Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Κύρια Σημεία από το Βιβλίο του Λουκά

Κύρια Σημεία από το Βιβλίο του Λουκά

Ο Λόγος του Ιεχωβά Είναι Ζωντανός

Κύρια Σημεία από το Βιβλίο του Λουκά

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ του Ματθαίου θεωρείται ότι γράφτηκε πρωτίστως για τους Ιουδαίους αναγνώστες, και το Ευαγγέλιο του Μάρκου για τους μη Ιουδαίους. Ωστόσο, το Ευαγγέλιο του Λουκά προοριζόταν για ανθρώπους όλων των εθνών. Το βιβλίο αυτό, το οποίο γράφτηκε γύρω στο 56-58 Κ.Χ., είναι μια περιεκτική αφήγηση της ζωής και της διακονίας του Ιησού.

Με την προσοχή ενός στοργικού και σχολαστικού γιατρού, ο Λουκάς ερεύνησε «τα πάντα από την αρχή με ακρίβεια» και καλύπτει μια περίοδο 35 ετών—από το 3 Π.Κ.Χ. ως το 33 Κ.Χ. (Λουκ. 1:3) Σχεδόν το 60 τοις εκατό της ύλης του Ευαγγελίου του Λουκά δεν μπορεί να βρεθεί πουθενά αλλού.

ΑΡΧΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ

(Λουκ. 1:1–9:62)

Αφού αναφέρει λεπτομέρειες για τη γέννηση του Ιωάννη του Βαφτιστή και του Ιησού, ο Λουκάς μάς λέει ότι ο Ιωάννης άρχισε τη διακονία του το 15ο έτος της βασιλείας του Τιβέριου Καίσαρα, δηλαδή την άνοιξη του 29 Κ.Χ. (Λουκ. 3:1, 2) Ο Ιησούς βαφτίζεται από τον Ιωάννη το φθινόπωρο εκείνου του έτους. (Λουκ. 3:21, 22) Το 30 Κ.Χ., “ο Ιησούς επιστρέφει στη Γαλιλαία και αρχίζει να διδάσκει στις συναγωγές τους”.—Λουκ. 4:14, 15.

Ο Ιησούς ξεκινάει την πρώτη του περιοδεία κηρύγματος στη Γαλιλαία. Λέει στα πλήθη: «Και σε άλλες πόλεις πρέπει να διακηρύξω τα καλά νέα της βασιλείας του Θεού». (Λουκ. 4:43) Παίρνει μαζί του τον Σίμωνα τον ψαρά και άλλους. Ο ίδιος δηλώνει: «Από τώρα και στο εξής θα πιάνεις ανθρώπους ζωντανούς». (Λουκ. 5:1-11· Ματθ. 4:18, 19) Οι 12 απόστολοι είναι μαζί με τον Ιησού κατά τη δεύτερη περιοδεία κηρύγματος που κάνει στη Γαλιλαία. (Λουκ. 8:1) Στην τρίτη περιοδεία, αποστέλλει τους 12 «να κηρύττουν τη βασιλεία του Θεού και να γιατρεύουν».—Λουκ. 9:1, 2.

Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:

1:35—Έπαιξε κάποιον ρόλο το ωάριο της Μαρίας στην εγκυμοσύνη της; Για να είναι το παιδί της Μαρίας πραγματικός απόγονος των προγόνων της, όπως του Αβραάμ, του Ιούδα και του Δαβίδ, όπως είχε υποσχεθεί ο Θεός, το ωάριό της έπρεπε να συμβάλει στην εγκυμοσύνη της. (Γέν. 22:15, 18· 49:10· 2 Σαμ. 7:8, 16) Εντούτοις, το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά χρησιμοποιήθηκε για να μεταφερθεί η τέλεια ζωή του Γιου του Θεού και να γίνει η σύλληψη. (Ματθ. 1:18) Φαίνεται ότι αυτό εξουδετέρωσε οποιαδήποτε ατέλεια υπήρχε στο ωάριο της Μαρίας και ευθύς εξαρχής προστάτεψε το αναπτυσσόμενο έμβρυο από κάθε βλάβη.

