HIERARCHIA katolicka usiłuje wyeliminować z liturgii kościelnej imię Boga. W ubiegłym roku watykańska Kongregacja do spraw Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów rozesłała do wszystkich episkopatów na świecie rozporządzenie w tej sprawie. Uczyniła to na polecenie papieża.

W dokumencie tym, opatrzonym datą 29 czerwca 2008 roku, stwierdzono, że wbrew wyraźnym zaleceniom „w ostatnich latach wkradła się praktyka wypowiadania własnego imienia Boga Izraela, które zapisywane jest czterema spółgłoskami alfabetu hebrajskiego w postaci יהוה (JHWH) i znane jako święty lub Boski tetragram”. Jak dalej zauważono, w różnych językach imię Boże bywa oddawane w rozmaity sposób: między innymi przez „Jahwe”, „Yahwè”, „Jahweh”, „Jahwè”, „Jave” czy „Yehovah” *. Jednakże ta watykańska dyrektywa stara się na nowo umocnić tradycyjne stanowisko Kościoła katolickiego — nakazuje zastępować ów tetragram słowem „Pan”. Ponadto imienia Bożego w postaci „JHWH nie należy używać ani wymawiać” w liturgii oraz w kościelnych pieśniach i modlitwach.

Na poparcie takiego stanowiska w rozporządzeniu tym powołano się na „odwieczną tradycję” katolicyzmu. Wysunięto twierdzenie, że nawet w Septuagincie (przekładzie Pism Hebrajskich powstałym w czasach przedchrześcijańskich) imię Boże konsekwentnie oddawano greckim słowem Kýrios (Pan). Stąd też, jak powiedziano dalej, „również chrześcijanie od samego początku nigdy nie wymawiali boskiego tetragramu”. Ale pogląd ten kłóci się z wyraźnymi dowodami potwierdzającymi coś zupełnie innego. We wczesnych kopiach Septuaginty imienia Bożego nie zastępowano wyrazem Kýrios, lecz zapisywano je starohebrajskimi literami odpowiadającymi JHWH. Pierwsi naśladowcy Chrystusa znali to imię i je wymawiali. Sam Jezus, modląc się do swego Ojca, oświadczył: „Dałem im poznać twoje imię” (Jana 17:26). A w modlitwie wzorcowej zawarł takie słowa: „Nasz Ojcze w niebiosach, niech będzie uświęcone twoje imię” (Mateusza 6:9).

Wszyscy chrześcijanie powinni pragnąć uświęcać imię Boga. Watykan, starając się wyeliminować je z użycia, znieważa Jehowę, który oświadczył: „Jahwe (...): Takie jest moje imię na wieki i tak mają Mnie nazywać wszystkie pokolenia” (Wyjścia 3:15, Biblia Warszawsko-Praska).

[Przypis]

[Napis na stronie 30]

„Jahwe (...): Takie jest moje imię na wieki” (Wyjścia 3:15, BWP)

[Ilustracja na stronie 30]

Fragment „Septuaginty” datowany na I wiek n.e. Zakreślono imię Boże zapisane czterema hebrajskimi literami, zwykle transliterowanymi jako JHWH

[Prawa własności]

Dzięki uprzejmości Egypt Exploration Society