Yehova’nın Sözü Canlıdır

Yoel ve Amos Kitaplarından Önemli Noktalar

YOEL’İN kendisi hakkında söylediği tek şey “Petuelin oğlu” olduğudur (Yoel 1:1). Yoel kendi ismini taşıyan kitapta mesajı dışındaki şeylere çok az değiniyor. Bu nedenle peygamberlik sözlerini Uzziya’nın Yahuda kralı olmasından 9 yıl sonra, yani MÖ yaklaşık 820 yılında bildirdiği sadece tahmin edilebiliyor. Yoel kendisi hakkında neden bu kadar az bilgi veriyor? Büyük olasılıkla kendine değil, ilettiği mesaja dikkat çekmek istiyor.

“Sığır çobanı” olan ve “cemiz ağaçları tımar” eden Amos Yahuda’da yaşıyordu ve Uzziya’nın zamanında o da bir peygamber olarak görevlendirilmişti (Amos 7:14). Yahuda’da peygamberlik eden Yoel’den farklı olarak, Amos, kuzeydeki on kabilelik İsrail krallığına gönderilmişti. Amos’un Yahuda’ya döndükten sonra MÖ 804’te tamamladığı kitap, basit ama canlı bir dille yazılmıştır.

NEDEN “AH O GÜN”?

(Yoel 1:1–3:21)

Yoel bir böcek istilası görüntüsü gördü. İstilacılardan “büyük ve kuvvetli bir kavm” ve “yiğitler” olarak bahsediliyor (Yoel 1:4; 2:2-7). Yoel iç çekerek, “Ah o gün” diyor, “çünkü RABBİN günü yakın, ve her şeye Kadir olan tarafından bir yıkım gibi geliyor” (Yoel 1:15). Yehova Sion halkına şu öğüdü veriyor: “Bana bütün yüreğinizle . . . . dönün.” Bunu yaparlarsa, Yehova ‘kavmına acıyacak’ ve “şimal ordusunu” yani böcek istilasını onlardan uzaklaştıracak. Büyük günü gelmeden önce Yehova, ‘bütün beşer üzerine Ruhunu dökecek’ ve ‘göklerde ve yerde alâmetler gösterecek’ (Yoel 2:12, 18-20, 28-31).

Milletlere de şu çağrıda bulunuluyor: “Sapan demirlerinizi kılıç, ve bağcı bıçaklarınızı kargı yapın” ve savaşa hazırlanın. Onlara, hükmedilip bozguna uğrayacakları ‘Yehoşafat deresine çıkmaları’ emrediliyor. “Fakat Yahuda ebediyen . . . . kalacak”tır (Yoel 3:10, 12, 20).

Mukaddes Kitapla İlgili Soruların Yanıtları:

1:15; 2:1, 11, 31; 3:14—“RABBİN günü” nedir? RABBİN günü, Yehova’nın düşmanlarının yok edilmesiyle, gerçek hizmetçilerinin ise kurtuluşuyla sonuçlanacak olan hükmünü gerçekleştireceği zamandır. Bu günlerden biri, MÖ 539’da eski Babil, Medler ve Persler tarafından fethedildiğinde de yaşandı (İşaya 13:1, 6). Tanrı’nın “Büyük Babil”, yani sahte din dünya imparatorluğu hakkındaki hükmünü yerine getireceği başka bir “RABBİN günü” de yakındır (Vahiy 18:1-4, 21).

 2:1-10, 28—Böceklerin istilasıyla ilgili peygamberlik sözü nasıl yerine geldi? Kenân diyarında, Yoel’in anlattığı büyüklükte bir böcek istilası olduğuna dair Mukaddes Kitapta bir kayıt yoktur. Bu yüzden, Yoel’in tarif ettiği saldırıyla ilgili sözlerin, Yehova’nın MS 33’te Mesih’in ilk takipçilerinin üzerine ruhunu dökmesiyle, onların sahte dinsel liderlere acı veren mesajı duyurmaya başladığı zamana atfettiği anlaşılıyor (Elçiler 2:1, 14-21; 5:27-33). Bugün benzer bir işte payımızın olması bizim için bir ayrıcalıktır.