1:62—Έγινε ο Ζαχαρίας κωφάλαλος; Όχι. Μόνο η ομιλία του επηρεάστηκε. Οι άλλοι ρωτούσαν «με νοήματα» πώς ήθελε να ονομάσουν το παιδί, αλλά όχι επειδή ο Ζαχαρίας ήταν κουφός. Πιθανότατα άκουσε όσα είχε πει η σύζυγός του σχετικά με το όνομα του γιου τους. Ενδεχομένως οι άλλοι ρώτησαν τον Ζαχαρία σχετικά με αυτό κάνοντας κάποιο νόημα ή χειρονομία. Το γεγονός ότι μόνο η ομιλία του Ζαχαρία χρειάστηκε να αποκατασταθεί δείχνει ότι η ακοή του δεν είχε επηρεαστεί.—Λουκ. 1:13, 18-20, 60-64.

2:1, 2—Πώς βοηθάει η αναφορά σε “αυτή την πρώτη απογραφή” να εξακριβώσουμε το πότε γεννήθηκε ο Ιησούς; Υπό τον Καίσαρα Αύγουστο, έγιναν περισσότερες από μία απογραφές—η πρώτη το 2 Π.Κ.Χ. σε εκπλήρωση του εδαφίου Δανιήλ 11:20 και η δεύτερη το 6 ή το 7 Κ.Χ. (Πράξ. 5:37) Ο Κυρήνιος ήταν κυβερνήτης της Συρίας κατά τη διάρκεια και των δύο αυτών απογραφών, προφανώς κατέχοντας τη συγκεκριμένη θέση δύο φορές. Η αναφορά του Λουκά στην πρώτη απογραφή τοποθετεί την ημερομηνία γέννησης του Ιησού στο έτος 2 Π.Κ.Χ.

2:35—Πώς θα διαπερνούσε «μακρύ σπαθί» την ψυχή της Μαρίας; Αυτή η φράση αναφέρεται στη στενοχώρια που θα περνούσε η Μαρία βλέποντας την πλειονότητα των ανθρώπων να απορρίπτουν τον Ιησού ως Μεσσία, καθώς και στη λύπη που θα ένιωθε για τον επώδυνο θάνατό του.—Ιωάν. 19:25.

9:27, 28—Γιατί λέει ο Λουκάς ότι η μεταμόρφωση έλαβε χώρα “οχτώ ημέρες” μετά την υπόσχεση του Ιησού προς τους μαθητές του ότι κάποιοι από αυτούς δεν “επρόκειτο να γευτούν θάνατο” μέχρι να τον δουν να έρχεται στη Βασιλεία του, ενώ και ο Ματθαίος και ο Μάρκος αναφέρουν ότι έλαβε χώρα «έξι ημέρες αργότερα»; (Ματθ. 17:1· Μάρκ. 9:2) Ο Λουκάς συμπεριέλαβε προφανώς δύο επιπρόσθετες ημέρες—την ημέρα κατά την οποία δόθηκε η υπόσχεση και την ημέρα κατά την οποία εκπληρώθηκε.

9:49, 50—Γιατί δεν εμπόδισε ο Ιησούς έναν άνθρωπο να εκβάλλει δαίμονες, παρότι εκείνος δεν τον ακολουθούσε; Ο Ιησούς δεν εμπόδισε εκείνον τον άνθρωπο επειδή δεν είχε σχηματιστεί ακόμη η Χριστιανική εκκλησία. Επομένως, δεν απαιτούνταν από αυτόν να συνοδεύει κυριολεκτικά τον Ιησού για να ασκεί πίστη στο όνομά του και για να εκβάλλει δαίμονες.—Μάρκ. 9:38-40.

