ROK 1909 był jednym z najważniejszych w historii Nowego Jorku. Otwarto wtedy most Queensboro, łączący dzielnicę Queens z Manhattanem, oraz most Manhattański, kolejną już przeprawę między Manhattanem i Brooklynem.

Był to również ważny rok dla czcicieli Jehowy. Jakiś czas wcześniej Charles Taze Russell, prezes Towarzystwa Biblijnego i Traktatowego — Strażnica (korporacji prawnej powołanej przez Badaczy Pisma Świętego), dostrzegł możliwości rozwoju głoszenia dobrej nowiny o Królestwie Bożym (Mateusza 24:14). Wierzył, że przyczyni się do tego również przeniesienie siedziby korporacji z Pittsburgha w stanie Pensylwania do nowojorskiego Brooklynu. Przygotowania do przeprowadzki rozpoczęto w 1908 roku, a same przenosiny odbyły się na początku roku następnego.

Osoby nadzorujące wówczas działalność ewangelizacyjną zdawały sobie sprawę, że głoszenie za pomocą kazań drukowanych  w gazetach jest efektywną metodą krzewienia prawdy z Pisma Świętego. Do roku 1908 cotygodniowe kazania biblijne Russella publikowano w 11 gazetach osiągających łączny nakład 402 000 egzemplarzy.

Mimo to Russell napisał: „Bracia zaznajomieni z rynkiem prasy (...) zapewniają nas, że gdyby cotygodniowe kazania ukazywały się w (...) [większym ośrodku], prawdopodobnie byłyby przedrukowywane w całych Stanach Zjednoczonych; w ciągu roku mogłyby się regularnie pojawiać na łamach setek gazet”. Zaczęto więc poszukiwać najlepszego miejsca, by nadać rozmach dziełu głoszenia.

Dlaczego wybrano Brooklyn? Russell wyjaśnił: „Szukaliśmy kierownictwa Bożego i zgodnie doszliśmy do wniosku, że nowojorski Brooklyn, zamieszkany przez liczną społeczność (...) i znany jako ‚miasto kościołów’, będzie właśnie z takich powodów najlepiej się nadawać na centrum dzieła żniwnego”. Rezultaty mówią same za siebie. Wkrótce potem kazania Russella drukowało 2000 gazet.

Nowy Jork był trafnym wyborem jeszcze z innego powodu. W 1909 roku funkcjonowały już biura oddziałów w Wielkiej Brytanii, Niemczech i Australii, a wkrótce potem powstały kolejne. Biuro Główne należało więc ulokować w mieście portowym, z dobrą siecią dróg i linii kolejowych.

Pierwszą siedzibę Towarzystwa Strażnica otwarto w latach osiemdziesiątych XIX wieku w Allegheny (obecnie dzielnica Pittsburgha w stanie Pensylwania). Nosiła ona wtedy nazwę Dom Biblijny. W roku 1896 pracowało w nim 12 osób.

Z chwilą przeprowadzki do Brooklynu nazwę obiektu mieszkalnego dla pracowników  zmieniono na Betel *. Dlaczego? Budynek zakupiony przez Towarzystwo przy Hicks Street 13-17 należał wcześniej do znanego pastora Henry’ego Warda Beechera i nazywał się Betel Beechera. Nabyto również jego dawną rezydencję — budynek przy Columbia Heights 124. W angielskiej Strażnicy z 1 marca 1909 roku napisano: „Z pewnością może się wydawać niezwykłe, że udało się zakupić stare Betel Beechera, a potem niespodziewanie jego dawną rezydencję. (...) Ten nowy dom będzie się nazywać ‚Betel’, a nowe biuro i sala zebrań ‚Przybytek Brukliński’; nazwy te zastąpią termin ‚Dom Biblijny’”.

Dzisiaj znacznie rozbudowane obiekty mieszkalne, drukarnia i biura w Brooklynie oraz dwóch innych miejscach w stanie Nowy Jork — w Wallkill i Patterson — wciąż noszą nazwę Betel. Na całym świecie funkcjonuje obecnie 115 domów Betel. Pracuje w nich przeszło 19 000 ochotników, którzy pomagają w upowszechnianiu wiedzy biblijnej.

Obiekty w Brooklynie zostały oddane do użytku 31 stycznia 1909 roku. W poniedziałek 6 września 1909 roku zorganizowano w Betel dzień otwarty. Z wizytą przyjechały setki Badaczy Pisma Świętego, jak nazywano wówczas Świadków Jehowy. Wielu z nich przybyło prosto z konwencji, która odbyła się w Saratoga Springs, nieco ponad 300 kilometrów na północ od Nowego Jorku. Gości witał osobiście Charles Taze Russell *.

Drzwi Betel wciąż stoją otworem przed gośćmi. Kompleks w Brooklynie każdego roku zwiedza ponad 40 000 osób. Bruklińskie Betel niezmiennie odgrywa istotną rolę w troszczeniu się o sprawy Królestwa Jehowy, ku pożytkowi milionów osób.