ព្រះយល់ពីកម្រិតសមត្ថភាពរបស់យើង
ចូរចូលទៅជិតព្រះ
ព្រះយល់ពីកម្រិតសមត្ថភាពរបស់យើង
ស្ត្រីម្នាក់បាននិយាយអំពីការព្យាយាមធ្វើឲ្យព្រះពេញចិត្ត ដោយថា៖ «ខ្ញុំខំប្រឹងខ្លាំងណាស់ តែមានអារម្មណ៍ថាអ្វីដែលខ្ញុំបានធ្វើគឺមិនគ្រប់គ្រាន់ឡើយ»។ តើព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តនឹងការខំប្រឹងអស់ពីសមត្ថភាពរបស់ពួកអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍លោកឬទេ? តើលោកគិតដល់សមត្ថភាពនិងកាលៈទេសៈរបស់ពួកគេឬ? ដើម្បីឆ្លើយសំណួរទាំងនេះ គឺជាការល្អឲ្យយើងពិចារណាអំពីអ្វីដែលច្បាប់ម៉ូសេចែងស្តីអំពីគ្រឿងបូជាផ្សេងៗ ដូចបានកត់ទុកនៅលេវីវិន័យ ៥:២-១១។
យោងទៅតាមច្បាប់នោះ ព្រះតម្រូវឲ្យជូនគ្រឿងបូជាផ្សេងៗដើម្បីលោះអំពើខុសឆ្គង។ ក្នុងករណីដែលបានរៀបរាប់នៅលេវីវិន័យ ៥:២-១១ មនុស្សម្នាក់បានធ្វើខុសដោយអចេតនាឬដោយមិនបានដឹង។ (ខ២-៤) ពេលគាត់ដឹងថាខ្លួនធ្វើខុស គាត់ត្រូវសារភាពកំហុសរបស់គាត់ ហើយជូនគ្រឿងបូជាសម្រាប់លោះអំពើខុសឆ្គង ពោលគឺ«ជាសត្វញី១ពីហ្វូងចៀមឬពពែ»។ (ខ៥, ៦) ប៉ុន្តែ ចុះយ៉ាងណាបើគាត់ជាជនក្រីក្រ ហើយមិនមានចៀមឬពពែដើម្បីជូនជាគ្រឿងបូជា? តើច្បាប់តម្រូវឲ្យគាត់ខ្ចីសត្វនេះពីគេ ហើយធ្វើដូច្នេះនាំឲ្យគាត់ជំពាក់បំណុលគេឬ? តើគាត់ត្រូវធ្វើការរហូតដល់គាត់មានលទ្ធភាពទិញសត្វនោះ ហើយយ៉ាងនេះពន្យារពេលលោះអំពើខុសឆ្គងរបស់គាត់ឬទេ?
ច្បាប់បានបង្ហាញការយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងដិតដល់របស់ព្រះយេហូវ៉ា ដោយចែងថា៖ «បើសិនជាអ្នកនោះខ្វះខាត គ្មានល្មមនឹងយកកូនចៀម១បាន នោះត្រូវយកលលក២ ឬព្រាបជំទើរ២មកថ្វាយព្រះយេហូវ៉ា ទុកជាដង្វាយសំរាប់ការរំលងរបស់ខ្លួន»។ (ខ៧) ឃ្លាដែលថា«បើសិនជាអ្នកនោះ . . . គ្មានល្មម» ក៏អាចបកប្រែថា«បើសិនជាអ្នកនោះ . . . គ្មានលទ្ធភាព»ដែរ។ បើជនជាតិអ៊ីស្រាអែលក្រពេកមិនអាចទិញចៀម នោះព្រះពេញចិត្តទទួលយកអ្វីដែលគាត់មានលទ្ធភាពទិញ គឺលលកពីរឬព្រាបជំទើរពីរ។
ចុះបើគាត់មិនមានលទ្ធភាពទិញសូម្បីតែសត្វស្លាបពីរនោះ? ច្បាប់ចែងថា គាត់«ត្រូវយកម្សៅយ៉ាងម៉ដ្ដ១ខ្ញឹង[ជិតមួយគីឡូក្រាម]មកទុកជាដង្វាយលោះបាប»។ (ខ១១) ចំពោះជនក្រខ្សត់ខ្លាំង ព្រះយេហូវ៉ាសម្រេចធ្វើការលើកលែង ហើយព្រមទទួលគ្រឿងបូជាដែលមិនមានឈាមដើម្បីលោះអំពើខុសឆ្គង។ * នៅប្រទេសអ៊ីស្រាអែល មនុស្សទាំងអស់អាចទទួលប្រយោជន៍ពីការលោះអំពើខុសឆ្គង និងមានឱកាសធ្វើឲ្យមានសេចក្ដីសុខសាន្តជាមួយនឹងព្រះ សូម្បីតែពួកគេក្រីក្រក៏ដោយ។
តាមរយៈច្បាប់ស្តីអំពីគ្រឿងបូជាលោះអំពើខុសឆ្គង តើយើងអាចរៀនអ្វីអំពីព្រះយេហូវ៉ា? យើងរៀនថា ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដែលមានសេចក្ដីមេត្ដាករុណានិងយោគយល់ ដោយគិតដល់កម្រិតសមត្ថភាពរបស់ពួកអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍លោក។ (ទំនុកតម្កើង ១០៣:១៤) លោកចង់ឲ្យយើងចូលទៅជិតលោក ហើយបណ្ដុះឲ្យមានចំណងមេត្រីភាពដ៏ល្អជាមួយលោក ទោះជាយើងមានការពិបាក ដូចជាមានវ័យចាស់ សុខភាពមិនល្អ មានកាតព្វកិច្ចគ្រួសារឬអ្វីផ្សេងទៀតក៏ដោយ។ យើងអាចមានអារម្មណ៍ធូរស្រាល ដោយដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តពេលយើងខំធ្វើអស់ពីសមត្ថភាព។
[កំណត់សម្គាល់]
^ វគ្គ 7 តម្លៃនៃការជម្រះអំពើខុសឆ្គងគឺឈាមនៃសត្វដែលផ្ដល់ជាគ្រឿងបូជា ដែលព្រះចាត់ទុកឈាមនោះជាអ្វីពិសិដ្ឋ។ (លេវីវិន័យ ១៧:១១) តើនេះបានសេចក្ដីថា ការផ្ដល់គ្រឿងបូជាជាម្សៅរបស់ជនក្រីក្រគ្មានតម្លៃឬ? មិនមែនទេ។ ព្រះយេហូវ៉ាប្រាកដជាឲ្យតម្លៃចំពោះបុគ្គលដែលមានចិត្តរាបទាប ហើយផ្ដល់គ្រឿងបូជានោះដោយស្ម័គ្រចិត្ត។ បន្ថែមទៅទៀត នៅប្រទេសអ៊ីស្រាអែល រៀងរាល់ឆ្នាំមានថ្ងៃជម្រះអំពើខុសឆ្គង ដែលនៅថ្ងៃនោះគេផ្ដល់សត្វជាគ្រឿងបូជាជូនព្រះ។ ឈាមនៃសត្វទាំងនោះ គឺសម្រាប់អំពើខុសឆ្គងរបស់ប្រជាជាតិទាំងមូល រួមទាំងជនក្រីក្រផងដែរ។—លេវីវិន័យ ១៦:២៩, ៣០