Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Στην επιστολή του προς τους Εβραίους, ο απόστολος Παύλος μίλησε για «την επίθεση των χεριών». Αναφερόταν στο διορισμό πρεσβυτέρων ή σε κάτι διαφορετικό;​—Εβρ. 6:2.

Δεν υπάρχει λόγος να είμαστε δογματικοί, αλλά ο Παύλος πιθανότατα αναφερόταν στην επίθεση των χεριών με σκοπό τη μεταβίβαση χαρισμάτων του πνεύματος.

Είναι αλήθεια ότι η Γραφή κάνει λόγο για επίθεση των χεριών σε σχέση με θεοκρατικούς διορισμούς. Ο Μωυσής “έθεσε το χέρι του πάνω” στον Ιησού του Ναυή όταν τον διόρισε διάδοχό του. (Δευτ. 34:9) Στη Χριστιανική διευθέτηση, μερικοί άντρες που είχαν τα κατάλληλα προσόντα διορίζονταν μέσω επίθεσης των χεριών. (Πράξ. 6:6· 1 Τιμ. 4:14) Ο Παύλος έδωσε τη συμβουλή να μη γίνεται η επίθεση των χεριών σε κάποιον βιαστικά.​—1 Τιμ. 5:22.

Ωστόσο, ο Παύλος πρότρεψε τους Εβραίους Χριστιανούς να “προχωρούν εντατικά προς την ωριμότητα” τώρα που είχαν αφήσει «τα αρχικά δόγματα». Κατόπιν απαρίθμησε τη “μετάνοια από νεκρά έργα και την πίστη προς τον Θεό, τη διδασκαλία για βαφτίσματα και την επίθεση των χεριών”. (Εβρ. 6:1, 2) Θα ήταν ο διορισμός πρεσβυτέρων απλώς ένα αρχικό πράγμα το οποίο οι Χριστιανοί έπρεπε να αφήσουν πίσω τους προχωρώντας εντατικά; Όχι. Την ιδιότητα του πρεσβυτέρου πρέπει να την επιδιώκουν ως στόχο τους οι ώριμοι αδελφοί και κατόπιν να την εκτιμούν.​—1 Τιμ. 3:1.

Αλλά η επίθεση των χεριών χρησιμοποιούνταν και για έναν άλλον σκοπό. Τον πρώτο αιώνα, ο Ιεχωβά απέρριψε τον φυσικό Ισραήλ ως λαό του υπέρ του πνευματικού Ισραήλ, της εκκλησίας των χρισμένων Χριστιανών. (Ματθ. 21:43· Πράξ. 15:14· Γαλ. 6:16) Τα θαυματουργικά χαρίσματα του πνεύματος, όπως η γλωσσολαλιά, πιστοποιούσαν αυτή την αλλαγή. (1 Κορ. 12:4-11) Όταν ο Κορνήλιος και το σπιτικό του έγιναν πιστοί, αυτά τα καινούρια άτομα έλαβαν το άγιο πνεύμα, πράγμα που έγινε έκδηλο από το ότι “μιλούσαν γλώσσες”.​—Πράξ. 10:44-46.

Μερικές φορές, τα θαυματουργικά χαρίσματα μεταβιβάζονταν με την επίθεση των χεριών. Όταν ο Φίλιππος διέδωσε τα καλά νέα στη Σαμάρεια, πολλοί βαφτίστηκαν. Το κυβερνών σώμα έστειλε εκεί τους αποστόλους Πέτρο και Ιωάννη. Γιατί; Διαβάζουμε: «Τότε [εκείνοι οι δύο] έθεταν τα χέρια τους πάνω [στους νεοβαφτισμένους], και αυτοί άρχισαν να λαβαίνουν άγιο πνεύμα». Αυτό πρέπει να σήμαινε ότι λάβαιναν τα χαρίσματα του πνεύματος, ικανότητες οι οποίες ήταν εμφανείς. Το γνωρίζουμε αυτό επειδή ο Σίμων, ο οποίος προηγουμένως ασκούσε μαγικές τέχνες, είδε αυτή την επενέργεια του πνεύματος και προσπάθησε με απληστία να αγοράσει την ικανότητα να θέτει τα χέρια του σε άλλους και να τους μεταδίδει άγιο πνεύμα με θαυματουργικά αποτελέσματα. (Πράξ. 8:5-20) Αργότερα, βαφτίστηκαν 12 άτομα στην Έφεσο. Διαβάζουμε τα εξής: «Όταν ο Παύλος έθεσε τα χέρια του πάνω σε αυτούς, το άγιο πνεύμα ήρθε πάνω τους και άρχισαν να μιλούν γλώσσες και να προφητεύουν».​—Πράξ. 19:1-7· παράβαλε 2 Τιμόθεο 1:6.

Επομένως, στο εδάφιο Εβραίους 6:2, ο Παύλος αναφερόταν προφανώς στην επίθεση των χεριών με σκοπό τη μεταβίβαση χαρισμάτων του πνεύματος σε καινούριους πιστούς.