ခရစ်ယာန်သာသနာပြုများသည် အရှေ့တိုင်းရှိ မည်သည့်ဒေသအထိ သွားရောက်နိုင်ခဲ့သနည်း

ယေရှုသေဆုံးပြီးနောက် အနှစ် ၃၀ မပြည့်သေးမီအချိန်တွင် တမန်တော်ပေါလုက သတင်းကောင်းကို ကောင်းကင်အောက် “အရပ်ရပ်ရှိလူတို့တွင်” ဟောပြောခဲ့ပြီဟုဆိုသည်။ (ကောလောသဲ ၁:၂၃) ထိုအချိန်တွင်အသက်ရှင်ခဲ့သူတိုင်း သတင်းကောင်းကြားခဲ့ရပြီဟူသောသဘောမျိုးဖြင့် ထိုစကားကို အဓိပ္ပာယ်ကောက်ဖို့မဟုတ်ပေ။ သို့တိုင် ပေါလု၏ဆိုလိုရင်းမှာ ရှင်းနေပါသည်– ခရစ်ယာန်သာသနာပြုများသည် ထိုအချိန်ကသိရှိထားသော လောကတစ်ခွင်တွင် ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့်ဟောပြောခဲ့ကြသည်။

သို့ဆိုလျှင် သူတို့သည် မည်မျှအထိဝေးဝေး ရောက်ရှိနိုင်ခဲ့သနည်း။ သင်္ဘောဖြင့်ကုန်သွယ်ခြင်းစနစ်ရှိသောကြောင့် ပေါလုသည် အနောက်ဘက်ရှိ အီတလီအထိ သွားရောက်ဟောပြောနိုင်ခဲ့သည်ဟု ကျမ်းစာကဖော်ပြသည်။ ရဲစွမ်းသတ္တိရှိသော ထိုခရစ်ယာန်သာသနာပြုသည် စပိန်အထိပင် သွားရောက်ဟောပြောလိုခဲ့သည်။—တမန်တော် ၂၇:၁; ၂၈:၃၀၊ ၃၁; ရောမ ၁၅:၂၈။

သို့သော် အရှေ့တိုင်းနှင့်ပတ်သက်၍ကော မည်သို့နည်း။ အစောပိုင်းခရစ်ယာန်များသည် အရှေ့တိုင်းရှိ မည်သည့်ဒေသအထိ သွားရောက်ဟောပြောခဲ့သနည်း။ ယင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ကျမ်းစာက မဖော်ပြသောကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့ တပ်အပ်မဆိုနိုင်ပါ။ သို့သော် အေဒီပထမရာစုတွင် မြေထဲပင်လယ်နှင့် အရှေ့တိုင်းစပ်ကြား၌ ကုန်သွယ်ရေးခရီးစဉ် မည်မျှပေါက်ရောက်ခဲ့ကြောင်း သိရလျှင် သင်အံ့အားသင့်သွားပေမည်။ ထိုခရီးစဉ်များက အရှေ့တိုင်းသို့ခရီးနှင်ရန် ဖြစ်နိုင်ကြောင်း ဖော်ပြသည်။

အလက်ဇန္ဒား၏အမွေအနှစ်

မဟာအလက်ဇန္ဒားသည် အရှေ့ပိုင်းရှိ ဗာဗုလုန်၊ ပါးရှားနှင့် အိန္ဒိယမြောက်ပိုင်းရှိ ပန်ဂျပ်ပြည်နယ်အထိ နယ်မြေများကို သိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့သည်။ ယင်းကြောင့် ဂရိတို့သည် ပါးရှားပင်လယ်ကွေ့ရှိ ယူဖရေးတီးမြစ်ဝမှ အိန္ဒုမြစ်ဝအထိ ကျယ်ပြန့်သောကမ်းရိုးတန်းဒေသများနှင့် အကျွမ်းတဝင်ဖြစ်လာသည်။

