دید مسیحی به موضوع سلامتی
دید مسیحی به موضوع سلامتی
‹یَهُوَه خدای خود را به . . . تمامی خاطر و تمامی قوّت خود محبت نما.› — مرق ۱۲:۳۰.
۱. مقصود اوّلیهٔ خدا برای انسان چه بود؟
زمانی که یَهُوَه انسان را آفرید، بیماری و مرگ در مقصود او جایی نداشت. او آدم و حوّا را در باغ عدن، باغ خوشی و مسرّت گذاشت که ‹کار آن را بکنند و از آن محافظت نمایند.› مقصود خدا این نبود که انسان برای ۷۰ یا ۸۰ سال زندگی کند، بلکه او انسان را برای زندگی ابدی آفرید. (پیدا ۲:۸، ۱۵؛ مز ۹۰:۱۰) اگر آدم و حوّا به یَهُوَه وفادار میماندند و با اطاعت از حاکمیت او و قبول آن محبتشان را به او نشان میدادند هیچ گاه طعم بیماری، ناتوانی و مرگ را نمیچشیدند.
۲، ۳. الف) ایّام سالخوردگی در کتاب جامعه چگونه توصیف شده است؟ ب) چه کسی مسئول مرگ نوادگان آدم است، و این مرگ چگونه باطل خواهد شد؟
۲ کتاب جامعه باب ۱۲ «روزهای بلا» یا صدماتی را که گذر عمر بر ما انسانهای ناکامل میگذارد به نحوی زنده به تصویر کشیده است. (جامعه ۱۲:۱-۷ خوانده شود.) موهای سفید به شکوفههای «درخت بادام» تشبیه شدهاند و پاها به «صاحبان قوّت» که خمیده و لرزان میشوند. ‹آنانی که از پنجرهها مینگرند تاریک میشوند.› این توصیفی برای تیره و تار شدن چشمان است. از دست دادن دندانها چنین توصیف شده است که آسیاب کنندگان یا «دستاسکنندگان چونکه کماند باز ایستند.»
۳ همان طور که مرگ در مقصود اوّلیهٔ خدا برای بشر جایی نداشت، ناتوانی و لرزش پاها، ضعف و تاری چشمان، خراب شدن و از دست دادن دندانها نیز خواست او نبوده است. کتاب مقدّس برای ما روشن میکند که مرگ نوادگان آدم از «اَعمال ابلیس» است که پسر خدا از طریق پادشاهی خود آن را باطل خواهد ساخت. یوحنّای رسول مینویسد: «از این جهت پسر خدا ظاهر شد تا اَعمال ابلیس را باطل سازد.» — ۱یو ۳:۸.
توجهی معقولانه طبیعی است
۴. شاهدان یَهُوَه به چه دلیل به سلامتی جسمیشان توجهی معقولانه دارند، و در عین حال از چه موضوعی آگاهند؟
۴ برخی از خادمان یَهُوَه با مشکلات، بیماری و سالخوردگی دست و پنجه نرم میکنند؛ مشکلات گریزناپذیری که بخشی از زندگی انسانهای ناکامل است. توجهی معقولانه به سلامتیمان طبیعی و حتی مفید است. چرا که میخواهیم با «تمامی قوّت» و توانمان یَهُوَه را خدمت کنیم. (مرق ۱۲:۳۰) باید واقعبین باشیم. در عین این که به فکر سلامتیمان هستیم، فراموش نکنیم که هر قدر هم تلاش کنیم نمیتوانیم چندان روند پیری و ناتوانی را به تأخیر اندازیم و یا خود را از همهٔ بیماریها مصون سازیم.
