سؤالات خوانندگان
سؤالات خوانندگان
آیا صحیح است که یک شاهد یَهُوَه به مراسم ازدواج یکی از اقوام یا آشنایان غیرشاهد برود؟
جشن ازدواج مناسبتی شادی‌بخش است. و بدیهی است که مسیحان نیز مایلند در چنین مناسبتی حضور یابند. البته این موضوع برای نوجوانان فرق می‌کند. زیرا آنان باید مطیع والدین خود باشند. والدین سرپرستی ایشان را به عهده دارند و نهایتاً تصمیم‌گیرنده می‌باشند. (اَفَسُسیان ۶:۱-۳) اما اگر مرد خانه که شاهد یَهُوَه نیست از همسر شاهد خود بخواهد که با او به مراسم ازدواج در کلیسا یا مکانی دیگر رود چطور؟ شاید وجدان آن خواهر اجازه دهد که وی به عنوان مهمان در مراسم حضور یابد اما مصمم است که در مراسم مذهبی ازدواج سهمی نداشته باشد.
اصولاً تصمیم با خود شخص است که می‌خواهد در مراسم ازدواج شرکت کند یا نه. اما فرد مسیحی باید بداند که به یَهُوَه حساب پس خواهد داد. پس اگر تصمیم به شرکت در مراسم ازدواج شخص غیرشاهد دارد، عاقلانه است چند اصل کتاب مقدّس را مورد بررسی قرار دهد.
در درجهٔ اوّل مهم‌ترین اصلی که یک مسیحی باید در نظر داشته باشد، رضایت خداست. عیسی بیان کرد: «خدا روح است و هر که او را پرستش کند می‌باید به روح و راستی بپرستد.» (یوحنّا ۴:۲۴) در نتیجه، یک شاهد یَهُوَه در مراسم و آیین مذهبی غیرشاهدان که با اصول کتاب مقدّس مغایرت دارد شرکت نمی‌کند. — ۲قُرِنتیان ۶:۱۴-۱۷.
فرد مسیحی باید در نظر داشته باشد که تصمیم او بر برادران و خواهران هم‌ایمانش بی‌تأثیر نخواهد بود. حال اگر تصمیم به شرکت در مراسم ازدواج غیرشاهد گرفت باید از خود سؤال کند که آیا خویشاوندانش از این که برخی از رسوم ازدواج را انجام نمی‌دهد، نخواهند رنجید؟ و در ضمن باید احتمال تأثیر گذاشتن بر هم‌ایمانانش را در نظر بگیرد. (رومیان ۱۴:۱۳) اگر او یا دیگر اعضای خانواده‌اش فکر می‌کنند که شرکت در مراسم ازدواج غیرشاهد اِشکالی به وجود نمی‌آورد، باز هم باید از خود سؤال کنند که آیا این کار باعث لغزش برادران یا خواهران هم‌ایمانشان نخواهد شد؟ آیا وجدان بعضی‌ها را جریحه‌دار نخواهند کرد؟
مراسم ازدواج خویشاوندان غیرشاهد می‌تواند فرد مسیحی را در وضعیتی بغرنج قرار دهد. حال اگر از وی خواسته شود که ساقدوش عروس یا داماد باشد چطور؟ یا اگر همسر غیرشاهد او می‌خواهد سهمی کامل در مراسم داشته باشند چطور؟ چنانچه مراسم عقد در حضور محضردار یا مقام دولتی اجرا می‌شود، ممکن است فقط به مراسم قانونی محدود نشود.
مراسم عقدی که در محلّی مذهبی یا توسط شخصیتی مذهبی اجرا می‌شود به مشکلات می‌افزاید. برای این که شاهد یَهُوَه از وجدانش که بر اساس کتاب مقدّس تربیت شده است پیروی کند و از سازش در اعتقادات مذهبی اجتناب جوید یا در مراسم ازدواج باعث شرمندگی نشود، به صلاح می‌باشد از رفتن به این گونه مراسم خودداری کند. (امثال ۲۲:۳) اگر قبل از شرکت در این مراسم اعتقادات خود را که بر اساس کتاب مقدّس است به یکی از مسئولان خانوادهٔ عروس یا داماد توضیح دهد و بگوید تا چه اندازه می‌تواند در مراسم شرکت کند و یا پیشنهادی دیگر ارائه دهد، از یک سری گرفتاری‌ها و مشکلات برای خود و خانواده‌اش جلوگیری کرده است.
برخی از مسیحیان بعد از این که تمام جوانب را به دقت در نظر گرفتند، ممکن است تصمیم بگیرند فقط به عنوان مهمان در مراسم حضور یابند. حال فرد شاهد ممکن است با خود استدلال کند که با شرکت در این مراسم ممکن است وسوسه شده، در اصول الٰهی لغزش خورد، و به این نتیجه می‌رسد که به رفتنش نمی‌ارزد. حال اگر تصمیم گرفت فقط به جشن عروسی برود باید مصمم باشد که هر کاری را «برای جلال خدا» بکند. (۱قُرِنتیان ۱۰:۳۱) در چنین تصمیم‌گیری‌هایی «هر کس حامل بار خود خواهد شد.» (غَلاطیان ۶:۵) بنابراین، هر تصمیمی که شخص مسیحی می‌گیرد، باید ضرورت محافظت از وجدانی پاک را در نظر بگیرد.