Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Dbajcie o „sznur potrójny” w małżeństwie

Dbajcie o „sznur potrójny” w małżeństwie

„Sznura potrójnego nie da się szybko przerwać” (KAZN. 4:12).

1. Kto połączył pierwszą parę ludzką węzłem małżeńskim?

PO STWORZENIU świata roślin i zwierząt Jehowa Bóg powołał do życia pierwszego człowieka, Adama. Później sprowadził na niego głęboki sen i wyjął mu jedno żebro, z którego ukształtował dla Adama doskonałą pomocnicę. Gdy ten ją ujrzał, powiedział: „To wreszcie jest kość z moich kości i ciało z mego ciała” (Rodz. 1:27; 2:18, 21-23). Jehowa z upodobaniem patrzył na tych pierwszych ludzi — połączył ich węzłem małżeńskim i pobłogosławił (Rodz. 1:28; 2:24).

2. Jak Szatan wbił klina między Adama i Ewę?

2 Niestety, wkrótce potem ustanowiona przez Boga instytucja małżeństwa znalazła się w niebezpieczeństwie. Jak do tego doszło? Niegodziwa istota duchowa, zwana później Szatanem, podstępnie skłoniła Ewę do zjedzenia owocu z jedynego drzewa, z którego ludziom nie wolno było jeść. Adam poparł żonę i w ten sposób przyłączył się do buntu przeciwko prawowitej władzy oraz życzliwemu kierownictwu Boga (Rodz. 3:1-7). Kiedy Jehowa zapytał pierwszych ludzi, co uczynili, okazało się, że ich więź małżeńska już została nadwerężona. Adam obwiniał Ewę, mówiąc: „Niewiasta, którą dałeś, by była ze mną — ona dała mi owoc z drzewa i dlatego jadłem” (Rodz. 3:11-13).

3. Jaki opaczny pogląd przyswoili sobie niektórzy Żydzi?

3 Od stuleci Szatan posługuje się przeróżnymi sztuczkami, by burzyć harmonię małżeńską. Zdarza się na przykład, że za pośrednictwem przywódców religijnych upowszechnia niebiblijny pogląd na małżeństwo. Niektórzy żydowscy religianci lekceważyli zasady Boże, zezwalając mężczyznom na odprawienie żony z błahych powodów, takich jak przesolenie posiłku. Tymczasem Jezus oznajmił: „Kto się rozwodzi ze swą żoną — jeśli nie z powodu rozpusty — i poślubia inną, popełnia cudzołóstwo” (Mat. 19:9).

4. Jak atakowana jest obecnie instytucja małżeństwa?

4 Szatan w dalszym ciągu usiłuje niszczyć więzi małżeńskie i ma w tej dziedzinie spore osiągnięcia. Dowodem tego są związki homoseksualne, pary żyjące bez ślubu i łatwo uzyskiwane rozwody (odczytaj Hebrajczyków 13:4). Co jako chrześcijanie możemy robić, by nie przyswoić sobie tak powszechnego dziś, spaczonego poglądu na małżeństwo? Przyjrzyjmy się niektórym cechom szczęśliwych, udanych związków.

Miejsce Jehowy w małżeństwie

5. Jaki sens w odniesieniu do małżeństwa ma wyrażenie „sznur potrójny”?

5 Aby małżeństwo było szczęśliwe, musi być w nim miejsce dla Jehowy. W Jego Słowie czytamy: „Sznura potrójnego nie da się szybko przerwać” (Kazn. 4:12). „Sznur potrójny” ma tu sens symboliczny. W odniesieniu do męża i żony oznacza, że jako dwie nici oplatają oni centralną nić — Jehowę Boga. Taka bliska więź z Bogiem daje im siły do radzenia sobie z problemami i jest głównym czynnikiem warunkującym szczęście w małżeństwie.

6, 7. (a) Co mogą zrobić chrześcijanie, żeby w ich małżeństwie obecny był Bóg? (b) Jak pewna siostra wypowiedziała się o zaletach swojego męża?

6 Ale jak małżonkowie mogą dbać o to, by ich związek przypominał taki „sznur potrójny”? Psalmista Dawid śpiewał: „Znalazłem upodobanie w wykonywaniu twej woli, Boże mój, a twoje prawo jest w moim wnętrzu” (Ps. 40:8). Do służenia Jehowie całym sercem niewątpliwie pobudza nas miłość. Dlatego mąż i żona powinni pielęgnować serdeczną, osobistą więź z Bogiem i z upodobaniem wykonywać Jego wolę. Powinni także pomagać sobie nawzajem w umacnianiu miłości do Boga (Prz. 27:17).

