Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

To, co Jehowa zapowiada, dokładnie się spełnia

To, co Jehowa zapowiada, dokładnie się spełnia

„JA JESTEM Boski i nie ma innego Boga ani nikogo podobnego do mnie; Tym, który od początku oznajmia zakończenie i od dawna — to, czego jeszcze nie uczyniono” (Izajasza 46:9, 10). Tak oświadczył Jehowa, posiadający zdolność bezbłędnego przewidywania przyszłości.

Powszechnie wiadomo, że człowiek tego nie potrafi. Okoliczność, iż Biblia to księga proroctw, powinna zatem pobudzić wszystkich poszukujących prawdy do zbadania słuszności jej twierdzeń o Boskim autorstwie. Rozważmy kilka proroctw, które już się spełniły.

Starożytne cywilizacje

Bóg zapowiedział, że Babilon czeka trwałe unicestwienie oraz że Edom, Moab i Ammon też zostaną zniszczone na zawsze (Jeremiasza 48:42; 49:17, 18; 51:24-26; Abdiasza 8, 18; Sofoniasza 2:8, 9). Ludy zamieszkujące owe terytoria przestały istnieć jako odrębne narody, co dowodzi dokładności proroczego Słowa Bożego.

Oczywiście ktoś mógłby utrzymywać, że nietrudno przewidzieć, iż naród — obojętnie jak potężny — w końcu przeminie. Ale taki argument nie uwzględnia ważnego faktu, że Biblia poszła znacznie dalej. Podała na przykład sposób, w jaki Babilon miał zostać zdobyty. Wyjawiła, że dokonają tego Medowie, że wodzem zwycięskiej armii będzie Cyrus oraz że wody chroniące to miasto wyschną (Izajasza 13:17-19; 44:27 do 45:1).

Jak wynika z proroctw biblijnych, nie każdy podbity naród czy lud miał bezpowrotnie przeminąć. Zwiastując zdobycie Jerozolimy przez Babilończyków, Bóg oznajmił, że zostanie dźwignięta z gruzów, mimo iż Babilon nigdy nie wypuszczał jeńców (Jeremiasza 24:4-7; 29:10; 30:18, 19). Słowa te się spełniły, a Żydzi po dziś dzień istnieją jako odrębny naród.

W odniesieniu do Egiptu Jehowa ogłosił, że zostanie pokonany jako mocarstwo światowe, ale „potem będzie zamieszkany jak za dawnych dni”. Z czasem to starożytne imperium miało stać się „pomniejszym królestwem” (Jeremiasza 46:25, 26; Ezechiela 29:14, 15). Również to proroctwo się spełniło. Jehowa zapowiedział też upadek Grecji jako potęgi światowej, nigdy jednak nie mówił, że ów naród przestanie istnieć. Czego się możemy nauczyć z faktu, że cywilizacje, którym Jehowa zwiastował unicestwienie, rzeczywiście zniknęły, a te, którym nie przepowiedział zagłady, nadal istnieją? Otóż nasuwa się wniosek, że Słowo Boże zawiera prawdziwe, wiarygodne proroctwa.

Zdumiewający szczegół

Jak już wspomniano, Jehowa podał sporo szczegółów związanych ze zdobyciem Babilonu. Podobnie w proroctwie Ezechiela dotyczącym zniszczenia Tyru czytamy, że jego ‛kamienie, robota ciesielska i proch zostaną wrzucone w sam środek wody’ (Ezechiela 26:4, 5, 12). Proroctwo to spełniło się w roku 332 p.n.e., gdy Aleksander Wielki polecił swym żołnierzom, by z gruzów lądowej części Tyru usypali groblę aż do miasta na wyspie, które następnie zburzył.