۵. از خادمان وفادار خدا که با بیماریای روبرو بودهاند چه میآموزیم؟
۵ بسیاری از خادمان یَهُوَه با مشکلات جسمی و بیماری در نبرد بودهاند. اَپَفْرُدِتُس یکی از آنان بود. (فیل ۲:۲۵-۲۷) تیموتاؤس، یار وفادار پولُس نیز از ناراحتی مزمن معده رنج میبرد و پولُس به او گفت «شرابی کم» بنوشد. (۱تیمو ۵:۲۳) پولُس خود نیز با ناراحتیای جسمی مبارزه میکرد که آن را به «خاری در جسم» تشبیه کرده است. احتمالاً ناراحتی او مشکل بینایی یا بیماریی مزمن بوده که در آن زمان قابل درمان نبوده است. (۲قر ۱۲:۷؛ غلا ۴:۱۵؛ ۶:۱۱) پولُس در خصوص رفع بیماریاش عمیقاً از یَهُوَه تمنا و التماس نموده بود. (۲قُرِنتیان ۱۲:۸-۱۰ خوانده شود.) اما خدا با معجزه بیماریاش را رفع ننمود، بلکه به او قدرت بخشید تا آن را تحمّل کند. به این شکل ضعف پولُس قدرت یَهُوَه را به او آشکار ساخت. ما چه درسی میآموزیم؟
از نگرانی بیش از حد در خصوص سلامتی پرهیز کنیم
۶، ۷. چرا نباید بیش از حد نگران سلامتیمان باشیم؟
۶ ما شاهدان یَهُوَه کمکهای پزشکی و بسیاری از روشهای درمانی را میپذیریم. مجلهٔ بیدار شوید اغلب شامل مقالاتی در مورد سلامتی است. ما از کمک و همکاری پرسنل خدمات درمانی و پزشکی قدردانیم اما در این مقالات از روش درمانی خاصّی حمایت نمیکنیم. واضح است که اکنون دستیابی به سلامتی و تندرستی کامل امکانپذیر نیست، از این رو عاقلانه نیست که آن را مشغلهٔ ذهنی خود سازیم و مرتباً در مورد آن نگران باشیم. دید ما با کسانی که هیچ ‹امیدی› به آینده ندارند متفاوت است؛ کسانی که تصوّر میکنند زندگی به این چند روز محدود میشود و برای درمان بیماریشان به هر روش درمانیای متوسل میشوند. (افس ۲:۲، ۱۲) ما نمیخواهیم نجات زندگی امروزمان به قیمت ناخوشنود کردن خدا تمام شود. چرا که اطمینان داریم اگر به خدا وفادار مانیم «حیات جاودانی» در دنیای جدید را که وعدهاش را داده به دست خواهیم آورد. — ۱تیمو ۶:۱۲، ۱۹؛ ۲پطر ۳:۱۳.
۷ دلیل دیگری که ما خود را بیش از حد نگران سلامتیمان نمیکنیم این است که افراط در این زمینه میتواند به خودمحوری و خودخواهی بینجامد. پولُس در نامهاش به جماعت فیلِپّی چنین هشدار داد: «هر یک از شما ملاحظهٔ کارهای خود را نکند، بلکه هر کدام کارهای دیگران را نیز.» (فیل ۲:۴) اگرچه توجه و رسیدگی به سلامتیمان بجاست، اما نباید در این زمینه افراط کنیم. علاقه و توجه عمیق به برادرانمان و رساندن «بشارتِ ملکوت» به مردم سبب میشود بیش از حد نگران وضعیت جسمانیمان نباشیم. — مت ۲۴:۱۴.
۸. توجه بیش از حد به سلامتی میتواند به چه بینجامد؟
۸ اگر ما مسیحیان بیش از حد نگران سلامتیمان باشیم این خطر وجود دارد که از خدمت به یَهُوَه غافل شویم. همچنین ممکن است چنین نگرشی ما را بر آن دارد که عقاید خود را در خصوص روشهای درمانی، رژیمی خاص و مکمّلهای غذایی به دیگران تحمیل کنیم. در این مورد به اصلی که در این گفتهٔ پولُس گنجانده شده توجه کنید: «چیزهای مهمتر را بطلبید تا در روز مسیح بیعیب باشید و دیگران را لغزش ندهید.» — فیل ۱:۱۰، دج.