 မကြာမီ၊ ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်နှင့် နံ့သာပေါင်းများသည် အိန္ဒိယသမုဒ္ဒရာကိုဖြတ်ကျော်၍ ပင်လယ်နီမှတစ်ဆင့် ဂရိနိုင်ငံသို့ ဝင်ရောက်လာသည်။ ထိုကုန်သွယ်ရေးကို အစပိုင်းတွင် အိန္ဒိယနှင့်အာရပ်ကုန်သည်များက ထိန်းချုပ်ထားသည်။ သို့သော် အီဂျစ်နိုင်ငံမှ တော်လမီမင်းဆက်များသည် မုတ်သုံရာသီ၏လျှို့ဝှက်ချက်များကို သိရှိသွားသောအခါ အိန္ဒိယသမုဒ္ဒရာသို့ ဝင်ရောက်ကုန်သွယ်ခဲ့သည်။

ထိုသမုဒ္ဒရာတွင် အနောက်တောင်လေသည် မေလမှစက်တင်ဘာလအထိ ပုံမှန်တိုက်ခတ်သောကြောင့် ပင်လယ်နီထိပ်ဝမှ အာရေဗျ၏တောင်ဘက်ကမ်းရိုးတန်းတစ်လျှောက် သို့မဟုတ် အိန္ဒိယတောင်ပိုင်းသို့ တိုက်ရိုက်ရွက်လွှင့်နိုင်သည်။ နိုဝင်ဘာလမှမတ်လအတွင်း လေသည် ဆန့်ကျင်ဘက်ပြန်တိုက်ခတ်သောကြောင့် အပြန်ခရီးအတွက် လေကြောင်းသင့်ကာ လွယ်ကူစေသည်။ အာရပ်နှင့်အိန္ဒိယသင်္ဘောသားများသည် ထိုလေကြောင်းကိုသုံး၍ နှစ်ပေါင်းများစွာရွက်လွှင့်ပြီး တရုတ်သစ်ကြံပိုး၊ သစ်ကြံပိုး၊ နာဒုဆီမွှေး၊ ငရုတ်ကောင်းတို့ကို သယ်ဆောင်ကာ အိန္ဒိယနှင့်ပင်လယ်နီကြား ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန်သွားလာခဲ့သည်။

အလက်ဇန္ဒြီးယားမြို့နှင့် ရောမသို့ ရေကြောင်းခရီးစဉ်များ

အလက်ဇန္ဒားကိုဆက်ခံသူတို့အုပ်စိုးခဲ့သော နယ်မြေများကို ရောမတို့အနိုင်ရရှိသောအခါ ရောမမြို့သည် အရှေ့တိုင်းမှ အဖိုးတန်ကုန်စည်များအတွက် အဓိကဈေးကွက်ဖြစ်လာ၏၊ ထိုကုန်စည်များတွင် အာဖရိကမှဆင်စွယ်၊ အာရေဗျမှ နံ့သာပေါင်းနှင့်မုရန်၊ အိန္ဒိယမှ ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်နှင့် အဖိုးတန်ကျောက်မျက်များ၊ တရုတ်မှပိုးထည်များပင် ပါဝင်သည်။ ထိုကုန်စည်များကိုတင်ဆောင်လာသော သင်္ဘောတို့သည် ပင်လယ်နီကမ်းရိုးတန်းဒေသမှ အီဂျစ်တို့၏အဓိကဆိပ်ကမ်းမြို့များဖြစ်သော ဘဲရာနိုင်းစီနှင့် မီအိုဟောမို့စ်တွင် ဆိုက်ကပ်ကြသည်။ ထိုမြို့များမှတစ်ဆင့် နိုင်းမြစ်ဝှမ်းရှိ ကော့ပ်တို့စ်မြို့သို့ ဝန်တင်တိရစ္ဆာန်များဖြင့် ခရီးဆက်နိုင်သည်။

