همچنان به پاداش چشم بدوزید

‏‹به جهت انعام در پی مقصد می‌کوشم.‏› —‏ فیل ۳:‏۱۴‏.‏

۱.‏ چه پاداشی در انتظار پولُس رسول بود؟‏

پولُس رسول یا همان سَولُس طرسوسی از خانواده‌ای صاحب نام بود.‏ او شریعت را از غمالائیل یکی از معلّمان بنام آن زمان آموخت.‏ (‏اعما ۲۲:‏۳‏)‏ پولُس می‌توانست در حرفه‌ای که در پیش گرفته بود پیشرفت کند اما آن را رها کرد و مسیحی شد.‏ او چشم‌انتظار پاداشی دیگر بود؛‏ یعنی فناناپذیری و زندگی ابدی در مقام پادشاه و کاهن در ملکوت آسمانی خدا؛‏ حکومتی که بر بهشت زمینی حکمرانی می‌کند.‏ —‏ مت ۶:‏۱۰؛‏ مکا ۷:‏۴؛‏ ۲۰:‏۶‏.‏

۲،‏ ۳.‏ پولُس چه ارزشی برای پاداش آسمانی‌اش قائل بود؟‏

^۲ پولُس پاداشش را ارج می‌نهاد.‏ او خود گفت:‏ «هر چه به نفع من بود آن را به خاطر مسیح ضرر محسوب کردم.‏ آری،‏ علاوه بر این،‏ همه چیز را به خاطر امتیازی بسیار ارزنده‌تر،‏ یعنی شناختن عیسی مسیح،‏ خداوند خود زیان می‌دانم.‏ در واقع من به خاطر او همه چیز را از دست داده‌ام و همه چیز را هیچ شمردم.‏» (‏فیل ۳:‏۷،‏ ۸‏،‏ انجیل شریف‏)‏ پس از این که پولُس حقیقت را در خصوص مقصود خدا برای بشر آموخت آنچه را که برای اکثر مردم مهم است،‏ مثل مقام،‏ دارایی و موقعیت شغلی و اجتماعی هیچ و بی‌ارزش شمرد.‏

^۳ از آن زمان،‏ شناخت یَهُوَه خدا و مسیح بیش از هر چیز در زندگی‌اش اهمیت و ارزش یافت.‏ همان طور که عیسی در دعایش به خدا گفت:‏ «حیات جاودانی این است که تو را خدای واحدِ حقیقی و عیسی مسیح را که فرستادی بشناسند.‏» (‏یو ۱۷:‏۳‏)‏ سخنان پولُس خواست و میل قلبی او را به زندگی جاودانی نشان می‌دهد.‏ پولُس در فیلِپّیان ۳:‏۱۴ می‌گوید:‏ «در پی مقصد می‌کوشم به جهت انعام دعوت بلند خدا که در مسیح عیسی است.‏» آری،‏ او به انعام و پاداشش چشم دوخته بود؛‏ یعنی زندگی ابدی در مقام یکی از حاکمان ملکوت خدا در آسمان.‏

زندگی ابدی بر زمین

۴،‏ ۵.‏ چه پاداشی در انتظار میلیون‌ها نفری است که خواست خدا را به انجام می‌رسانند؟‏

^۴ اغلب آنانی که مصممند هماهنگ با خواست خدا زندگی کنند به پاداشی بس باارزش یعنی زندگی ابدی در دنیای جدید خدا خواهند رسید.‏ (‏مز ۳۷:‏۱۱،‏ ۲۹‏)‏ عیسی این امید و قطعی بودن تحقق آن را تأیید کرد.‏ او گفت:‏ «خوشا به حال حلیمان،‏ زیرا ایشان وارث زمین خواهند شد.‏» (‏مت ۵:‏۵‏)‏ همان طور که در مزامیر ۲:‏۸ نوشته شده عیسی وارث اصلی زمین است و به همراه او ۱۴۴٬۰۰۰ نفر در آسمان بر زمین حکومت خواهند کرد.‏ (‏دان ۷:‏۱۳،‏ ۱۴،‏ ۲۲،‏ ۲۷‏)‏ گوسفندان دیگر عیسی وارث قلمرو زمینی ‹ملکوتی که از ابتدای عالَم آماده شده است› خواهند شد.‏ (‏مت ۲۵:‏۳۴،‏ ۴۶‏)‏ ما اطمینان داریم که تمام وعده‌های خدا به حقیقت خواهند پیوست.‏ زیرا خدا «دروغ نمی‌تواند گفت.‏» (‏تیط ۱:‏۲‏)‏ ما نیز می‌توانیم همچون یوشَع به تحقق وعده‌های خدا اطمینان داشته باشیم.‏ او به اسرائیلیان چنین گفت:‏ «یک چیز از تمام چیزهای نیکو که یَهُوَه،‏ خدای شما در بارهٔ شما گفته است به زمین نیفتاده،‏ بلکه همه‌اش واقع شده است،‏ و یک حرف از آن به زمین نیفتاده.‏» —‏ یوش ۲۳:‏۱۴‏.‏

