İçeriğe geç

İçindekiler kısmına geç

Yakup’un ve Petrus’un Mektuplarından Önemli Noktalar

Yakup’un ve Petrus’un Mektuplarından Önemli Noktalar

Yehova’nın Sözü Canlıdır

Yakup’un ve Petrus’un Mektuplarından Önemli Noktalar

MİLATTAN SONRA 33 yılının Pentekost’undan yaklaşık 30 yıl sonra İsa’nın üvey kardeşi öğrenci Yakup, ruhi İsrail’in ‘on iki kabilesine’ bir mektup yazar (Yak. 1:1). Amacı, onları denemeler karşısında güçlü bir imana sahip olmaya ve dayanmaya teşvik etmektir. Ayrıca cemaatlerde ortaya çıkan rahatsız edici durumları düzeltmek için öğütler verir.

Roma İmparatoru Neron’un başlattığı MS 64’teki zulüm dalgasından hemen önce elçi Petrus ilk mektubunu yazar ve Hıristiyanları imanda kararlılıklarını korumaya teşvik eder. Birincisinden hemen sonra kaleme aldığı ikinci mektubunda Petrus, iman kardeşlerini Tanrı’nın Sözüne dikkat etmeye teşvik eder ve onları Yehova’nın yaklaşan günü hakkında uyarır. Yakup ve Petrus’un mektuplarındaki mesaja dikkat etmekten gerçekten yarar göreceğiz (İbr. 4:12).

TANRI, ‘İMANLA DİLEYENLERE’ HİKMET VERİR

(Yak. 1:1–5:20)

Yakup “Sınava dayanan insana ne mutlu!” diye yazar çünkü “Yehova tarafından uygun bulununca . . . . hayat tacını alacak.” Yehova, ‘imanla dilemeye’ devam edenlere, denemelere dayanmaları için gereken hikmeti verir (Yak. 1:5-8, 12).

Cemaatte ‘öğretmen olanların’ da imana ve hikmete ihtiyaçları vardır. Yakup dilin ‘bütün bedeni lekeleyebilen’ “küçük bir organ” olduğunu söyledikten sonra bir kişinin Tanrı’yla ilişkisine zarar verebilecek dünyanın ruhunu yansıtan eğilimler hakkında da uyarır. Aynı zamanda ruhen hasta olan birinin iyileşmek için atması gereken adımları gösterir (Yak. 3:1, 5, 6; 5:14, 15).

Kutsal Yazılarla İlgili Soruların Yanıtları:

2:13—“Merhamet hüküm karşısında [nasıl] zafer sevinci yaşar”? Tanrı’ya kendi adımıza hesap vereceğimiz zaman geldiğinde O, başkalarına gösterdiğimiz merhameti dikkate alır ve Oğlunun fidye kurbanlığına dayanarak bizi bağışlar (Rom. 14:12). Bu, merhameti hayatımızda baskın bir nitelik haline getirmemiz için yeterli bir sebep değil mi?

4:5—Yakup burada hangi ayetten alıntı yapıyor? Belirli bir ayetten alıntı yapmıyor. Fakat Tanrı ilhamı olan bu sözler, büyük ihtimalle, Başlangıç 6:5; 8:21; Özdeyişler 21:10 ve Galatyalılar 5:17 gibi ayetlerin ardındaki genel fikre dayanıyor.

5:20—“Günahkârı yanlış yolundan döndüren onun canını ölümden kurtarmış . . . . olacaktır” sözleri ne anlama gelir? Suç işleyen birini günahkâr yolundan döndüren biri, tövbe eden kişinin canını ruhi ölümden, hatta belki de sonsuz yok oluştan kurtarır. Suç işleyene bu şekilde yardım eden, aynı zamanda onun ‘birçok günahını örtmüş olacaktır.’

Alacağımız Dersler:

1:14, 15. Günah, uygun olmayan arzularla başlar. O halde yanlış arzular üzerinde düşünerek bunları beslememeliyiz. Bunun yerine yapıcı şeyler ‘üzerinde düşünmemiz’, yürek ve zihinlerimizi bunlarla doldurmamız gerekir (Filip. 4:8).

2:8, 9‘Adam kayırmak’ ‘soylu sevgi kanunuyla’ bağdaşmaz. Bu nedenle gerçek Hıristiyanlar adam kayırmazlar.

2:14-26. Kurtuluşumuz, Musa Kanununun gösterdiği ya da İsa’nın takipçileri olarak yaptığımız “işlere bağlı değil” ‘imanımızdan ötürüdür.’ İmanımız lafta kalmamalı (Efes. 2:8, 9; Yuhn. 3:16). Bizi Tanrı’nın isteğiyle uyumlu davranmak üzere harekete geçirmeli.