ထို့နောက် ကုန်စည်များသည် ကော့ပ်တို့စ်မြို့မှ အီဂျစ်၏အသက်သွေးကြောဖြစ်သော နိုင်းမြစ်တစ်လျှောက် စုန်ဆင်းကာ အလက်ဇန္ဒြီးယားမြို့တွင် ဆိုက်ကပ်ပြီး ထိုမှတစ်ဆင့် အီတလီနှင့်အခြားဒေသသို့ သင်္ဘောဖြင့်တင်ပို့သည်။ အလက်ဇန္ဒြီးယားမြို့သို့သွားနိုင်သည့် နောက်ထပ်ခရီးစဉ်မှာ မျက်မှောက်ခေတ်စူးအက်မြို့အနီးရှိ ပင်လယ်နီ၏ထိပ်ဖျားပိုင်းနှင့်နိုင်းမြစ်ကို ဆက်ထားသော တူးမြောင်းမှဖြစ်သည်။ အီဂျစ်နှင့် ယင်း၏ဆိပ်ကမ်းမြို့များသည် ယေရှုဟောပြောခဲ့သောဒေသများနှင့် အတော်ပင်နီးကပ်ပြီး အလွယ်တကူသွားလာနိုင်သည်။

ပထမရာစုမှ ဂရိပထဝီဆရာစထရာဘို၏အဆိုအရ သူ့ခေတ်တွင် အလက်ဇန္ဒြီးယားသင်္ဘော ၁၂၀ သည် မီအိုဟောမို့စ်မှ အိန္ဒိယသို့ ကုန်သွယ်ရန် နှစ်စဉ်ရွက်လွှင့်သွားသည်။ ထိုဒေသများတွင် ရွက်လွှင့်သွားလာခြင်းအကြောင်း ရေးသားထားသော ပထမရာစုမှစာအုပ်တစ်အုပ်သည် ယနေ့အထိ ရှိနေသည်။ ဂရိစကားပြောအီဂျစ်ကုန်သည်တစ်ဦးက ထိုစာအုပ်ကို လုပ်ဖော်ဆောင်ဖက်ကုန်သည်များအတွက် ရေးသားခဲ့ပုံရသည်။ ထိုရှေးကျသောစာအုပ်မှ အဘယ်အရာသိရှိနိုင်သနည်း။

လက်တင်အမည်ဖြင့် အီရီသရီးယားပင်လယ်တစ်ဝိုက် ရေကြောင်းခရီးဟူ၍ ရည်ညွှန်းလေ့ရှိသော ထိုလမ်းညွှန်စာအုပ် တွင် အီဂျစ်တောင်ပိုင်းနှင့် ဇန်ဇီဘာကျွန်းအထိ မိုင်ထောင်နှင့်ချီဝေးကွာသော ရေကြောင်းခရီးကို ဖော်ပြထားသည်။ ထို့ပြင် ခရီးအကွာအဝေး၊ ကျောက်ချရပ်နားရာနေရာ၊ ရောင်းဝယ်ဖောက်ကားရာအရပ်၊ ကုန်စည်များ၊ အာရေဗျ၏တောင်ဘက်ကမ်းခြေတစ်လျှောက်၊ အိန္ဒိယ၏အနောက်ဘက်ကမ်းရိုးတန်းမှ သီရိလင်္ကာတစ်လျှောက်၊ ထိုမှတစ်ဖန် အိန္ဒိယ၏အရှေ့ဘက်ကမ်းရိုးတန်းမှ ဂင်္ဂါမြစ်တစ်လျှောက်ရှိ ဒေသခံလူတို့၏စိတ်နေသဘောထားအကြောင်းကိုလည်း ဖော်ပြထားသည်။ စာအုပ်တွင်ပါသည့် တိကျမှန်ကန်သော၊ ရှင်းလင်းပီပြင်သော ရေးသားချက်များက စာရေးသူသည် သူရေးသားခဲ့သောဒေသများသို့ ကိုယ်တိုင်ရောက်ရှိခဲ့ကြောင်း ကောက်ချက်ချစေသည်။