^۵ زندگی در دنیای جدید خدا مانند زندگی امروز سخت و ناراحت‌کننده نخواهد بود.‏ دیگر جنگ،‏ جنایت،‏ فقر،‏ بی‌عدالتی،‏ بیماری و مرگ دیده نخواهد شد.‏ انسان‌ها از سلامتی کامل در محیطی بهشت‌گونه برخوردار خواهند  بود.‏ زندگی چنان زیبا و رضایت‌بخش خواهد بود که تصوّرش نیز امروزه غیرممکن است.‏ آری،‏ هر روز از شادی و رضایتی بی‌مانند لذّت خواهیم برد.‏ به راستی که چه پاداش فوق‌العاده‌ای!‏

۶،‏ ۷.‏ الف)‏ عیسی چگونه آنچه را که در دنیای جدید خدا روی خواهد داد به نمایش گذاشت؟‏ ب)‏ چگونه آنانی که در خواب مرگند شروعی تازه خواهند داشت؟‏

^۶ زمانی که عیسی روی زمین بود روح خدا به او قدرت داد تا نمونه‌ای از آنچه در دنیای جدید در سراسر زمین روی خواهد داد به نمایش گذارد.‏ برای مثال،‏ وقتی عیسی به مردی که برای ۳۸ سال فلج بود گفت که راه رود،‏ مرد شروع به راه رفتن کرد.‏ (‏یوحنّا ۵:‏۵-‏۹ خوانده شود.‏‏)‏ در جای دیگر عیسی مردی را که «کور مادر زاد» بود شفا بخشید.‏ زمانی که از مرد پرسیدند چه کسی او را شفا بخشید است او گفت:‏ «از ابتدای عالَم شنیده نشده است که کسی چشمان کور مادرزاد را باز کرده باشد.‏ اگر این شخص از خدا نبودی،‏ هیچ کار نتوانستی کرد.‏» (‏یو ۹:‏۱،‏ ۶،‏ ۷،‏ ۳۲،‏ ۳۳‏)‏ خدا قدرت انجام چنین اَعمالی را به عیسی بخشیده بود.‏ عیسی هر کجا که می‌رفت «هر که احتیاج به معالجه می‌داشت صحّت می‌بخشید.‏» —‏ لو ۹:‏۱۱‏.‏

^۷ عیسی نه تنها بیماران و معلولین را شفا بخشید بلکه مردگان را نیز رستاخیز داد.‏ برای نمونه،‏ عیسی دختری ۱۲ ساله را که والدینش از مرگ او در غم و اندوه فراوان بودند رستاخیز داد.‏ عیسی به دختر گفت:‏ «ای دختر،‏ تو را می‌گویم برخیز.‏» و دختر برخاست.‏ آیا می‌توانید حالِ مادر و پدر آن دختر و دیگر حاضرین را تصوّر کنید؟‏ (‏مَرقُس ۵:‏۳۸-‏۴۲ خوانده شود.‏‏)‏ در دنیای جدید میلیون‌ها نفر رستاخیز خواهند یافت که مایهٔ شادی و در عین حال «تعجب» خواهد بود.‏ زیرا «قیامت مردگان از عادلان و ظالمان نیز خواهد شد.‏» (‏اعما ۲۴:‏۱۵؛‏ یو ۵:‏۲۸،‏ ۲۹‏)‏ این رستاخیزیافتگان شروعی تازه در زندگی خواهند داشت و این امکان را می‌یابند که تا ابد زندگی کنند.‏

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ در طی پادشاهی عیسی بر سر گناه موروثی که از آدم به ارث رسیده چه خواهد آمد؟‏ ب)‏ مردگان بر چه مبنایی داوری خواهند شد؟‏

