Ο Θεός είναι πολύ προσιτός. Όπως ένας στοργικός πατέρας χαίρεται όταν τα παιδιά του τού μιλούν ελεύθερα, έτσι και ο Ιεχωβά Θεός θέλει να του μιλάμε με προσευχή. Ωστόσο, όπως κάθε σοφός πατέρας, έτσι και ο Θεός έχει βάσιμους λόγους να μην απαντάει σε ορισμένα αιτήματα. Μήπως οι λόγοι του αυτοί είναι μυστηριώδεις ή μας αποκαλύπτει κάτι μέσα στην Αγία Γραφή;

Ο απόστολος Ιωάννης εξηγεί: «Αυτή είναι η πεποίθηση την οποία έχουμε προς αυτόν, πως ό,τι και αν είναι αυτό που ζητάμε σύμφωνα με το θέλημά του αυτός μας ακούει». (1 Ιωάννη 5:14) Τα αιτήματά μας πρέπει να εναρμονίζονται με το θέλημα του Θεού. Μερικοί προσεύχονται για πράγματα που είναι ξεκάθαρο πως δεν αποτελούν θέλημα του Θεού​—λόγου χάρη, να κερδίσουν το λαχείο ή κάποιο στοίχημα. Άλλοι προσεύχονται με ακατάλληλα κίνητρα. Ο μαθητής Ιάκωβος προειδοποιεί για αυτή την εσφαλμένη χρήση της προσευχής, λέγοντας: «Ζητάτε, και όμως δεν λαβαίνετε, επειδή ζητάτε με εσφαλμένο σκοπό, για να το δαπανήσετε στους πόθους σας για αισθησιακή απόλαυση».​—Ιακώβου 4:3.

Παραδείγματος χάρη, φανταστείτε ότι και οι δύο ομάδες σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα προσεύχονται να κερδίσουν. Οπωσδήποτε, δεν θα ήταν λογικό να αναμένουμε ότι ο Θεός θα απαντούσε σε τέτοιες αλληλοσυγκρουόμενες προσευχές. Το ίδιο μπορεί να λεχθεί και για τους σύγχρονους πολέμους κατά τους οποίους οι αντιμαχόμενες πλευρές προσεύχονται για τη νίκη.

Οι προσευχές όσων περιφρονούν το νόμο του Θεού είναι μάταιες. Ο Ιεχωβά ένιωσε κάποτε αναγκασμένος να πει σε άτομα που τον λάτρευαν υποκριτικά: «Αν και κάνετε πολλές προσευχές, δεν ακούω· με αιματοχυσία έχουν γεμίσει τα χέρια σας». (Ησαΐας 1:15) Η Γραφή λέει: «Όποιος απομακρύνει το αφτί του από το να ακούει το νόμο​—ακόμη και η προσευχή του είναι κάτι απεχθές».​—Παροιμίες 28:9.

Από την άλλη πλευρά, ο Ιεχωβά δίνει πάντοτε προσοχή στις ειλικρινείς προσευχές των λάτρεων οι οποίοι κάνουν το καλύτερο που μπορούν για να τον υπηρετούν σύμφωνα με το θέλημά του. Μήπως αυτό σημαίνει, όμως, ότι ικανοποιεί κάθε τους αίτημα; Όχι. Εξετάστε μερικά Γραφικά παραδείγματα.

Ο Μωυσής είχε εξαιρετικά στενή σχέση με τον Θεό. Ωστόσο, και τα δικά του αιτήματα επίσης έπρεπε να είναι «σύμφωνα με το θέλημα του [Θεού]». Ενεργώντας αντίθετα προς το δηλωμένο σκοπό του Θεού, ο Μωυσής παρακάλεσε να του επιτραπεί η είσοδος στη γη Χαναάν: «Άφησέ με να περάσω, σε παρακαλώ, και να δω την καλή γη που υπάρχει στην απέναντι πλευρά του Ιορδάνη». Εντούτοις προηγουμένως, επειδή είχε αμαρτήσει, του είχε ειπωθεί ότι δεν θα έμπαινε σε εκείνη τη γη. Γι’ αυτό λοιπόν, τώρα, αντί να ικανοποιήσει το αίτημά του, ο Ιεχωβά τού είπε: «Αρκετά πια με εσένα! Μη μου ξαναμιλήσεις ποτέ για αυτό το ζήτημα».​—Δευτερονόμιο 3:25, 26· 32:51.

Ο απόστολος Παύλος προσευχήθηκε να απαλλαχτεί από κάτι που αποκαλούσε «αγκάθι στη σάρκα». (2 Κορινθίους 12:7) Αυτό μπορεί να ήταν κάποια χρόνια πάθηση των ματιών ή οι συνεχείς παρενοχλήσεις από εναντιουμένους και “ψευδαδέλφους”. (2 Κορινθίους 11:26· Γαλάτες 4:14, 15) Ο Παύλος έγραψε: «Τρεις φορές ικέτευσα τον Κύριο να φύγει αυτό από εμένα». Εντούτοις, ο Θεός γνώριζε ότι, αν ο Παύλος συνέχιζε να κηρύττει παρά το επίμονο αυτό «αγκάθι στη σάρκα», θα καταδεικνυόταν η δύναμή Του και η απόλυτη εμπιστοσύνη του Παύλου σε Εκείνον. Συνεπώς, αντί να ικανοποιήσει το αίτημά του, ο Θεός τού είπε: «Η δύναμή μου τελειοποιείται στην αδυναμία».​—2 Κορινθίους 12:8, 9.

Ναι, ο Θεός γνωρίζει καλύτερα από εμάς αν η ικανοποίηση ορισμένων αιτημάτων είναι για το καλύτερο συμφέρον μας. Ο Ιεχωβά απαντάει πάντα προς όφελός μας, σε αρμονία με τους στοργικούς του σκοπούς που είναι καταγραμμένοι στην Αγία Γραφή.