چه ‹چیز مهمتر› است؟
۹. یکی از ‹چیزهای مهم› که نباید از آن غفلت کرد چیست، و چرا؟
۹ اگر «چیزهای مهمتر» را در زندگی تشخیص دهیم به فعالیتی میپردازیم که سلامتی و شفای روحانی را در پی دارد؛ یعنی فعالیت موعظه و تعلیم کلام خدا به مردم. از این خدمت شادیآور هم خودمان بهره میبریم و هم به شنوندگانمان فایده میرسانیم. (امث ۱۷:۲۲؛ ۱تیمو ۴:۱۵، ۱۶) گاه در مجلّات برج دیدهبانی و بیدار شوید مقالاتی آمده است که شرح حال برادران و خواهرانمان را که با بیماریای جدّی دست و پنجه نرم میکنند توصیف میکند. این گزارشات نشان میدهند که آنان با کمک به دیگران در شناخت یَهُوَه و مقاصد فوقالعادهٔ او توانستهاند با مشکلاتشان کنار آیند و حتی گاه موقتاً آن را فراموش کنند.
۱۰. چرا انتخاب روش درمان برای ما مسیحیان اهمیت دارد؟
۱۰ هر فرد مسیحی در خصوص انتخاب روش درمانی «حامل بار خود» است. (غلا ۶:۵) اما هیچ گاه نباید فراموش کنیم که انتخاب ما برای یَهُوَه اهمیت دارد. همان طور که حرمت نهادن به اصول کلام خدا ما را بر آن میدارد که از ‹خون بپرهیزیم،› احتراممان به کلام او نیز ما را بر میانگیزد که روش درمانیای انتخاب نکنیم که رابطهمان را با یَهُوَه خدشهدار کند. (اعما ۱۵:۲۰) برخی از روشها برای تشخیص یا درمان بیماری به شکلی با نیروهای غیر عادی و مرموز مرتبط است. یَهُوَه اسرائیلیان مرتد را که به سحر و جادو و ‹قدرتهای غیرعادی› روی میآوردند رد نمود. او صریحاً گفت: «هدایای باطل دیگر میاورید. بخور نزد من مکروه است و غرّهٔ ماه و سَبَّت و دعوت جماعت نیز. گناه [«قدرت غیر عادی،» دج] را با محفل مقدّس نمیتوانم تحمّل نمایم.» (اشع ۱:۱۳) بلی، در دوران بیماری نباید دست به اَعمالی زد که سبب گردد دعاهایمان باز داشته شوند و رابطهمان با یَهُوَه به خطر افتد. — مر ۳:۴۴.
«خرداندیشی» لازم است
۱۱، ۱۲. «خرداندیشی» چگونه ما را در انتخاب روش درمانی یاری میکند؟
۱۱ هنگام بیماری نمیتوانیم انتظار داشته باشیم که یَهُوَه با معجزه ما را شفا دهد. اما میتوانیم در دعا از او بخواهیم به ما حکمت دهد تا روش درمانیای مناسب انتخاب کنیم. برای تصمیمگیری رعایت اصول الٰهی و خرداندیشی راهنمای ماست. اگر با بیماریای جدّی مواجهیم عاقلانه است که در صورت امکان با بیش از یک متخصص مشورت کنیم. اگر چنین کنیم هماهنگ با اصل کتاب مقدّس در امثال ۱۵:۲۲ عمل کردهایم که میگوید: «از عدم مشورت، تدبیرها باطل میشود. اما از کثرت مشورتدهندگان برقرار میماند.» پولُس رسول نیز به همایمانانش متذکر شد: «با خرداندیشی و عدالت و دینداری در این جهان زیست کنیم.» — تیط ۲:۱۲.
۱۲ بسیاری از مسیحیان، وضعیتی همچون وضعیت زن بیماری را دارند که شرح حالش در مَرقُس ۵:۲۵، ۲۶ آمده است. در آنجا میخوانیم این زن «مدت دوازده سال به استحاضه [خونریزی] مبتلا میبود، و زحمت بسیار از اطبّای متعدد دیده و آنچه داشت صرف نموده، فایدهای نیافت بلکه بدتر میشد.» عیسی این زن را شفا داد و با مهربانی و دلسوزی با او رفتار کرد. (مرق ۵:۲۷-۳۴) برخی از مسیحیان بیماریشان چنان آنان را مستأصل کرده که وسوسه شدهاند برای تشخیص و یا درمان آن روشی را برگزینند که خلاف اصول پرستش پاک است.