2:32—“RABBİN ismini çağırmak” ne demektir? Yehova’nın ismini çağırmak, bu ismi bilmek, ona derin saygı duymak ve ismi taşıyan Kişiye güvenmek anlamına gelir (Romalılar 10:13, 14).

3:14—“Hüküm deresi” nedir? Tanrı’nın hükmünün yerine getirildiği sembolik bir yerdir. İsmi “Yehova Hâkimdir” anlamına gelen Yahuda Kralı Yehoşafat’ın günlerinde, Tanrı, etrafındaki milletlerin askeri güçlerini birbirine düşürerek Yahuda’yı kurtardı. Bu yüzden bu yer “Yehoşafat deresi” olarak da adlandırılıyor (Yoel 3:2, 12). Günümüzde ise, milletlerin şıra teknesinde üzüm gibi çiğneneceği sembolik yeri temsil eder (Vahiy 19:15).

Alacağımız Dersler:

1:13, 14. Kurtuluş için gerçek tövbe ve Yehova’yı hakiki Tanrı olarak kabul etmek gerekir.

2:12, 13. Gerçek tövbe yürektendir. Bu, ‘esvabımızı değil yüreğimizi yırtmamızı’, yani tövbemizin göstermelik değil içten olmasını gerektirir.

2:28-32. “RABBİN büyük ve korkunç günü”nde, sadece Yehova’ya adıyla yakaran kişiler kurtulacaktır. Ruhunu her tür insanın üzerine döküp peygamberlik etme işinde, yani “Tanrı’nın muhteşem işleri”ni ilan etmekte genç yaşlı, kadın erkek herkesi kullandığı için Yehova’ya minnettar olabiliriz (Elçiler 2:11). Yehova’nın günü yaklaştıkça bizim de “kutsal davranışlar ve Tanrı’ya bağlılık yansıtan işler”le meşgul olmamız gerekmez mi? (2. Petrus 3:10-12).

3:4-8, 19. Yoel, Tanrı’nın seçilmiş toplumuna kötü davrandıkları için Yahuda’yı çevreleyen milletlerden hesap sorulacağını önceden bildirdi. Bu peygamberlik sözleriyle uyumlu olarak Sur’un anakara kısmı, Babil Kralı Nebukadnetsar tarafından yerle bir edildi. Daha sonra Büyük İskender şehrin ada kısmını fethettiğinde, şehrin binlerce askeri ve önemli adamı öldürüldü ve orada oturanların 30.000’i köle olarak satıldı. Filistîler de İskender ve ardıllarından benzer bir muamele gördüler. MÖ 4. yüzyıla gelindiğinde, Edom viran olmuştu (Malaki 1:3). Gerçekleşmiş bu peygamberlik sözleri Yehova’nın, sözünü her zaman yerine getirdiğine dair imanımızı güçlendirir. Aynı zamanda, Yehova’nın bugün kendine tapınanlara eziyet eden milletlere ne yapacağını da gösterir.

3:16-21. “Gökle yer sarsılacak” ve milletler Yehova’nın aleyhte hükümlerini görecekler. Fakat “RAB kendi kavmı için sığınacak yer . . . . olacak” ve onlara cennette mükemmel koşullar altında bir yaşam sağlayacak. Kötü dünyaya hükmünü yerine getireceği gün yaklaşırken O’na yakın kalmak üzere kararlı olmamız gerekmez mi?

“ALLAHINI KARŞILAMAYA HAZIR OL”

(Amos 1:1–9:15)

Amos’un İsrail’in çevresindeki düşman uluslara, ayrıca Yahuda ve İsrail’e de bir mesajı var. Tanrı’nın toplumuna acımasızca davrandıklarından, Suriye, Filistiye, Sur, Edom ve Moab için sonuç yıkım olacak. Bununla birlikte, Yahuda’da oturanlar da ‘RABBİN şeriatini hor gördükleri’ için yok olmanın eşiğindeler (Amos 2:4). Peki on kabilelik İsrail krallığına ne olacak? Onun günahlarının arasında yoksulları ezmek, ahlaksızlık ve Tanrı’nın peygamberlerine saygısızca  davranmak da var. Amos onları şöyle uyarıyor: Yehova ‘Beyt-elin mezbahlarını yoklayacak’ ‘ve kışlık evi yazlık ev ile beraber vuracak’ (Amos 3:14, 15).

