MŁODY mężczyzna był mile zaskoczony. Nie spodziewał się takiego obrotu sprawy. Rozmowa z dwoma Świadkami Jehowy otworzyła mu oczy. Od lat zastanawiał się, dlaczego Bóg dopuszcza cierpienia, a teraz zobaczył biblijną odpowiedź na to pytanie. Nie wiedział, że Biblia zawiera takie cenne i pokrzepiające informacje.

Kilka minut po odejściu gości do jego pokoju wpadła właścicielka domu i zapytała: „Kim byli ci ludzie?”.

Zaskoczony młodzieniec nie mógł wydusić z siebie ani słowa.

„Wiem, kto to był!” — krzyknęła kobieta. „Jeśli zaprosisz ich jeszcze raz, możesz szukać sobie pokoju gdzie indziej!”. Potem wyszła, trzaskając drzwiami.

Prawdziwi naśladowcy Chrystusa spodziewają się sprzeciwu

Wspomniany młody człowiek nie doświadczył niczego nadzwyczajnego. Słowo Boże zapowiada: „Wszyscy, którzy pragną żyć w zbożnym oddaniu w łączności z Chrystusem Jezusem, będą też prześladowani” (2 Tymoteusza 3:12). Prawdziwi chrześcijanie nie są i nigdy nie byli popularni. Dlaczego? Apostoł Jan wyjaśnił współwyznawcom: „Wiemy, że pochodzimy od Boga, lecz cały świat podlega mocy niegodziwca”. Szatan Diabeł został przyrównany do ‛ryczącego lwa, który stara się kogoś pożreć’ (1 Jana  5:19; 1 Piotra 5:8). Strach przed ludźmi to jedna z jego najskuteczniejszych broni.

Nawet Jezus Chrystus, który przecież uczynił tyle dobrego i nigdy nie popełnił grzechu, był wyszydzany i prześladowany. Sam zauważył: „Znienawidzili mnie bez powodu” (Jana 15:25). W ostatnią noc przed śmiercią, chcąc przygotować swych naśladowców na to, co ich czeka, oznajmił: „Jeżeli świat was nienawidzi, wy wiecie, że mnie znienawidził wcześniej niż was. Pamiętajcie o słowie, które wam powiedziałem: Niewolnik nie jest większy od swego pana. Jeżeli mnie prześladowali, was też będą prześladować” (Jana 15:18, 20).

Z tego powodu wielu ludzi obawiało się stanąć po stronie religii prawdziwej. O pewnych słuchaczach Jezusa napisano: „Oczywiście nikt nie mówił o nim jawnie, a to z bojaźni przed Żydami” (Jana 7:13; 12:42). Ówcześni przywódcy religijni grozili ostracyzmem każdemu, kto wierzył w Chrystusa. Strach przed ludźmi powstrzymał więc sporo osób przed przyjęciem chrystianizmu (Dzieje 5:13).

Potem, gdy chrystianizm nieco okrzepł, rozpoczęło się „wielkie prześladowanie” zboru w Jerozolimie (Dzieje 8:1). Chrześcijanie zmagali się z trudnościami w całym cesarstwie rzymskim. Wpływowi mężowie w Rzymie powiedzieli apostołowi Pawłowi: „Wiadomo nam o tej sekcie, że wszędzie się mówi przeciwko niej” (Dzieje 28:22). Rzeczywiście, prawdziwi chrześcijanie wszędzie stykali się ze sprzeciwem.

Również dzisiaj Szatan wykorzystuje strach przed ludźmi, by powstrzymać niejednego człowieka od stania się naśladowcą Chrystusa. Szczere osoby, które studiują Biblię ze Świadkami Jehowy, napotykają sprzeciw lub szyderstwa w szkole, w pracy, ze strony sąsiadów albo znajomych. Mogą się bać utraty szacunku, przyjaciół bądź wsparcia materialnego. Niektórzy mieszkańcy terenów wiejskich obawiają się, że sąsiedzi mogą odmówić pomocy przy żniwach lub przy pilnowaniu żywego inwentarza. Ale mimo to miliony ludzi postanowiło zaufać Bogu i wzorem Jezusa Chrystusa żyć zgodnie ze Słowem Bożym. Jehowa szczodrze im za to pobłogosławił.

Dlaczego bać się Boga, a nie ludzi

Biblia zachęca, byśmy się bali Boga, a nie człowieka. Czytamy w niej: „Bojaźń przed Jehową jest początkiem mądrości” (Psalm 111:10). Nie chodzi tu o paraliżujący strach, lecz o zdrową bojaźń przed wywołaniem niezadowolenia naszego Życiodawcy. Uczucie to jest blisko związane z miłością. Dlaczego jednak powinniśmy się bać Boga, a nie ludzi? Przyjrzyjmy się pięciu powodom.

1 Jehowa jest Bogiem Najwyższym. Jehowa jest potężniejszy od jakiegokolwiek człowieka. Przejawiając zbożną bojaźń, stajemy po stronie Wszechmocnego, dla którego „narody są jak kropla z wiadra” (Izajasza 40:15). Jest On wszechmocny, potrafi więc unieszkodliwić ‛każdą broń wykonaną przeciwko’ Jego lojalnym sługom (Izajasza 54:17). A ponieważ to On zadecyduje, kto jest godzien dostąpić życia wiecznego, nie warto pozwolić, by cokolwiek powstrzymało nas przed poznawaniem Go i spełnianiem Jego woli (Objawienie 14:6, 7).