^۸ مردگان رستاخیز نمی‌یابند تا بر اساس گناهان گذشته‌شان داوری و محکوم گردند،‏ بلکه این امکان را خواهند یافت که به زندگی ابدی دست یابند.‏ (‏روم ۶:‏۷‏)‏ طی حکومت هزار سالهٔ مسیح و با بهره بردن از قربانی او،‏ تابعین مطیع ملکوت به تدریج به کاملیت دست می‌یابند و در نهایت از تأثیرات گناه آدم رها می‌گردند.‏ (‏روم ۸:‏۲۱‏)‏ یَهُوَه خدا «موت را تا ابدالآباد نابود خواهد ساخت و خداوند یَهُوَه اشک‌ها را از هر چهره پاک خواهد نمود.‏» (‏اشع ۲۵:‏۸‏)‏ در کتاب مقدّس آمده است:‏ ‹ دفترهایی گشوده خواهد شد.‏› این امر نشان می‌دهد کسانی که در آن زمان زندگی می‌کنند آموزش‌های جدیدی خواهند یافت.‏ (‏مکا ۲۰:‏۱۲‏)‏ همچنان که زمین به بهشت مبدّل می‌شود «سکنهٔ ربع مسکون عدالت را خواهند آموخت.‏» —‏ اشع ۲۶:‏۹‏.‏

^۹ رستاخیزیافته‌گان داوری می‌شوند.‏ این داوری بر اساس گناه موروثی‌شان از آدم نیست بلکه بر مبنای آنچه خود برمی‌گزینند و انجام می‌دهند می‌باشد.‏ در مکاشفه ۲۰:‏۱۲ آمده است:‏ «بر مردگان داوری شد،‏ به حسب اَعمال ایشان از آنچه در دفترها مکتوب است.‏» این اَعمال،‏ اَعمالی است که پس از رستاخیزشان انجام داده‌اند.‏ به راستی چنین داوری‌ای نشانهٔ عدالت،‏ رحمت و محبت یَهُوَه است.‏ به علاوه آنچه در زندگی گذشتهٔ رستاخیزیافتگان موجب ناراحتی‌شان شده بود ‹به یادشان نخواهد آمد و به خاطر نخواهد گذشت.‏› (‏اشع ۶۵:‏۱۷‏)‏ اثرات اضطراب و سختی گذشته با زندگی در محیطی سرشار از چیزهای خوشایند و آموزش‌های جدید و سازنده از میان می‌رود.‏ تجربیات بد پیشین رستاخیزیافتگان از اذهان آنان پاک می‌شود.‏ (‏مکا ۲۱:‏۴‏)‏ این امر برای «گروه عظیم» که از حارمَجِدّون نجات یافته‌اند نیز صادق است.‏ —‏ مکا ۷:‏۹،‏ ۱۰،‏ ۱۴‏.‏

۱۰.‏ الف)‏ زندگی در دنیای جدید خدا چگونه خواهد بود؟‏ ب)‏ چه چیز به شما کمک می‌کند چشم به پاداش بدوزید؟‏

^۱۰ در دنیای جدید خدا انسان‌ها می‌توانند از  زندگی‌ای عاری از بیماری و مرگ برخوردار شوند و دیگر کسی «نخواهد گفت که بیمار هستم.‏» (‏اشع ۳۳:‏۲۴‏)‏ در آن زمان ساکنین این زمین جدید در سلامت کامل از خواب برمی‌خیزند و شور و شوقی برای شروع روزی جدید دارند.‏ کار و فعالیت رضایت‌بخشی خواهند داشت و با کسانی معاشرت می‌کنند که از صمیم قلب خوبی آن‌ها را می‌خواهند.‏ به راستی که چنین زندگی‌ای پاداشی فوق‌العاده است.‏ به شما پیشنهاد می‌کنیم که کتاب مقدّس خود را باز کنید و پیشگویی‌های اِشَعْیا ۳۳:‏۲۴ و ۳۵:‏۵-‏۷ را بخوانید.‏ خود را در چنین شرایطی مجسم کنید.‏ و به این شکل چشم به پاداشتان بدوزید.‏

کسانی که چشم از پاداش برداشتند

۱۱.‏ شروع خوب فرمانروایی سلیمان را توضیح دهید.‏

^۱۱ زمانی که ارزش پاداش را درک کردیم باید مصمم باشیم که همواره بر آن تمرکز کنیم،‏ چون در غیر این صورت در نظرمان رنگ می‌بازد.‏ برای مثال،‏ در زمان اسرائیل باستان سلیمان پادشاه برای این که بر تابعینش به حق داوری کند از یَهُوَه خدا تقاضای درک و قدرت تشخیص کرد.‏ (‏۱پادشاهان ۳:‏۶-‏۱۲ خوانده شود.‏‏)‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ ‹خدا به سلیمان حکمت و فطانت از حد زیاده عطا فرمود.‏› به راستی که «حکمت سلیمان از حکمت تمامی بنی‌مشرق و از حکمت جمیع مصریان زیاده بود.‏» —‏ ۱پاد ۴:‏۲۹-‏۳۲‏.‏