Verilen birçok cezaya rağmen putperest İsrailoğulları inat etmeye devam ediyor. Amos onlara “Allahını karşılamaya hazır ol” diyor (Amos 4:12). İsrailoğulları için Yehova’nın günü, onların “Şamın ötesine”, yani Asur’a sürgüne gidecekleri anlamına gelecek (Amos 5:27). Amos bir Beytel kâhininden muhalefet görür ama yılmaz. Yehova Amos’a “Kavmım İsrailin sonu geldi; artık bir daha onlara göz yummıyacağım” der (Amos 8:2). Onları Tanrı’nın hükümlerinden ne ölüler diyarı ne de yüksek dağlar koruyabilir (Amos 9:2, 3). Yine de geri döneceklerine dair söz veriliyor. Yehova, “Kavmım İsrailin sürgünlerini geri getireceğim” diyor “ve harap olan şehirleri yapacaklar, ve onlarda oturacaklar; ve bağlar dikecekler, ve onların şarabını içecekler; ve bahçeler yapacaklar, ve onların meyvasını yiyecekler” (Amos 9:14).

Mukaddes Kitapla İlgili Soruların Yanıtları:

4:1—“Başan inekleri” kimleri betimliyor? Celile Gölü’nün doğusunda bulunan yüksek Başan platosu, kaliteli sığır ırklarının yetiştirildiği bir yer olarak bilinirdi. Bölgenin verimli otlakları buna katkıda bulunuyordu. Amos lükse düşkün Samiriyeli kadınları Başan ineklerine benzetti. Hiç kuşkusuz, bu kadınlar, zengin olma arzularını tatmin etmek üzere “efendilerine”, yani kocalarına yoksulları ezmeleri için baskı yaptılar.

4:6—“Diş temizliği” sözleriyle ne anlatılmak isteniyor? Bu sözler, “ekmek kıtlığı” ifadesiyle birlikte kullanılıyor. Bu yüzden, ekmek yokluğundan ötürü dişlerin “temiz” kalacağı bir kıtlık dönemi kastediliyor olabilir.

5:5—İsrail ne açıdan ‘Beyt-eli aramamalıydı’? Yeroboam’ın Beytel’de buzağı tapınmasını başlatmasıyla bu şehir sahte tapınmanın merkezi haline geldi. Gilgal ve Beer-şeba gibi şehirlerde de sahte tapınma yapılıyor olmalıydı. Bildirilen felaketten kaçmak için İsrail’in, bu şehirlere tapınma için yaptığı yolculuklara bir son vermesi ve Yehova’yı aramaya başlaması gerekliydi.

7:1—“Kral biçiminden sonraki son çayır” sözleriyle ne kastediliyor? Büyük olasılıkla burada kralın atlıları ve hayvanlarının bakımı için topladığı vergiden bahsediliyor. Bu vergi “son çayır çıkmaya başlarken” ödenmeliydi. Ardından halk kendi ürünlerinin hasadını toplayabilirdi. Fakat onlar bunu yapmaya başlamadan önce bir çekirge sürüsü ortaya çıktı ve toplayacakları ürünleri diğer bitkilerle birlikte yiyip bitirdi.

8:1, 2—“Bir sepet yaz meyvası” neyi simgeliyordu? Yehova’nın gününün yakın olduğunu simgeledi. Yaz meyveleri hasat mevsiminin sonuna doğru toplanır ve bu tarım yılının sonudur. Yehova’nın, Amos’a “bir sepet yaz meyvası” göstermesi İsrail’in sonunun yakın olduğu anlamına gelir. Bu yüzden Tanrı Amos’a “Kavmım İsrailin sonu geldi; artık bir daha onlara göz yummıyacağım” dedi.