2 Bóg udzieli nam pomocy i zapewni ochronę. W biblijnej Księdze Przysłów 29:25 napisano: „Drżenie przed człowiekiem zastawia sidło, lecz kto ufa Jehowie, znajdzie ochronę”. Strach przed człowiekiem jest pułapką, ponieważ może powstrzymać przed wyznawaniem wiary w Boga. Jehowa zapewnia każdego z nas o swej zbawczej mocy: „Nie lękaj się, bo ja jestem z tobą. Nie rozglądaj się, bo ja jestem twoim Bogiem. Wzmocnię cię. Naprawdę ci pomogę. Naprawdę będę cię mocno trzymał swą prawicą prawości” (Izajasza 41:10).

3 Bóg kocha tych, którzy się do Niego przybliżają. Apostoł Paweł zapisał takie oto wzruszające słowa: „Jestem przekonany, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani rządy, ani rzeczy teraźniejsze, ani rzeczy przyszłe, ani moce, ani wysokość, ani  głębokość, ani żadne inne stworzenie nie zdoła nas oddzielić od miłości Bożej, która jest w Chrystusie Jezusie, naszym Panu” (Rzymian 8:37-39). Jeżeli się uczymy ufać Bogu i być Mu posłuszni, możemy bezustannie odczuwać niezachwianą miłość Władcy Wszechświata. Jakże wielki to przywilej!

4 Wysoko cenimy to, co dla nas zrobił Bóg. Jehowa jest naszym Stwórcą, Źródłem życia. Ponadto zadbał o wszystko, co niezbędne, by nasze życie było szczęśliwe i interesujące. On naprawdę jest Dawcą każdego dobrego daru (Jakuba 1:17). Dawid, bogobojny człowiek, który cenił lojalną życzliwość Boga, napisał: „Wiele rzeczy uczyniłeś, Jehowo, Boże mój — swe zdumiewające dzieła oraz swoje zamysły wobec nas; (...) stały się liczniejsze, niż potrafię opowiedzieć” (Psalm 40:5).

5 Niektórzy nasi przeciwnicy mogą się zmienić. Jeśli nie idziemy na kompromis, lecz mocno się trzymamy bojaźni i miłości względem Boga, możemy pomóc tym, którzy się nam sprzeciwiają. Pomyślmy o krewnych Jezusa. Na początku nie wierzyli w niego, a nawet mówili: „Postradał zmysły” (Marka 3:21; Jana 7:5). Jednak po jego śmierci i wskrzeszeniu wielu z nich uwierzyło. Jakub i Juda — przyrodni bracia Jezusa — napisali nawet listy, które weszły w skład Pisma Świętego. A fanatyczny prześladowca Saul stał się apostołem Pawłem. Dzięki naszej odwadze niektórzy z dzisiejszych przeciwników mogą dostrzec, że głosimy prawdę zawartą w Biblii (1 Tymoteusza 1:13).

Na przykład Aberash z Afryki modliła się o możliwość poznania prawdy. Gdy zaczęła studiować Biblię z pomocą Świadków Jehowy, członkowie rodziny i duchowni zaczęli się jej gwałtownie sprzeciwiać. Część jej krewnych, którzy również studiowali, uległa strachowi przed ludźmi. Ale ona błagała Boga o siły i odwagę. Po pewnym czasie została ochrzczonym Świadkiem Jehowy. Co z tego wynikło? Ośmioro jej krewnych zdobyło się na odwagę, wznowiło studium Biblii i obecnie robi postępy duchowe.

Możesz pokonać strach przed człowiekiem

Aby uniknąć sidła strachu przed człowiekiem, usilnie staraj się wzmacniać swą miłość do Boga. W tym celu studiuj Biblię oraz rozmyślaj nad takimi wersetami jak Hebrajczyków 13:6, gdzie czytamy: „Jehowa jest moim wspomożycielem; nie będę się lękał. Cóż może mi uczynić człowiek?”. Staraj się pamiętać, dlaczego bojaźń przed Bogiem świadczy o mądrości.

Nie zapominaj też o licznych błogosławieństwach, jakie zapewnia wprowadzanie w czyn tego, czego się uczysz z Biblii. Możesz w niej znaleźć satysfakcjonujące odpowiedzi na trapiące cię pytania oraz zdobyć praktyczną mądrość pomocną w radzeniu sobie z przeciwnościami życiowymi. Mimo różnych trudności możesz też cieszyć się cudowną nadzieją na przyszłość. A w każdej chwili masz możliwość przybliżać się do wszechmocnego Boga w modlitwie.

Apostoł Jan napisał: „Świat przemija i tak jest z jego pragnieniem, ale kto wykonuje wolę Boga, ten pozostaje na wieki” (1 Jana 2:17). Teraz więc jest pora, by niezachwianie okazywać bojaźń Bożą. Zamiast poddawać się strachowi przed człowiekiem, usłuchaj wezwania samego Boga: „Bądź mądry, mój synu, i rozweselaj moje serce, abym mógł dać odpowiedź temu, który mi urąga” (Przysłów 27:11). To naprawdę wielki zaszczyt!

Pamiętaj, że żaden człowiek nie da ci tego, czym Bóg obdarzy ludzi, którzy się Go boją: „Owocem pokory i bojaźni przed Jehową jest bogactwo i chwała, i życie” (Przysłów 22:4).

[Ilustracja na stronie 14]

Dzięki odwadze Aberash ośmioro jej krewnych w dalszym ciągu studiuje Biblię