„Pędzę do celu po nagrodę” (FILIP. 3:14).

1. Jakiej nagrody wypatrywał apostoł Paweł?

APOSTOŁ PAWEŁ, znany także jako Saul z Tarsu, pochodził z wpływowej rodziny. Kształcił się u Gamaliela, słynnego nauczyciela Prawa Mojżeszowego (Dzieje 22:3). Mógł zrobić wspaniałą karierę, ale porzucił praktykowaną wcześniej religię i został chrześcijaninem. Zaczął wypatrywać nagrody życia wiecznego — zaszczytnej możliwości bycia nieśmiertelnym królem i kapłanem w niebiańskim Królestwie Bożym, które będzie panować nad rajską ziemią (Mat. 6:10; Obj. 7:4; 20:6).

2, 3. Jak wysoko Paweł cenił nagrodę życia wiecznego?

² O tym, jak wysoko Paweł cenił tę nagrodę, świadczą jego słowa: „To, co było dla mnie zyskiem, ze względu na Chrystusa uznałem za stratę. Jeśli już o to chodzi, doprawdy też wszystko za stratę uznaję z uwagi na niezrównaną wartość poznania Chrystusa Jezusa, mojego Pana. Ze względu na niego zniosłem stratę wszystkiego i uznaję to wszystko za stertę śmieci” (Filip. 3:7, 8). Poznawszy prawdę o zamierzeniu Jehowy względem ludzkości, Paweł uznał za śmieci to, do czego większość ludzi przywiązuje ogromną wagę — pozycję społeczną, bogactwo, karierę i prestiż.

³ Od tej chwili dla Pawła naprawdę liczyła się tylko cenna wiedza o Jehowie i Chrystusie, o której sam Jezus powiedział w modlitwie do Boga: „To znaczy życie wieczne: ich poznawanie ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz tego, któregoś posłał, Jezusa Chrystusa” (Jana 17:3). Paweł bardzo pragnął uzyskać życie wieczne, a dał temu wyraz w Liście do Filipian 3:14: „Pędzę do celu po nagrodę Bożego powołania w górę za sprawą Chrystusa Jezusa”. Swój wzrok skierował na nagrodę życia wiecznego w niebie i wejścia w skład królewskiego rządu Bożego.

Życie wieczne na ziemi

4, 5. Jaką nagrodę obiecano milionom ludzi, którzy spełniają dziś wolę Bożą?

⁴ Ogromna większość tych, którzy postanawiają spełniać wolę Bożą, spodziewa się nagrody życia wiecznego w Bożym nowym świecie (Ps. 37:11, 29). Jezus potwierdził, że taka nadzieja ma solidne podstawy. Oświadczył: „Szczęśliwi łagodnie usposobieni, gdyż oni odziedziczą ziemię” (Mat. 5:5). Jak wskazuje Psalm 2:8, Jezus jest głównym Dziedzicem naszej planety, a w niebie będzie miał 144 000 współwładców (Dan. 7:13, 14, 22, 27). Symboliczne owce, które będą żyły na ziemi, „odziedziczą” ziemską dziedzinę Królestwa ‛przygotowanego dla nich od założenia świata’ (Mat. 25:34, 46). Mamy gwarancję, że wszystkie te obietnice zostaną zrealizowane, ponieważ pochodzą od Boga, który „nie może kłamać” (Tyt. 1:2). Jesteśmy tak samo pewni spełnienia się Bożych obietnic, jak niegdyś Jozue. Powiedział on Izraelitom: „Nie zawiodło ani jedno słowo ze wszystkich dobrych słów, które do was wyrzekł Jehowa, wasz Bóg. Wszystkie się wam spełniły. Ani jedno słowo z nich nie zawiodło” (Joz. 23:14).

⁵ Życie w utworzonym przez Boga nowym świecie nie będzie przypominało dzisiejszej jakże nieszczęsnej egzystencji. Wszystko się  zmieni: znikną wojny, przestępczość, ubóstwo, niesprawiedliwość, choroby i śmierć. Ludzie będą się cieszyć doskonałym zdrowiem i zamieszkają na ziemi przekształconej w raj. To życie będzie źródłem takiego szczęścia i zadowolenia, jakie trudno sobie dziś wyobrazić. Będziemy się rozkoszować każdym dniem. Cóż za cudowna nagroda!