۱۲.‏ یَهُوَه به کسی که بر مسند پادشاهی می‌نشست چه هشداری داده بود؟‏

^۱۲ یَهُوَه پیش از آن به آنانی که بر مسند پادشاهی می‌نشینند هشدار داده بود که ‹برای خود اسب‌های بسیار نگیرند› و ‹برای خود زنان بسیار نگیرند،‏ مبادا دلشان منحرف شود.‏› (‏تث ۱۷:‏۱۴-‏۱۷‏)‏ پادشاه با افزودن بر شمار اسب‌هایش نشان می‌داد که برای حفظ قوم به جای توکّل به یَهُوَه به قدرت نظامی‌اش وابسته است.‏ گرفتن زن‌های متعدد نیز این خطر را داشت که زن‌های قوم‌های بت‌پرست  همسایه دل پادشاه را از پرستش پاک یَهُوَه منحرف سازند.‏

۱۳.‏ چگونه آنچه به سلیمان داده شده بود از نظر او دور شد؟‏

^۱۳ سلیمان این هشدارها را نادیده گرفت و آنچه را که یَهُوَه به خصوص منع کرده بود انجام داد.‏ او هزاران اسب و اسب‌سوار جمع‌آوری کرد.‏ (‏۱پاد ۴:‏۲۶‏)‏ همچنین ۷۰۰ زن و ۳۰۰ مُتْعَه (‏زن صیغه‌ای)‏ که بسیاری از آنان از قوم‌های بت‌پرست اطراف بودند برای خود گرفت.‏ آنان «دل او را به پیروی خدایان غریب مایل ساختند،‏ و دل او .‏ .‏ .‏ با یَهُوَه،‏ خدایش کامل نبود.‏» زنان بت‌پرست،‏ سلیمان را به پرستش خدایان کاذب آلوده ساختند.‏ از این رو،‏ یَهُوَه به سلیمان گفت:‏ ‹سلطنت را از تو پاره خواهم کرد.‏› —‏ ۱پاد ۱۱:‏۱-‏۶،‏ ۱۱‏.‏

۱۴.‏ نتیجهٔ نافرمانی سلیمان و قوم اسرائیل چه بود؟‏

^۱۴ سلیمان این افتخار بزرگ را که نمایندهٔ خدای حقیقی است فراموش کرد و تماماً در دام پرستش کاذب افتاد.‏ چندی بعد کل قوم به ارتداد کشیده شد و نتیجهٔ آن ویرانی سال ۶۰۷ ق.‏م.‏ بود.‏ اگرچه یهودیان در نهایت پرستش پاک را برقرار کردند،‏ قرن‌ها بعد عیسی به آنان چنین گفت:‏ «ملکوت خدا از شما گرفته شده،‏ به امّتی که میوه‌اش را بیاورند،‏ عطا خواهد شد.‏» و چنین نیز شد.‏ عیسی گفت:‏ «اینک خانهٔ شما برای شما ویران گذارده می‌شود.‏» (‏مت ۲۱:‏۴۳؛‏ ۲۳:‏۳۷،‏ ۳۸‏)‏ قوم به دلیل عدم وفاداری‌شان این افتخار را که در میان مردم نمایندگان خدای حقیقی باشند از دست دادند.‏ در سال ۷۰ م.‏ ارتش روم اورشلیم و معبد را ویران ساخت و بسیاری از یهودیان باقی‌مانده به بردگی درآمدند.‏

۱۵.‏ کسانی را نام ببرید که به آنچه اهمیت داشت چشم ندوختند.‏

^۱۵ یهودای اسخریوطی یکی از رسولان عیسی بود.‏ او تعالیم فوق‌العادهٔ عیسی را شنید و معجزاتی را که با روح مقدّس خدا به انجام رساند دید.‏ اما دلش را حفظ نکرد.‏ یهودا مسئول دخل و خرج عیسی و ۱۲ رسول بود.‏ اما «از پولی که نزدش گذاشته می‌شد،‏ می‌دزدید.‏» (‏یو ۱۲:‏۶‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو‏)‏ طمع یهودا زمانی به اوج خود رسید که با رؤسای ریاکار کهنه همدست شد و به خاطر ۳۰ سکهٔ نقره به عیسی خیانت کرد.‏ (‏مت ۲۶:‏۱۴-‏۱۶‏)‏ دیماس،‏ همکار پولُس رسول نیز به آنچه اهمیت داشت چشم ندوخت.‏ او نیز دلش را حفظ نکرد.‏ پولُس می‌گوید:‏ ‹ دیماس برای محبت این جهانِ حاضر مرا ترک کرد.‏› —‏ ۲تیمو ۴:‏۱۰؛‏ امثال ۴:‏۲۳ خوانده شود.‏

