Ang Dios mahapos gid palapitan. Subong sang isa ka mahigugmaon nga amay nga nalipay kon ginaistorya sia sang iya mga anak, nalipay man si Jehova nga Dios kon mangamuyo kita sa iya. Apang, kaangay sa isa ka makatarunganon nga amay, may maayo nga mga rason ang Dios kon ngaa wala niya ginasabat ang iban nga pangamuyo. Indi bala matungkad ang iya mga rason, ukon posible ayhan nga mahangpan naton ini paagi sa bulig sang Biblia?

Si apostol Juan nagpaathag: “Amo ini ang pagsalig naton sa iya, nga bisan ano ang pangayuon naton suno sa iya kabubut-on, nagapamati sia sa aton.” (1 Juan 5:14) Dapat nahisuno sa kabubut-on sang Dios ang aton mga ginapangabay. May pila nga nagapangabay sing mga butang nga sumpakil sa kabubut-on sang Dios, kaangay sang pagdaug sa sugal ukon pustahanay. Ang iban naman may sayop nga motibo. Nagpaandam si disipulo Santiago batok sa sining sahi sang pangamuyo: “Nagapangayo kamo, apang wala kamo nagabaton, bangod nagapangayo kamo nga may malain nga katuyuan, agod magamit ninyo ini sa inyo mga kailigbon sa undanon nga pagpangalipay.”—Santiago 4:3.

Halimbawa, handurawa nga ang nagakontrahanay nga team sa isa ka hampang pareho nga nangamuyo nga magdaug. Mapaabot mo bala nga sabton sang Dios ang ila nagasumpakilay nga mga pangamuyo? Indi gid. Amo man sini ang pagtamod sang Dios sa mga pangamuyo sang mga nagasumpunganay sa inaway subong.

Ang mga wala nagatuman sa kasuguan sang Dios indi makapaabot nga sabton ang ila mga pangamuyo. Sang una, ginsilingan ni Jehova ang salimpapaw nga mga sumilimba: “Bisan kon maghimo kamo sing madamu nga pangamuyo, indi ako magpamati; ang inyo mga kamut puno sang dugo.” (Isaias 1:15) Ang Biblia nagsiling: “Ang nagapabungul sa kasogoan, bisan ang iya pangamuyo kangil-aran.”—Hulubaton 28:9.

Sa pihak nga bahin, ginasabat gid ni Jehova ang sinsero nga pangamuyo sang mga sumilimba nga nagahimo sang ila bug-os nga masarangan agod alagaron sia suno sa iya kabubut-on. Apang, ginapakita bala sini nga ginasabat niya ang tanan nila nga pangamuyo? Wala. Binagbinaga ang pila ka halimbawa sa Biblia.

Si Moises suod gid sa Dios. Apang, dapat man sia mangamuyo ‘suno sa kabubut-on sang Dios.’ Tuhay sa ginsiling sang Dios, nangabay si Moises nga tugutan sia nga makasulod sa duta sang Canaan: “Ginaampo ko sa imo, pataboka ako kag patan-awa sang maayo nga duta nga yara sa tabok sang Jordan.” Apang antes sini, ginsilingan na si Moises nga indi sia makasulod sa amo nga duta bangod sang iya sala. Gani karon, sa baylo nga pasugtan si Moises, ginsilingan sia ni Jehova: “Tuman na ini sa imo; dili ka na magpamolong sa akon sini nga butang.”—Deuteronomio 3:25, 26; 32:51.

Si apostol Pablo nagpangamuyo sing kaumpawan para sa iya ginatawag nga “tunok sa unod.” (2 Corinto 12:7) Ini nga “tunok” mahimo nga nagapatuhoy sa iya diperensia sa mata ukon sa masami nga paghingabot sa iya sang mga manugpamatok kag sang “di-matuod nga mga kauturan.” (2 Corinto 11:26; Galacia 4:14, 15) Si Pablo nagsulat: “Tatlo ka beses ako nga nangabay sa Ginuo nga kuhaon ini sa akon.” Apang, nahibaluan sang Dios nga kon magpadayon si Pablo sa pagbantala sa pihak sang iya nagapabudlay nga “tunok sa unod,” magapamatuod ini sang gahom sang Dios kag sang bug-os nga pagsalig ni Pablo sa Iya. Gani sa baylo nga ihatag ang ginapangabay ni Pablo, ginsilingan sia sang Dios: “Ang akon gahom ginahimpit sa kaluyahon.”—2 Corinto 12:8, 9.

Mas nakahibalo ang Dios kon bala ang pagsabat sa aton ginapangamuyo para gid sa kaayuhan. Makasalig kita nga ginasabat ni Jehova ang aton pangamuyo para gid sa aton kaayuhan kag nahisuno sa iya mahigugmaon nga katuyuan nga yara sa Biblia.