۱۳، ۱۴. الف) شیطان چگونه میتواند از برخی روشهای درمانی برای شکستن وفاداری ما بهره جوید؟ ب) چرا باید از هر چه که بویی از نیروهای غیرعادی میدهد دوری کنیم؟
۱۳ شیطان از هر دامی برای انحراف ما از پرستش پاک استفاده میکند. همانطور که او برای لغزش دادن برخی از دام روابط جنسی و مادیات بهره میگیرد، برای شکستن وفاداری برخی دیگر آنان را در دام روشهای درمانیای میاندازد که از نیروهای مرموز و شیطانی بهره میگیرند. ما به یَهُوَه خدا دعا میکنیم که ما را «از شریر» و «هر ناراستی برهاند.» پس نباید با نزدیکی به نیروهای مرموز و غیرعادی خود را در دام شیطان اندازیم. — مت ۶:۱۳؛ تیط ۲:۱۴.
۱۴ یَهُوَه صریحاً به اسرائیلیان فرمان داده بود تث ۱۸:۱۰-۱۲) پولُس نیز «جادوگری» را که به معنی ارتباط با نیروهای شیطانی است از جمله «اَعمال جسم» خواند. (غلا ۵:۱۹، ۲۰) به علاوه، آنانی که به چنین اَعمالی دست میزنند در دنیای جدید یَهُوَه جایی ندارند. (مکا ۲۱:۸) پس به وضوح میتوان دید که هر چه بویی از سحر و جادو دهد یَهُوَه از آن کراهت دارد.
که از غیبگویی و سحر و جادو دوری کنند. (‹اعتدال شما بر جمیع مردم معروف شود›
۱۵، ۱۶. چرا برای انتخاب روش درمانی نیاز به حکمت داریم، و هیئت ادارهکننده در قرن اوّل چه پند حکیمانهای به مسیحیان داد؟
۱۵ با توجه به آنچه ذکر شد، اگر حتی به نظرمان رسد که یک روش درمانی یا تشخیص بیماری بویی از نیروهای غیرعادی میدهد عاقلانه است که از آن پرهیز کنیم. البته نمیتوان گفت که هر گاه قادر به توضیح روش درمانی خاصّی نیستیم آن روش با سحر و جادو مرتبط است. برای این که به روشهای درمانی نگرشی هماهنگ با کلام خدا داشته باشیم حکمت الٰهی و قوّهٔ تشخیص لازم است. در امثال ۳ چنین تذکر داده شده است: ‹به تمامی دل خود بر یَهُوَه توکّل نما و بر عقل خود تکیه مکن. در همهٔ راههای خود او را بشناس، و او طریقهایت را راست خواهد گردانید . . . حکمت کامل و تمیز را نگاه دار. پس برای جان تو حیات خواهد بود.› — امث ۳:۵، ۶، ۲۱، ۲۲.
