Vragen van lezers

Wat bedoelde Jezus toen hij zei dat zijn getrouwe slaaf ’beleidvol’ zou zijn?

Jezus stelde de vraag: „Wie is werkelijk de getrouwe en beleidvolle slaaf, die door zijn meester over diens huisknechten is aangesteld om hun te rechter tijd hun voedsel te geven?” (Mattheüs 24:45) De „slaaf” die voor geestelijk „voedsel” zorgt, is de gemeente van met de geest gezalfde christenen. Waarom noemde Jezus hen beleidvol? *

Wat Jezus met het woord ’beleidvol’ bedoeld kan hebben, kunnen we het beste begrijpen aan de hand van zijn eigen onderwijs. Toen Jezus bijvoorbeeld over „de getrouwe en beleidvolle slaaf” sprak, gaf hij de gelijkenis van de tien maagden die uitzagen naar de komst van de bruidegom. De maagden doen ons denken aan de gezalfde christenen vóór 1914 die verlangend wachtten op de komst van de grote Bruidegom, Jezus Christus. Van de tien maagden hadden er vijf niet genoeg olie toen de bruidegom arriveerde, en die misten het bruiloftsfeest. De andere vijf bleken beleidvol te zijn. Ze hadden zich van voldoende olie voorzien, zodat ze licht konden blijven verspreiden toen de bruidegom arriveerde en ze op het feest toegelaten werden. — Mattheüs 25:10-12.

Toen Jezus in 1914 kwam om zijn Koninkrijksautoriteit te aanvaarden, verwachtten veel van de gezalfde christenen dat ze zich onmiddellijk bij hem zouden voegen in de hemel. Maar er was meer werk voor hen op aarde te doen, en sommigen waren daar niet op voorbereid. Net als de maagden die niet beleidvol waren, hadden ze zich niet vooraf geestelijk gesterkt, zodat ze er niet op voorbereid waren als lichtdragers verder te gaan. De meesten hadden echter beleidvol gehandeld — met wijsheid en voorzorg — en waren geestelijk gesterkt. Toen ze hoorden dat er meer werk in het verschiet lag, gingen ze blijmoedig aan de slag. Zo betoonden ze zich „de getrouwe en beleidvolle slaaf”.

Sta ook eens stil bij Jezus’ gebruik van het woord „beleidvol” in Mattheüs 7:24. Jezus zei: „Een ieder daarom die deze woorden van mij hoort en ze doet, zal vergeleken worden met een beleidvol man, die zijn huis op de rots bouwde.” De beleidvolle man bouwt solide, met het oog op de mogelijkheid van zwaar weer. De dwaze man daarentegen bouwt op zand en raakt zijn huis kwijt. Een beleidvolle volgeling van Jezus is dus iemand die voorziet wat de kwalijke gevolgen zullen zijn als men zich door menselijke wijsheid laat leiden. Zijn onderscheidingsvermogen en gezonde oordeel brengen hem ertoe zijn geloof, daden en leringen stevig te baseren op wat Jezus heeft onderwezen. „De getrouwe en beleidvolle slaaf” handelt in dezelfde trant.

Let ook eens op het gebruik van de aanduiding „beleidvol” en parallellen daarvan in de Hebreeuwse Geschriften. Farao bijvoorbeeld stelde Jozef aan over de voedselvoorraden van Egypte. Dat maakte deel uit van Jehovah’s regeling om zijn volk van voedsel te voorzien. Waarom viel de keus op Jozef? Farao zei tegen hem: „Er [is] niemand zo beleidvol en wijs als gij” (Genesis 41:33-39; 45:5). Zo zou er ook van Abigaïl, met haar ’goede doorzicht’, gezegd kunnen worden dat ze beleidvol handelde. Ze voorzag Jehovah’s gezalfde, David, en zijn mannen van voedsel (1 Samuël 25:3, 11, 18). Jozef en Abigaïl konden beleidvol genoemd worden omdat ze onderscheidden wat Gods wil was en met voorzorg en oordeelkundig handelden.

Toen Jezus de getrouwe slaaf als beleidvol beschreef, gaf hij dus te kennen dat degenen die door die slaaf werden afgebeeld, van onderscheidingsvermogen, voorzorg en gezond oordeel blijk zouden geven, omdat ze hun geloof, daden en leringen op Gods Woord der waarheid baseren.

[Voetnoot]