaamlig sang aton kapagros.—Hulubaton 7:21-23; 23:29, 30; 2 Corinto 7:1.

Ang Ginharian sang Dios isa ka panguluhan nga gintukod sang Dios. Ang Hari sini—ang Mesias nga si Jesucristo—kag ang iya tanan nga kaupod nga mga manuggahom may salabton sa Dios nga sakdagon ang Iya makatarunganon nga mga kasuguan kag mahigugmaon nga mga  pagsulundan. Ang mga sakop sang Ginharian, lakip na ang mga tiglawas sini sa duta, nalipay sa pagsunod sa mga kasuguan sang Dios. Busa, ang Dios amo ang sentro sang kabuhi sang mga manuggahom kag mga sakop sang Ginharian. Gani, ang Ginharian isa ka matuod nga teokrasya—nga ginagamhan sang Dios. Pat-od gid nga tumanon sini ang katuyuan kon ngaa ini gintukod. Apang san-o nagsugod sa paggahom ang Ginharian sang Dios, nga nakilal-an man subong Mesianikong Ginharian?

Mahangpan naton kon san-o ang Ginharian nagsugod sa paggahom gikan sa mga pinamulong ni Jesus. “Ang Jerusalem tasakon sang mga pungsod,” siling niya, “tubtob matuman ang gintalana nga mga tion sang mga pungsod.” (Lucas 21:24) Ang Jerusalem amo lamang ang siudad sa bug-os nga duta nga naangot sing direkta sa ngalan sang Dios. (1 Hari 11:36; Mateo 5:35) Ini anay ang kabisera sang dutan-on nga ginharian nga aprobado kag suportado sang Dios. Yadto nga pungsod tasakon sang mga pungsod kay ang paggahom sang Dios sa iya katawhan upangan sang kalibutanon nga mga panguluhan. San-o ini natabo?

Ang katapusan nga hari nga naglingkod sa trono ni Jehova sa Jerusalem ginsilingan: “Kuhaa ang turbante, kag huksa ang korona. . . . Wala sing magapanag-iya sa sini tubtob mag-abot sia nga may legal nga kinamatarong, kag ihatag ko ini sa iya.” (Ezequiel 21:25-27) Ang korona hukson sa ulo sina nga hari, kag ang paggahom sang Dios sa Iya katawhan upangan. Natabo ini sang 607 B.C.E. sang ginlaglag sang mga Babilonianhon ang Jerusalem. Sa nagsunod nga “gintalana nga mga tion,” ang Dios wala na sing panguluhan sa duta nga nagtiglawas sa iya paggahom. Sang matapos lamang yadto nga mga tion nga ginhatag ni Jehova ang kinamatarong sa paggahom sa isa nga “may legal nga kinamatarong”—si Jesucristo. Daw ano kalawig yadto nga tion?

Ang isa ka tagna sa tulun-an sang Daniel sa Biblia nagsiling: “Pudla ang kahoy kag laglaga ini. Walay sapayan, ibilin ang tuod sang iya mga gamot sa duta, nga may pikit nga salsalon kag saway . . . tubtob nga maligaran sia sing makapito.” (Daniel 4:23) Subong sang makita naton, ang “makapito” nga ginsambit diri pareho kalawig sa “gintalana nga mga tion sang mga pungsod.”