Alacağımız Dersler:

1:3, 6, 9, 11, 13; 2:1, 4, 6. Yehova İsrail, Yahuda ve çevrelerindeki altı ulusa olan öfkesinden dolayı “cezasını geri almayacağım” diyor. Yehova’nın hükümlerinden kaçılmaz (Amos 9:2-5).

2:12. Çalışkan öncüleri, gezici gözetmenleri, görevli vaizleri veya Beytel ailesi üyelerini, tamgün hizmetlerini bırakıp sözde normal bir hayat sürdürmeye teşvik ederek cesaretlerini kırmamalıyız. Tersine, iyi işlerine devam etmeleri için onları yüreklendirmeliyiz.

3:8. Bir aslanın kükremesini duymak birini nasıl korkutursa, Yehova’nın “Git kavmım  İsraile peygamberlik et” sözlerini duymak da Amos’u sözü duyurmaya yöneltti (Amos 7:15). Tanrı korkusu bizi Krallık mesajının gayretli vaizleri olmak üzere harekete geçirmeli.

3:13-15; 5:11. Mütevazı bir sığır çobanı olan Amos Yehova’nın yardımıyla, zengin ve bu yüzden kayıtsız olan insanlara ‘şahitlik edebildi.’ Sahamız ne kadar zorlu olursa olsun, Yehova bizi de Krallık mesajını duyurabilmemiz için gereği gibi donatabilir.

4:6-11; 5:4, 6, 14. İsrailoğulları Yehova’ya ‘dönmeyi’ tekrar ve tekrar reddettikleri halde, onlara “RABBİ arayın ve yaşarsınız” çağrısı yapıldı. Yehova bu kötü ortamın varlığını sürdürmesine sabırla izin verdiği sürece, biz de bu ortamda yaşayanları Tanrı’ya yaklaşmaya teşvik etmeliyiz.

5:18, 19. Hazır olmadan ‘RABBİN gününü istemek’ akılsızlıktır. Bunu yapan bir kişinin durumu, aslandan kaçarken ayıyla karşılaşan, sonra da ayıdan kaçarken yılana yakalanan birine benzer. Ruhen uyanık kalmamız ve hazır durumda olmamız hikmetlilik olacaktır. (Luka 21:36).

7:12-17. Tanrı’nın mesajını duyururken korkusuz ve cesur olmalıyız.

9:7-10. Sadık aile reislerinin ve Tanrı’nın Mısır’dan kurtardığı seçilmiş toplumun soyundan gelmek sadakatsiz İsrailoğullarını, Habeşler gibi Tanrı’nın onaylamadığı bir duruma gelmekten koruyamadı. Tanrı taraf tutmadığı için O’nun önünde onaylanmış bir duruma sahip olmak, belirli bir soydan gelmeye değil, ‘Kendisinden korkmaya ve doğruluktan ayrılmamaya’ bağlıdır (Elçiler 10:34, 35).

Biz Ne Yapmalıyız?

Tanrı’nın Şeytan’ın dünyası üzerine hükmünü yerine getireceği gün yakındır. Tanrı gelecek olan gün hakkında insanlığı uyarmaları için kendisine tapınanların üzerlerine ruhunu dökerek onları donattı. Başkalarının Yehova’yı tanımasında ve ‘onun ismini çağırmasında’ bizim de tam bir payımızın olması gerekmez mi? (Yoel 2:31, 32).

Amos, “Kötülükten nefret edin, ve iyiliği sevin, ve kapıda hakkı pekiştirin” diyor (Amos 5:15). Yehova’nın günü yaklaşırken, Tanrı’ya yaklaşmak ve kendimizi bu kötü dünyadan ve onun yozlaştırıcı ilişkilerinden uzak tutmak hikmetliliktir. Yoel ve Amos kitaplarından zamanımız için alacağımız birçok ders var (İbraniler 4:12).

[Sayfa 12’deki resim]

Yoel ‘Yehova’nın günü yakındır!’ diye bildirdi

[Sayfa 15’teki resimler]

Amos gibi biz de Yehova’nın mesajını duyururken korkusuz ve cesur olmalıyız