3:13-17. “Yukarıdan gelen hikmet” “dünyevi, bedeni, şeytani” hikmetten kesinlikle üstündür. Tanrısal hikmeti ‘define araştırır gibi araştırmalıyız’ (Özd. 2:1-5).

3:18. Krallık hakkındaki iyi haberin tohumları “barışçı kimseler tarafından huzur ortamında [barışla] ekilir.” Kibirli, kavgacı veya karışıklık çıkaran kişiler olmayıp barışçı olmamız önemlidir.

‘SAĞLAM BİR İMANLA TAVIR ALIN’

(1. Pet. 1:1–5:14)

Petrus iman kardeşlerine ‘yaşayan ümitleri’ olan göklerdeki miraslarını hatırlatır. Onlara “seçilmiş soy, kraliyet kâhinliği, kutsal millet” olduklarını söyler. Boyun eğmekle ilgili belirli öğütler verdikten sonra herkesi ‘kardeş sevgisiyle, derin bir şefkatle, alçakgönüllülükle davranarak, birbirlerine duygudaş olarak, aynı düşünüşte’ olmaya teşvik eder (1. Pet. 1:3, 4; 2:9; 3:8).

Yahudi ortamının “sonu yakın” olduğundan Petrus kardeşlerine ‘sağduyulu ve dua etmek konusunda uyanık olma’ öğüdünde bulunur. Onlara şöyle der: “Aklı başında ve uyanık olun . . . . Sağlam bir imanla [Şeytan’a] karşı tavır alın” (1. Pet. 4:7; 5:8, 9).

Kutsal Yazılarla İlgili Soruların Yanıtları:

3:20-22—Vaftiz bizi nasıl kurtarır? Vaftiz kurtulmak isteyenlerin karşılaması gereken bir taleptir. Fakat sadece vaftiz bizi kurtarmaya yetmez. Kurtuluşa ancak “İsa Mesih’in dirilişi sayesinde” erişilir. Vaftiz adayı, kurtuluşun sadece İsa’nın kurban niteliğindeki ölümüyle, diriltilmesiyle ve ‘Tanrı’nın sağına’ oturup yaşayanlar ve ölüler üzerinde yetki almasıyla mümkün olduğuna iman etmelidir. Böyle bir imana dayanan vaftiz ‘sularda sekiz canın kurtulmasına’ benzer.

4:6—‘İyi haberin bildirildiği ölüler’ kimlerdi? Bunlar, ‘suçları ve günahlarıyla ölmüş durumda olanlar’, yani iyi haberi duymadan önce ruhen ölü durumda olanlardı (Efes. 2:1). Fakat iyi habere iman ettikten sonra ruhi anlamda ‘yaşamaya’ başladılar.

Alacağımız Dersler:

1:7. Büyük bir imana sahip olmamız için imanımızın sınanmış ya da kanıtlanmış olması gerekir. Böyle güçlü bir iman gerçekten de ‘canları korur’ (İbr. 10:39). İman sınavlarında geri çekilmemeliyiz.

1:10-12. Melekler, Tanrı’nın eskiden yaşamış peygamberlerinin, meshedilmiş Hıristiyan cemaati hakkında yazdığı derin ruhi hakikatlere dikkatle bakmak ve onları anlamak istediler. Fakat bunlar ancak Yehova, cemaatle ilgilenmeye başladığında netleşti (Efes. 3:10). Bizim de melekleri örnek alarak “Tanrı’nın derin şeylerini” araştırmak üzere çaba göstermemiz gerekmez mi? (1. Kor. 2:10).

2:21. Örneğimiz İsa Mesih’i izleyerek, Yehova’nın egemenliğini desteklemek için ölüme kadar acı çekmeye hazır olmalıyız.

5:6, 7Kaygılarımızı Yehova’ya bıraktığımızda bir sonraki günün neler getireceği konusunda gereksiz yere endişelenmeyiz. Bunun yerine Yehova pak tapınmaya yaşamımızda ilk yeri vermeye devam etmemize yardım eder (Mat. 6:33, 34).

‘YEHOVA’NIN GÜNÜ GELECEK’

(2. Pet. 1:1–3:18)

Petrus “peygamberlik sözü hiçbir zaman insan iradesiyle ortaya çıkmamıştır” diye yazar. “İnsanlar kutsal ruhun yönlendirmesiyle, Tanrı’dan aldıklarını aktarmışlardır.” Peygamberlik sözüne dikkat etmek bizi “sahte öğretmenler”den ve diğer yozlaşmış kişilerden korur (2. Pet. 1:21; 2:1-3).

Petrus ‘son günlerde alaylı sözler söyleyen alaycılar çıkacak’ diyerek uyarır. Fakat “Yehova’nın günü hırsız gibi gelecek.” Petrus mektubunu ‘o günü aklından hiç çıkarmadan bekleyenlere’ sağlam öğütlerde bulunarak sonlandırır (2. Pet. 3:3, 10-12).