အိန္ဒိယရှိ အနောက်တိုင်းသားများ

အိန္ဒိယရှိ အနောက်တိုင်းသားကုန်သည်များကို ယာဗန်နပ်စ်ဟု လူသိများသည်။ အထက်ပါလမ်းညွှန်စာအုပ်အရ အေဒီပထမရာစုတွင် သူတို့ပုံမှန်သွားနေကျခရီးစဉ်မှာ အိန္ဒိယတောင်ဘက်စွန်းအနီးတွင် တည်ရှိသော မြူဇီရစ်သို့ဖြစ်သည်။ * အေဒီအစောပိုင်းရာစု၏ရက်စွဲပါသော တမီလ်ကဗျာများတွင် ထိုကုန်သည်များအကြောင်း အကြိမ်ကြိမ်ရည်ညွှန်းထားသည်။ “လှပစွာတည်ဆောက်ထားသော ယာဗန်နပ်စ်တို့၏သင်္ဘောများသည် ရွှေများယူဆောင်ကာ ဆိုက်ရောက်လာပြီး ငရုတ်ကောင်းများတင်ဆောင်ကာ ပြန်ထွက်ခွာသွားကြသည်၊ သို့ဖြင့် မြူဇီရစ်မြို့မှာ စည်ကားလာသည်” ဟုကဗျာတစ်ပုဒ်တွင် ဖော်ပြသည်။ နောက်ကဗျာတစ်ပုဒ်တွင် ယာဗန်နပ်စ်တို့ယူဆောင်လာသော ဝိုင်ချိုမွှေးကိုသောက်ရန် အိန္ဒိယတောင်ပိုင်းမှ မင်းညီမင်းသားတစ်ပါးအား တိုက်တွန်းထားသည်။ အိန္ဒိယတွင် ဈေးကွက်ဝင်လာသော အနောက်တိုင်းကုန်စည်များမှာ ဖန်ထည်၊ သတ္တု၊ သန္တာကျောက်နှင့် ရက်ထည်များဖြစ်သည်။

အနောက်တိုင်းသည် အိန္ဒိယသို့ ကုန်စည်များတင်သွင်းကြောင်း အထောက်အထားများစွာကို ရှေးဟောင်းသုတေသီများ တွေ့ရှိခဲ့ကြသည်။ ဥပမာ၊ အီတလီနိုင်ငံ၏ အချက်အချာကျသောအရီဇိုးမြို့မှ အိုးထိန်းသည်များ၏တံဆိပ်ပါရှိသည့် ရောမဝိုင်ပုလင်းများနှင့်ပန်းကန်အပိုင်းအစများကို အိန္ဒိယအရှေ့တောင်ဘက်ကမ်းရိုးတန်းရှိ အရီခ်မန်ဒူရွာ၌ တူးဖော်တွေ့ရှိခဲ့သည်။ “မျက်မှောက်ခေတ် စူးစမ်းရှာဖွေသူတစ်ဦးသည် အရီဇိုးဆင်ခြေဖုံးဒေသများရှိ အိုးဖုတ်သည့်ဖိုများမှ လက်မှုပညာသည်များ၏အမည်ပါရှိသော အိုးခွက်တို့ကို ဘင်္ဂလားပင်လယ်အော်၏နုန်းမြေတွင် တွေ့ရှိသည့်အခါ သိချင်ဇောပြင်းပြလာသည်” ဟုစာရေးဆရာတစ်ဦးဆိုသည်။ ရောမတို့၏ ရွှေဒ င်္ဂါးငွေဒ င်္ဂါးအမြောက်အမြားကို အိန္ဒိယတောင်ပိုင်းတွင် တွေ့ရခြင်းက မြေထဲပင်လယ်နှင့်အိန္ဒိယတို့စပ်ကြား ကုန်သွယ်မှုရှိခဲ့ကြောင်း ထပ်ဆင့်သက်သေထူသည်။ ထိုဒ င်္ဂါးအများစုတွင် အေဒီပထမရာစုရက်စွဲပါရှိပြီး ရောမဧကရာဇ်များဖြစ်သော ဩဂတ်စ်တပ်စ်၊ တိဗေရိနှင့် နီရိုတို့၏ရုပ်ပုံ ပါရှိသည်။