6, 7. (a) Jak Jezus pokazał, czego można się spodziewać w Bożym nowym świecie? (b) Jaką szansę otrzymają zmarli?

⁶ Kiedy Jezus przebywał na ziemi, święty duch Boży umożliwił mu pokazanie wspaniałych rzeczy, jakie będą się w przyszłości działy na całym świecie. Na przykład mężczyźnie sparaliżowanemu od 38 lat Jezus polecił chodzić. I jak donosi Biblia, zaczął on chodzić (odczytaj Jana 5:5-9). Innym razem Jezus spotkał i uleczył „człowieka ślepego od urodzenia”. Gdy później mężczyznę tego zapytano, kto go uzdrowił, oświadczył: „Od dawien dawna nie słyszano, żeby ktoś otworzył oczy ślepemu od urodzenia. Gdyby ten człowiek nie był od Boga, nie mógłby w ogóle nic uczynić” (Jana 9:1, 6, 7, 32, 33). Jezus dokonywał takich rzeczy dzięki mocy od Boga. Wszędzie, gdzie się pojawiał, ‛uzdrawiał potrzebujących uleczenia’ (Łuk. 9:11).

⁷ Ale Syn Boży potrafił nie tylko uzdrawiać chorych i ułomnych, lecz nawet wskrzeszać zmarłych. Na przykład pewnego razu umarła 12-letnia dziewczynka, co pogrążyło jej rodziców w nieopisanej rozpaczy. Jezus powiedział jednak: „Dziewczę, mówię ci: Wstań!”. I dziewczynka wstała! Czy możesz sobie wyobrazić reakcję jej rodziców i innych świadków tego wydarzenia? (Odczytaj Marka 5:38-42). W Bożym nowym świecie wszystkich ogarnie „wielki zachwyt”, gdy do życia powrócą miliardy ludzi, ponieważ nastąpi „zmartwychwstanie zarówno prawych, jak i nieprawych” (Dzieje 24:15; Jana 5:28, 29). Zmartwychwstali będą mieli szansę żyć po czas niezmierzony — wiecznie.

8, 9. (a) Co się stanie z grzechem odziedziczonym po Adamie, gdy nadejdzie Tysiącletnie Panowanie Chrystusa? (b) Na jakiej podstawie będą sądzeni zmartwychwstali?

⁸ Wskrzeszeni bynajmniej nie są skazani na porażkę. Nie będą już na nich ciążyły grzechy popełnione przed śmiercią (Rzym. 6:7). Podczas Tysiącletniego Panowania Chrystusa posłuszni poddani Królestwa będą korzystać z dobrodziejstw ofiary okupu i zmierzać do doskonałości, aż w końcu zostaną całkowicie uwolnieni od skutków grzechu Adama (Rzym. 8:21). Jehowa „pochłonie (...) śmierć na zawsze i Wszechwładny Pan, Jehowa, otrze łzy z każdego oblicza” (Izaj. 25:8). Słowo Boże wspomina również o ‛otwarciu zwojów’, co wskazuje na to, że żyjący wówczas ludzie otrzymają nowe wytyczne (Obj. 20:12). Ziemia będzie przekształcona w raj, a ‛mieszkańcy żyznej krainy nauczą się prawości’ (Izaj. 26:9).

⁹ Zmartwychwstali zostaną osądzeni nie na podstawie grzechu odziedziczonego po Adamie, ale na podstawie własnych uczynków. W Księdze Objawienia 20:12 czytamy: „Umarli byli sądzeni z tego, co napisano w zwojach, według swych uczynków”, czyli postępowania już po wskrzeszeniu. To doprawdy wielki dowód sprawiedliwości, miłosierdzia i miłości Jehowy! Ponadto przykrych wydarzeń ze starego świata ‛nie będzie się w umyśle wspominać ani nie przyjdą one do serca’ (Izaj. 65:17). Dzięki pokrzepiającym nowym informacjom oraz życiu wypełnionemu przyjemnymi rzeczami zmartwychwstali nie będą się już trapić swą bolesną przeszłością. Wszelkie dawne przykrości odejdą w zapomnienie (Obj. 21:4). Tego samego zazna „wielka rzesza”, która przeżyje Armagedon (Obj. 7:9, 10, 14).