Kutsal Yazılarla İlgili Soruların Yanıtları:

1:16-19—“Sabah yıldızı” kimdir, ne zaman doğdu ve bunun gerçekleştiğini nereden biliyoruz? “Sabah yıldızı” Krallık yetkisini almış olan İsa Mesih’tir (Vah. 22:16). 1914 yılında İsa tüm yaratılışın önünde yeni bir günün ağardığını ilan eden meshedilmiş kral olarak doğdu. Görünüm değişimi İsa’nın ihtişamının ve Krallık yetkisinin bir ön görüntüsü oldu ve Tanrı’nın Sözünün güvenilirliğini vurguladı (Mar. 9:1-3). Bu sözleri dikkatle incelersek yüreklerimiz aydınlanacak ve Sabah yıldızının doğmuş olduğunu anlayabileceğiz.

2:4—“Tartaros” nedir? İsyankâr melekler oraya ne zaman atıldı? Tartaros insanların değil, sadece ruhi varlıkların gönderildiği hapishane benzeri durumdur. Tanrı’nın ışık saçan amaçlarından yoksun olmanın yol açtığı zihinsel bir koyu karanlık durumudur. Tartaros’ta olanların gelecekle ilgili hiçbir ümitleri yoktur. Tanrı Nuh’un zamanındaki itaatsiz meleklerini Tartaros’a attı. Onlar, yok edilene kadar bu alçaltıcı durumda kalacaklar.

3:17—Petrus “önceden bilerek” sözleriyle ne demek istedi? Petrus kendisinin ve Kutsal Kitabı kaleme alan diğer kişilerin, gelecekteki olayları Tanrı’dan aldıkları ilham sayesinde önceden bilmelerinden söz ediyordu. Bu, sınırsız bir bilgi olmadığından bu bilgiye sahip olmak ilk Hıristiyanların gelecekteki olaylarla ilgili tüm detayları bildikleri anlamına gelmiyordu. Onlar olması beklenen şeylerle ilgili sadece genel bir bilgiye sahiptiler.

Alacağımız Dersler:

1:2, 5-7. İman, tahammül ve Tanrı’ya bağlılık gibi nitelikleri geliştirmek için gösterdiğimiz içten gayret, ‘Tanrı’yla ve İsa’yla ilgili edindiğimiz tam bilgiyi’ artırmamıza yardım eder. Bunun yanı sıra bu bilgiyi uygulamakta “faaliyetsiz ya da verimsiz” olmamamızı sağlar (2. Pet. 1:8).

1:12-15. “Hakikat inancında kararlı” kalmak için cemaat ibadetleri, kişisel inceleme ve Kutsal Kitabı okumak gibi yollarla sürekli olarak hatırlatmalar almaya ihtiyacımız var.

2:2. Davranışlarımızın Yehova’ya ve teşkilatına leke getirmemesi için dikkatli olmalıyız (Rom. 2:24).

2:4-9. Geçmişte yaptıklarına bakarak Yehova’nın “Kendisine bağlı insanları geçirdikleri sınavlardan nasıl kurtaracağını, doğruluktan uzak insanları ise yok etmek için hüküm gününe dek nasıl alıkoyacağını” bildiğinden emin olabiliriz.

2:10-13. “Tanrı’nın onurlandırdığı kişiler”, yani ihtiyarlar hatalı olsalar ve bazen yanlış karar verseler bile, onlar hakkında aşağılayıcı şekilde konuşmamalıyız (İbr. 13:7, 17).

3:2-4, 12. “Hem kutsal peygamberlerin önceden söylediklerini, hem de . . . . Efendimiz ve kurtarıcımızın ilettiği emri” dikkatle incelemek Yehova’nın gününün ne kadar yakın olduğunu aklımızda tutmamıza yardım edecek.

3:11-14. ‘Yehova’nın gününü aklından hiç çıkarmadan bekleyenler’ olarak şunları yapmalıyız: (1) Davranışlarımız kutsal olmalı, yani fiziksel, zihinsel, ahlaksal ve ruhi açıdan temiz durumumuzu korumalıyız. (2) Krallığı duyurma ve öğrenci yetiştirme işiyle bağlantılı şeyler gibi “Tanrı’ya bağlılık yansıtan işler”imizi artırmalıyız. (3) Dünyanın kirletemediği “lekesiz” davranışlara ve kişiliğe sahip olmalıyız. (4) Her şeyi temiz bir niyetle yaparak “kusursuz” olmalıyız. (5) Tanrı’yla, iman kardeşlerimizle ve diğer insanlarla “barış içinde” olmalıyız.