Z kolei w Księdze Daniela 8:5-8, 21, 22 oraz 11:3, 4 znajdujemy zdumiewające zapowiedzi na temat niezwykle potężnego „króla Grecji”. Władca ten miał u szczytu swej potęgi zostać „złamany”, a jego królestwo miało być podzielone na cztery części, ale nie między jego potomków. Ponad 200 lat po spisaniu tego proroctwa owym królem okazał się Aleksander Wielki. Świecka historia donosi, że został „złamany” przez przedwczesną śmierć i że jego imperium ostatecznie podzielili między siebie czterej jego wodzowie, a nie jego potomni.

Zdaniem krytyków informacje te musiały być spisane po fakcie. Wobec tego spójrzmy jeszcze raz na wskazane wyżej fragmenty Księgi Daniela. Rozpatrywane jako proroctwo, zawierają niezwykłe szczegóły. Gdyby jednak uznać je za relację historyczną stylizowaną na proroctwo, to czy nie raziłyby brakiem precyzji? Jeśli jakiś oszust żyjący po czasach Aleksandra usiłował zrobić wrażenie na czytelnikach rzekomym proroctwem, to dlaczego nie wspomniał, że zaraz po śmierci tego króla będą podejmowane próby powierzenia władzy jego dwóm synom, ale zostaną oni zamordowani? Dlaczego nie napisał, że upłynie sporo lat, zanim wszyscy czterej wodzowie zaczną panować nad różnymi częściami imperium Aleksandra? I dlaczego nie wymienił z imienia tego wielkiego króla oraz jego czterech wodzów?

Twierdzenie, jakoby proroctwa biblijne spisano już po fakcie, to zakorzeniony, lecz bezpodstawny pogląd. Jego zwolennicy jeszcze przed zbadaniem dowodów orzekli, iż przewidywanie przyszłych wydarzeń jest niemożliwe. Ponieważ nie chcą oni uznać Biblii za Słowo Boże, są zmuszeni wszystko wyjaśniać z czysto ludzkiego punktu widzenia. Niemniej Bóg w swej mądrości zadbał o umieszczenie w proroctwach akurat tylu szczegółów, żeby wskazywały na Jego autorstwo. *

Proroctwa biblijne umocnią twoją wiarę, jeśli będziesz poświęcał czas na rozmyślanie o konkretnych zapowiedziach Bożych i sposobach ich urzeczywistnienia. Uczyń to przedmiotem swego studium. Możesz wykorzystać tabele zamieszczone na stronach 343-346 książki „Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne”. * Zastosuj się do tej rady, mając na celu zbudowanie swej wiary. Nie śpiesz się, byle tylko przeczytać wskazany materiał. Rozmyślaj z wdzięcznością o tym, że wszystko, co Jehowa zapowiada, bezbłędnie się spełnia.

[Przypisy]

^ ak. 13 Więcej dowodów obalających twierdzenie, że proroctwa biblijne pisano po fakcie, można znaleźć na stronach 106-111 książki Czy istnieje Stwórca, który się o ciebie troszczy?, wydanej przez Świadków Jehowy.

^ ak. 14 Wydawnictwo Świadków Jehowy.

[Ramka i ilustracja na stronie 24]

ZASADY ŻYCIOWE

Warto rozważyć coś jeszcze. Bóg, który tak dokładnie zapowiadał pojawianie się i upadki mocarstw światowych, zawarł też w Biblii cenne zasady dotyczące naszego życia. Oto niektóre z nich:

Zbierzesz to, co posiejesz (Galatów 6:7).

Więcej szczęścia wynika z dawania niż z otrzymywania (Dzieje 20:35).

Szczęście zależy od zaspokajania potrzeb duchowych (Mateusza 5:3).

Jeśli uwzględnisz te zasady w swoim życiu, możesz być pewien, że i tobie przyniosą szczęście i powodzenie.

[Ilustracje na stronach 22, 23]

W Słowie Bożym zapowiedziano trwałe unicestwienie tych cywilizacji...

EDOM

BABILON

. . . ale nie tych

GRECJA

EGIPT

[Prawa własności]

Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.

WHO photo by Edouard Boubat

[Ilustracja na stronie 23]

Aleksander Wielki