10. (a) Jak będzie wyglądało życie w Bożym nowym świecie? (b) Co może pomóc skupiać wzrok na nagrodzie?

¹⁰ W Bożym nowym świecie ludzie nie będą się musieli bać chorób ani śmierci. „Żaden  mieszkaniec nie powie: ‚Jestem chory’” (Izaj. 33:24). Będą się budzić każdego ranka w doskonałym zdrowiu, radośnie wyczekując wydarzeń kolejnego dnia. Będą się oddawać satysfakcjonującej pracy i cieszyć towarzystwem ludzi, mających na względzie wyłącznie ich dobro. Takie życie to naprawdę wspaniała nagroda! Przeczytaj proroctwa zapisane w Księdze Izajasza 33:24 i 35:5-7. Wyobrażaj sobie, że już jesteś w tym świecie. Pomoże ci to mieć wzrok stale utkwiony w tę nagrodę.

Stracili z oczu nagrodę

11. Jak wyglądały początki panowania Salomona?

¹¹ Skoro już wiemy o nagrodzie, dokładajmy usilnych starań, by nie spuszczać z niej wzroku. Na przykład gdy Salomon został królem starożytnego Izraela, pokornie modlił się do Boga o zrozumienie i rozeznanie, by móc dobrze sądzić lud (odczytaj 1 Królów 3:6-12). Dzięki temu, jak czytamy w Biblii, „Bóg dalej dawał Salomonowi mądrość i zrozumienie w nader obfitej mierze”. „Mądrość Salomona przewyższała mądrość wszystkich mieszkańców Wschodu oraz całą mądrość Egiptu” (1 Król. 4:29-32).

12. Przed czym Jehowa ostrzegł przyszłych królów Izraela?

¹² Wcześniej jednak Jehowa ostrzegł, by żaden król ‛nie pomnażał sobie koni’ ani nie ‛zwiększał sobie liczby żon, by jego serce się nie odwróciło’ (Powt. Pr. 17:14-17). Zwiększanie liczby koni mogło świadczyć o pokładaniu ufności w sile militarnej zamiast w Jehowie jako Obrońcy. A poślubianie kolejnych żon było niebezpieczne, ponieważ część z nich mogła pochodzić z okolicznych narodów, które praktykowały fałszywe kulty.  Takie żony mogły odciągnąć króla od wielbienia Jehowy.

13. Jak Salomon stracił z oczu to, co otrzymał?

¹³ Salomon nie usłuchał tych przestróg. Zrobił dokładnie to, czego Jehowa zabronił. Nagromadził tysiące koni i jeźdźców (1 Król. 4:26). W końcu miał 700 żon i 300 nałożnic, z których wiele pochodziło z pogańskich ludów. Kobiety te „nakłoniły jego serce, by poszedł za innymi bogami; i jego serce nie było niepodzielne wobec Jehowy”. Salomon skalał się obrzydliwym fałszywym kultem, do którego nakłoniły go cudzoziemskie żony. W rezultacie Jehowa postanowił, że ‛niechybnie oderwie od niego królestwo’ (1 Król. 11:1-6, 11).

14. Do czego doprowadziło nieposłuszeństwo Salomona i narodu izraelskiego?

¹⁴ Król Salomon przestał się koncentrować na cennym przywileju reprezentowania prawdziwego Boga. Zaczął oddawać cześć bożkom. Z czasem cały naród poszedł drogą odstępstwa, co w 607 roku p.n.e. doprowadziło go do upadku. Choć Żydzi w końcu wznowili czyste wielbienie, kilkaset lat później Jezus oznajmił im: „Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi wydającemu jego owoce”. Ta zapowiedź faktycznie się spełniła. Jezus powiedział: „Oto wasz dom jest wam pozostawiony” (Mat. 21:43; 23:37, 38). Z powodu niewierności naród ten utracił zaszczyt występowania w imieniu prawdziwego Boga. W 70 roku n.e. rzymskie wojska zburzyły Jerozolimę i świątynię, a wielu pozostałych przy życiu mieszkańców kraju uprowadziły do niewoli.

