Among mga Magbabasa Nangutana

Nganong Wala Dungga sa Diyos ang Ubang mga Pag-ampo?

Ang Diyos dali nga maduol. Gusto ni Jehova nga moampo kita kaniya sama sa usa ka mahigugmaong amahan nga malipay kon ang iyang anak makig-estorya kaniya. Apan, sama sa ubang maalamong amahan, ang Diyos adunay maayong rason kon nganong wala niya tubaga ang ubang mga pag-ampo. Gililong ba niya kini kanato, o gipadayag niya kini diha sa Bibliya?

Si apostol Juan misaysay: “Kini ang pagsalig nga atong nabatonan diha kaniya, nga, bisan unsay atong pangayoon sumala sa iyang kabubut-on, siya magpatalinghog kanato.” (1 Juan 5:14) Ang atong mga hangyo kinahanglang nahiuyon sa kabubut-on sa Diyos. Ang uban moampo sa mga butang nga supak sa kabubut-on sa Diyos—pananglitan, aron modaog sa sugal. Ang uban usab sayop ug motibo. Nagpasidaan ang tinun-ang si Santiago bahin niana sa pag-ingon: “Kamo nangayo, bisan pa niana kamo wala makadawat, tungod kay kamo nangayo sa sayop nga katuyoan, aron inyong magamit kini sa inyong pagpangandoy sa unodnong kalipayan.”—Santiago 4:3.

Hunahunaa pananglitan ang magkaatbang nga grupo sa dulang saker nga parehong nag-ampo nga modaog. Dili gayod kita makadahom nga tubagon sa Diyos ang duha ka pag-ampo. Ingon usab niana ang kahimtang sa mga grupo nga naggubatay karon, nga ang matag usa nag-ampo alang sa ilang kadaogan.

Ang mga tawo nga masinupakon sa balaod sa Diyos dili gayod makadahom nga tubagon ang ilang pag-ampo. Kas-a si Jehova miingon sa salingkapaw nga mga magsisimba: “Bisan pa kon kamo maghimog daghang mga pag-ampo, ako dili mamati; ang inyong mga kamot napuno sa pag-ula ug dugo.” (Isaias 1:15) Ang Bibliya nag-ingon: “Siya nga nagapahilayo sa iyang igdulungog gikan sa pagpamati sa balaod—bisan ang iyang pag-ampo maoy dulumtanan.”—Proverbio 28:9.

Sa laing bahin, si Jehova kanunayng mamati sa sinserong mga pag-ampo sa iyang magsisimba nga nagbuhat sa ilang maarangan sa pag-alagad kaniya sumala sa iyang kabubut-on. Kini ba nagpasabot nga iyang ihatag ang tanan nilang mga hangyo? Dili. Tagda kining pipila ka pananglitan nga mabasa diha sa Kasulatan.

Si Moises suod kaayo sa Diyos; apan, siya kinahanglan gihapong moampo ‘sumala sa kabubut-on sa Diyos.’ Sukwahi sa gipahayag sa Diyos nga katuyoan, mihangyo si Moises nga pasudlon sa yuta sa Canaan: “Tugoti ako nga makalabang, palihog, ug makakita sa maayong yuta nga anaa tabok sa Jordan.” Apan giingnan nang daan si Moises nga dili siya makasulod sa Canaan tungod sa iyang sala. Busa, inay tubagon ang hangyo ni Moises, si Jehova miingon kaniya: “Igo na kana! Ayaw na gayod pagsulti kanako niining butanga.”—Deuteronomio 3:25, 26; 32:51.

Si apostol Pablo nag-ampo nga mahupayan sa iyang giantos nga “tunok sa unod.” (2 Corinto 12:7) Kini nga “tunok” lagmit nagtumong sa usa ka grabeng sakit sa mata o kaha sa way-puas nga pagpanghasi sa mga magsusupak ug sa “mini nga mga igsoon.” (2 Corinto 11:26; Galacia 4:14, 15) Si Pablo misulat: “Tulo ka higayon ako nangaliyupo sa Ginoo nga unta kini mobiya kanako.” Apan, ang Diyos nahibalo nga kon si Pablo magpadayon sa pagsangyaw bisan niining makahasol nga “tunok sa unod,” kini magpakita nga ang Diyos gamhanan ug nga si Pablo may pagsalig Kaniya. Busa inay tubagon ang pag-ampo ni Pablo, ang Diyos miingon kaniya: “Ang akong gahom ginahingpit diha sa kaluyahon.”—2 Corinto 12:8, 9.

Oo, ang Diyos maoy labawng nasayod kon ang paghatag ba sa atong mga hangyo makaayo kanato o dili. Si Jehova kanunayng motagana sa atong mga panginahanglan, kon kini nahiuyon sa iyang mahigugmaong katuyoan nga nahisulat diha sa Bibliya.