۱۶ پس در حین اینکه به فکر سلامتیمان هستیم نباید برای مقابله با بیماری یا ضعفهای سالخوردگی روش درمانیای را انتخاب کنیم که خدا را ناخوشنود سازد. ما مسیحیان میخواهیم در خصوص سلامتی نیز همانند امور دیگر زندگی ‹اعتدال ما بر جمیع مردم› مشخص شود. (فیل ۴:۵) هیئت اداره کننده در قرن اوّل در نامهای بسیار مهم مسیحیان را چنین راهنمایی کرد که از بتپرستی، زنا و خون پرهیز کنند. این نامه به آنان چنین اطمینان داد: «هر گاه از این امور خود را محفوظ دارید موفق خواهید بود.» (اعما ۱۵:۲۸، ۲۹، د ج) رعایت این اصول الٰهی از چه جهت ما را موفق میسازد و به ما فایده میرساند؟
توجهی معقول به سلامتی و امید به آینده
۱۷. رعایت اصول کتاب مقدّس چه نفعی از لحاظ جسمی برای ما به همراه دارد؟
۱۷ بجاست هر یک از ما از خود بپرسیم: ‹آیا به فوایدی که پایبندی به اصول کتاب مقدّس در خصوص زنا و پرهیز از خون به همراه دارد پی بردهام؟› همچنین ما مسیحیان همواره ‹خویشتن را از هر نجاست جسم و روح طاهر میسازیم.› به نتایج مفیدی که به کار بستن این اصل در پی دارد فکر کنید. (۲قر ۷:۱) ما با اجتناب از مصرف دخانیات و مواد مخدّر بهرهٔ فراوان میبریم، زیرا بدنمان را آلوده نمیسازیم و به رابطهمان با یَهُوَه صدمه نمیزنیم. به گوش گرفتن اصول کتاب مقدّس در خصوص بهداشت شخصی ما را از بسیاری از بیماریهای جسمی حفظ میکند. کتاب مقدّس ما را از زیادهروی در خوردن که ‹بدن را تلف میکند› بر حذر میدارد و از ما میخواهد در مصرف مشروبات الکلی اعتدال را حفظ کنیم. (امثال ۲۳:۲۰؛ تیطُس ۲:۲، ۳ خوانده شود.) هر چند که ورزش و استراحت برای تندرستی مفید است اما قبول راهنماییهای الٰهی هم از لحاظ جسمی و هم از لحاظ روحانی به ما فایده میرساند.
۱۸. بیش از هر چیز باید به چه موضوعی توجه کنیم، و مشتاق به تحقق رسیدن چه پیشگوییای هستیم؟
۱۸ بیش از هر چیز ما باید به رابطهٔ بسیار پرارزشی که با یَهُوَه خدا داریم توجه کنیم. و همواره تلاشمان بر آن باشد رابطهمان را با پدر آسمانیمان که منشأ «زندگی حال و ۱تیمو ۴:۸؛ مز ۳۶:۹) در دنیای جدید از لحاظ جسمی و روحانی شفای کامل خواهیم یافت. چرا که بر مبنای قربانی عیسی مسیح گناهانمان بخشیده میشود. عیسی مسیح، برّهٔ خدا ما را به «چشمههای آب حیات» راهنمایی خواهد کرد و یَهُوَه خدا اشکهای درد و رنج ما را پاک خواهد ساخت. (مکا ۷:۱۴-۱۷؛ ۲۲:۱، ۲) همچنین در آن زمان شاهد تحقق این پیشگویی فوقالعاده در زمین خواهیم بود که «ساکن آن نخواهد گفت که بیمار هستم.» — اشع ۳۳:۲۴.
آینده» در دنیای جدید است محکمتر سازیم. (۱۹. در حین این که به شکلی معقولانه به سلامتیمان توجه داریم از چه امری مطمئنیم؟
۱۹ ما اطمینان داریم که نجاتمان نزدیک است و مشتاق زمانی هستیم که یَهُوَه مرگ و هر گونه بیماری را محو سازد. تا آن زمان پدر آسمانیمان ما را یاری میکند که مشکلات ناشی از هر درد و بیماری را متحمّل گردیم، ‹زیرا او به فکر ماست.› (۱پطر ۵:۷، ترجمهٔ هزارهٔ نو) باشد که همواره به سلامتیمان توجه کنیم و راهنماییهای روشن و واضح کلام خدا را در این ارتباط مد نظر داشته باشیم.
مرور مقاله
• چه کسی مسئول بیماری است، و چه کسی ما را از تأثیرات گناه آزاد خواهد ساخت؟
• اگر چه توجه به سلامتیمان امری طبیعی است باید از چه چیز اجتناب کنیم؟
• چرا انتخاب روش درمانی برای یَهُوَه اهمیت دارد؟
• بکار بستن اصول کتاب مقدّس چه فوایدی در خصوص سلامتی برایمان در پی دارد؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعهای]
[تصویر در صفحهٔ ۲۳]
در آفرینش انسان بیماری و مرگ جایی نداشت
[تصویر در صفحهٔ ۲۵]
شاهدان یَهُوَه علیرغم ضعفهای جسمانی در فعالیت موعظه شادند