Sa Biblia, ang mga indibiduwal, mga manuggahom, kag mga ginharian ginalaragway kon kaisa sang mga kahoy. (Salmo 1:3; Jeremias 17:7, 8; Ezequiel, kapitulo 31) Ang malaragwayon nga kahoy ‘makita sa ukbong sang bug-os nga duta.’ (Daniel 4:11) Gani, ang paggahom nga ginlaragway sang kahoy nga pudlon kag butangan sing pikit naglab-ot sa “ukbong sang duta,” nga nagapahangop sa bug-os nga ginharian sang katawhan. (Daniel 4:17, 20, 22) Busa ang kahoy nagalaragway sa mataas nga paggahom sang Dios, ilabi na sa kaangtanan sini sa duta. Ginhimo sang Dios ang iya paggahom sa bug-os nga duta sa isa ka tion paagi sa ginharian nga gintukod ni Jehova sa bug-os nga Israel. Ang malaragwayon nga kahoy ginpulod, kag ang tuod ginbutangan sing pikit nga salsalon kag saway agod indi magtubo. Nagkahulugan ini nga ang ginharian nga gingamit sang Dios sa paggahom  sa duta magauntat sa pagpanghikot, subong sang natabo sang 607 B.C.E.—apang indi nga sa walay katubtuban. Ang kahoy magapabilin nga butangan sing pikit tubtob sa pagligad sang “makapito.” Pagkatapos sina nga tion, ihatag ni Jehova ang paggahom sa legal nga manunubli, nga si Jesucristo. Sing maathag, ang “makapito” kag ang “gintalana nga mga tion sang mga pungsod” nagapatuhoy sa isa ka tion.

Ang Biblia nagabulig sa aton nga mahibaluan ang kalawigon sang “makapito.” Ang 1,260 ka adlaw katumbas sa “isa ka tion [isa ka bes] kag mga tion [duha ka beses, pangmadamo] kag tunga sa tion”—kabug-usan nga tatlo kag tunga ka “tion.” (Bugna 12:6, 14) Nagakahulugan ini nga ang doble sina nga numero, ukon makapito, amo ang 2,520 ka adlaw.

Kon mag-isip kita sing 2,520 ka literal nga adlaw halin sa 607 B.C.E., magadul-ong ini sa aton sa 600 B.C.E. Apang, ang makapito mas malawig pa sa sina. Amo gihapon sadto ang tion sang nagpamulong si Jesus tuhoy sa “gintalana nga mga tion sang mga pungsod.” Busa, ang makapito matagnaon. Gani, dapat naton iaplikar ang Makasulatanhon nga pagsulundan: “Isa ka adlaw para isa ka tuig.” (Numeros 14:34; Ezequiel 4:6) Sa sina nga bahin, ang makapito sang paggahom sang kalibutanon nga mga kagamhanan sa duta nga wala sing pagpasilabot sang Dios katumbas sang 2,520 ka tuig. Kon mag-isip kita sing 2,520 ka tuig halin sa 607 B.C.E., magadul-ong ini sa aton sa 1914 C.E. Amo ina ang tuig nga ang “gintalana nga mga tion sang mga pungsod,” ukon makapito, natapos. Nagakahulugan ini nga si Jesucristo nagsugod sa paggahom subong Hari sang Ginharian sang Dios sang 1914.

Sanglit ang Mesianikong Ginharian natukod na sa langit, dapat bala kita padayon nga magpangamuyo nga magkari ini, subong sang gintudlo ni Jesus sa modelo nga pangamuyo? (Mateo 6:9, 10) Huo. Ina nga pangabay nagakaigo gihapon. Tumanon pa sang Ginharian sang Dios ang bug-os nga paggahom sini sa sining duta.

Madamo gid nga pagpakamaayo ang maagom sang matutom nga katawhan kon mahanabo ina! “Ang Dios gid magaupod sa ila,” siling sang Biblia, “pahiran niya ang tagsa ka luha sa mga mata nila, kag wala na sing kamatayon, ukon kalisod ukon paghibi ukon kasakit pa, kay ang nahaunang mga butang nagtaliwan.” (Bugna 21:3, 4, Ang Biblia, PBS) Sa sina nga tion, “wala sing pumuluyo nga magasiling: ‘Nagamasakit ako.’” (Isaias 33:24) Ang mga ginakahamut-an sang Dios magaagom sing kabuhi nga walay katapusan. (Juan 17:3) Samtang ginahulat naton ang katumanan sini kag sang iban pa nga makalilipay nga mga tagna sa Biblia, ‘padayon naton nga pangitaon anay ang ginharian kag ang pagkamatarong sang Dios.’—Mateo 6:33.