7 Jeśli prawo Boże istotnie jest w naszym wnętrzu, to będziemy przejawiać wiarę, nadzieję, miłość i inne przymioty cementujące małżeństwo (1 Kor. 13:13). Chrześcijanka o imieniu Sandra, która jest mężatką od 50 lat, mówi: „Najbardziej cenię męża za jego duchowe przewodnictwo i rady oraz za to, że kocha Jehowę nawet bardziej niż mnie”. Mężowie, czy wasze żony też mogą tak powiedzieć o was?

8. Jak można zabiegać w małżeństwie o „dobrą zapłatę”?

8 Małżonkowie, czy sprawy Królestwa Bożego są w waszym życiu najważniejsze? Czy naprawdę uważacie się nawzajem za współpracowników w służbie dla Jehowy? (Rodz. 2:24). Mądry król Salomon napisał: „Lepiej jest dwom niż jednemu, mają bowiem dobrą zapłatę za swój trud” (Kazn. 4:9). Mąż i żona muszą dokładać starań, by zdobyć tę „dobrą zapłatę”, jaką jest trwały, pełen miłości związek podobający się Bogu.

9. (a) Jakie obowiązki mają mężowie? (b) Jak w myśl Kolosan 3:19 mąż powinien traktować żonę?

9 Dowodem tego, że współmałżonkowie przyznają miejsce Bogu, jest ich usilne dążenie do sprostania Jego wymaganiom. Mężowie mają obowiązek troszczyć się o materialne i duchowe potrzeby rodziny (1 Tym. 5:8). Powinni też zważać na emocjonalne potrzeby żony. W Kolosan 3:19 czytamy: „Mężowie, zawsze miłujcie swe żony i nie bądźcie na nie gorzko zagniewani”. Zdaniem pewnego biblisty wyrażenie „gorzko zagniewani” nawiązuje do wypowiadania przez męża gorzkich słów, które ranią, oraz do ograbiania żony z uczucia, troski, ochrony i wsparcia. Takie zachowanie niewątpliwie byłoby w chrześcijańskim domu niestosowne. Gdy mąż sprawuje przewodnictwo z miłością, żona chętnie mu się podporządkowuje.

10. Jaka postawa powinna cechować chrześcijańskie żony?

10 Chrześcijańskie żony, które w swoim małżeństwie pragną przyznawać miejsce Bogu, też muszą spełniać Jego wymagania. Apostoł Paweł napisał: „Żony niech będą podporządkowane swoim mężom jak Panu, ponieważ mąż jest głową żony, jak i Chrystus jest głową zboru” (Efez. 5:22, 23). Szatan zwiódł Ewę, wmawiając jej, że niezależność od Boga przyniesie trwałe szczęście. Obecnie duch niezależności jest w małżeństwach czymś powszechnym. Jednakże pobożna kobieta podporządkowuje się kochającemu mężowi jako swej głowie i wcale nie czuje się z tego powodu nieszczęśliwa. Pamięta, że Jehowa uczynił Ewę „uzupełnieniem” jej męża, wyznaczając w ten sposób kobiecie bardzo zaszczytną rolę (Rodz. 2:18). Chrześcijanka, która chętnie się z niej wywiązuje, jest dla swego męża wspaniałą „koroną” (Prz. 12:4).

11. Co zdaniem pewnego brata wzmacnia małżeństwo?

11 Innym czynnikiem zbliżającym małżeństwo do Boga jest wspólne studiowanie Biblii. Gerald, żonaty od 55 lat, mówi: „Najważniejsze w szczęśliwym związku jest wspólne czytanie i studiowanie Biblii”. Dodaje: „Kiedy małżonkowie zajmują się czymś razem, zwłaszcza sprawami duchowymi, stają się sobie o wiele bliżsi i jednocześnie zbliżają się do Jehowy”. Studiowanie Biblii pomaga mężowi i żonie skupiać umysł na zasadach Boga, zacieśnia z Nim więź i przyczynia się do rozwoju duchowego.

12, 13. (a) Dlaczego w małżeństwie tak ważne są wspólne modlitwy? (b) Jak inne zajęcia teokratyczne umacniają związek małżeński?