ယနေ့အထိရှိနေသော အလယ်ခေတ်မြေပုံမိတ္တူတစ်ခုက ရောမမြို့သားများသည် ကုန်သွယ်ရေးကိုလိုနီနယ်မြေများကို အိန္ဒိယတောင်ပိုင်းတွင် တည်ထောင်နိုင်ခဲ့ဖွယ်ရှိကြောင်း သက်သေထူသည်။ ပီတွန်းဂါတေဘယ် (Peutinger Table) ဟုခေါ်သော ထိုမြေပုံတွင် အေဒီပထမရာစုရှိ ရောမအင်ပါယာမြေပုံကို ရေးဆွဲထားပြီး မြူဇီရစ်မြို့တွင်ရှိသော ဩဂတ်စ်တပ်စ်၏ဗိမာန်တည်နေရာကို  ဖော်ပြထားသည်။ “ထိုဗိမာန်ကို ရောမအင်ပါယာလက်အောက်ရှိလူတို့သာ တည်ဆောက်ခဲ့မည်ဖြစ်ပြီး ထိုသူတို့သည် မြူဇီရစ်တွင်နေထိုင်သူများ သို့မဟုတ် ထိုတွင် အချိန်အတန်ကြာနေထိုင်သူများ ဖြစ်နိုင်သည်” ဟုစာအုပ်တစ်အုပ်တွင် ဖော်ပြသည်။—Rome’s Eastern Trade: International Commerce and Imperial Policy, 31 Bc–Ad 305

ဘီစီ ၂၇ မှ အေဒီ ၁၄ အထိ ဩဂတ်စ်တပ်စ်အုပ်ချုပ်စဉ်အတွင်း အိန္ဒိယမှ အနည်းဆုံး သံတမန်အဖွဲ့သုံးဖွဲ့သည် ရောမသို့ အလည်အပတ်လာရောက်ခဲ့ကြောင်း ရောမမှတ်တမ်းများက ဖော်ပြသည်။ ယင်းနှင့်ပတ်သက်သော လေ့လာမှုတစ်ခုက “ထိုသံတမန်အဖွဲ့များတွင် အလွန်အရေးပါသော ရည်မှန်းချက်တစ်ခုရှိသည်” ဟုဆိုသည်၊ ယင်းမှာ တိုင်းတစ်ပါးသားတို့နှင့် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများ ညှိနှိုင်းဆောင်ရွက်နိုင်သည့်နေရာ၊ အခွန်ငွေကောက်ခံနိုင်သည့်နေရာ၊ တိုင်းတစ်ပါးသားများ နေထိုင်နိုင်သည့်နေရာအစရှိသော ကိစ္စများတွင် သဘောတူညီမှုရရေးဖြစ်သည်။

အေဒီပထမရာစုတွင် မြေထဲပင်လယ်ဒေသနှင့်အိန္ဒိယစပ်ကြား ခရီးသွားလာရေးသည် သမားရိုးကျဖြစ်နေသည်။ ထို့ကြောင့် ပင်လယ်နီ၏မြောက်ပိုင်းရှိ ခရစ်ယာန်သာသနာပြုတစ်ဦးအဖို့ အိန္ဒိယသို့ သင်္ဘောဖြင့်သွားခြင်းသည် လွယ်ကူခဲ့ပေမည်။

အိန္ဒိယကို ကျော်လွန်သွားသလော

မြေထဲပင်လယ်ဒေသမှကုန်သည်များနှင့် အခြားခရီးသွားများသည် အရှေ့တိုင်းရှိ မည်သည့်ဒေသအထိ စွန့်စားသွားရောက်ခဲ့ပြီး မည်မျှစောစောကတည်းက သွားခဲ့သည်ကိုမူ အတိအကျမဆိုနိုင်ပေ။ သို့သော် ပထမရာစုတွင် အနောက်တိုင်းသားအချို့သည် ထိုင်း၊ ကမ္ဘောဒီးယား၊ ဆူမားတြားနှင့် ဂျာဗားအထိပင် သွားရောက်ခဲ့သည်ဟု ယူဆရသည်။