Μαθήματα για Εμάς:

1:32, 33· 2:19, 51. Η Μαρία διατηρούσε στην καρδιά της τα γεγονότα και τα λόγια που εκπλήρωναν προφητείες. Φυλάμε εμείς μέσα μας σαν θησαυρό τα όσα προείπε ο Ιησούς σχετικά με “την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων”, συγκρίνοντας τα λόγια του με τα όσα συμβαίνουν σήμερα;—Ματθ. 24:3.

2:37. Το παράδειγμα της Άννας μάς διδάσκει ότι πρέπει να λατρεύουμε τον Ιεχωβά με σταθερότητα, “να εγκαρτερούμε στην προσευχή” και να μην παύουμε «να συναθροιζόμαστε» σε Χριστιανικές συνάξεις.—Ρωμ. 12:12· Εβρ. 10:24, 25.

2:41-50. Ο Ιωσήφ έθετε τα πνευματικά ζητήματα πρώτα στη ζωή του και φρόντιζε για την υλική και για την πνευματική ευημερία της οικογένειάς του. Σε αυτούς τους τομείς, έθεσε έξοχο παράδειγμα για τους οικογενειάρχες.

4:4. Δεν πρέπει να αφήνουμε να περνάει ούτε μία μέρα χωρίς να ασχολούμαστε με τα πνευματικά ζητήματα.

6:40. Ο δάσκαλος του Λόγου του Θεού πρέπει να δίνει το καλό παράδειγμα στους σπουδαστές του. Πρέπει να πράττει όσα κηρύττει.

8:15. “Για να κρατούμε [το λόγο] και να καρποφορούμε με υπομονή”, πρέπει να κατανοούμε, να εκτιμούμε και να αφομοιώνουμε το Λόγο του Θεού. Είναι απαραίτητο να στοχαζόμαστε με προσευχή όταν διαβάζουμε τη Γραφή και τα βασισμένα σε αυτήν έντυπα.

Η ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

(Λουκ. 10:1–24:53)

Ο Ιησούς αποστέλλει 70 άτομα πριν πάει ο ίδιος σε πόλεις και διάφορους τόπους της Ιουδαίας. (Λουκ. 10:1) Ταξιδεύει «από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό, διδάσκοντας».—Λουκ. 13:22.

Πέντε ημέρες πριν από το Πάσχα του 33 Κ.Χ., ο Ιησούς μπαίνει στην Ιερουσαλήμ ανεβασμένος σε ένα πουλάρι. Έχει έρθει ο καιρός για να εκπληρωθούν τα λόγια που είπε στους μαθητές του: «Ο Γιος του ανθρώπου πρέπει να υποστεί πολλά παθήματα και να απορριφθεί από τους πρεσβυτέρους και τους πρωθιερείς και τους γραμματείς και να θανατωθεί και την τρίτη ημέρα να εγερθεί».—Λουκ. 9:22, 44.

Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:

10:18—Σε τι αναφερόταν ο Ιησούς όταν είπε στους 70 μαθητές: «Άρχισα να βλέπω τον Σατανά ήδη πεσμένο σαν αστραπή από τον ουρανό»; Ο Ιησούς δεν έλεγε ότι ο Σατανάς είχε ήδη εκδιωχθεί από τον ουρανό. Αυτό έλαβε χώρα λίγο αφότου ο Χριστός ενθρονίστηκε ως ουράνιος Βασιλιάς το 1914. (Αποκ. 12:1-10) Μολονότι δεν μπορούμε να είμαστε δογματικοί, αναφερόμενος σε ένα μελλοντικό γεγονός με παρελθοντικό χρόνο, ο Ιησούς τόνιζε προφανώς ότι αυτό εξάπαντος θα συνέβαινε.

14:26—Με ποια έννοια πρέπει οι ακόλουθοι του Χριστού να “μισούν” τους συγγενείς τους; Στη Γραφή, η λέξη «μίσος» μπορεί να αναφέρεται στο να αγαπάμε κάποιο άτομο ή αντικείμενο σε μικρότερο βαθμό από κάποιο άλλο. (Γέν. 29:30, 31) Οι Χριστιανοί πρέπει να “μισούν” τους συγγενείς τους με την έννοια ότι πρέπει να τους αγαπούν λιγότερο από όσο αγαπούν τον Ιησού.—Ματθ. 10:37.