درسی برای تک‌تک ما

۱۶،‏ ۱۷.‏ الف)‏ کسی که بر ضدّ ما عمل می‌کند چه قدرتی دارد؟‏ ب)‏ چه چیزی ما را قادر می‌سازد که با مخالفت‌های شیطان مقاومت کنیم؟‏

^۱۶ تک‌تک خادمان خدا باید به نمونه‌هایی که در کتاب مقدّس ذکر شده به دقت فکر کنند.‏ در کتاب مقدّس چنین آمده است:‏ «این همه به طور مَثَل بدیشان واقع شد و برای تنبیه ما [هشدار به ما] مکتوب گردید که اواخر عالَم به ما رسیده است.‏» (‏۱قر ۱۰:‏۱۱‏)‏ ما در روزهای آخر دنیای شریر شیطان زندگی می‌کنیم.‏ —‏ ۲تیمو ۳:‏۱،‏ ۱۳‏.‏

^۱۷ شیطان،‏ «خدای این جهان» به خوبی می‌داند که «زمانی قلیل دارد.‏» (‏۲قر ۴:‏۴؛‏ مکا ۱۲:‏۱۲‏)‏ او دست به هر کاری می‌زند تا پرستندگان یَهُوَه اصول مسیحی را زیر پا بگذارند.‏ این دنیا تحت تسلّط شیطان است و طبعاً تبلیغات آن نیز حربه‌ای در دست اوست.‏ اما قدرتی فوق معمول و بسیار برتر پشتیبان پرستندگان یَهُوَه است.‏ (‏۲قر ۴:‏۷‏)‏ ما می‌توانیم به این قدرت که از یَهُوَه نشأت می‌گیرد تکیه و با مخالفت‌های شیطان مقاومت کنیم.‏ از این رو،‏ در کتاب مقدّس تأکید شده است که مرتباً دعا کنیم و اطمینان داشته باشیم که یَهُوَه «روح‌القدس را خواهد داد به هر که از او سؤال کند.‏» —‏ لو ۱۱:‏۱۳‏.‏

۱۸.‏ چه طرز فکری باید نسبت به این دنیا داشته باشیم؟‏

 ^۱۸ این امر که دنیای شیطان به زودی نابود می‌شود و مسیحیان حقیقی نجات می‌یابند به ما دلگرمی و قوّت قلب می‌دهد.‏ در کتاب مقدّس آمده است:‏ «دنیا و شهوات آن در گذر است لٰکن کسی که به ارادهٔ خدا عمل می‌کند،‏ تا به ابد باقی می‌ماند.‏» (‏۱یو ۲:‏۱۷‏)‏ با توجه به این موضوع برای خادم خدا ناعاقلانه است که تصوّر کند چیزی در این دنیا باارزش‌تر از رابطهٔ او با یَهُوَه است.‏ دنیای شیطان به مانند کشتی‌ای در حال غرق شدن است و جماعات مسیحی به مانند قایق‌های نجاتی است که یَهُوَه برای خادمان وفادارش مهیا ساخته تا آنان را به دنیای جدید رهنمون سازد.‏ خادمان وفادار یَهُوَه می‌توانند به این وعدهٔ او اطمینان داشته باشند که می‌گوید:‏ «شریران منقطع خواهند شد.‏ و اما منتظران خداوند وارث زمین خواهند بود.‏» (‏مز ۳۷:‏۹‏)‏ پس باشد که چشم خود را به این پاداش فوق‌العاده بدوزیم!‏

مرور مقاله

‏• پولُس نسبت به پاداشش چه احساسی داشت؟‏

‏• مبنای داوری برای دستیابی به زندگی ابدیِ روی زمین چیست؟‏

‏• اکنون در پیش گرفتن چه راهی در زندگی عاقلانه است؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۲،‏ ۱۳]‏

آیا هنگام خواندن کتاب مقدّس تصوّر می‌کنید که به پاداشتان دست یافته‌اید؟‏