အေဒီ ၂၃ မှ အေဒီ ၂၂၀ ကာလအထိ အဖြစ်အပျက်များပါဝင်သော ဟန်မင်းဆက်နောက်ပိုင်းရာဇဝင်များစာအုပ်တွင် ထိုခရီးတစ်ခု၏ရက်စွဲကို ဖော်ပြထားသည်။ အေဒီ ၁၆၆ တွင် ဒါရှန်ဘုရင်၏သံအမတ်ဖြစ်သော အန်တန်သည် တရုတ်လွှတ်တော်ရုံးသို့ရောက်လာပြီး ဧကရာဇ်ဟွမ်တီကို လက်ဆောင်ပဏ္ဏာများဆက်သခဲ့သည်။ ဒါရှန်ဟူသောတရုတ်အမည်သည် ရောမအင်ပါယာကိုဆိုလိုပြီး အန်တန်ဟူသောတရုတ်အမည်မှာ ထိုအချိန်က ရောမဧကရာဇ် မားကပ်စ်သြရီးယပ်စ်၏ မိသားစုအမည်ဖြစ်သော အန်တိုနီးယပ်စ်ကို ဆိုလိုခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ယင်းသည် တရားဝင်သံတမန်အဖွဲ့မဟုတ်၊ တရုတ်မှပိုးထည်များကို ပွဲစားများမှတစ်ဆင့်မဟုတ်ဘဲ တိုက်ရိုက်ရယူလိုသော အနောက်တိုင်းကုန်သည်များ၏ အရဲစွန့်ကြိုးပမ်းမှုတစ်ရပ်ဖြစ်သည်ဟု သမိုင်းပညာရှင်များ သံသယဝင်ကြသည်။

သို့ဆိုလျှင် ဆောင်းပါးအစပိုင်းတွင် မေးခဲ့သည့်အတိုင်း ရှေးခေတ်သင်္ဘောများသည် ပထမရာစုမှခရစ်ယာန်သာသနာပြုများကို အရှေ့တိုင်းရှိ မည်သည့်ဒေသအထိ ပို့ဆောင်ပေးခဲ့သနည်း။ အိန္ဒိယအထိလော သို့မဟုတ် အိန္ဒိယကိုပင် ကျော်လွန်သွားသလော။ ကျော်လွန်သွားနိုင်ပါသည်။ အမှန်မှာ၊ ထိုအချိန်တွင် သိရှိထားသောလောကတစ်ခွင်သို့ ခရစ်ယာန်သတင်းတရားပျံ့နှံ့သွားသောကြောင့် တမန်တော်ပေါလုက ထိုသတင်းကောင်းသည် ‘ကမ္ဘာအရပ်ရပ်တွင် သီးပွင့်ဖြစ်ထွန်းလျက် တိုးပွားလာ၏’ ဟုဆိုနိုင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်လေသည်။—ကောလောသဲ ၁:၆။

[အောက်ခြေမှတ်ချက်]

[စာမျက်နှာ ၂၂ ပါ လေးထောင့်ကွက်/ ရုပ်ပုံ]

ဧကရာဇ်တစ်ဦး၏ ညည်းညူမြည်တမ်းချက်

အေဒီ ၂၂ တွင် ရောမဧကရာဇ်တိဗေရိသည် သူ၏တိုင်းသူပြည်သားများ အသုံးအဖြုန်းကြီးလွန်းသောကြောင့် ညည်းညူမြည်တမ်းခဲ့သည်။ ဇိမ်ခံပစ္စည်းများကို ငမ်းငမ်းတက် တောင့်တသော သူတို့၏အာသီသနှင့် လက်ဝတ်ရတနာများကို အလွန်မက်မောသော ရောမအိမ်ရှင်မများကြောင့် သူ၏အင်ပါယာအတွင်းရှိ စည်းစိမ်ဥစ္စာများသည် “လူမျိုးခြားများ” လက်ထဲ ရောက်ကုန်သည်။ ရောမသမိုင်းပညာရှင်ပလင်နီအကြီးလည်း (အေဒီ ၂၃-၇၉) အလားတူအကုန်အကျနှင့်ပတ်သက်၍ ညည်းညူခဲ့သည်။ “အနိမ့်ဆုံးတွက်ချက်မှုအရ အိန္ဒိယ၊ တရုတ်နိုင်ငံရှိစရီကာနှင့် အာရေဗျကျွန်းဆွယ်သည် ကျွန်ုပ်တို့အင်ပါယာမှ ရောမငွေ သန်းတစ်ရာကို နှစ်စဉ် ဖဲ့ယူနေသည်၊ ယင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့၏စည်းစိမ်နှင့် ကျွန်ုပ်တို့၏မဟေသီများအတွက် ကြောက်ခမန်းလိလိ အကုန်အကျခံခြင်းဖြစ်သည်။” *

[အောက်ခြေမှတ်ချက်]