15. Kto jeszcze stracił z oczu to, co naprawdę ważne?

¹⁵ Judasz Iskariot był jednym z 12 apostołów Jezusa. Słyszał wspaniałe nauki przekazywane przez Mistrza i widział cuda dokonywane za sprawą ducha świętego. Niestety, nie strzegł swego serca. Jezus i apostołowie powierzyli mu pieczę nad ich wspólnymi funduszami. Judasz okazał się jednak „złodziejem, (...) miał szkatułkę i podbierał pieniądze, które do niej wkładano” (Jana 12:6). Jego chciwość sięgnęła szczytu, gdy umówił się z obłudnymi naczelnymi kapłanami, że wyda im Jezusa za 30 sztuk srebra (Mat. 26:14-16). Innym niechlubnym przykładem był Demas, towarzysz apostoła Pawła. On też nie strzegł swego serca. Paweł przyznał: „Demas bowiem mnie opuścił, ponieważ umiłował obecny system rzeczy” (2 Tym. 4:10; odczytaj Przysłów 4:23).

Lekcja dla każdego z nas

16, 17. (a) Z jakim potężnym przeciwnikiem toczymy walkę? (b) Co nam pomoże przetrwać wszelkie próby sprowadzane przez Szatana?

¹⁶ Każdy sługa Boży powinien wziąć sobie do serca przykłady utrwalone w Biblii, ponieważ w Księdze tej oznajmiono: „To wszystko spotkało ich jako przykład i zostało zapisane dla ostrzeżenia nas, na których przyszły końce systemów rzeczy” (1 Kor. 10:11). Dzisiaj żyjemy w dniach ostatnich niegodziwego systemu rzeczy (2 Tym. 3:1, 13).

¹⁷ Szatan Diabeł, „bóg tego systemu rzeczy”, wie, że „mało ma czasu” (2 Kor. 4:4; Obj. 12:12). Nie zawaha się przed niczym, by skłonić sług Jehowy do odstąpienia od nieskazitelności. On ma kontrolę nad tym światem, w tym również nad środkami masowego przekazu. Słudzy Jehowy dysponują jednak czymś o wiele potężniejszym — „mocą wykraczającą poza to, co normalne” (2 Kor. 4:7). Ta moc, pochodząca od Boga, pomoże  nam przetrwać wszystko, cokolwiek sprowadzi na nas Szatan. Dlatego jesteśmy zachęcani, by nie ustawać w modlitwach i żywić przekonanie, że Jehowa „da ducha świętego tym, którzy go proszą” (Łuk. 11:13).

18. Jak powinniśmy się zapatrywać na obecny świat?

¹⁸ Sił dodaje nam także świadomość, że cały system podległy władzy Szatana wkrótce spotka zagłada, a prawdziwi chrześcijanie ocaleją. „Świat przemija i tak jest z jego pragnieniem, ale kto wykonuje wolę Boga, ten pozostaje na wieki” (1 Jana 2:17). Jakież to zatem byłoby niemądre, gdyby któryś ze sług Bożych pomyślał, że w obecnym systemie rzeczy coś może mieć większą wartość niż więź z Jehową! Szatański świat przypomina tonący statek. Jehowa udostępnił swym wiernym sługom „szalupę ratunkową” — zbór chrześcijański. Zmierzając w kierunku nowego świata, możemy niezachwianie ufać obietnicy: „Złoczyńcy bowiem zostaną wytraceni, lecz pokładający nadzieję w Jehowie — ci posiądą ziemię” (Ps. 37:9). Dlatego stale miejmy wzrok zwrócony na tę wspaniałą nagrodę!

Czy sobie przypominasz?

• Co Paweł myślał o czekającej go nagrodzie?

• Na jakiej podstawie będą sądzeni ludzie mający dostąpić życia wiecznego na ziemi?

• Jak powinniśmy dzisiaj postępować?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronach 12, 13]

Czy w trakcie lektury Biblii wyobrażasz sobie, jak to będzie, gdy już dostąpisz opisanej tam nagrody?