17:34-37—Ποιοι είναι «οι αετοί», και ποιο είναι «το σώμα» όπου μαζεύονται; Όσοι “παίρνονται”, δηλαδή απελευθερώνονται, παρομοιάζονται με τους αετούς που διαθέτουν οξύτατη όραση. «Το σώμα» στο οποίο μαζεύονται είναι ο αληθινός Χριστός κατά την αόρατη παρουσία του καθώς και η πνευματική τροφή που τους παρέχει ο Ιεχωβά.—Ματθ. 24:28.

22:44—Γιατί βίωσε ο Ιησούς τόσο μεγάλη αγωνία; Αυτό συνέβη για αρκετούς λόγους. Τον Ιησού τον απασχολούσε το πώς θα επηρέαζε ο θάνατός του ως εγκληματία τον Ιεχωβά Θεό και το όνομά Του. Επιπλέον, ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά ότι η αιώνια ζωή του και το μέλλον ολόκληρου του ανθρωπίνου γένους εξαρτόνταν από το αν θα παρέμενε ο ίδιος πιστός.

23:44—Μήπως το τρίωρο σκοτάδι οφειλόταν σε έκλειψη ηλίου; Όχι. Οι εκλείψεις ηλίου λαβαίνουν χώρα μόνο τον καιρό της νέας σελήνης, και όχι όταν έχει πανσέληνο, όπως συνέβαινε το Πάσχα. Το σκοτάδι που έπεσε την ημέρα του θανάτου του Ιησού ήταν θαύμα από τον Θεό.

Μαθήματα για Εμάς:

11:1-4. Η σύγκριση αυτών των οδηγιών με την κάπως διαφορετική διατύπωση της υποδειγματικής προσευχής, για την οποία έγινε λόγος στην Επί του Όρους Ομιλία περίπου 18 μήνες νωρίτερα, δείχνει ξεκάθαρα ότι οι προσευχές μας δεν πρέπει να είναι μια απλή επανάληψη ορισμένων λέξεων.—Ματθ. 6:9-13.

11:5, 13. Παρότι ο Ιεχωβά είναι πρόθυμος να απαντάει στις προσευχές μας, εμείς πρέπει να προσευχόμαστε επίμονα.—1 Ιωάν. 5:14.

11:27, 28. Η γνήσια ευτυχία προέρχεται από το να κάνουμε πιστά το θέλημα του Θεού και όχι από τις οικογενειακές σχέσεις ή τα υλικά επιτεύγματα.

11:41. Τα δώρα ελέους μας πρέπει να πηγάζουν από μια στοργική και πρόθυμη καρδιά.

12:47, 48. Όποιος έχει μεγαλύτερη ευθύνη αλλά δεν ανταποκρίνεται σε αυτήν είναι πιο αξιόμεμπτος από όποιον δεν γνωρίζει ή δεν κατανοεί πλήρως τα καθήκοντά του.

14:28, 29. Είναι σοφό να ζούμε σύμφωνα με τις οικονομικές μας δυνατότητες.

22:36-38. Ο Ιησούς δεν ζήτησε από τους μαθητές του να κρατούν κάποιο όπλο για προστασία ή αυτοάμυνα. Αντίθετα, το γεγονός ότι είχαν μαζί τους σπαθιά τη νύχτα που προδόθηκε έδωσε στον Ιησού τη δυνατότητα να τους διδάξει ένα ζωτικό μάθημα: «Όλοι εκείνοι που παίρνουν σπαθί θα αφανιστούν από σπαθί».—Ματθ. 26:52.

[Εικόνα στη σελίδα 31]

Ο Ιωσήφ έθεσε έξοχο παράδειγμα ως οικογενειάρχης

[Εικόνα στη σελίδα 32]

Ο Λουκάς έγραψε την πιο περιεκτική αφήγηση για τη ζωή και τη διακονία του Ιησού