12 W szczęśliwym związku niezbędne są też wspólne modlitwy. Gdy mąż ‛wylewa swe serce’, poruszając konkretne sprawy dotyczące jego małżeństwa, niewątpliwie będzie w ten sposób je umacniał (Ps. 62:8). Na przykład o ileż łatwiej jest zażegnać jakieś nieporozumienie, jeśli wcześniej razem w modlitwie gorąco poprosicie Wszechmocnego o kierownictwo! (Mat. 6:14, 15). Zgodnie z taką modlitwą każde z was powinno być gotowe okazać partnerowi życzliwość oraz ‛dalej znosić się nawzajem i wspaniałomyślnie sobie przebaczać’ (Kol. 3:13). Pamiętajcie, że modlitwy są dowodem zaufania do Boga. Król Dawid powiedział: „Ku tobie spoglądają z nadzieją oczy wszystkich” (Ps. 145:15). Gdy z nadzieją zwracamy się do Boga w modlitwie, przeżywamy mniej udręk, wiedząc, że ‛On się o nas troszczy’ (1 Piotra 5:7).

13 Kolejnym sposobem zacieśniania przez małżonków więzi z Jehową jest korzystanie z zebrań i wspólny udział w służbie. Na zebraniach małżeństwa uczą się przeciwstawiać „machinacjom” Szatana, który usiłuje rozbijać rodziny (Efez. 6:11). Gdy mąż i żona razem regularnie uczestniczą w działalności kaznodziejskiej, ‛stają się niezłomni i niewzruszeni’ (1 Kor. 15:58).

Gdy powstają trudności

14. Co w małżeństwie może być źródłem silnych napięć?

14 To prawda, że powyższe rady są dobrze znane. Mimo to warto je otwarcie omówić. Zastanówcie się, czy w którejś dziedzinie nie powinniście czegoś ulepszyć. Jak wynika z Biblii, nawet małżeństwa cieszące się bliską więzią z Bogiem „będą mieć udrękę w ciele” (1 Kor. 7:28). Z powodu niedoskonałości, wpływu niegodziwego świata oraz szatańskich pułapek w małżeństwach wiernych sług Bożych mogą się pojawiać silne napięcia (2 Kor. 2:11). Ale dzięki pomocy Jehowy potrafimy sobie z nimi radzić. Chociaż wierny Hiob utracił trzody, sług oraz dzieci, to jak mówi Biblia, „w tym wszystkim (...) nie zgrzeszył ani nie przypisał Bogu nic niestosownego” (Hioba 1:13-22).

15. Do czego może prowadzić stres i jak małżonkowie mogą sobie z tym radzić?

15 Natomiast żona Hioba powiedziała do niego: „Czy jeszcze trzymasz się mocno swej nieskazitelności? Przeklnij Boga i umrzyj!” (Hioba 2:9). Rzeczywiście, w obliczu tragedii lub innych stresujących okoliczności człowiek czasem postępuje nierozsądnie. Jak zauważył pisarz biblijny, „ucisk może przywieść mędrca do szaleńczego postępowania” (Kazn. 7:7). Jeżeli twój partner w czasie trudności, czyli „ucisku”, mówi ze wzburzeniem i rani cię słowami, spróbuj zachować spokój. Odpłacanie pięknym za nadobne może sprawić, że jedno z was (lub oboje) powie coś, co tylko pogorszy sprawę (odczytaj Psalm 37:8). Staraj się zatem nie reagować na „mowę nieokiełznaną” wynikającą z frustracji i zniechęcenia (Hioba 6:3).

16. (a) Jak słowa Jezusa z Mateusza 7:1-5 można odnieść do małżeństwa? (b) Dlaczego w małżeństwie potrzebna jest równowaga?

16 Małżonkowie powinni mieć wobec siebie realistyczne oczekiwania. Jedno może zauważyć u drugiego jakieś dziwactwa i zakładać, że potrafi go zmienić. Dzięki miłości i cierpliwości zapewne pomożesz mu zrobić stopniowe postępy. Ale nie zapominaj, że w myśl słów Jezusa skupianie się na cudzych słabościach jest jak wypatrywanie „słomki” w oku brata, a niezauważanie „belki” we własnym. Jezus usilnie zachęca nas: „Przestańcie osądzać, żebyście nie byli osądzeni” (odczytaj Mateusza 7:1-5). Nie znaczy to, iż trzeba lekceważyć poważne wady. Robert, żonaty od 40 lat, mówi: „Jeżeli szczerze i otwarcie się ze sobą rozmawia i jednocześnie chętnie przyjmuje uzasadnione uwagi, może to przynieść dobre wyniki”. Zachowuj przy tym równowagę. Zamiast denerwować się i martwić, że partnerowi brakuje jakichś zalet, ucz się dostrzegać i cenić te, które już ma (Kazn. 9:9).