[Credit Line]

Museo della Civiltà Romana, Roma; Todd Bolen/​Bible Places.com

[စာမျက်နှာ ၂၃ ပါ လေးထောင့်ကွက်/ ရုပ်ပုံ]

ကုန်သည်များသည် သူတို့၏ကုန်စည်များကို အဘယ်ဒေသမှ ရယူခဲ့ကြသနည်း

“ပုလဲကောင်းကိုရှာသော နယ်လှည့်ကုန်သည်” အကြောင်း ယေရှုပြောဆိုခဲ့သည်။ (မဿဲ ၁၃:၄၅) ဗျာ.ကျမ်းတွင်လည်း ကျောက်မျက်ရတနာများ၊ ပိုးထည်၊ သစ်မွှေး၊ ဆင်စွယ်၊ သစ်ကြံပိုး၊ နံ့သာပေါင်း၊ အိန္ဒိယဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်စသောကုန်စည်များကို သိုလှောင်ထားသော “နယ်လှည့်ကုန်သည်များ” အကြောင်း ဖော်ပြထားသည်။ (ဗျာ. ၁၈:၁၁-၁၃) ထိုကုန်စည်များထွက်ရှိရာဒေသများသည် ပါလက်စတိုင်း၏အရှေ့ဘက် ကုန်သွယ်ရေးလမ်းကြောင်းတစ်လျှောက်တွင် တည်ရှိ၏။ စန္ဒကူးကဲ့သို့သောသစ်မွှေးများသည် အိန္ဒိယမှထွက်သည်။ အဖိုးထိုက်သောပုလဲများကို ပါးရှားပင်လယ်ကွေ့နှင့်ပင်လယ်နီတွင် တွေ့ရှိနိုင်ပြီး အီရီသရီးယားပင်လယ်တစ်ဝိုက် ရေကြောင်းခရီးစာအုပ်ကိုရေးသူ၏အဆိုအရ မြူဇီရစ်ဝန်းကျင်ဒေသနှင့် သီရိလင်္ကာတွင်လည်း တွေ့ရှိနိုင်သည်။ အိန္ဒိယသမုဒ္ဒရာမှ ပုလဲများသည် အရည်အသွေးအကောင်းဆုံးနှင့် ဈေးအကြီးဆုံးဖြစ်ပုံရသည်။

[စာမျက်နှာ ၂၀၊ ၂၁ ပါ မြေပုံ]

(ကားချပ်အပြည့်အစုံကို စာစောင်တွင်ကြည့်ပါ)

ပထမရာစုတွင် ရောမနှင့် အာရှစပ်ကြားရှိ ကုန်သွယ်ရေးလမ်းကြောင်းအချို့

အရီဇိုး

ရောမ

မြေထဲပင်လယ်

အာဖရိက

အလက်ဇန္ဒြီးယား

အီဂျစ်

ကော့ပ်တို့စ်

နိုင်းမြစ်

မီအိုဟောမို့စ်

ဘဲရာနိုင်းစီ

ဇန်ဇီဘာ

ပင်လယ်နီ

ဂျေရုဆလင်

အာရေဗျ

ယူဖရေးတီးမြစ်

ဗာဗုလုန်

ပါးရှားပင်လယ်ကွေ့

ပါးရှား

အရှေ့မြောက်မုတ်သုံလေ

အနောက်တောင်မုတ်သုံလေ

အိန္ဒုမြစ်

ပန်ဂျပ်

ဂင်္ဂါမြစ်

ဘင်္ဂလား ပင်လယ်အော်

အိန္ဒိယ

အရီခ်မန်ဒူ

မြူဇီရစ်

သီရိလင်္ကာ

အိန္ဒိယသမုဒ္ဒရာ (အီရီသရီးယားပင်လယ်)

တရုတ်

ဟန် အင်ပါယာ

ထိုင်း

ကမ္ဘောဒီးယား

ဗီယက်နမ်

ဆူမားတြား

ဂျာဗား

[စာမျက်နှာ ၂၁ ပါ ရုပ်ပုံ]

ရောမတို့၏ ကုန်တင်သင်္ဘော ပုံစံငယ်

[Credit Line]

Ship: Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.