17, 18. Gdzie możemy szukać pomocy, gdy przed nami piętrzą się problemy?

17 Inną próbą bywa zmiana sytuacji życiowej. Może chodzić o pojawienie się potomstwa albo o poważną chorobę współmałżonka lub dziecka. Wyzwaniem są czasem starzejący się rodzice, którzy wymagają szczególnego wsparcia, jak również odejście dorosłych dzieci z domu. Zmiany wiążą się też z rozmaitymi zadaniami teokratycznymi. Wszystko to może być dla małżeństwa źródłem stresu i zmartwień.

18 Co moglibyście zrobić, gdybyście pod ciężarem problemów doszli do wniosku, że jesteście u kresu wytrzymałości? (Prz. 24:10). Nie dawajcie za wygraną! Szatan bardzo by się cieszył, gdyby któryś ze sług Jehowy porzucił czyste wielbienie. A byłby jeszcze szczęśliwszy, gdyby zrobiło to małżeństwo. Dlatego ze wszystkich sił dbajcie o wasz związek, by przypominał „sznur potrójny”. W Biblii znajdujemy sporo przykładów osób, które mimo ciężkich prób pozostały wierne. Pewnego razu Dawid otworzył serce przed Jehową i powiedział: „Okaż mi łaskę, Boże, gdyż szarpie mnie śmiertelnik. Uciska mnie” (Ps. 56:1). Czy i ty czułeś się kiedyś tak uciskany? Bez względu na to, czy przyczyną stresu jest ktoś bliski, czy nie — możesz tak jak Dawid zdobyć siły niezbędne do wytrwania. Psalmista oznajmił: „Pytałem Jehowę, a on mi odpowiedział i wyzwolił mnie ze wszystkich mych trwóg” (Ps. 34:4).

Cieszcie się błogosławieństwami

19. Jak możemy dawać odpór atakom Szatana?

19 W obecnym czasie końca małżonkowie muszą się nawzajem pocieszać i ‛jedni drugich budować’ (1 Tes. 5:11). Nie zapominajcie, że Szatan utrzymuje, iż podłożem naszej lojalności wobec Jehowy jest samolubstwo. Aby złamać sług Bożych, chwyci się każdej metody, nie oszczędzając naszych małżeństw. Chcąc odpierać ataki Diabła, musimy całkowicie polegać na Jehowie (Prz. 3:5, 6). Apostoł Paweł napisał: „Do wszystkiego mam siłę dzięki temu, który mi udziela mocy” (Filip. 4:13).

20. Jakich błogosławieństw zaznają małżeństwa utrzymujące bliską więź z Bogiem?

20 Małżeństwa utrzymujące bliską więź z Bogiem zaznają wielu błogosławieństw. Potwierdza to Joel, żonaty od 51 lat: „Wciąż dziękuję Jehowie za nasze szczęśliwe małżeństwo, za taką żonę. Jest idealną towarzyszką życia”. W czym tkwi tajemnica ich powodzenia? „Zawsze okazujemy sobie życzliwość, cierpliwość i miłość”. W teraźniejszym systemie rzeczy nikomu nie uda się tego robić doskonale. Mimo to usilnie starajmy się trzymać zasad biblijnych i dbać o to, by w naszych związkach było miejsce dla Jehowy. Dzięki temu będą one przypominać „sznur potrójny”, którego „nie da się szybko przerwać” (Kazn. 4:12).

Czy sobie przypominasz?

• Co to znaczy, że w małżeństwie powinno być miejsce dla Jehowy?

• Co mogą zrobić małżonkowie, gdy powstają trudności?

• Skąd możecie mieć pewność, że w waszym małżeństwie obecny jest Bóg?

[Pytania do studium]

[Ilustracje na stronie 18]

Wspólne modlitwy pomagają małżonkom stawiać czoła trudnościom